Neden Önemseriz?

o zaman, değer vermesek de bu olguları önemseyecek ve tümünün dünya gezegeninden yitip gitmeleri için bir şeyler yapacağız demektir. toplumsal yaşayış boşluğa yer bırakmıyorsa önem zinciri de boşluğa yer vermemektedir. "bana dokunmayan yılan bin yaşasın" şeklindeki ana/ata sözü kendine de dokunan zararın farkında olunmamasını dile getirmektedir. ne ki, yılan zararlı bir hayvan değildir; eko-sistemde oldukça yararlıdır. doğrusu önem verilen çok olgu göründükleri kadar yararlı değillerdir. spreyler, cep-telefonları, oto-mobiller gibi....bir oto-mobilin ya da cep telefonunun üretilmesi için tüketilen su miktarı akıllara durgunluk verecek düzeydedir. inanmak zor olsa da "tüketim değeri" üretme düşüncesi aşılmadıkça önemseme zinciri sakat halkalardan oluşmaktan kurtulamayacaktır.

değil mi?


.Önemsemek bir tercihtir ve tartışılan yargıya dayandığında bir anlam ifade eder.
.Önem zinciri kişinin sosyalleşmesi ile şekillenir, hem öznel hem de sosyal içeriklidir.
.Önem zinciri insanın “insanlaşması” için olmazsa olmazıdır.
.Yaşama verilen anlam/değer onun önem halkasındaki yerini belirler.

önem zincirinin karşı halkasında önemsememe zinciri yer almaktadır. öyle ise, önemsememenin nedenleri nelerdir? önemsemediğimiz olgular önemsemediğimiz için mi önemsizdirler yoksa önemsiz oldukları için mi önemsizdirler? önemsizin içinde önem var mıdır?

Olguların önemi değişkendir. Olgu kendini değiştiremeyeceği için burada önemi değişken yapan insandır. Dine önem veren insan için din önemlidir. Önem vermeyen için önemsizdir. Halbuki önem verilen veya verilmeyen olgu aynı. Neden ona verilen önem farklı peki? Bunu insan kendi içinde belirleyeceği gibi çoğu olguya -özellikle yüce olgulara (din,namus gibi)- vereceği önemi toplumdan etkilenerek verir. Namusu önemseyen bir toplumda yetişen birey namusu toplum kadar önemser-genellikle-. Daha az değer veren bir toplumda yetişen birey için ise namus olgusu o kadar da önemli değildir.

nejdet' Alıntı:

[FONT=Verdana.... Başka bir anlatımla, önemsiz olanın öznel değeri olamaz.[/FONT]

Genişletmek için tıkla ...

Tersinden alalım...Öznel değer taşıyan varlıkları/yargıları/olguları ...önemsemek tamamen pragmatizmin tuzağına düşmektir.Önemsemek ve saygı birbirini koşul kılar.Kendimiz için önemli bulmadıklarımızı önemsememeye başlarsak-ki bunu yapma eğilimi taşıyoruz- evrensel bir hata yapıyoruz demektir.Varoluş bir bütündür ve önemsenmeyi, en azından duyarlı bir bakışı, dinleyişi, dokunuşu hak eder.

nejdet' Alıntı:

hatanın evrensel olmasını açıklayabilir misiniz?

Genişletmek için tıkla ...

Hatamızın sonuçları durgun suya atılan taşın oluşturduğu daireler gibi gittikçe genişleyecek ve tüm varlık alanına yayılacaktır demek istiyorum.(hatamız "önemseme" konusundaki öznelliğimiz ve yararcılığımız) Soyu tükenmekte olan -ki bunun nedeni şu veya bu şekilde insandır- bir kuş türünü önemsemelidir insan, altın fiyatlarını nasıl dinliyorsa medyadan..En azından bunu dinlemeli ve belleğine bir işaret koymalıdır...Amerikan filmlerinden çalıp baş tacı ettiğimiz bir söylem var..."BU SENİN SORUNUN!" İç bulandırıcı...Önemsemek insanlığın sorumluluğudur.Kendi varoluşu da buna bağlıdır.İnsanın kendisi de önemsenmeye layıktır.Bunu anladığında yaşam daha güzel ve anlamlı olacak...

nejdet' Alıntı:

Zaten önemli olan her şey değerli değildir. Ancak önemsiz olan her şey değersizdir.

Genişletmek için tıkla ...

Değer ölçütümüz ne?Önemli bulunmayanı kaybettiğimizde ona bir önem atfediyorsak -ki bunu yaşamaktayız sevgide, sağlıkta, meyvede vb...-bir değer biçiyoruz demektir.Elimizde iken değerini bilemediğimiz nice önemsizleri bir düşünelim..

insan önemsemediği olguya değer vermiyor demektir. ancak bu durum değersiz olanın zamanla değerli sayılmasına engel değildir. farkında olmamak çoğu kez değer-in sonradan anlaşılmasına neden olmaktadır. önemli ve önemsizin genel-geçer bir ölçüsü olamaz. Örneğin yaşama hakkı ya da düşünce özgürlüğünün evrensel değerler oldukları nerede ise her düşünceden kişi tarafından benimsenmişlerdir. ve fakat "yaşamak" , "özgürlük" nedir? soruları farklı içeriklerde doldurulacaklardır. Her ikisi de değerli kabul edilip önemsenirler. ancak, gerçekta bunlar ne kadar gerçekleştirlebilmektedirler? gerçekleştirme/gerçekleştirebilme olasılığı ve ne şekilde gerçekleştirilebildikleri ne kadar önemsenmektedir? sorular çoğaldıkça ölçütlerin skalasında değişmeler baş-göstermektedir. her soru, içinde gizlenmiş yanıtları barındırmaktadır.

Önemsememek, “yok saymak”tan farklıdır. İlkinde var olan olduğu şekliyle kabul edilirken ikinci durumda red edilmektedir. Her ikisi de pasif/devinimsiz bir edimle somutlaşırlar. Yok sayılan şey önemsendiği için yok sayılır ve fakat bu durum onun değerli olduğu anlamına gelmez. Yok sayılanlar kendi aralarında bir zincir oluşturmazlar, hepsi eş-düzeydedirler. Oysa önemsizler kendi aralarında bir zincir/kademelendirme oluşturabilirler. Bu zincir önem zinciri ile birleşir. Bu durumda şunu söylemek yanlış olmasa gerek; önemsemek, zıttı ile birlikte vardır.

Önemsememek; bazen yok saymaktan kaynaklanır, bazende var sayılır, varlığı kabul edilir ama önem sıralamasına alınmaz. İşte bu tam anlamıyla tercih sonucudur.

1- Önemsememek, toplumsal temelli ve özünde öznel bir yargıdır.
2- Önemsememek ile değersiz öznel olarak örtüşürler, nesnel olarak her zaman örtüşmeleri beklenemez.
3- Faydasız/yararsız ile önemsiz olan öznel olarak bir-birine eşittir; nesnel olarak eşitlenemeyebilirler.
4- Önemsememek ile yok saymak bir-aynı şey/olgu değillerdir. Önemsememek bir zincir oluştururken, yok-lar bir zincir oluşturmazlar.
5- Önemsememek yargısal bir değer iken, sorumsuzluk bundan farklı olarak yüklenilmiş/yüklenmiş bir edim/edimsizlikten kaçınmaktır.

Bir seyi onemsemek, en basta o seyin ne oldugunun ve insanoglu yasam ve iliskilerindeki yerinin ve onemsenen seyin, bilinc ve farkina ne kadar varilmis oldugunun, algilanabilmis ve kavranabilmis oldugunun farkina varilip, varilmamis olmasi ile baglidir.

Onemsenen her ne ise o, kisinin ilgisini ceken, onun tepkisini ya da etkisini kazanan ve yasam ve iliskilerinde dusunce ve davranista en basta olan konulardan biridir.

Neyin onemsenmesi gerektigi, genelde dogumdan itibaren kisiye etik ve inanc degerleri olarak verilir. Kisi ya bunlari alir ve kabul eder (etki), ya da karsi cikar ve mucadelesini verir (tepki).

Oyuzden bir kisinin neyi, neden, nasil ve ne kadar onemseyecegini; kendi kendini sorgulayarak kendi dusunce ve davranisina tasimasi onemlidir.

Yalniz her seydeoldugu gibi, onemsemek te goreceli ve degiskendir. Kisi yasam ve iliskilerinde, bugun onemsedigini yarin onemsemeyecegi gibi, kendi icin onemli olan bir sey, baskasi icin bir ilgi ve etki tepki alani olmadigindan onemsenmeyedebilir.

Buda neyin, nasil, neden ve ne kadar "onemli/onemsiz" oldugunun evrensel onay almis bir anlam ve icerikte olmadigini ve cografi ve de toplumsal bir ortaklik tasiyabilmesinin yaninda, kisinin kendi her turlu duzeyine de bagli oldugunu unutmamak gerekir.

önem zincirindeki halkaların öznelliği oluşumlarındaki genel ilkelerin belirlenmesine engel teşkil etmemektedir.

nejdet' Alıntı:

önem zincirindeki halkaların öznelliği oluşumlarındaki genel ilkelerin belirlenmesine engel teşkil etmemektedir.

Genişletmek için tıkla ...

Algiladigim kadariyla, bu cumle matematiksel/manti yaratimina ve her turlu toplumu degistiren yeni ideolojik inancsal ortaya atimlarin kitlesellesmesine aykiri bir soylem.

Cunku her turlu geneli belirliyen insanoglu numenal yetisinin ortaya attiklari ve bunun icin verilen her turlu "eskiyi yenilestirme" mucadelesidir.

Oyuzden, meshur bir soz vardir " ben babamdan 'ileri' oglumdan 'geriyim' " diye.

Aksi toplumlarin cografi ve tarihsel degisimi ve yenilenimi mumkun olmazdi.

Sonucta her yeni numenal yeti ortaya koyumu, bireyseldir ve onun kendi matematiksel/mantiksal algi ve bilgisinin getirdigi yenilik ve getirdigi kitlesellik ve bu kitleselligin de getirdigi toplumsal her turlu yasam ve iliski degisimi ve yenilenimidir.

değişim ve dönüşüm kaçınılmaz olduğuna göre ilkelerin sabit kalması zaten düşünülemez. ancak her değişim dönüşüm söylendiği kadar kısa sürelerde /bir kuşak arasında yaşanmamaktadır. göreceli değişiklikler esaslı değişikliklerden ayrı tutulmalıdır.

nejdet' Alıntı:

değişim ve dönüşüm kaçınılmaz olduğuna göre ilkelerin sabit kalması zaten düşünülemez. ancak her değişim dönüşüm söylendiği kadar kısa sürelerde /bir kuşak arasında yaşanmamaktadır. göreceli değişiklikler esaslı değişikliklerden ayrı tutulmalıdır.

Genişletmek için tıkla ...

Aynen, yalniz sure ve zaman olarak "kisalik/uzunluk" ta goreceli ve degiskendir. Ama, surec olarak evrimci gidisata devrimci bir cikis ile (matemetiksel/mantiksal bilgi) mudahele etmek, olacak surecin one alinmasi anlamini tasir.

Mesela 100 yildan fazla suren karanlik cagda, ronesans'a birden bire degil, adim adim yanasilmis ve ronesans sonrasi dunya ve insanoglu ayni kulvarin baska yollarini kullanir hale gelmistir.

Ama dogal zihniyet degismedikce de, gelen yenilik ve degisim ne olursa olsun, yeni bir mucadele, savasim, izm, akilcilik ve ayrilmisligin tarafli guc ve otorite sorunu olmustur.

Sonucta sorun bunyesindeki bir degisim ve yenilik, sorunun cozumune degil, baska bir kiyafete, degere, veriye, tabuya degismesine yarar.

N.Hoca'nin "ye kurkum ye" misali. Ya da bir atasozu vardir "esege altin semer de taksan, esek ayni esek."

Buna en guzel ornek olarak milliyetciligi ve onun savaslarini verebiliriz. Ustelik bu degisim, din savaslarini da onlememis, insanoglunun degersel sorunu iki basli olmustur.

yazdıklarınızdan önem zinciri açısından bir bağıntı bulamadım ve fakat "eşeğe altın semer de vursan eşek eşektir" aya sözünün değiştirilmesi gerektiğini düşündüm. onu da değiştirelim başlığında yapacağım.

nejdet' Alıntı:

yazdıklarınızdan önem zinciri açısından bir bağıntı bulamadım ve fakat "eşeğe altın semer de vursan eşek eşektir" aya sözünün değiştirilmesi gerektiğini düşündüm. onu da değiştirelim başlığında yapacağım.

Genişletmek için tıkla ...

Yazilanlar, yapilan alintiya yonelikti.

önemsememek bireysel bir tercihtir. her tercih gibi onun etkileşimi, sosyal doku içerisindeki yeri yaşanılan zaman dilimi ile yakından ilgilidir. her toplumun dayattığı önem ve önemsizlik olguları vardır ve olacaktır; ancak, önem ve önemsizlik zinciri buna/toplumsal dayatmalara karşı bireysel tercihler ile karşı-durmalarda bir anlam kazanır. değilse, sür-giden benimsemelerin akıntısına kapılmaktan başka bir şey/olgu yaratılmış olmayacaktır. bu durum, bireysel ve toplumsal önem zincirinin/önemsizlik zincirinin ayrıştığını gösterir. sosyal bir varlık olarak bireyin sosyal dokuyu zorlaması, değiştirmesi, önermesi, olumlaması ve olumsuzlaması önemsenecek bir edimdir. demek ki sosyal dokuya değinmeyen/dokunmayan/irdelemeyen edimler/edimsizlikler edilgen-pasif edimler/edimsizlikler olarak önemsizler halkasında yer almaya mahkumdurlar. önemsizlik zincirinin ilk halkası sürüleşmektir.