- Konbuyu başlatan
- #61
Dilimden çıkanlar kalbimden çıkmıyor. Kalbim bir başka söylüyor; insanlar dillerine değil kalplerine bağlıdırlar. Bu bağ o kadar sıkıdır ki, insan istese de koparamaz. Kalplerinde olmayan şeyleri söyleyip dururlar, davranışları ele verir. Ben üşümem, titrerken, ellerimi ovuşturup üflerken inandırıcı gelmez. Bir sorun, söyledikleri sözlerin ağırlığının farkında değiller. Sözüm ona imanları, hasletleri sandıkları gibi değil. Sözlere değil, davranışlara bakılsın, o zaman tanınırlar. Bir insan diğerini böyle tanır.
Elleri tutuyor, kendisi yapmalı, neden başkalarından istiyor? Çünkü, çünküsü şu, adi birisi olduğundan değil, iyilerde isteyebilir, yorgun olduğundan da değil. Bu kişi başkalarına, ihtiyacı olmayanlara da veriyor, iki yüzlü de değil. Adetler, alışkanlıklar, görev bilinenler. Adetler yıkılmalı, fesada yol açıyor. Kolaysa kolay değil, namazınız, sözüm ona ibadetleriniz, pazar günleri kiliseye gitmeniz, sözüm ona kolay değil. Değerli olan zor, zor olan her zaman değerli değil. Basit olanlar değersiz, her zaman değil. Dininiz sizi daha iyi kılmıyorsa değersizdir. Sözüm ona en iyisiniz.
Elleri tutuyor, kendisi yapmalı, neden başkalarından istiyor? Çünkü, çünküsü şu, adi birisi olduğundan değil, iyilerde isteyebilir, yorgun olduğundan da değil. Bu kişi başkalarına, ihtiyacı olmayanlara da veriyor, iki yüzlü de değil. Adetler, alışkanlıklar, görev bilinenler. Adetler yıkılmalı, fesada yol açıyor. Kolaysa kolay değil, namazınız, sözüm ona ibadetleriniz, pazar günleri kiliseye gitmeniz, sözüm ona kolay değil. Değerli olan zor, zor olan her zaman değerli değil. Basit olanlar değersiz, her zaman değil. Dininiz sizi daha iyi kılmıyorsa değersizdir. Sözüm ona en iyisiniz.