nejdet

Nejdet Evren · 21 Eyl 2010

Lilith-69

Ve sen Lilith
Göz açıp kapatıncaya kadar geçen
Bunca zaman diliminde
Uzaklarda kaldın
Sesimin soluğumun bekçileri
Geceyi-güne katıp
Yol gözlediler
Kadim bir iz bulmak için
Ne ki
Urbalarından
Tek bir taş
Düşmedi orta yere
Boyun büktüler
Ve çekildiler geriye
Sessizlik surlara çakılırken
Eşitsiz bir oyunda
Figüranların gölgesi
Düşe kalka
Devindiler üzerinde
Lilith

21 Eylül 2010, Batı

Nejdet Evren · 24 Eki 2010

SESSİZLİK

Ve sessizlik
Bildik şekliyle gelir
Tüm çığlıklar
O geldiğinde
Geceye karışır
Ve
Yiten zamansızlıklarda
Baş-köşeye
Gölge gibi kurulur

Nejdet Evren · 24 Eki 2010

Kaçabilir misin ondan
Şöyle bir durup
Yüzünü dönerek
Karşında iken

O
Senle devinir
İki bedenin kusursuz
Bir olmaları gibi
Gözlerinin içine bakarak
Salınır

Bir an
Dokunma isteği geçer içinden
Parmak uçların sızlar sessiz
O sen misin
Sen ise o
İkiniz

Nejdet Evren · 30 Eki 2010

O
Tanımlanır mı ki?
Ucu-bucağı var mıdır?
Şekilli mi, şekilsiz midir?
Neye benzer?

Otur hele
Tam karşımda otur
Ve anlat bana
Sözcükleri kullanmadan
Ellerinle anlat
Ve başın öne eğik olmasın
Gözlerime bakarak anlat

safir · 30 Eki 2010

güzel şiirler tebrıkler efendım okumaya devam edıyorum

Nejdet Evren · 1 Kas 2010

Mesela
Uzatsan elini
Dokunabilir misin?
Ya da
Avuçlayıp
Sım-sıkı tutabilir misin?
Avuç-içinde yangınlar varken
Göz-göze gelip
Bakabilir misin?
Çekip bir köşeye fırlatıp
Sesini duyabilir misin?

Nejdet Evren · 23 Kas 2010

Sözün bittiği yerde
Dil büzüşür
Üryan doğar heceler
Susar deniz

Nejdet Evren · 4 Ara 2010

HAYAT DENİLEN

Hayat denilen
Bir kanat aralığıdır
Çırpınır kendi denizinde
Yalın doğar insan
Ses olur çığlığa karışır
Avuçladığı kumlar ile oyalanır
Sığınaklar yapar girişsiz
Ve çıkışı olmayan sığınaklar
Gün güne değerken
İnsan kendine çarpar
İşte o an anlar
Yalın ve yalnız olduğunu
Hayat denilen
Bir kanat çarpmasıdır
Batar kendi denizinde...

4 Aralık 2010, Batı

Nejdet Evren · 15 Ocak 2011

GÜN

gün batımında
rüzgara bırakırım düşlerimi
yıldızlara koşut salınan
ve paslı prangaları
tenimden ayıran

gün batımında
ay düşlerim
dolun-çıplak
kar yağar üstüne

uzun ve yalın
gün-doğumunda…

16 Ocak 2011,Batı

Nejdet Evren · 18 Ocak 2011

BÖYLEDİR

Böyledir,
Dosta düşmana karşı
Gizlisi, saklısı olmayan
Doğum gibi.

Böyledir,
Zemheride buz tutsa da
Tomurcuklanan bahara gebe
Bilene, bilmeyene inat
Yaşam gibi.

Böyledir,
Yücesinde dağların, yeşilinde ovaların
Ak-örtüdür, zümrüt-yeşilidir
Kor-alevde kızıl bir Gül’dür
Sevda gibi.

Böyledir,
Göz-yaşında talan edilen
Saksıdaki çiçeğin kırılmış dalına
Merhem gibi dolanan sarmaşığın
Her bir yaprağında
Soluklanmaktır
Umut gibi.

Böyledir,
Duymayan duyar
Bilmeyen bilir
Geri duran irkilir
Yürüyen çoğalır
Direnmek gibi.

16 Ocak 2011, Batı

Nejdet Evren · 13 Şub 2011

İNSAN

insan üretir,
insan yapar ve
yıkan da insandır;
insan,
yalın çığlık atmaktan öteye düşer.

bir çığlıkla başlar her şey,
taş yerinden oynar,
kuşlar havalanır gecede ve
söz söz olduğunu
eylemde anlar;

insan yaşar sözün döküldüğü yerde

11 şubat 2011, Batı

Nejdet Evren · 14 Şub 2011

Tüm ağırlığı ile gece
Usulca çöker üstüne
Yavaş-yavaş ve kendi dilince,
Anlaşılmaya niyeti yok;
İstediğin kadar hecele
Cüssesi büyük karanlığı
Çözemezsin kendi diline,
Yine de izin verir
Tutunman için eteklerine;
Dipsiz bir kuyu gibidir ötesi
Çığlığı geçirmez, yutar her şeyi
Sen ise çaresiz,
Çırıl-çıplak ve yalın durursun önünde
Sorgulayamazsın ki, kimsin-kimin-nesi?
Götürür göz-kırpmadan senden seni
Üşürsün!...

Nejdet Evren · 9 Mar 2011

LİLİTH-77

Lilith
Sen ki,
Uzaklarda soluğum
Zemheride kar-delen -im
Baharlarımın habercisiydin,
Dönencesinde gün-güneş-anam
Şavkına pür- yansıyan ay-ışı-ğ-ımdın
Irmaklarda börtü-böceğin çığırtkanlığı
Taşları törpüleyen serin suların köpüğüydün,
Öyküler dile gelirdi senin sım-sıcak sözcüklerinle
Yanakları elma-çocuklar parmaklarını ovarak dinlerlerdi,
Sanırdın zaman durmuş güneş ve ay göklere çakılı yıldızlar dingin
Ve gök-sellerinde salıncaklar kurulurdu sınırsız duvarsız okyanuslarda
Usulca geçerdin yelken misali renklerin düşlerin umutların iz-düşmlerinden
Dünya çocukları dünyanın çocukları dünyaların çocukları eteklerine takılırdı

Lilith
Sen ki,
Uzaklarda soluyan
Zemheride kar-delen
Baharların ilk habercisi

Ve Lilith

9 Mart 2011, Batı

Nejdet Evren · 29 May 2011

NENELERİMİZ/NİNELERİMİZ-4

Nenem bir gün
Tandırda lavaş ekmeği yaparken
Eteğinin kıyısına yanaştım,
Kete dediğimiz
Yağlı ekmeğin
Ateşten çıkmasını bekliyordum;
Ateşin közle buluştuğu,
Un-un-su ile kavrulduğu
Ve yağın içinde eridiği
Nenemin kollarından,
Alın-terinden dökülen
Sicim gibi ter ile yoğrulu
Keteyi gözlüyordum.
Ha çıktı çıkacak tandırdan
Sıcaklığı ile ellerimi-avuçlarımı yakacak
Daha soğumasını beklemeden
Ve belki de çiğnemeden
Mideme indireceğim keteyi düşlerken,
Nenem telaşsız ve kendi halinde
Arada bir gözlerime bakıyordu;
Bakışlarında bir şeyler gizliydi amma
Beklememe engel değildi;
Kutsal ekmeği tandırdan çıkarırken
Gözlerim parladı,
Açlığın ötesindeydim,
Aç değildim
Ne mi yaptı?
Keteyi çıkardığı gibi sofra bezine sardı
Uzanan elime bir fiske vurdu
Tüm ekmeklerle birlikte uzaklaştı!
Ne mi dedi?
“hep beraber” (*)

(*)”Hep bir ağızdan türkü söyleyip
hep beraber sulardan çekmek ağı,
demiri oya gibi işleyip hep beraber,
hep beraber sürebilmek toprağı,
ballı incirleri hep beraber yiyebilmek,
yârin yanağından gayrı her şeyde
------------------------------her yerde
---------------------------------------hep beraber!
-----------------------------------diyebilmek
----------------------------------için
on binler verdi sekiz binini…”Nazım Hikmet
Bedrettin Destanı

Dip not. Şiirin önceki bölümleri için Mühendis’in “incir” adlı forumuna bakılabilir.

Nejdet Evren · 7 Tem 2011

SÜRGÜN GÜNLÜĞÜ/30

../1
Sürgünüm
Açılan defterimin
Kuru yapraklarına
Sığıntısız-sınırsız
Toprak gibi kırılgan
Sözcükler
Hokkasında damıtılmış
Yıldız kucaklar gecede

Nejdet Evren · 9 Tem 2011

../2
Sürgünüm
Kor-alevde yalın kılıç
Dağlandıkça dilim
Dilim-dilim ellerime
Dokunmakla acır
Sürgünde her bir yerim

Nejdet Evren · 9 Tem 2011

../3
Sürgünüm
Yar-dibine
Kızılyapraklar dökülür
Rüzgarın eteklerine
Karşıma alır da yürürüm
Kim bilir
Kim kalır geriye!...

Nejdet Evren · 28 Tem 2011

AN

Bir şarkı dolandı dilime
Turuncu ezgisinde
Ne geçmişten bir iz taşır
Ne de gelecekten
An-dır

Geçer
Tutulmayan
Günsüz-gece....

28 temmuz 2011, Batı

Nejdet Evren · 7 Eyl 2011

NENELERİMİZ/NİNELERİMİZ-7

Nenem
Bir gün bana dedi ki
“unutma...”
neyi dedim?
“unutmamayı” dedi...
unutmam, unutmam dedim
o yine
“unutma” dedi
ve sırtını dönerek
avludan çıktı, gitti...
nereye mi?
Bak şimdi unuttum,
Oysa daha önce
Söylemişti
Zorlarsam düşlerimi
Hatırlayacağım
Evet, evet
Nineme gitmişti
Gitmeden
Ördüğü hırkayı geçirmişti sırtıma
Ve saçlarımdan okşamıştı
Onun saçlarını ise
Rüzgar taramıştı
Bu günü tanımlarken
Dün gibi

Geçmiş zamandır
Geciken zamandır
Sığmayan zamandır
Zaman-sız-ı-lıktır
Sızlayan zamandır

Geleceği unutamaz insan
Geçmişi kurgularken
Yaşanmışlıklardır unutulan
Ve adı kar-borandır

Saçları ağarmış
Ninemdir
Nenemdir
Unutamam...

8 Eylül 2011, Batı

Mühendis can’a teşekkürümdür

Nejdet Evren · 15 Eyl 2011

Reng-a-renk bir kuş kondu omzuma
adı yok, adresi de;
sözcüklere sığmaz,
kimi der ki;
"beş-yüz-yıl" da bir doğarmış
Phoenix...

nejdet

Konu İstatistikleri

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Felsefe.net

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Giriş yap