Zaman nedir?Bizi nasıl etkiler?

Zaman görecelidir
Zaman hareketin şekillenme/yaratılma hızıdır

Zaman yok diyemeyiz; keza bu "durağan" demek olurdu, herşey hareket halinde olduğu için, zaman kavramı maddeden ve hatta mekandan bile münezzeh diyebiliriz.

Gözlem yapabilek icin, bir akış, bir işlem, bir eylem gerçekleşmek zorunda olduğu icin; hareket şarttır, yani zaman yok demek; hareketi de kapsar ise, mantıken tutarsız olur. Bu olayı tanımlayan "Zaman" kavramını değiştirmek yada yok saymak birşey ifade etmez.

Zaman= sebep sonuç ilişkisinden doğan hareketin gözlem halleri

Mutlak durgunlukta; zamanın ölçebileceği hareket yoktur; zaman yok değil; ihtiyaç kalkar!

Gelelim zamanın göreceli olan
kısmına, zamanın hizi; hareketi yaşayan icin farklı, dışardan izleyen için farklı gözlemlenir.

Bir nesnenin ne kadar fazla enerjisi var ise, ağır/güçlü olur, zaman yoğunlaşır; bu durumda zaman onun icin yavaş akar.

Bir nesne ne kadar az enerjiye sahipse, zaman seyrekleşir; bu durumda zaman hızlı akar.

Bu demek oluyor ki; Einsteinin geometrik zaman-mekan teorisi; yalnızca düşük entropili ve bilgi akışı 0 sistemlerin limitidir. Belkide formülü genişletmenin vakti gelmiştir?

Metafizik olarak..

Gelecek quantum olduğu icin, bilinmez, anlık türetilir, görmek isteyene göre, quantum fiziği bunu açıklamak istemez, keza anlık yaratılma sürecini izlemek gibi birşeydir quantum, yada "an" dan "geleceğe" geçiş.

Gelecek şu anda yoktur, o halde yaratılmalıdır, işin özünde zaman dediğimiz aslında yaratılışın hızıdır.

Geçmiş ise yok olmuştur, sadece anı yaşamaktayız, bu durumda zaman "an" dan ibaret.

Rüya ve hayal ise; bilincin zaman ve mekandan münezzeh olduğunu ispatlar niteliğinde..

Şimdilik bukadar yeter sanırım?
Tartışmaya açığım..

Bu başlığı açalı tam 25 sene olmuş İşte size zaman....

25 sene önceki düşüncelerinizin neler olduğunu apaçık görebilmek gerçekten hoş bir şey...

O zamanki görüşlerim ile şimdikiler arasında çok bir fark yok. Ancak artık kendi açımdan netlik kazanmış diyebiliriz..
Zaman "YOK" tur derken , geçmişten geleceğe akıp giden , kendi başına var olan bir "ZAMAN"ın var olmadığını söylüyorum...

Zaman , mekan ile birlikte "VAR" olan bir olgudur buna göre. Mekan yoksa ZAMAN da yoktur.
Örneğin 1 saat dediğimiz zaman dilimi , dünyanın kendi etrafındaki dönüşünün 1/24 lük kısmıdır.
O halde zaman dediğimiz sadece mekan değişimi , yani hareketle öl çülmektedir.

Burada aklımıza takılan sorun , kendi başına akıp giden bir zaman olmayınca önce - sonra ilişkisi nasıl meydana geliyor , neden sonuç ilişkisi nasıl varolabiliyor ? Sorularıdır.

Bunu şöyle açıklayabiliriz :
- Bir hard diske kayıtlı video kaydını düşünelim. Video oynatılmadığı sürece videodaki olaylar ve karakterler için zaman geçerli değildir. Ne önceleri ne de sonraları vardır. Yani hepsi zamansız bir durumda geçmiş ve gelecek birarada bulunmaktadır.
Eğer video oynatılmaya başlanırsa video içindeki her bir olay ,bir diğerinin ya öncesi , ya da sonrası olmaya başlar...

Hard diski kullana kişi , ilk başa da en sona da hakimdir , isterse ikisini de aynı anda görebilir.
Fakat videonun içinde bulunan karakterler için , önce - sonra ilişkisi kesinlikle vardır ve olmak zorundadır. Aksi halde videonun anlam bütünlüğü bozulur.
Halbu ki videodaki şahıslar için bile önce - sonra ilişkisinin varolmayışı ( Hard diskdeki kaydı düşünürsek) bir gerçek olarak durmaktadır.
Peki videodaki kişiler önce - sonra ilişkisinin gerçekte var olmadığını bilselerdi ne olurdu ?

Videodaki kişilerin "HAKİKAT" i bilmeleri , onlar için acaba neyi değiştirirdi ?

Şimdi bi düşünelim ;
- Akıp geçen bir zaman yok , fakat önce ve sonra var ? Bu nasıl oluyor ?

Önce ve sonra hep şu anda var oluyor. Hepsi tek bir anda..Bütün özellikleriyle ve bütün şekilleriyle.
Tıpkı videonun oynatılmasında hangi an'a giderseniz o an için geçerli olan an ' ı görmeniz gibi.
Yani gerçekte tek bir "AN" var ve biz o anı yaşıyoruz..
Aalında o "AN" hayatın ta lendisidir.

Kuantum Fenomenleri ve Pilot Dalga Perspektifinden Evrenin Düzenleyici İlkesine Teorik Bir Yaklaşım


---

Özet

Bu çalışma, kuantum mekaniği deneysel verileri ve Bohm’un pilot dalga teorisi çerçevesinde, evrenin arka planında var olabilecek düzenleyici bir ilkenin teorik olarak incelenmesini amaçlar. Kuantum belirsizliği, ölçüm gerçekliği ve deterministik gizli değişkenler, evrenin temel yapısı hakkında mantıksal olarak tutarlı bir “düzenleyici ilke/yaratıcı” kavramına kapı açar. Teori, deneysel verilere çelişmeden var olabilir; ne ispatlanabilir ne de tamamen çürütülebilir. Çerçeve, evrenin temel düzenini anlamada yeni bir teorik bakış açısı sunar.


---

1. Giriş

Kuantum mekaniği, mikro dünyadaki parçacık davranışlarını olasılıksal bir çerçevede açıklarken, ölçüm yapılmadan önce parçacıkların belirli bir durumda olmadığını gösterir. Bu durum, “gerçeklik gözlemle mi oluşur?” sorusunu gündeme getirir.

Bohm’un pilot dalga teorisi ise kuantum sistemleri deterministik bir yapı içinde yorumlar. Parçacıklar, dalga fonksiyonu tarafından yönlendirilir ve non-local etkileşimler ile gizli değişkenler olasılıkları deterministik bir düzene taşır.

Bu çalışma, kuantum fenomenleri ve pilot dalga teorisini birleştirerek, evrenin temel yapısı hakkında mantıksal olarak geçerli bir “düzenleyici ilke/yaratıcı” kavramını tartışmayı amaçlamaktadır.


---

2. Teorik Çerçeve

2.1 Kuantum Mekaniği

Süperpozisyon: Parçacık durumları ölçüm yapılmadan önce üst üste binmiş olasılık dalgaları şeklindedir:


|\psi\rangle = \sum_i c_i |i\rangle

Ölçüm ve belirsizlik ilişkisi: Ölçüm sırasında dalga fonksiyonu tek bir duruma çöker:


P_i = |c_i|^2

Heisenberg Belirsizlik İlkesi:


\Delta x \cdot \Delta p \geq \frac{\hbar}{2}

Bu, ölçüm yapılmadan önce parçacıkların konum ve momentumunun kesin olarak belirlenemeyeceğini ifade eder.


---

2.2 Bohm’un Pilot Dalga Teorisi

Dalga Rehberliği Denklemi:


\frac{d\mathbf{X}(t)}{dt} = \frac{\hbar}{m} \text{Im} \left( \frac{\nabla \psi}{\psi} \right)

Burada parçacığın konumu, pilot dalga fonksiyonu.

Non-local etkiler: Parçacıklar dalga fonksiyonu aracılığıyla birbirlerinden bağımsız olmayan etkileşimler yaşar.

Deterministik hareket: Rastlantısal görünen davranışlar aslında gizli değişkenler tarafından belirlenmiştir.



---

2.3 Düzenleyici İlke ve Teorik Mantık

Kuantum belirsizliği ve ölçüm gerçekliği ile uyumludur.

Deneylerle çelişmez, mantıksal olarak mümkündür.

Teorik olarak, evrenin temel yapısını açıklayan bir üst düzey düzen veya ilke fikrine kapı açar.



---

3. Kuantum Örnekleri ve Pilot Dalga Şemaları

3.1 Çift Yarık Deneyi

Parçacıklar tek tek gönderildiğinde, tek bir parçacık detektöre çarptığında dalga desenine katkıda bulunur.

Pilot dalga yaklaşımıyla parçacıklar dalga tarafından yönlendirilir, böylece dalga deseninin oluşumu deterministik olarak açıklanır.


\text{Pilot Dalga: } \psi(x,t) \rightarrow \text{Parçacık Yolu } X(t)

3.2 Gecikmeli Seçim ve Ölçüm Etkisi

Ölçümün zamanı, parçacığın davranışını belirler gibi görünür.

Bohm yaklaşımında, dalga fonksiyonu ve gizli değişkenler ölçümden önce tüm olasılıkları belirler.



---

4. Tartışma

Bu teori, deneysel olarak doğrulanamamakla birlikte çürütülemez. Kuantum fenomenleri ve pilot dalga yaklaşımı, evrendeki düzen ve belirsizlik arasındaki ilişkiyi anlamada yeni bir perspektif sağlar. Bu çerçevede, evrenin temel yapısını açıklayan üst düzey bir düzen veya ilke fikri, mantıksal olarak tutarlı bir seçenek olarak masada kalır.


---

5. Sonuç

Kuantum fenomenleri ve Bohm’un pilot dalga teorisi, evrenin temel yapısına dair teorik olarak mantıklı bir “düzenleyici ilke/yaratıcı” olasılığı sunar.

Teori, deneysel verilerle çelişmez; bilimsel olarak ne kanıtlanabilir ne tamamen reddedilebilir.

Bu yaklaşım, evrenin temel düzenini anlamada benzersiz bir teorik çerçeve sağlar.



---

6. Önerilen Gelecek Çalışmalar

Teoriyi matematiksel olarak detaylandırmak ve olasılık dağılımlarını nicel modellemek.

Kuantum fenomenleri ile kozmik ince ayar ilişkisini modellemek.

Felsefi ve fiziksel tartışmaları genişleterek teorinin öngörülerini incelemek.



---

Dipnotlar ve Referans Önerileri

1. Heisenberg, W. (1927). Über den anschaulichen Inhalt der quantentheoretischen Kinematik und Mechanik. Zeitschrift für Physik.


2. Bohr, N. (1935). Can Quantum-Mechanical Description of Physical Reality be Considered Complete? Physical Review.


3. Bohm, D. (1952). A Suggested Interpretation of the Quantum Theory in Terms of “Hidden” Variables. I & II. Physical Review.


4. Holland, P. R. (1993). The Quantum Theory of Motion: An Account of the de Broglie–Bohm Causal Interpretation of Quantum Mechanics. Cambridge University Press.


5. Sanz, A. S., & Miret-Artés, S. (2012). A Trajectory Description of Quantum Processes. II. Applications. Springer.


Görüş, fikir ve eleştiriye açığım