Neden Yaşıyoruz ? Mutluluk İçin mi ?

flzf' Alıntı:

İlk paragrafında küçük veletleri geçiştirme cevaplar var tanrı neden açık açık ben varım yada yokum demiyor bu bi kere haksızlık onu görecek güce sahip değil derken hakkatende inanıyor olamazsın verdiğin cevaba çünkü gerçekten çok saçma sana çok güzel bir örnek aman tanrım filminde tanrı ne kadarda mütavazi şekilde cim kery e gözüküyor yani tanrının görünüp görünmemesi mesele bile değil varsa saklanıyor olması mesele.

Bilmek için görmek şart olmasa bile bazı şeyler şarttır inanmak içinse hiçbir şey şart değil bence inanmak bu yüzden kötü bir eylem bilmek erdemli bir eylemdir.Bu durum bir özgürlük değil bir esarettir bence.Tanrı nın olup olmaması çok şeyi değiştirir yaşamımın bir amacı olduğuna inanabilirim enazından

Genişletmek için tıkla ...

Zıttı yoksa nasıl görünür olabilir? İnanmakla ilgisi yok ki bu evrende herşey zıttı ile mevcuttur.
Bakış açısı işte sana göre kötü bana göre ise çok daha özgürce...Herkesin bakış açısına göre değişiyor.
Yaşamın amacını Tanrı belirlemiyor sen belirliyorsun. Şayet sen bu sorumluluğu almayıp çevrendeki daha iyi örneklerle kendi kıyaslamak ve kendine acımakla zaman harcıyorsan bu senin tercihindir.
Koşullar değişken de olsa mutluluk sana Tanrı tarafından sunulmaz.
Şu olsa bu olsa diye şart koştuğun sürece o istediklerinin eksikliği sana hep engel çıkartacaktır.

Mutluluk dış etkenlere bağlı olsaydı herkes mutlu olabilirdi. Ağır Roman'ın yazarı intihar etti mesela geçenlerde demek ki koşulların iyi olması mutluluk için yeterli değil. Kendi içinde huzuru bulamazsan trilyonların olsa emin ol yine mutsuz olacak birşey bulacaksın.

Ben sadece polyanayı sevmiyorum o kadar ve bu ithamların yüzünden kendimi egoist mızmız bir insan olarak düşünmeye başlıycam nerdeyse konu neden benim üzerime döndü ya hep bu yanlızlık hep

Yaşayan bir varlığın "Neden yaşıyorum?" sorusunu sorması, bir bakımdan oldukça tuhaf.

Ferdinand Bardamu' Alıntı:

Yaşayan bir varlığın "Neden yaşıyorum?" sorusunu sorması, bir bakımdan oldukça tuhaf.

Genişletmek için tıkla ...

Tuhaf derken? Yaşam amacı sorgulanıyor? Yaşıyorum ama ne için yaşıyorum? Ben sorudan bu anlamı çıkarttım size tuhaf gelen nedir?

Ferdinand Bardamu' Alıntı:

Yaşayan bir varlığın "Neden yaşıyorum?" sorusunu sorması, bir bakımdan oldukça tuhaf.

Genişletmek için tıkla ...

Tuhaf ama oldukça gerçek malesef zaten soruların ardı arkası gelmiyor neden yaşıyorum yaşıyormuyum ben neyim nerden geldim neryeye gidiyorum vs vs işte

Bu sorunun değerini anlamadığım için değil. Yaşayan birşey, neden yaşadığını neden sorar?

Ferdinand Bardamu' Alıntı:

Bu sorunun değerini anlamadığım için değil. Yaşayan birşey, neden yaşadığını neden sorar?

Genişletmek için tıkla ...

Neden sormaz ?

Sormaz, çünkü hayatta kalması için bu soruya ihtiyacı yoktur.

Hayatta kalmak için bir nedeni varmıdır ki, asıl ilginç olan bu işte hayatta kalmak için bir nedeni olmadan hayatta kalma isteği.

Bireysel olarak hayatta kalmanın bir amacı olduğunu sanmıyorum. Amaç türün devamlılığıdır. Nesiller arası basamak işlevi görürüz hepimiz.

Ferdinand Bardamu' Alıntı:

Bireysel olarak hayatta kalmanın bir amacı olduğunu sanmıyorum. Amaç türün devamlılığıdır. Nesiller arası basamak işlevi görürüz hepimiz.

Genişletmek için tıkla ...

Nasıl türün devamlılığı sadece? Bir hayat amacımız yok sadece türün devamlılığını sürdürmek için mi dünyadayız?

Bu yazdıklarınızda ciddi misiniz?

Yaşamın bir amacı olmalıymış gibi geliyor olması, bir amacı olduğunu göstermez.Etrafınıza baktığınızda, canlıların, canlı kalmaktan öte bir amacı yoktur. Bu bakımdan insan, modern anlamda insan olduğundan bu yana anormaldir. Diğer canlılardan daha zeki olmanın bir yan etkisi olsa gerek. Doğa şuna ya da buna önem vermez, çünkü bilinçli değildir. Bir mikrop ile bir insan arasında bilinçli bir ayırım yapmaz. Haliyle birilerine verilmiş görevler ve bu görevler neticesinde ulaşılacak amaçlar da yoktur. Bu demek değildir ki sadece fizyolojik ihtyiyaçlarımızı giderelim ve gerisini boş verelim. Böyle bir formülasyon anlamsızdır.İnsanın doğadan kopuşuna paralel olarak, insan ihtiyaçlarının da freni boşalmıştır. Doğa üzerinde etkin olmak, insanın kendisini yüceltmesi gibi bir sonucu doğurmuştur. Klan örgütlenmelerine bakarsanız, insan orada, kendini doğanın bir parçası olarak görmektedir. Kendisini, klanın totemiyle ifade etmektedir. Henüz "ben" ortaya çıkmış değildir. Öyledir, çünkü doğa üzerine etki düzeyi, zaman içerisinde artış göstermiştir. Bu ilerleyiş, insanın, kendini doğadan koparması ile devam etmiştir. Bbu kopuşla birlikte, bu dünya üzerinde bir amacı olduğu fikrine kapılmıştır. Bu bir yanılsamadır. İnsan bu dünya üzerinde var olmadan çok önce de canlılık vardı.Yeryüzünün yaşına bakın, bir de insanın yaşına bakın. İnsanlık henüz bebektir dersek yanlış olmaz. Etrafınızdaki canlıların büyük bir kısmı, sizden çok daha önce yeryüzünde vardı zaten. Evrensel boyutlara bakıldığında, çöldeki kum tanesinin molekülü üzerinde ikamet eden canlılar gibiyiz. Buna karşın, insanlık olarak, benliğimizi henüz farketmiş bir çocuk olduğumuzdan, kendimizi tabir yerindeyse "bir şey" zannetmekteyiz. Küçük çocuklar gibi herşeyin bizim için var olduğunu, bir amacımız olduğunu, önemli olduğumuzu düşünmekteyiz. Dünya dışı, zeki ve gelişmişlik açısından bizden daha ilerde olan canlı türleri varsa; bize bakarak şapşallığımıza gülüyor olmalılar.

hayatın ( ne birey olarak insan hayatının, ne insan türünün hayatının, ne de genel olarak hayatın), önceden belirlenmiş bir amacı yoktur... ama bir yönelimi ve anlamı vardır... bütün hayat formlarının temel yönelimi, bizzat hayatın kendisinin sürdürülmesi ve giderek sürdürülebilirliğidir... eğer, birey yaşamının bir anlamı varsa; daha doğuştan getirdiği potansiyel yetenekleri gerçekleştirerek(üreterek, yapıp, yaratarak, hayatın içine aktararak), kendi bireysel varoluşunu gerçekleştirmek ( kendini üretmek, varlamak) ve kazandığı varoluşunu, insanın tür varlığına bağlayarak, sağlamlaştırmak ve böylelikle de özgür, kendi ve mutlu olmaktır...

Yazdıklarınız genel kabul görmüş bilgiler buna bir itirazım yok fakat ben aynı görüşte değilim.
İnsanların bir hayat amacı olduğunu düşünüyorum. Bu amaç herkes için aynı olmadığı için de genelleme yapamam fakat kendi açımdan cevaplayacak olursam;

Ben hissetmek, yaşamın derinliklerine ulaşmak ve sorgulamak için yaşıyorum. Yaşam bu kadar karmaşık görünmeseydi zaten bilim insanları ve filozoflar da var olamazdı.

Ayrıca Galaktik Uygarlıklar'ın varlığını kabul ediyorum fakat kime gülüyorlar, kime şapşal diyorlar ondan şüpheliyim

işte kavramların önemini görüyoruz... eğer biz, yaşamın kendi dışında bir amaca yönelik olduğunu düşünür, ileri sürersek; yaşamın kendisini bu dış amaca ulaşmanın (o her neyse), bir aracı olarak anlıyoruz; demektir... örneğin sn.dijital'in belirttiği, ''hissetmek, yaşamın derinliklerine ulaşmak ve sorgulamak'' yaşamın amacı olamaz; çünkü, bunların 'amaç' olabilmesi için, yaşamın kendisinden daha değerli olmaları gerekir... 'araçlar' her zaman bir 'amaç' uğruna kullanıldıkları için, bizi ulaştıracakları amaçlar kadar değerli olamazlar... ya da formel mantık düzleminde ifade edersek; bütün parçaya indirgenemez... başka deyişle, parça, bütünden daha değerli olamaz... ve biz, yaşamın kendisini, yaşamın içinde yer alan unsurlara, bileşenlere ( hissetmek, sorgulamak gibi..) ulaşmanın 'aracı' olarak algılarsak, bütünü parçaya kurban etmiş oluruz...

birazdahaderinmavi' Alıntı:

işte kavramların önemini görüyoruz... eğer biz, yaşamın kendi dışında bir amaca yönelik olduğunu düşünür, ileri sürersek; yaşamın kendisini bu dış amaca ulaşmanın (o her neyse), bir aracı olarak anlıyoruz; demektir... örneğin sn.dijital'in belirttiği, ''hissetmek, yaşamın derinliklerine ulaşmak ve sorgulamak'' yaşamın amacı olamaz; çünkü, bunların 'amaç' olabilmesi için, yaşamın kendisinden daha değerli olmaları gerekir... 'araçlar' her zaman bir 'amaç' uğruna kullanıldıkları için, bizi ulaştıracakları amaçlar kadar değerli olamazlar... ya da formel mantık düzleminde ifade edersek; bütün parçaya indirgenemez... başka deyişle, parça, bütünden daha değerli olamaz... ve biz, yaşamın kendisini, yaşamın içinde yer alan unsurlara, bileşenlere ( hissetmek, sorgulamak gibi..) ulaşmanın 'aracı' olarak algılarsak, bütünü parçaya kurban etmiş oluruz...

Genişletmek için tıkla ...

Parça bütünden üstün yorumu size ait, bana göre parça bütünü yansıtır ve parçayı çözebilirsek bütünü de çözmüş oluruz. Parça bütünden ayrı veya daha değerli değildir.

Yaşam amacı olmadan tabiri caizse "ot gibi gelip, ot gibi gitmek" sorgulamadan, anlamadan bir ömrü tüketmek nasıl bu kadar mantıklı görünüyor sizlere anlamış değilim.

Aldığınız eğitim ve hayat görüşünüz her ne ise, bazı konularda sizi belli bir bakış açısının içine hapsetmiş ve bir türlü dışına çıkamıyorsunuz.

Siz bu hayatta hangi amaçla bulunuyorsunuz ya da amaçsız mı yaşıyorsunuz?

yazdıklarımı anlamak için gösterdiğiniz çabalara teşekkür ediyorum...

birazdahaderinmavi' Alıntı:

yazdıklarımı anlamak için gösterdiğiniz çabalara teşekkür ediyorum...

Genişletmek için tıkla ...

Derinmavi sizin kendinize has cümleleriniz yok mu?
Neden her yazışmada oldukça karmaşık cümleler kurup karşı tarafı denemeye çalışıyorsunuz bunu anlayamıyorum.

Soru çok basit ve net; Neden yaşıyoruz? Mutluluk için mi?

Siz kelimelere takılıp kalıyorsunuz, sizin kendinize ait görüşünüz yok mudur? Okulda ders anlatır gibi cümleler kurmak yerine daha basit cümleler kursanız olmaz mı?

Ben hayat görüşümü forumda çok defa ifade ettim. Sizler gibi salt bir mantık ile bakmıyorum hayata ve ne anlatttığınızı çok net anlıyorum fakat sürekli yorumlarda yanlışlık aramak yerine ( ki size göre yanlış ya da sizin gibi düşünenlere göre) biraz daha empati kurup, yorum yapsanız olmaz mı acaba?

dijital' Alıntı:

Derinmavi sizin kendinize has cümleleriniz yok mu?
Neden her yazışmada oldukça karmaşık cümleler kurup karşı tarafı denemeye çalışıyorsunuz bunu anlayamıyorum.

Soru çok basit ve net; Neden yaşıyoruz? Mutluluk için mi?

Siz kelimelere takılıp kalıyorsunuz, sizin kendinize ait görüşünüz yok mudur? Okulda ders anlatır gibi cümleler kurmak yerine daha basit cümleler kursanız olmaz mı?

Ben hayat görüşümü forumda çok defa ifade ettim. Sizler gibi salt bir mantık ile bakmıyorum hayata ve ne anlatttığınızı çok net anlıyorum fakat sürekli yorumlarda yanlışlık aramak yerine ( ki size göre yanlış ya da sizin gibi düşünenlere göre) biraz daha empati kurup, yorum yapsanız olmaz mı acaba?

Genişletmek için tıkla ...

evet...çok iyi anlıyorsunuz, ama nedense ''parça bütünden üstün yorumu size ait'' diyorsunuz... iyi ama ben, böyle mi dedim; yoksa tam tersini mi dedim...?... ''soru basit ve net; neden yaşıyoruz? mutluluk için mi? '' diyorsunuz... ben de diyorum ki, cevap da basit : hayır... mutluluk, insan faaliyetinin, çalışmasının, çabalarının sonul amacıdır... ama hayatın değil... çünkü, hayat, bütün acıları, sevinçleri, hazları, mutlulukları..vb. içinde barındırdığı için, bütün duyguları kapsayan daha büyük bir ''bütündür'' ve parçaya ( yani içindeki herhangi bir sorgulamaya, hissetmeye, mutluluğa..vb bileşene) indirgenemeyeceği için; bunlar hayatın amacı olamaz... yaşamın kendisinden başka bir şey için yaşanmaz...

birazdahaderinmavi' Alıntı:

evet...çok iyi anlıyorsunuz, ama nedense ''parça bütünden üstün yorumu size ait'' diyorsunuz... iyi ama ben, böyle mi dedim; yoksa tam tersini mi dedim...?... ''soru basit ve net; neden yaşıyoruz? mutluluk için mi? '' diyorsunuz... ben de diyorum ki, cevap da basit : hayır... mutluluk, insan faaliyetinin, çalışmasının, çabalarının sonul amacıdır... ama hayatın değil... çünkü, hayat, bütün acıları, sevinçleri, hazları, mutlulukları..vb. içinde barındırdığı için, bütün duyguları kapsayan daha büyük bir ''bütündür'' ve parçaya ( yani içindeki herhangi bir sorgulamaya, hissetmeye, mutluluğa..vb bileşene) indirgenemeyeceği için; bunlar hayatın amacı olamaz... yaşamın kendisinden başka bir şey için yaşanmaz...

Genişletmek için tıkla ...

Tamam ters yazmışım fakat ne yazmak istediğimi anladınız sonuçta parça bütünden ayrı olmadığına göre ikisinden birini diğerinden üstün göremeyeceğimi anlatmaya çalıştım.

Sizin yazdıklarınız kağıt üzerinde bu şekilde ifade ediliyor olabilir fakat yaşama uygunluğunu test ettiğimiz zaman amaç edinmeden yaşamak imkansızdır. Şayet yaşamın tek amacı sadece yaşamak olsaydı insanlar neden intihar etsinler?

Yazdıklarınız yine kelimelere takılmış olduğunuzu gösteriyor. Soruyu soran kişinin ne sorduğunu çok net anladığınız halde kelimelere takılıp, bilmece gibi cevap yazıyorsunuz. Yazdıklarınızı tam dikkat vermeden anlamak o kadar zor ki...

Aslında sizi anlıyorum fakat karmaşık cümleleriniz sonucunda yazacağımı da unutup, vazgeçiyorum.

yaşamın kendisinden başka bir şey için yaşanmaz...bu cümleyi kendi hayatınızda deneyimleyip yazdıysanız tamam fakat sırf olması gereken bu olduğu için yazıyorsanız o zaman inandırıcılığınızı kaybediyorsunuz.