Yorumunuz için bende teşekkür ederim,
Benimseyip benimsememe tercihini yapan kimdir? size göre kişinin hür iradesi acaba öylemi? hatılıyormusunuz küçüklüğünüzde size güzel denilen şeyleri benimseyip benimsemediğinizi?
Güzellik anlayışı değişiyorsa güzellik değişmiyormudur? Geçen yüzyılda güzel dediklerinize bu yüzyılda güzel diyormusunuz? M.Ö 1500 lerde uçsuz bucaksız amazon ormanlarını gören siz bunu doğal karşıladınız çünkü onun içinde yaşıyordunuz. Bugün bir orman manzarası görünce "ne güzel" diyorsunuz. M.Ö 5000 de güzel dediğiniz bir bayana bugünde güzel dermiydiniz? Algılayanın algısı değiştikçe algılanan değişir.
Bilgi ve belleği olmayan bir canlıdan söz etmek mümkün elbette. İnsana endeksli bir güzellik insanın endeksinde bir güzelliktir. İnsanın egosu güzelliği belirler. Göreceli olan göreceliyi belirliyor. Ne göreceli bir dünya! İnsanın güzel dediği sadece insana güzel. Anlık güzellik kavramınız daha öncede belirttiğim gibi ego ister, egoda bilgi ister ve onu çarpıtır.
Zıtlıkların valığı peki varlık ve yoklukta bir zıtlık değil mi? Zihin doğası gereği sistemleri parçalar ve ayırır. Bu onun muhakeme yeteneğinin bir parçasıdır. Zıt olanlar aslında zıt değildir. Fakat zihin onları ayırır. Güzel ve çirkin kavramlarınız aslında bu evrende ne güzel vardır ne çirkin. fakat bunları yaratan ve ayıran bir zihniniz var. Bu güzel, şu değil diyorsunuz. Bu çirkin şu değil diyorsunuz. Kısaca ayırıyorsunuz. zıtlıklar algılanırlar. Algılandıkları içindir ki zıttırlar.
Kastettiğimiz toplumsal etkiler değildi. Hür irade sahibi insan şunu hep gözden kaçırır. Hür iradesiyle taş atan adam, attığı taşın bu evrende bir madde olduğunu ve bu evrendeki sistemler ile işlediğini görmelidir. Bu evren yoksa ne taş vardır nede ona etki eden kuvvetler. Siz hür iradenizle taşı attığınızı sanıyorsunuz ama o taşı atmanızı sağlayan binlerce sistemi yok sayıyorsunuz. Bu sistemler sizin taşı atmanıza sebep oluyorsa sizin hür iradenizden söz etmek mümkün mü? ki taşı atan bedeninizde aynı kuvvetlerin etkisindedir.
Algı değiştikçe güzellikte değişir. Güzellik tanımını mümkün kılan algılarınız değiştikçe gözlemlenenin değişmemesine olanak yoktur.
Kütle çekim elbette görecelidir. Bu evrende tanımlanmıştır fakat bu evrenin dışında varlığından söz etmek mümkün değildir. Başak evrenlerde başka kurallar pek ala mümkündür. Bilim, evreni sınırlı bilgisi ile tanımlamaya çalışır. Bu bilgi sınırı evreni aşmadıkça evreni tam anlamıyla tanımlamanız ve anlamanız mümkün değildir. Bu sınırlı bilgi ile bulduğunuz her kuralda değişebilir ya da gelişebilir.
Bu bedeni kaybettiğinizde bilgi ve belleğiniz nerede? Belleksiz ve bilgisiz güzellik nerede?
Gölgenin oluşması için gölgeyi meydana getirecek bir ışık kaynağına, gölgenin vurduğu bir yüzeye ve bir nesneye ihtiyacınız var. Var yokun gölgesi ise, yüzey nedir? kaynak nedir? Gölge ise var olan olmazsa, yok gölgesi nasıl olur? Açıktırki yok vardırki var vardır, var vardır ki yok vardır. Siz ister buna gölge deyin ister başka birşey, tanım itibari ile zıttırlar ve bu tanım zıtlıklarını oluşturan zihninizdir.
Göreceli tarih, göreceli sosyal, göreceli yargı, göreceli öznel, göreceli güzellik, göreceli çirkinlik ve göreceli zihin.
aram cüzdanımda artık yok,harcadım çünkü..Onu başka bir varlıkla takas ettim.Param yok, yeni bir çantam var.Var ve yok bir dönüşüm silsilesi..Yokluk, varlığın tümel varoluşuyla ilgili olduğunda zıtlık yoktur.Tek tek nesnelerin yokluğu ele alındığında zıtlık oluşturur gibime geliyor.Varlığı tekil olarak düşündüğümüzde demek istedim)Tümel varlık (somut varlıkları kastediyorum) ve yokluk karşıt değil, içiçedir/sarmaldır veya ne bileyim sentezlenmiştir yani, böyle düşündüm yazarken..