- Konbuyu başlatan
- #41
Aslına bakarsan böyle davranmalarinda onlar ne kadar suçlu? Katil balinanın foka saldırmasıdan daha mı fazla suçlular?
Düzen bunu gerektiriyor.
Forumumuza Hoş Geldiniz
Hoşgeldiniz. Ücretsiz içerikler ve özel hizmetler sizi bekliyor. Hemen üye olun!
Allah Insana Yardım Etmez.
- Konbuyu başlatan Thurgood
- Başlangıç tarihi
Düzen bunu gerektiriyor.
- 7 Ara 2013
- 6,615
- 504
- 113
Bence gerektirmiyor seni zayıf arkasız bulmuş olmalılar
Yine de benim/senin ahlak düşünce yapıma sahip biri onu yapmayacaksa burdan alınması gereken ders şu
Kendine yediremiyorsan ne pahasına olursa olsun orayı terketme savaş dövüş bir şey yapamazlar aranızda sürtüşme olduğunu bilen birileri olsun ama
Bunun dışında gideceksen daha rahat daha iyi bir yer araştır ve varsa git ama bence dostlar edin onun yaptığınına aynısını yap
Bir arkadaş bul simit tezgahını alsın ve mükünse az dişli olsun gelsin simitçiye ordan gitmesini söylesin
Senin sorunun yalnız tekil kalman birileriyle işbirliği yapman gruplaşman dayanışman gerekiyor
Ben olsam bilmiyorum ama kendime yediremiyorsam bu benim gurumu onurumu kırıyor incitiyorsa onunla yaşayacağıma cebime hani saldırı durumunda kendimi koruyacak güvenliğimi sağlayacak bir şey koyar işime devam ederdim
Ha dişe diş kavga dışında gerçekten bozuk adamlarsa hiç bulaşmazdım
İnsan yalnız kalmamalı olammalı onu biliyorum
Burada okuyan olarak beni en çok yoran böyle kimsesiz arkasız yalnız hissediş yani destek alacağın birileri olaydı
Onu isterdim
Yaa ne düzeni ,düzen onların ağzını burnunu kırmayı gerektiriyo da düzen yok
- Konbuyu başlatan
- #43
Şuan geldiğim yerde daha fazla tatlı satıyorum.
Mesele sadece kavga etmek değil. Kavga etmenin mantıklı bir sebebi olmalı.
3. Sayfa haberlerine bakarsan fındık kabuğunu doldurmayacak nedenlerle insanlar hapse, mezara giriyor.
Yanlış olan dünya düzeninin kendisi
- 7 Ara 2013
- 6,615
- 504
- 113
Mesela kavga değil kendi savunmaz birleşmez organzie olmaz örgütlenmezsen yarın gelir oraya da çökmeye kalkar o olmasa başkası gelir
Yani sana demem o ki; kavga et demiyorum dostlar bul diyorum
- 13 Ocak 2022
- 52
- 17
- 8
yalandan kolektivizm kasmak zorundasın. Biz hayvan değiliz iletişim kurup sosyalleşen canlılarız. Her zaman kendin en önemlisin Bireyci çıkarların en önemli ama yalandan sahte bir kollektivizm maskesi takmak zorundasın bunu daha öncede yazmıştım zorundasın hayatta kalmanın başka bir yolu yok. Duygularını 0 layıp sadece mantık çerçevesinde kollektivizm maskesiyle aralarına karışcaksın insanların ordan sonra bireycilik gerçek maskesiz yüzünle sağlayabildiğin faydayı maksimize edeceksin. Oyunu ya kuralına göre oynarsın yada bütün taşlarının yenilmesini izlersin.
- 7 Ara 2013
- 6,615
- 504
- 113
yaklaşık doğru ya da belki ama mantık/düşün tabanında düşünüyor ve bir yanıt veriyorsun ya da verme bir şeyler söyleme ihtiyacı hissediyorsun
İkincisi zorunlu ya da değil bir empati, kendimi yerine koyuyorum:. Bu da o sonucu üretiyor yani kendime tam anı öğüdü verirdim içten..
Son olarak sesli olarakta düşündüklerim bunlardı
Mesela örnek vereyim en son bir tektilde çalıştım -(ofis beyaz yaka)
Aynı serviste gidip geldiğimiz bir grup işçi var muhtemelen ben onlara göre azıcık diğer/öteki sosyalist felan algılanıyorumdur ya da neyse artık bilmem anlatıp duruyorlar sendikalaşma diyorum. Şimdi ne diyeyim..
- 7 Ara 2013
- 6,615
- 504
- 113
Benim fayda maksimizasyonu bireyci payda sorunum yok
Yani o dediğin bana uygun değil
Yani açık olalım
Bu tatlıcı arkadaşın durumunda simitçi arkadaşıyla onun gitmesini isteyen ben olamzdım
Aynı hikayede ben olsam sanırım öbür diğerleirnden biri olurdum
- 7 Ara 2013
- 6,615
- 504
- 113
Ben kır/köy hayatında büyüdüm. Yaklaşık yaşıt akran bir kardeşim vardı. Çok şey için çok kavga etmişizdir. Uyuşamamışızdır vs ama bir şeyin böyle hak ve bölüşümü bu kardeş payı denen bunu sağladık ve sağlardık. Bunu bazılarımız anlmayacaktır biz bazen günde 10-12 saati başıboş oyun oynayarak geçirirdik
Yani aramızda bir ağaca çıkmanın sırasından tutalımda bir taşı yuvarlamanın ve onu seçmnin hukukuna kadar bunun barışına kadar bir hukuk gelişti tabi bu iki taraflı kavga ede öğrene beraber oynaya oldu..
Şimdi bazen insanlara bakıp yabancı farklı diğer bir tür gibi hissettiğim olur..
Mesela benim kardeşimle aramdaki barışı hiç bir şey yıkamaz
Bazıları hiçbir şey deneyimlemeden gelip geçiyor
Son düzenleme:
- 7 Ara 2013
- 6,615
- 504
- 113
Atabek in blogunda bir yazısı vardır. Bir anasınıfna psikolojik danışmanlık hizmeti gibi bir şey veriyordu sanırım .
Bir gün gruba despot bir çocuk katılıyor. Herkeis nkafasına oyuncakla vuruyor. Her gün sorun, çözemiyorlar.
Bir güün çıkıp geliyor bir kurtarıcı yeni bir çocuk. Bu despotun kafasına vuruyor. Çocuk ondan sonra normalleşiyor yani o güne kadar kisme kafasına vurmamış karşılık almamış..
Kişisel olarak acıma acıtma dahil iki yönlü belirli empati süreçleri deneyimlediğimi varsayıyorum, insan yetkin değildir ama yine de bir kişisel gelişim olarak beni mutlu hissettiren bir düzeyde addediyorum..
Bütün taşlarımın yenilmesini izlemeyi tercih ederim ve ben mutlulukla inanın kaybeden olacağım
Hiç sorun yok
Kendi kurallarım var ya da kendi oyunumu kurarım olmazsa kaybederim
Sıkıntı yok
- Konbuyu başlatan
- #50
Aslında hepimiz birer devletiz.
- 7 Ara 2013
- 6,615
- 504
- 113
Şunda dürüst olduğuam emin olabiliriz. Daha 7 yaşımda TV de Afrika da aç insanlar gösterildiğinde kırlara çayırlara gidip ya da yatağa yattığımda neden bu oluyor, neden gözyumuyorlar diye düşündüğüm ya da tüm insanlar birleşse yemeğini bölüşse herkes cebinden küçük paralar verse toplasa da bu olmasa fela ndiye düşündüğüm sonra büyüyünce de bunlara kafa yormaya devam ettiğim doğrudur.
Adına ne dersek diyelim
Yani dürüst olalım. Daha bu hafta bir gezginin Burundi videosunu izledim ve aktif düşündüm. Yani ben bu sorunu çözebilir burdan bir şey yapabilir miydim? Burundilerle yardım edebilir miydim. Elimden bir şey gelir mi?
Bunun adına ne dersek diyelim ve ne olduğunu bilmiyorum
Yetişme kültürümden olabilir. Saf doğa da büyüdüm. Gün ışığıyla dıları koşup gece karnalığıyla eve girdiğin biçimde. Oldukça izole. Küçük bir hayat. Bir kaç komşu çocuğu daha. Dağınık karadeniz köyü...
Bu kentli insan türüne vasati uygar insana uzak hissettiğimi onların kayıp olduğunu düşündüğümü ya da tür aidiyetliğini kaybettiğini kültür yıkıntısı dejenere tuhaf bir şey olduğunu düşündüğümü varsayabiliriz.
Hayatta kalma savaşına diğer şeylere gelince onları anlıyorum
Benim bakış açım şudur. Ben yapsam, ben kursam, ben olsam ne yapardım? Nasıl olurdu?
Müdahale etmez olur mu? Aç kutsal kitabı oku. İşine gelmeyen toplulukları zamanında helak/yok etmiş. Bunlar elbette masal, ancak bu masallara inananlar var. Sen de bu tanrıya inanıyorsan, bunlara inanmalısın. Ancak nedense belli bir süre sonra tası tarağı toplayıp gitmiş. Gidiş o gidiş.
Bu dediğine katılıyorum; bizleri, istesek de istemesek de içine doğdumuz kültür ve coğrafya büyük ölçüde şekillendiriyor.
İnsanlar elbette korkuyor, çünkü dinsel inançların temeli, sevgiden ziyade korku üzerine inşa edilmiştir. İnanmıyorsan, tahtalı köyde ayvayı yersin. Dinlerde verilen en önemli mesaj bu.
Moderatör tarafında düzenlendi:
