- Konbuyu başlatan
- #1
- Katılım
- 21 Ocak 2018
- Mesajlar
- 744
- Tepkime puanı
- 114
- Puanları
- 43
Galiba ilk felsefi görüşüm rasyonailzmdi, kendiliğinden gelişti.
Sonrasında adını yine kendiliğinden kişisel pragmatik düşünce sistemi yerleşmeye başladı.
Sonrasında bu kişisel pragmatik sistem zamanla kendini bencillikle harmanladı.
Sonrasında kendi çabalarım ve sorgulamalarımla yaratıcının varlığından şüpheye düştüm ve agnostik ateist oldum. İbadetleri yerine getirmeme isteğim ile birleşen bencil tarafım dinden çıkış sürecimi başlatan kıvılcım oldu. Burada hiç öyle din mantıklı gelmiyordu ayağına yatmayacağım dinden çıkmadan da gül gibi yaşardım ama dinden çıktıktan sonra bazı şeylerin biraz daha farkına vardım. Çok bir faydası oldu mu? Çok ta değil.
Tabi agnostik ateizme ulaşmam için öncelikle pozitivist, materyalist düşünceleri benimsedim. Bu düşünceler en başından beri mantığıma uyduğu için dinden çıkarken yardımcı oldu.
Son olarak aklımı kurcalayn ve gittikçe benliğimde yer edinen ve beni korkutan düşünce materyalist determinizm oldu. Materyalist kısmı önceli düşünce sisteminden, determinist kısmı ise pozitivist düşüncenin ötesine geçemeyeceği şeyleri meraktan ötürü geliyor. Bu düşünceye nasıl ulaştığımı bir deney tasarısını açıkladığım başlıkta söylemiştim.
Evet. Kabaca düşünce yapım böyle gelişti, sizinkileri de merak ediyorum.
Sonrasında adını yine kendiliğinden kişisel pragmatik düşünce sistemi yerleşmeye başladı.
Sonrasında bu kişisel pragmatik sistem zamanla kendini bencillikle harmanladı.
Sonrasında kendi çabalarım ve sorgulamalarımla yaratıcının varlığından şüpheye düştüm ve agnostik ateist oldum. İbadetleri yerine getirmeme isteğim ile birleşen bencil tarafım dinden çıkış sürecimi başlatan kıvılcım oldu. Burada hiç öyle din mantıklı gelmiyordu ayağına yatmayacağım dinden çıkmadan da gül gibi yaşardım ama dinden çıktıktan sonra bazı şeylerin biraz daha farkına vardım. Çok bir faydası oldu mu? Çok ta değil.
Tabi agnostik ateizme ulaşmam için öncelikle pozitivist, materyalist düşünceleri benimsedim. Bu düşünceler en başından beri mantığıma uyduğu için dinden çıkarken yardımcı oldu.
Son olarak aklımı kurcalayn ve gittikçe benliğimde yer edinen ve beni korkutan düşünce materyalist determinizm oldu. Materyalist kısmı önceli düşünce sisteminden, determinist kısmı ise pozitivist düşüncenin ötesine geçemeyeceği şeyleri meraktan ötürü geliyor. Bu düşünceye nasıl ulaştığımı bir deney tasarısını açıkladığım başlıkta söylemiştim.
Evet. Kabaca düşünce yapım böyle gelişti, sizinkileri de merak ediyorum.