Neden Yaşıyoruz ? Mutluluk İçin mi ?

2 hata...

Sevgili Adem,düşüncelerin doğru yönde ilerlerken bir anda mantık hatasına dönüşmüş.Tabi ki bu benim öznel görüşüm...Sen ''neden'' dediğimiz için yaşıyoruz ve yaşadığımız için ''neden'' diyoruz dedin.Peki,o zaman hayvanlar da yaşıyor fakat soru sormuyorlar.Sen doğru başlayıp yalnış yöne çekmişsin.Asıl sorun nedir biliyor musun: DÜŞÜNME YETENEĞİ
Bir diğer sorun ise en son yazdıkların.Hiçbirimiz kendi hayatlarımızı kendimiz başlatmadık diyorsun.Nereden biliyorsun yada nasıl eminsin?Ha...Tamam din yönünde ben de aynı fikirdeyim ama orada bile ''irademizle dünyaya gelebilmemiz'' için bırakılmış boşluklar var...Yalnızca,ruh olarak Adem ve Havva olarak tanıdığımız atalarımız,yaptıklarının cezası olarak buraya gönderilmiştir.
Bakın,aslında içten ve açık konuşmak gerekirse,size boyutbilim açısından açıklamak istiyorum durumu ki bu konu da iyice açık bir hal alsın:

Tanrısallık ve varlık,evrendeki dolaşıklık sistemi gibidir.1'den sonra 2 geliyorsa,Tanrısallıktan sonra da varlık doğuyor bu sayısal bir gerçek...Tabii ki sınırları var herşeyin ve detaylar doğar sonuçta...Ama size şunu söyleyip sözü kısa keseceğim:
İnsanın yaşama amacı yeterliliktir.Yeterlilik ise getirilerle oluşur.Birçok getiri.Mutlulukta bu getirilerin en önemlilerinden biri...Sınırları aşmadan ancak bu şekilde açıklayabilirim...

Sevgili Jideament;
Eğer biz yaşıyoruz diyemeyecek ya da neden yaşıyoruz diye soramayacak olsaydık sence yaşam olurmuydu?Ya da olsaydı bile bilinçsiz bir yaşam nasıl bir yaşam olurdu?
Evet hayatımızı biz başlatmadık.Eğer hayatımızın amacı bize ait bir amaç olsaydı hayatımızı kendimiz başlatıp amacı da şudur demek zorunda değilmiydik?Kısacası bir hayatımız varsa bu hayatın amacı bize ait bir amaç olamaz.....
Hatta hayatımızı kendimizin sürdürdüğümüzü bile söyleyemeyiz.Hangimiz kalbimizin neden çarptığını ya da neden durdurğunu ,midemizin nasıl çalıştığını biliyoruz?
Nasıl sürdüğünü bilmediğimiz bir hayatın amacı bize ait olamaz.
Hayatın amacının yeterlilik olduğunu söylüyorsun.Kime ya da neye göre bu böyle?neden?

Allah yarattığı için yaşıyoruz ve yaşayan her insan mutlu olmasada mutlu olmak için yaşar mutluluğun ahirette olduğunu dünyanın sınav yeri olduğunu çile çekmenin insanı mutluluğa ulaştıracağını düşünenlerde içleri ferah olduğu için mutludur dolayısıyla insanlar mutluluktan kaçamaz

Mutluluk mu ?? vucuttaki hatta tüm canlılardaki 4 tane kimyasalın yarattığı hismi tartısılıyor , bence yeterince gereksiz ...
Neden mi yaşıyoruz,? Ruhsal farkındalığa ermek için, sonsuzlukta kendimizi var etmek için yaşıyoruz ....

İşte bu kadar...........
Dağılabiliriz..........

Bize ait olmayan bu hayatın amacı da bize ait değildir ve belki de bir gün , neden yaşatıldığımızı anlayacağız.Bence her insanın hayatı ayrı bir amaçla var edilmiş olsa gerek ve her insan bir gün neden yaşadığını,yaşatıldığını anlayacak.
Burada belkide ayrı bir tartışma konsu olabilecek bir nokta var.Acaba hayatımızı biz mi varettik ve devam ettiriyoruz , yoksa hayatımızı biz başlatmadık ve biz devam ettirmiyormuyuz?
Bence bu sorunun cevabı açık.Hayatımızın başlangıcından ve naısl devam ettiğinden haberimiz bile yok.Bırakın onu başlatıp devam ettirmeyi......

Ne için yaşıyorum???
1-Allah yaratmış yaşamak zorundayım
2-Allah'a kulluk etmeliyim...
:
:
3-Düşünmek
4-üretmek
5-sevmek
6-sevilmek
7-yemek yemek
8-çay,kahve ve sigara içmek
9-dünya turu yapmak
OOOOOOONNNNNNNNNN=======MUTLU OLMAK......

İÇİN......

neden mi yaşıyorum?intihar edemediğim için.bu kadar açık ve net.tolstoy da aynı acıyla,aynı korkuyla yaşamaya devam ediyordu.yaşama devam etmek için kimi zaman tanrı ya sığınıyor,kimi zaman yeni bir sevgi felsefesi geliştiriyordu ama yine de o boşluğa düşüp durmaktan kendini kurtaramıyordu ve böylece yaşadı.nihayetinde o da öldü, cevapsız sorularıyla birlikte o da toprağa gömüldü.hepimizin olduğu olacağı da bu işte.ya çoğunluğun yapamadığını yapıp kendi seçimimizle bu acı denizinden bilinmeyene savrulacağız ya da ne zamana denk gelirse korkuyla o anı beklemeye devam edeceğiz...

sevgili jideament,
şunu soruyorum size:
sadece ademle havvanın bu dünyaya cezalandırılarak gönderildiğini söylüyorsunuz peki diğerleri var olmayı, bu dünyaya gelmeyi kendileri mi seçtihayır hayır hiçbir şey elimizde değildir bizim.habil iyi olmayı,kabil kötü olmayı,şeytan asi olmayı kendi mi seçti?iyiliği,kötülüğü yaratan ve bunları yarattıklarının içine koyan kim?

Dünyaya geldin.. hoşgeldin, boşluğu dolduracak olan sensin! denk düştüğü zamanı beklemek yada gitmek de elinde. Ademle Havvaya gitmeye gerek yok ama İnsan şeytanını da, ezberletilen habilini kabilinide öldürebilir! Kendini yaratabilir AyşeNur. Ancak,muntazaman bir izan-dengesi bulunacak ortak bir akılla bu daha kolaylanır..O' başka...

Ufuk8307;
Sen galiba neden yaşatıldığının farkına varmışsın.Dediğim gibi her insan ayrı bir amaç için var edilmiş ve senin var ediliş gayende bu saydıkların olsa gerek

Herşey bir kavramın yada herhangi bir olayın getirisi olsun yada olmasın insan kesinlikle ''olması gerektiği''için buradadır...Mutluluk mu?Mutluluk görecelidir.Bir insan ''bu dünyaya alıştırıldığı'' ve hatta ''beyni yıkandığı'' için bu dünyanın yemeklerini seviyor ve onlarla mutlu oluyor...Halbuki başka bir gezegende yaşayan başka bir insan için aynı şey söylenemez...Mutluluk bir histir.Fakat sistem her ne kadar hislerin de katkısı ile çalışsa da ''zihin'' gerektirir.Yani sonuç olarak size ''hadi ama kendinizi göreceli konuların öznelliğine kaptırmayın,mutluluk bir amaçtır fakat tüm yaşamın amacı değildir'' demek ve farklı amaçlar için yaşayan insanların da olduğunu söylemek istiyorum...Sakın bana ''mutluluk gerçektir'' demeyin çünkü ''gerçek'' bile burada görecelidir!

Yaşıyor muyuz peki ??

............


(40 karakter engeli)

Neden Yaşıyorum? Güzel bir soru

1. Allah yaşamamı istediği için.
2. Dünya bir imtihan yeri, herkes ölecek, imtihanı başarılı olanlar ödüllendirilecek. O ödülü almak için.
3. Dünya'daki "doğanın kanunu"nu değiştirmek için.
4. Artık kötülerin hükümdarlığına son vermek için.
5. Kendim için yaşıyorum.
6. İnsanlara doğruları göstermek için.
7. Gelecekte dünyada bir çığır açmak için.
8. Hakkımı yedirtmemek için.
9. Herkesin esir olduğu bir dünyayı, herkesin özgür olduğu bir dünya yapmak için.
10. Yaptığım yatırımlarla insanlara faydamın dokunması için.
11. Ben öldüğüm zaman arkamdan "İYİ BİRİSİYDİ, ALLAH ONDAN RAZI OLSUN" demeleri için yaşıyorum.
12. Mazlumun hakkını yedirtmemek için.
13. İFTİRACILARA EN GÜZEL CEVAPLARI VERMEK İÇİN.
14. İki yüzlüleri, maskesinin altında kötü birisi olanların MASKELERİNİ DÜŞÜRMEK İÇİN YAŞIYORUM.

Benim sözüm;
Ne yapsam olay oluyor. YAŞIYORUM YA, herhalde bazılarını da bu üzüyor.

sn. objektif ; bence niçin yaşadığınızı tam olarak açıklayamamışsınız ?
amacınız bu olamaz.

cennete girmek için mi yaşıyor insanlar ? yoksa kendini yaradanı tanımak için mi ? onunla bütünleşme çabası içerisine girmek için mi bu dünyada ?

Azadî' Alıntı:

sn. objektif ; bence niçin yaşadığınızı tam olarak açıklayamamışsınız ?
amacınız bu olamaz.

cennete girmek için mi yaşıyor insanlar ? yoksa kendini yaradanı tanımak için mi ? onunla bütünleşme çabası içerisine girmek için mi bu dünyada ?

Genişletmek için tıkla ...

Olabilir bu sizin görüşünüz. Ben size saygı duyarım. Ama siz benim görüşümü kalkıpta "sn. objektif ; bence niçin yaşadığınızı tam olarak açıklayamamışsınız ?
amacınız bu olamaz." diyemezsiniz bu birincisi. İkincisi eğer birini eleştirecekseniz sizde bir şeyler yazmanız gereklidir ki, sanıyorsam siz sadece bir cümle bile sayılmayacak şekilde bir şey yazmışsınız. Yani yapmadığınız bir şeyi başkasına yapın diyemezsiniz buda üçüncüsü.

Bir soru da benden size? Cennet ve cehennem kim için yaratıldı? Yada ne için yaratıldı? Ayetler de iman edip, Cennet'i kazanın diyor. Siz kalkıp ta burada kuranın yazdığından çok çok çok farklı bir biçimde "yoksa kendini yaradanı tanımak için mi ?" diyorsunuz. ?

Açıklama

Sayın objektif,sorunuz çok yerli bir soru çünkü bahsi geçen ''mutluluk'' kavramı da ''Cennet'' adlı mekanda bize vaad edilendir.Eğer Cennet'i amaçlayarak yaşarsanız,evet sizin amacınız mutluluktur.Eğer siz de benim gibi ''gideceğim varsa giderim,benim amacım alabildiğim kadarını almak'' görüşünde ve ''ahlak/görgü kuralları/saygı/sevgi'' gibi kavramlar ile donatılmış birisi iseniz,o zaman amacınızın,amaç aramak olduğunu anlarsınız.
Cennet ve cehennem,amental boyutlardır.Yani o boyutları ''dört boyutlu'' olarak düşünün.Biz ''üç boyut'' a adapte olmuş bir ırkız.Cennet ve cehenneme geçişimizi sağlayan anahtar ise ölüm.Peki,neden var Cennet ve cehennem?Size şunu sorayım:
Tanrı,şeytanın karşı çıkacağını bilmiyor muydu?Önümüzde eğilmeyeceğini bilmiyor muydu?Tabii ki de biliyordu.Burada,amaç ayrım.Kendine bir ''kötü karakter'' yarat.Sonra her türlü olay ile determine bir ırk yarat (insan).En sonunda ayrımı bitir ve sana yaramış olanları sonsuz mutluluğa kavuştur.Kavuştur,çünkü onlar senin en sevdiğin parçaların ve onların mutluluğu seni de sonsuz kez mutlu ediyor.Sizin düşünceniz farklı mı bilmiyorum?Ama sizinkini de duymak isterim.Eğer açıklar ve bana açık kapı bırakırsanız,size boyutsal açıklama ile daha doğru izah edebilirim...

jideament' Alıntı:

Sayın objektif,sorunuz çok yerli bir soru çünkü bahsi geçen ''mutluluk'' kavramı da ''Cennet'' adlı mekanda bize vaad edilendir.Eğer Cennet'i amaçlayarak yaşarsanız,evet sizin amacınız mutluluktur.Eğer siz de benim gibi ''gideceğim varsa giderim,benim amacım alabildiğim kadarını almak'' görüşünde ve ''ahlak/görgü kuralları/saygı/sevgi'' gibi kavramlar ile donatılmış birisi iseniz,o zaman amacınızın,amaç aramak olduğunu anlarsınız.
Cennet ve cehennem,amental boyutlardır.Yani o boyutları ''dört boyutlu'' olarak düşünün.Biz ''üç boyut'' a adapte olmuş bir ırkız.Cennet ve cehenneme geçişimizi sağlayan anahtar ise ölüm.Peki,neden var Cennet ve cehennem?Size şunu sorayım:
Tanrı,şeytanın karşı çıkacağını bilmiyor muydu?Önümüzde eğilmeyeceğini bilmiyor muydu?Tabii ki de biliyordu.Burada,amaç ayrım.Kendine bir ''kötü karakter'' yarat.Sonra her türlü olay ile determine bir ırk yarat (insan).En sonunda ayrımı bitir ve sana yaramış olanları sonsuz mutluluğa kavuştur.Kavuştur,çünkü onlar senin en sevdiğin parçaların ve onların mutluluğu seni de sonsuz kez mutlu ediyor.Sizin düşünceniz farklı mı bilmiyorum?Ama sizinkini de duymak isterim.Eğer açıklar ve bana açık kapı bırakırsanız,size boyutsal açıklama ile daha doğru izah edebilirim...

Genişletmek için tıkla ...

Söylediklerinize kesinlikle katılıyorum. Bende "saygı, uyumluluk, terbiye, ahlak vb." bunlarla büyümüş biriyim. Söyledikleriniz kesinlikle doğrudur. Bakınız şu benzetmeniz çok hoşuma gitti, ve izin verirseniz bu benzetmeyi gerçek hayatımda kullanmak isterim. O benzetme şuydu "Cennet ve cehenneme geçişimizi sağlayan anahtar ise ölüm".

Benim görüşümü merak ediyorsanız söyleyeyim. Sizin görüşünüzden pekte farklı değil. Tanrı şeytanın boyun eğmeyeceğini tabiki de biliyordu. Fakat mesela Tanrı şeytanın boyun eğmeyeceğini önceden bilir. Hatta şeytanı yarattığı gün bunu yapacağını biliyordu. Buna bir örnek verelim; Bir insan robot yapıyor ve onun bütün davranışlarını biliyor, yapacağı eylemleri de bilir gibi. İnsanlar, cinler, melekler, şeytanlar; aslına bakarsanız bunların hepsi robottur. Biz sadece irademizi kullanıyoruz. İrademizi nereye kullanacağımız, hangi yolu seçeceğimiz önceden belirlenmiştir zaten. Biz sadece yaşıyoruz ve sizin de dediğiniz gibi anahtarı alacağımız günü bekliyoruz. Kader yazılmıştır ve değişmez misali...

Mesela gençlerimiz çoğunlukla bu soruyu sorarlar;
"Tanrı, kimin ne yapacağını önceden biliyorsa, neden direk cehenneme veya cennete koymadı?" diye sorarlar. Direk cennet ve cehenneme koymamasının sebebi ise; insanlar öldükleri vakit itiraz etme haklarının bulunmaması olacaktır. Mesela eğer yaratıldığımız gün cennet ve cehenneme koyulsaydık. O zaman şöyle derdik "Allahım sen nerden biliyorsun ben cehennemliğim. Beni dünyaya gönder iyi biri olayım vb. vb." bu tür cevaplar kaçınılmaz olurlardı. İşte bu soru hakkında sizin de görüşlerini duymak isterim ?

niye yaşadıgımız besbelli ölmeye beceremedigimiz için.........

Stairway to Valhala

Başlangıçta tümü verip,parçalara ayırıp önünüze sunacağım.Çünkü başlangıç,aynı zamanda sonsuzunu da içinde barındırır.Aynı bizim yaratılışımız gibi...
Çok beğendiğim bir söz var:
-Siz daha merdiveni göremeden,kader ilk adımı atmıştır.
İçinde bulunduğumuz gerçekliğe kendi isteğimiz ile gelmedik.Kendi tasarladığımız mutlu bir boyutta da yaşamıyoruz.Kanunları hazır,biz doğmadan onca oyun oynanmış bir gerçekliğe gelen piyonlarız.Önem kazanan,değerini arttırma çabasıdır.Piyonun kendini yüceltişi gibi.Fakat,her ne öğrenirsen öğren yine de tek bildiğin ''hiçbirşey'' olacak.Tanrı'nın da bilmemizi istediği bu olabilir.İstediği tek şey belki de,bir hareketimizin nelere yol açabileceğini görebilmemizdi?Öyle ki;Cennet ve Cehennem de eylemlerimiz sonucu gideceğimiz yerler.Yalanlanan gerçeklikler.Fakat,gören gözler için apaçık gerçekler.Önem kazanan,değerini arttırma çabasıdır.Tanrı'nın parçalarını yücelterek bütünü yani kendisini de yüceltmesidir.Buna ihtiyacı var mı?
Peki neden oluyor bunlar?Çok basit bir cevabı var olabilir aslında...Yaratıcının kendini yaratıcı kılması için,daha yaratıcı olmadan kendine,yaratıcı olduktan sonra uyması gereken kurallar vermesinin gerekliliğidir.Yani zaman algımıza göre bakarsak;Tanrı geçmişte de vardı gelecekte de olacak.Kendine koyduğu kuralların getirileri,yani ''şimdi'' ise bizleriz.
Sonuç olarak,Tanrı yaratıcılığını gelecekten geçmişe doğru,merdivenini de kendisi yaratarak sürdürüyor.Merdivenin herhangi bir basamağında,oturup dinlenme hakkın yok!Çünkü,hangisine oturursan otur,yüzün geldiğin yere,aşağıya dönük olacak ve yukarıyı arkana alacaksın.Bu yüzden durmaya hakkın yok!Düşmeye hakkın yok!Sadece,hangi basamağa ne kadar hızlı basacağın senin seçimine kalmış...

İnsanın eylemlerindeki amaç yalnızca mutluluktur. Uzun veya kısa vadede gerçekleşecek bir mutluluk. Banka soymaya kalkan bir kişi kısa vadede zengin olup rahata ulaşma dürtüsüyle hareket eder. Karnı aç olan insan da kendisini rahatsız eden bu histen kurtulup tatmin olmak dolayısıyla da daha fazla mutlu olmak ister. Uzun vadeli amaçlar da aynıdır. Neden okuyoruz, neden kariyer peşindeyiz? vs.