kendimizce/aforizmalar

ana/ataları ile guru duymayan çocuklar geleceklerini nasıl kurabilirler ki? hem de utancın yükünü taşımak zorunda olmadıkları halde...

insan, kendi ömrü ile ölçer zamanı; işte bu, en büyük yanılgıdır!

]Bozulan dostluktan sonraki nefret, meyvelerin en oldürücüsüdür. (G. E.Lessing) Böcek olmayı kabullenenler, ezilince şikayet etmemelidirler. (F.Schiller) …..
Bir yengece, doğru yürümesini asla öğretemezsiniz. (Aristophanes)….
Gerçek dostlukta, yaratılışları bayağı olanların alamayacakları bir tat vardır. (Jean de la Bruyere)…..
Namuslu birisini aldatmak kadar kolay bir sey yoktur. (La Fontaine)…….
Kor ata ha goz kırpmışsın, ha başını sallamıssın. (İngiliz Atasözü)….
Evlilik bir kale gibidir. Dısarıdakiler oraya girmek için, icerdekiler de çıkmak için uğraşır dururlar. (Çin Atasözü)
Aynı ırmakta iki kez yıkanamazsın cünkü sonradan akan su, ilk akan su degildir. (Herakliedes)….
Bos bir cuvalın dik durması zordur. (Benjamin Franklin)…..
İnsanlar başaklara benzerler, içleri boşken başları havadadır, doldukca egilirler. (Montaigne) …..
Mert olmayan bir insanla işe başlamak, sonu gelmeyecek, ya da kötü bitecek bir yola çıkmak demektir. (Montesquie)
Bir çok gerçekler vardır, herkese söylenemeyeceği gibi her zaman da ağza alınmazlar. (Voltaire)…..
Körlerin ülkesinde, tek gözlü insan kral olur. (Desiderius Erasmus)….

sınıfsal kökeni olmayan hiç bir hareket, asıl hedefine ulaşamaz.

köklü değişim/dönüşümün sağlanabilmesi için yanılgıların toplamından bir kere olsun doğru bir sonuç çıkarmak gerekir.

İnsan, kendinden kaçan tek canlı türüdür.

bireysel özgürlük, dünyadaki en son tutsağın özgürlüğü kadardır.

ne olduğunu bilmek, ne olmadığını bilmektir; insanın ne olmadığı ne olduğu ile sıkı ilgilidir; hem olmak hem de olmamak, hem o hem öteki olunamaz; tercih yapan tür farklılaşan türdür; bu da düşüncedir.

Hayat bazen kişinin kollarındaki kendisini taşıma yükünü yüklenmişse ,bu durum kişinin hesapsız ,plansız oluşundandır.Kendini bilenin gidişi, bilmeyene göre gidiş olsa da vardığı hedef yine kendisidir.Bilen sadece yollarını keşfetmiş kapılarını açmış,yüreğini aydınlatmıştır.

Yaşam asla sadece kendisi ile yaşamamıza izin vermez.

Vahşiye dönüş fanzı,yabanıl ile birikimli medeniyet davranışlarının çarpışmasıdır insan karmaşıklığı...

Her şeyin kendi doğasında biçimlenmesinin yarattığı ve yansıdığı o insan denilen canlı türünün güzel olarak değer biçtiği bir şekilde oluşumunu sürdürebilmesi için yoğunlaşmak gerek!...

eleştiri haklı bile olsa yapıcı değilse olumlu sonuç doğurmaz.

din akletmeyene afyondur..

Var oluşa can vermek cesurların işidir.Doğru ve hak'ta atılmış tek bir adım dahi ilahi-evrensel-bilimsel yada metafizik dünyada yadsınmaz yok olamaz.Çünkü hayatın makarası daima ileriye-geleceğe dönüktür.

Bilge kişinin bilgisi, özü'nün oluş macerasına engel ise bilge yaşam heyecanını yitirmiş ,tıkanmış ya da karanlıkta kalmış demektir.Hiçbir el kendiliğnden gelip onu kurtaramaz.Buna ancak ve ancak kendi karar verir.Savaşçı savaş kararını günü-birlik olaylara takılmadan alır.Onun kazadığı savaş önce kendisinde sonra ; kişi değil kişilerin bu savaştan çıkardığı sonuçlarla ilgilidir.

Ol-uşum an değil,anlar toplamından ibarettir.Yani zaman kavramı biz insanlar için çok önemli bir mefhumdur.Ancak zamanı hangi düzlemde keşf edebiliyoruz?Bu soruya cevap verebilirsek kendimizi anlamaya çalıştığımız dünyamızın adresini de keşfetmiş oluruz.

Gerçek bir savaşçı dünyasını açıktan yaşar ve bir o kadar da dünyası kendisinden dahi gizlidir.Bu savaşçının var oluş serüveninde olmazsa olmaz paradoksudur.Kendi düşün ve his dünyamızı kabul ettirmeye çalışmak kişinin sosyal tavrından öte bir şey değildir.Asıl meziyet bu komik tavırdan vazgeçebilmektir.Deneyim kucağını kendisinden vazgeçene açar.

İlgi ve keyifle okudum, Teşekkür ederim;

Nejdet Evren' Alıntı:

Yankısı yalçın kayalardan dönen uçuruma savrulan bir çığlık

Genişletmek için tıkla ...

Böldüğüm ve burayı aldığım için üzgünüm yani özür dilerim, Ama anlam ve ses yankısı derin çağrışımlar oluşturdu mu desem, diyemedim, bulamadım doğru ifadeyi ama, Düşüncemde çınladı-yankılandı gibi;

Nejdet Evren' Alıntı:

paradigmayı sökmek çiviyi sökmekten zordur.

Genişletmek için tıkla ...

Paradigmalar yıkılır mı o zaman, sökülmezse;

Ve buraya özgü bi şey, içimizden ne düşerse;
-
Düşte düşten başkalık bulunmaz, umutta umut;
Kavramlar bağımsızdırlar, kendi kümelerinde ve ifadelerinde;
Her biri kendi başına bi yeti, bi evremdir;

Nejdet Evren' Alıntı:

bireysel özgürlük, dünyadaki en son tutsağın özgürlüğü kadardır.

Genişletmek için tıkla ...

Bu çok vurucu olmuş ama kim böyle düşünür ki;

Ben bi alıntıyla karşılık vereyim;

Tutsaksanız gerçek sizi özgür kılar/özgürleştirir- Kasyopya Deneyi

O halde, gerçek özgürlük arayan birinin yapması gereken, gerçeksizliği ve yalandaşlığı yıkmayı denemek olmalı galiba; Hatta denemek değil yıkım yıkım yıkmak olmalı; Kendi düşüncenin duvarlarını yıkmak başkalarını özgürleştirir mi? O halde bu soru sorulmalı ve yıkılmaya devam edilmeli, durulmamalı;

duvarların ilki beyin çeperlerine örülmüştür; bu örgü yek-diğerlerince örülmüş bir örgü olduğuna göre, bu duvarı sökmek hem kendini hem de ötekini bireysel/sosyal anlamda özgürlüğe götüren yolun açılmasını sağlar.

Düşünce bi okyanus olsaydı, içinde kendi yüzecekti;
Düşünce bi gökyüzü olsaydı içinde kendi uçacaktı;
Düşünce bi boşluk olsaydı, boşluğu boşluksuzca ya da doluluksuzca dolduracaktı;
Özgürlük bi anlam olsaydı, tüm bunların (yüzmek,uçmak,dolmak,benzeri) daha yükselmesi daha yüksek duyumsanması olacaktı

dünya gezegeninde yaşayan tüm çocukların ölüm ve kahramanlığın kutsandığı öykülerden uzak tutulması gerekir; değilse, barış bir hayalden öteye geçemez.