Bir ÜTOPYA Tasarlayabilir misiniz?

Bu konu aklımı bir yıldan fazla bir süredir meşgul ediyor. İnsanın içinde olduğu bir ütopya yazmak neredeyse imkansız gibi görünüyor. İnsanın doğasında olan kötülük, kibir ve haset. Bunların hepsi o hayalimdeki dünyayı tasarlamama engel. En son insan ırkını yok edip yeni bir ırk tasarlamayı düşündüm. Bundan öncesinde ise ütopyaların sistemlerini karıştırıp farklı daha iyi bir dünya tasarlamaya çalıştım. Mesela eğitim için köy enstitülerini kullandım ya da Thomas More'un mülkiyet kavramını. Sonuç olarak hep aynı yerdeyim. Bundan önce harmanladığım ütopyalar ilk söylediğim nedenden ötürü anlamsız geliyor. Eğer sizin aklınızda bir ütopya kavramı varsa aşağı yazabilir misiniz? Ya da en azından beni bir şekilde yönlendirebilir misiniz?

İnsan tabiatı gereği bencildir, eğer bizler zevk ve haz almayan ama benliğinin farkında olan unsurlar olsaydık sadece düşünmek suretiyle yine bencil olmamız gerektiğini yine kendimizi seçmemiz gerektiğini bulurduk, peki tüm bunlara rağmen insan erdemli/ahlaklı davranamaz mı, evet insana iyi bir eğitim verirsek insan kendi hissesine düşeni aldıktan sonra paylaşmayı öğrenebilir. Zaten kendi hissemize düşeni aldıktan sonra paylaşan bir toplum da faziletli refah bir toplum olur.

true blue' Alıntı:

İnsan tabiatı gereği bencildir, eğer bizler zevk ve haz almayan ama benliğinin farkında olan unsurlar olsaydık sadece düşünmek suretiyle yine bencil olmamız gerektiğini yine kendimizi seçmemiz gerektiğini bulurduk, peki tüm bunlara rağmen insan erdemli/ahlaklı davranamaz mı, evet insana iyi bir eğitim verirsek insan kendi hissesine düşeni aldıktan sonra paylaşmayı öğrenebilir. Zaten kendi hissemize düşeni aldıktan sonra paylaşan bir toplum da faziletli refah bir toplum olur.

Genişletmek için tıkla ...

Bunun gerçek olacağını sanmıyorum. Doğru eğitimle demişsiniz. İnsan bencildir demiştir. Tabiatında var bir kere. Bir olumsuzluk olur olmaz diğer insanlar da bundan etkilenecek. Negatiflik bulaşıcıdır. Aynı kitle histerisi gibi. Daha önce insanı kullanarak bir ütopya tasarladınız mı?

Deneyelim. Burada insan psikolojisine matematik katmak ilginç olabilir. 4 kişilik bir grupta herkes kendini mutlu etmeye çalışsın. Etki 4 kişilik olur, tartışma ve kavga çıkarsa 3 veya 2 de olabilir. Ancak herkes birbirini mutlu etmeye çabalasa (A,B,C kişileri D için, B,C,D kişileri A için, C,D,A kişileri B için, D,A,B kişileri C için çabalasa) 12 kişilik etki oluyor. Bu çerçevede 100 kişilik bir grupta mutluluk etkisi 10.000 oluyor.

Bu hesapta iyi ideasını temel aldım. Çünkü Platon felsefesinde (ve kadim metinlerde) en yüksek idea iyidir. Diğer erdemler buradan çıkar.

Burada bir soru sorarak konuyu biraz daha genişletip biyoloji felsefesi konuşmaya çalışacağım. Eşeyli üreme mi daha avantajlı bölünerek çoğalma mı? Malumunuz bölünmede her hücre birbirinin aynısı. Bu yüzden milyarlarcası kavgasız-tartışmasız bir araya gelip uyumla canlılığı oluşturuyorlar. Böyle bir ütopya düşünsenize, herkesin ''ben'' olduğu bir dünya. Bencillik, kötülük, savaşlar çıkar mı? Belki tektipleşme olabilir ama mutluluksa konu başka sorular da sorulabilir. Eşeyli üremeyi de düşünmek gerek, mesela tabiat bir noktada neden farklılaşmaya gitti? Ne gibi avantajları var?

Aklıma takılan fiziksel bir olgu ise maddenin anti-maddeyle, eksi yükün artı yükle aktığı (her şey zıddı ile kaimdir ya da tez-antitez dansı). Demek istediğim zıtlıklar olmasa olmaz mı? Muhtemelen gelişme olmazdı. Peki günümüzde sorunlar farklılıklardan mı çıkıyor? Herkesin ''ben'' olduğu bir dünyada ne gibi sorunlar çıkabilir? Ondan önce herkes nasıl -ben- olabilir ki? Evet konu karmaşıkmış ve doğru soruları bekliyor görünüyor.

Teşekkürler