Prens Ernak

Zaman, saadetli günleri yaprak yaprak okurken
Onlar peygamber dizinde büyüdüler
Ve zaten onlar semâda büyüktüler.

Bir gün Cebrail bir haberle gelir;
Hüseyin Fırat kıyısında şehit edilecektir.
Orası, üzüntülü, tasalı, mihnetli ve belalı bir yerdir.

Bir torun, Kerbelada…
Dedesinden elli yıl uzakta.
Onun gibi bembeyaz giyimli
Onun gibi bembeyaz yüzlü.

Birer yolcuyduk aynı ormanda kaybolmuş
Aynı çıtırtıyla ürperen birer serçe
Hep aynı yerde karşılaşırdık tesadüf bu
Birer tomurcuktuk hayatın kollarında
Birer çiğ damlasıydık bahar sabahında gül yaprağında
Dedim ya hiç yoktan susturuldu şarkımız

Bizler hiçbir kuşun uçamadığı yükseklerin, daha hiçbir ayağın inemediği uçurumların ve yangınların ortasında kurulan bir devletin varisleriyiz; o halde Türk gençliği de her türlü maddi ihtiraslarını, şahsi duygularını milletinin selameti namına feda etmekten vazgeçmeyecektir.