- Konbuyu başlatan
- Yöneticiler
- #1
- Katılım
- 7 Ara 2013
- Mesajlar
- 6,615
- Tepkime puanı
- 504
- Puanları
- 113
Limits to Medicine: Medical Nemesis, the Expropriation of ... (İlacın ve Sağlığın Sınırları.. Tıbbi Nemesis ve Sağlığın Kamulaştırılması)
Giriş (İatrojenik Pandemi ya da Bireysel Sağlık Üzerindeki Otoriter Egemenliğin Salgını )
Tıp kurumu sağlık için büyük bir tehlike haline gelmiştir.
Tıptaki otoriter profesyonelleşme ve tıp profesyonellerin egemenliğinin kendi olumsuz etkisi salgın boyutlarına ulaşmıştır.. Bu yeni salgının adı olan İatrojenezdir. İatrogenesis in kökeni, klasik Yunanca "hekim” anlamına gelen iatros ve "köken” anlamına gelen genesis sözcüklerinden oluşmuştur. (Bu tabir hekim ya da sağlık uygulamaları kökenli sağlık zaralarını ifade eder.)
Tıptaki ilerlemenin yol açtığı hastalıklar tartışması tıbbi konferansların gündemlerinden, tanı ve tedavinin kendi hasta edici etkileri üzerinde yoğunlaşan araştırmacılara; hastalıkların tedavisinin neden olduğu hastalıklara ve giderek tıbbi vukuat listelerinde oldukça fazla yer kaplayan paradoksal zararları sergilendiğini yansıtan raporlara kadar uzanmıştır.
Tıp mesleği, benzeri görülmemiş bir temizlenme/arınma (temiz eller süreci ve) kampanyasına girmek zorundadır. Tıpkı Roma Kulübü'nün Ford, Fiat ve Volkswagen'in himayelerinde "analizcileri” toplaması gibi, adını doktorların yetiştiği bir Yunan Adası'ndan almış olan "Cos Kulübü” de ortaya çıktığı andan itibaren doktorları, ünlü eczacıları ve bunların endüstriyel sponsorlarını bir araya getirmiştir.
Tıbbi hizmet satıcıları, "daha uygun araç ve tedavi” seçeneğine karşılık "ilerlemenin sınırları” sopasını göstererek başka alanlardaki meslektaşlarının yaptığının benzerini izlemektedirler.
Profesyonel sağlık koruma mesleği, sınırları hızla büyüyen politik bir sorundur. Bu sınırların kimin çıkarına hizmet edeceği, büyük ölçüde, bu sınırların gerekliliğinin formüle edilmesinde İnisiyatifi kimin aldığına bağlıdır: Ya halk statükocu profesyonel güce karşı politik eylem için örgütlenecek ya da sağlık profesyonelleri tekellerini daha da genişletmek amacını güdecektir.
Kamuoyu, toplum sağlığı görevlilerinin aralarındaki belirsizlik ve karmaşaya dikkat kesilmiştir. Gazeteler tıbbın ileri gelenlerinin geriye çark etme manevralarından söz eden yazılarla doludur: Dünün cephe yarma denebilecek ileri harekâtlarının öncüleri henüz bulmuş oldukları mucize tedavilerin tehlikelerine karşı, hastalarını uyarmaktadırlar. Rus, İsveç ya da İngiliz sosyal tıp modellerini taklit etmeyi öneren politikacılar, son olayların kendi bakım-gözetim sistemlerinin kapitalist tıbbın daha az bir artışla da olsa yarattığı aynı patolojik sonuçları yaratmada bir hayli verimli olduklarını göstermesinden ötürü utanç verici bir duruma düşmüşlerdir.
Modern tıbba karşı bir güven bunalımı yaşıyoruz. Ancak bunda çakılıp kalmak, kendi kendini kandırmaya yol açan kehanetlerin ve olası bir paniğin artmasından başka bir İşe yaramaz. Bu kitap, paniğe gerek olmadığını savunuyor.
Tıbbi konular üzerindeki mistik havayı kaldırma konusunda diretmekle işe başlayarak iatrojenik pandeminin kamuoyunda akılcı bir şekilde tartışılmasını sağlamak kamu yararına aykırı bir şey olmayacaktır. Aykırı olan, tıptaki yüzeysel bir temizlik olayına güvenen, edilgen bir kamuoyudur.
Tıptaki bunalım meslekten olmayan kişileri, tıbbi anlayışlar, sınıflamalar ve karar oluşturma üzerinde kendi denetimlerini talep etmeye yöneltebilir. Asklepion Tapınağı'nın laikleştirilmesi, soldan sağa tüm endüstri toplumlarının onayladığı şimdiki modern tıbbın temel dinsel öğretilerinin meşruluğunu yitirmesine yol açabilir.
Benim savım, güncel iatrojenik epidemiyi durduracak potansiyel perspektifin ve etkili gücün hekimlerde (İng. physician) değil, hekim olmayan kişilerde var olduğudur.
-1976-
Giriş (İatrojenik Pandemi ya da Bireysel Sağlık Üzerindeki Otoriter Egemenliğin Salgını )
Tıp kurumu sağlık için büyük bir tehlike haline gelmiştir.
Tıptaki otoriter profesyonelleşme ve tıp profesyonellerin egemenliğinin kendi olumsuz etkisi salgın boyutlarına ulaşmıştır.. Bu yeni salgının adı olan İatrojenezdir. İatrogenesis in kökeni, klasik Yunanca "hekim” anlamına gelen iatros ve "köken” anlamına gelen genesis sözcüklerinden oluşmuştur. (Bu tabir hekim ya da sağlık uygulamaları kökenli sağlık zaralarını ifade eder.)
Tıptaki ilerlemenin yol açtığı hastalıklar tartışması tıbbi konferansların gündemlerinden, tanı ve tedavinin kendi hasta edici etkileri üzerinde yoğunlaşan araştırmacılara; hastalıkların tedavisinin neden olduğu hastalıklara ve giderek tıbbi vukuat listelerinde oldukça fazla yer kaplayan paradoksal zararları sergilendiğini yansıtan raporlara kadar uzanmıştır.
Tıp mesleği, benzeri görülmemiş bir temizlenme/arınma (temiz eller süreci ve) kampanyasına girmek zorundadır. Tıpkı Roma Kulübü'nün Ford, Fiat ve Volkswagen'in himayelerinde "analizcileri” toplaması gibi, adını doktorların yetiştiği bir Yunan Adası'ndan almış olan "Cos Kulübü” de ortaya çıktığı andan itibaren doktorları, ünlü eczacıları ve bunların endüstriyel sponsorlarını bir araya getirmiştir.
Tıbbi hizmet satıcıları, "daha uygun araç ve tedavi” seçeneğine karşılık "ilerlemenin sınırları” sopasını göstererek başka alanlardaki meslektaşlarının yaptığının benzerini izlemektedirler.
Profesyonel sağlık koruma mesleği, sınırları hızla büyüyen politik bir sorundur. Bu sınırların kimin çıkarına hizmet edeceği, büyük ölçüde, bu sınırların gerekliliğinin formüle edilmesinde İnisiyatifi kimin aldığına bağlıdır: Ya halk statükocu profesyonel güce karşı politik eylem için örgütlenecek ya da sağlık profesyonelleri tekellerini daha da genişletmek amacını güdecektir.
Kamuoyu, toplum sağlığı görevlilerinin aralarındaki belirsizlik ve karmaşaya dikkat kesilmiştir. Gazeteler tıbbın ileri gelenlerinin geriye çark etme manevralarından söz eden yazılarla doludur: Dünün cephe yarma denebilecek ileri harekâtlarının öncüleri henüz bulmuş oldukları mucize tedavilerin tehlikelerine karşı, hastalarını uyarmaktadırlar. Rus, İsveç ya da İngiliz sosyal tıp modellerini taklit etmeyi öneren politikacılar, son olayların kendi bakım-gözetim sistemlerinin kapitalist tıbbın daha az bir artışla da olsa yarattığı aynı patolojik sonuçları yaratmada bir hayli verimli olduklarını göstermesinden ötürü utanç verici bir duruma düşmüşlerdir.
Modern tıbba karşı bir güven bunalımı yaşıyoruz. Ancak bunda çakılıp kalmak, kendi kendini kandırmaya yol açan kehanetlerin ve olası bir paniğin artmasından başka bir İşe yaramaz. Bu kitap, paniğe gerek olmadığını savunuyor.
Tıbbi konular üzerindeki mistik havayı kaldırma konusunda diretmekle işe başlayarak iatrojenik pandeminin kamuoyunda akılcı bir şekilde tartışılmasını sağlamak kamu yararına aykırı bir şey olmayacaktır. Aykırı olan, tıptaki yüzeysel bir temizlik olayına güvenen, edilgen bir kamuoyudur.
Tıptaki bunalım meslekten olmayan kişileri, tıbbi anlayışlar, sınıflamalar ve karar oluşturma üzerinde kendi denetimlerini talep etmeye yöneltebilir. Asklepion Tapınağı'nın laikleştirilmesi, soldan sağa tüm endüstri toplumlarının onayladığı şimdiki modern tıbbın temel dinsel öğretilerinin meşruluğunu yitirmesine yol açabilir.
Benim savım, güncel iatrojenik epidemiyi durduracak potansiyel perspektifin ve etkili gücün hekimlerde (İng. physician) değil, hekim olmayan kişilerde var olduğudur.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
-1976-