Neden Küfredilir

Nejdet Evren · 4 May 2010

rütbeli sefiller diyorum söylediklerine.

http://www.felsefe.net/forum/felsefe/2124-rutbeli-sefiller.html

telrunya · 5 May 2010

nejdet' Alıntı:
sevgili Telrunya,
sorduğun sorular hakkında düşüncelerini/yanıtlarını paylaşmak istersen sevinirim

Bunun çeşitli sebepleri vardır bence. En başta geleni cinselliğin bastırılmış/tabulaştırılmış olmasının hezimetini elde edilen fırsatta küfürle dışa vurumudur. Fakat bu da şu soruyu sunuyor bize, cinselliğin tabulaştırılmadığı toplumlarda da küfredilmiyor mu? Ediliyor.
Demek ki başka sebepler de var. Bunlardan birinin sosyal eşitsizlik olduğunu düşünüyorum. Sınıflar birbirine küfrediyor. Diğer bir sebep de egolarımız. Örneğin neden daha kısa boyluyum/uzun boyluyum/ vs vs diye küfrediliyor. O halde küfür nedir? Tek bir tanımı mı vardır?

Nejdet Evren · 5 May 2010

küfür, küçük düşürücü söz ve eylemdir. kişi sosyal ortamını hazır bulur. sosyalleşme sürecinde çevresi genişlerken sosyal dokunun güncelini içselleştirerek büyür. sorgulamaya başldıktan sonra onunla tersleşebilir. küfretmek diğer bir açıdan bir şiddet yöntemidir, ayrıca bir kışkırtma ve yine bir şiddete davettir. şidet çıkarların zarar gördüğü noktasda ortaya çıkan bir eylem biçimidir. şiddetin temelinde sahiplenme ve çoğaltma da yatar. küfrün özellikle kadın cinsine yönelmesi şiddet ile bağıntısını ortaya koyar. Charlotte Bunch diyor ki; " Bir etnik ya da ulusal gurup, erkeklerin kadınları öldürdüğü ya da sakatladığı oranda bir diğer guruba zarar verseydi bu durum olağanüstü hal ya da savaş ilanını gerektirirdi. Ne var ki, evdeki şiddet kadınlara karşı yürütülen geniş çaplı savaşın sadece bir cephesidir". gerçekten sadece bir cephesi midir? yoksa şiddetin temel çıkış kaynağı mıdır? irdelemeye değer.

teşekkürler sevgili Telrunya.

Nejdet Evren · 7 Tem 2010

Konuya dönülecek olunursa, iç-içe geçme, dahil olma, sınırları zorlamanın bir ihlal/bozma olduğu görülecektir. Bozulan aynı zamanda taciz edilendir. Böyle olunca, fiziki bozma/ihlal dilsel ve düşünsel bozma/ihlal/küçümseme ile örtüşecektir. Bu nedenledir ki, A...k... denilir de, S...K... denilmez ve G...K...denilir; İlkinde ve üçüncüsünde ihlal/dahil olma/bozma vardır. Demek ki küfür, sanıldığı kadar basite alınacak bir edim/söz değildir. Küfrün özünde ihlal/taciz/bozma var-olduğuna göre bunun alt-yapısındaki olgu açığa çıkartılmalıdır.

Sayılar gizemlidirler ve birer çokluk ve aynı zamanda sınırlar oluşturmaktadırlar. Sayısal çoklukların sınırlarında egemenlikler aslan gibi yatarlar. Her-hangi-bir sınıra müdahale/ihlal/sızma eylemi denebilir ki yer-yüzündeki ilk küfrün eylemsel biçimini oluşturmuştur. Küfretmek, temelde ait olanı kopartıp atar; ne ki, bunu sonlandırmadığı/el-değiştirdiği için aşağılayıcıdır. En basit ve belki hoş-görülen küfrün altında bile zor/cebir/iktidar olguları yatmaktadır. An...Av...S, demek, anasına, avradına egemen olma istenci/iradesini ortaya koyar. -Bu durum kendi içinde ayrıca kadına egemen olunması gerektiği düşüncesini de taşır- Küfür ile iktidar olma olgusu hem-zeminde yer alan olgulardır. Bu nedenledir ki, Babasını, kocasını...S...denilmez. Bu durum, küfrün erk-egemen olduğunun açık kanıtıdır. Her sonuçta küfür ile iktidar olgusu/erk-egemen olgusu aynı düzlemde bir araya gelirler. Küfretmek, ister görülsün ister görülmesin bir çok yönden erk-egemen olanın varlığını sürdürmeye yarar. Onu yeniden üretir.

Şerefsiz, sümüklü, odun, kazma, aşağılık vs küfür biçimleri de sayılamayacak kadar çoktur. ...dölü,...kırması vs şeklinde küfürler de yapılmaktadır. Bu tür küfürlerin diğerlerinden farkı, yetmezlikten ziyade ön-kabule bağlı ve egemen olan bir yargı ile “öteki”leştirilerek küçümseme esasına/düşüncesine dayanmış olmalarıdır. Bu tür küfürlerin günlük dilde yerleşik olması/içselleştirilmeleri sonucunda, vurgusuz ve anlık kullanılıyor olmaları da küfretmenin temel mantığını/esprisini ortadan kaldırmaz; sadece, günlük olarak kullanıldığını söyleyen kitlenin bir sürü kitlesi olduğunu gösterir. Buradan hareketle şu tesbit yapılabilir; bu tür küfüler sürü/leş/mek ile ortaya çıkan, sürü kitlesinin söz-dağarcığında yer eden küfürler olarak birer psikolojik rahatlama araçlarıdırlar. Her durumda varılan sonuç, erk-in-sefaleti olacaktır. Küfredenin sefaletinin farkında olmaması, onun sefalet içinde olmadığını göstermez.

Organizmanın gereksinmediklerini dışarı atması olarak bilinen dışkılıma ile küfrün a...sıç..şeklinde örtüştükleri görülmektedir. Biyolojik olarak beslenmenin ilk evresini oluşturan ağzın, gereksiz olarak görülen dışkı ile doldurulmaya çalışılması, biyolojik dışkılamanın küçümsenmesi esasına/düşüncesine dayanır. Toksinlerin dışa atılması olan terleme de bir şekil dışa-atımdır. Ancak a...terleyeyim denilmez. Ayrıca tükürmek, el-kol işaretleri ile küfredilmesi ile birlikte değerlendirildiğinde ise, bu tür küfürlerin temelinde cinsel tabuların yer ettiği rahatlıkla görülebilecektir. Küfrün objelerinin genital bölgeler olması onun erk-egemen bastırma ile doğrudan ilişki içerisinde olduğunu gösterir.

Erk-egemen olanı sürdürmek istemiyorsa insan, küfretmeyi bir şekilde aşmalı/hayatından çıkarmalıdır. Mümkün mü?

Nejdet Evren · 23 Eyl 2012

mümkün olduğunu düşünüyorum; "kendini yaratan insan" yanlışlarını da yok edebilecek güç ve istence sahiptir. içselleştiremediğini başaramaz.

Ümit Zafer Bağcı · 27 Kas 2012

Küfür bir hakarettir. Karşıdakini rencide edip, kalbini kırmaktır. Küçük düşürmek, insanın hakkına girmektir. İnsan genelde çok kızdığı zaman nefsine engel olamayıp küfür eder. Ama şuan günümüzde erkekler demeyeyim de kızlarda da çok rastlıyorum. Her iki kelimeden biri a.... koyayımla başlıyor. Aslında kendiside küfür ettiğinin farkında değil bu alışkanlık olmuş. Kızlar bile a.... koyayım diyor. Gerisini siz düşünün artık. Zaten peygamberimiz bu zamana işaret etmiştir. Bu zamana ahir zaman denir. Güzel bir dille uyarmak, yanlışlarını düzeltmek varken insan neden küfür ederki? Ama inançlı olan bir kimse asla küfür etmez. Çünkü o Allah'ın yarattıklarına saygılıdır. Kul hakkına girmek istemez. Ya bu islam herşeyi güzelleştiriyor be. Ama ne yazık ki, şuan insanlar islamdan cahil olarak yetişiyorlar. Çünkü bizim milletimizde araştırma özelliği yok. Okullardan da din dersini kaldırdıkları için malesef gençlik çok bozuk yetişiyor. Allah sonumuzu hayıretsin.

Nejdet Evren · 4 Ara 2012

erk-egemen olmanın cinsiyet ile ilgisi olmadığı açıktır. erk-egemenin şiddet ve iktidar ile doğrudan ilşik olması küfretmenin hem temel belirleyeni hem de aczini ifade eder. bu temel belirleyenden uzaklaşıldıkça küfrün nedenleri anlaşılamaz ve çözüm üretilemez.

social-sosyal · 4 Ara 2012

Ümit Zafer Bağcı' Alıntı:
Küfür bir hakarettir. Karşıdakini rencide edip, kalbini kırmaktır. Küçük düşürmek, insanın hakkına girmektir. İnsan genelde çok kızdığı zaman nefsine engel olamayıp küfür eder. Ama şuan günümüzde erkekler demeyeyim de kızlarda da çok rastlıyorum. Her iki kelimeden biri a.... koyayımla başlıyor. Aslında kendiside küfür ettiğinin farkında değil bu alışkanlık olmuş. Kızlar bile a.... koyayım diyor. Gerisini siz düşünün artık. Zaten peygamberimiz bu zamana işaret etmiştir. Bu zamana ahir zaman denir. Güzel bir dille uyarmak, yanlışlarını düzeltmek varken insan neden küfür ederki? Ama inançlı olan bir kimse asla küfür etmez. Çünkü o Allah'ın yarattıklarına saygılıdır. Kul hakkına girmek istemez. Ya bu islam herşeyi güzelleştiriyor be. Ama ne yazık ki, şuan insanlar islamdan cahil olarak yetişiyorlar. Çünkü bizim milletimizde araştırma özelliği yok. Okullardan da din dersini kaldırdıkları için malesef gençlik çok bozuk yetişiyor. Allah sonumuzu hayıretsin.

Geç bu lafları efendi.
Yok Muhammed uyarmıştı, söylemişti, ulan kuran'da zaten tarih kitabı , her boku biliyordunuz da neden düzeltmedi külli iradesiyle yaratıcın, masala gerek yok...

Küfür, diğer kelimeler gibi hissettiklemizi ifade etmeye yeterli olmasa bile rahatlatır az çok insanı.
Küfürü ikiye ayırırım ben.
Biri kendini rahatlatmak için bir nevi terapi.
Diğeri ise arkadaşlarının gözüne bu sıfatla - küfürbaz - tanınmak,varolmak istencidir.

Eğer benliğin yoksa; mutluluğu, güveni, olgunluğu vs. başkalarında ararsın.
Küfür edersen karşı tarafın kalbini kırarmışmış...
Kalbimi kıracak adam mısın diye sorarım ben ona.
Toplumda statü, yer, prestij kazanmak ve bununla gurulanmak yanılsamalı mutluluktur ve bu benliğin yok olması demektir, benlik denilen şey artık başkalarının bağırsaklarındadır..
Mutluluğu, ''büyük'' olmayı vs. başkalarının zihninde-çöplüklerde arıyorsunuz.
Büyüklüğü, huzuru vs. başkalarının zihninde arayan zihinlerinize küfürler ediyorum.

faust · 4 Ara 2012

Ümit Zafer Bağcı' Alıntı:
Ama inançlı olan bir kimse asla küfür etmez.

Buna güldüm işte

hayy allah razı olsun senden ümit zafer

Nejdet Evren · 4 Ara 2012

küfretmeden konuşmayı, paylaşmayı ve karşı-düşünceyi üretmeyi ne zaman öğreneceğiz? tartışma kültürü nerede kaldı?

kahtalinıçe · 4 Ara 2012

hz muhammed mustafanın küfürden kast ettigi şu anki küfür degildir, allah yoktur demek ve türevi cümleler küfür olarak kabul ediliyordu o zamanlarda,

muratkarahan · 5 Ara 2012

Çoğu insanın küfür ederek bazı zincirlerini kırdığını sanması yüzünden küfredildiğini düşünüyorum.Tabi birde özenmek duygusuda var çevresindeki insanlara.

birazdahaderinmavi · 5 Ara 2012

son çözümlemede üretim ilişkilerinin bir yansıması olarak, tıpkı şiddetin diğer türleri gibi, küfür de bir ifade biçimidir; insan ilişkilerinde çoktan aşılması gereken, 'kötü' bir ifade biçimi...

social-sosyal · 9 Ara 2012

birazdahaderinmavi' Alıntı:
son çözümlemede üretim ilişkilerinin bir yansıması olarak, tıpkı şiddetin diğer türleri gibi, küfür de bir ifade biçimidir; insan ilişkilerinde çoktan aşılması gereken, 'kötü' bir ifade biçimi...

Seküler kadercilik diye buna derim.
Üretim tarzının etkisi vardır küfürün altyapısında ama asla temeli değildir.
Ve küfür kötünün-iyinin üstündedir.

birazdahaderinmavi · 9 Ara 2012

üretim tarzının içinde gelişen üretim ilişkileri, yalnızca ayakkabının ya da cep telefonunun üretiminde değil de, kadın cinayetlerinden, çarpıtılmış gazete haberlerine ya da tv dizilerine kadar, baştan sona hayatın yeniden üretimi sırasında da geçerliliğini tümüyle sürdürdüğü için; insan ilişkilerinde ortaya çıkan herhangi bir şiddet biçimini, üretim ilişkilerinin yansıması olarak değerlendirmek, kaderci bir yaklaşım olmasa gerektir... ayrıca, bir sözlü şiddet biçimi olarak küfrün, '' kötünün-iyinin'' üstünde olduğu fikrinin, ahlak felsefesi açısından temellendirilmesi gerektiği açıktır...

Ferdinand Bardamu · 4 Ocak 2013

Aziz Nesin sövülecek adam çok olduğundan biz de küfür çoktur diyordu bir kitabında.Yahut kitabın karakteri böyle bir laf ediyordu şu an tam hatırlayamadım.

Turgut Saka · 6 Ocak 2013

[video=youtube;w4Js63vWF2Y]http://www.youtube.com/watch?v=w4Js63vWF2Y[/video]

bir de geçenlerde bir alıntıya rastlamıştım net.te,, küfretmeye başlayınca kavga etmeyi bırakmışız(ya da azaltmışız) yani daha bir modernleşmişiz... gibisinden bir şeydi...
küfürden sonra ne gelir bilmem.
gelecek olan şey daha hafif değildir elbet, çünkü küfrün çoğu kez dayaktan beter olduğunu biliriz...
belki de küfürden sonra gelecek olan şey ya da çoktan gelmiş olan şey sanattır. belki de her zamanki gibi bir geçiş dönemindeyizdir...

Nejdet Evren · 7 Ocak 2013

küfretmenin sanatsal içeriğe dönüşeceğinden mi söz ediyorsunuz? kısa metrajlı filimde olduğu gibi!?

Turgut Saka · 7 Ocak 2013

25.saat filmi kısa metrajlı bir film değil. sadece filmden bir sahneyi paylaştım.
bir çok filmde benzer sahneler görmek mümkün... benzer sahneler hayatımızda aslında. her şeye sövdüğümüz ancak söverek-küfrederek rahatladığımız anlarımız olur.
bilemiyorum. mesela bu konu içerisinde neyzen tevfik in bir şiirini paylaşmıştım ki bir çok şiirinde zaten az da olsa benzer özellikler mevcuttur.
küfür gibi şarkı, küfür gibi film, küfür gibi resim,... vs. sanatın doğuşunda olmasa bile gelişmesinde ve günümüzdeki halinde küfür küçümsenmeyecek bir yer işgal eder. halka inebilen(belki çıkabilen demeliyiz) tüm eserlerde küfür her zaman ciddi bir rol üstlenmiştir. ve küfür üzerine eserler verilmeye bile başlanmıştır. her ne kadar öyle görünmese de... sanatın küfürden bu kadar besleniyor olması dikkate alınmalıdır.

Nejdet Evren · 7 Ocak 2013

sanat bir yönü ile farklı olanı yaratma çabasıdır; ve onu içinde yaşanılan yer, zaman ve toplumdan bağsız düşünmek imkansızdır; ve fakat küfrün tabana yakınlaşma ölçüsü sanatın ölçülerinden olmasa gerek. sanatın faklılaşma yönelimi onu küfre yakınlaştırmaz, tam tersine uzaklaştırır. bir daha küfretmeyeceğini söylerken bile küfreden insanların bu yönelimlerini işlemek belki kimi yer ve zamanda sanat sayılmıştır ve fakat bunun o insanlara ne kazandırdığını, insanlardaki değişim ve dönüşümü ne ölçüde ve olumlu yönden ne kadar etkilediğini sorgulamak gerekir. sanat, sanat için olmadığı kadar ezberin yineleyicisi de olmamalıdır

Neden Küfredilir

Konu İstatistikleri

Kahin

Düşünür Üye

Kahin

Kahin

Kahin

Üye

Kahin

Felsefe.net

faust

Ziyaretçi

Kahin

Felsefe.net

Üye

Kahin

Felsefe.net

Kahin

Kahin

Sorgucu Üye

Kahin

Sorgucu Üye

Kahin

Giriş yap