sembollere olan ihtiyacımızdan olmalı...dilimiz olmasa da düşünebiliyoruz ama dilimiz bizi biz yapıyor düşüncelerimize hayat veriyor...aynı nedenden ötürü güleriz...
kahkaha biraz farklı
onun ayarı kaçmış bir gülme olarak , taşkınlık olarak değerlendiriyorum
Telrunya özür dilemekle kendinizin büyüklüğünüzü , ahlakınızın yüceliğini göstermiş oldunuz . TeşekkürlerÖzür dileyerek şuraya değinmek isterim. Kahkahayı taşkınlık olarak değerlendiriyorsun. Şimdi bir örnek vereceğim; annesini/babasını/çocuğunu vs. yakınını kaybetmiş biri avaz avaz ağlar değil mi, bu da taşkınlık mı?
Neden gülümseriz konusuna gelince, tepki bu. Nasıl elin yandığında vücudunda bir şeyler olup elini çekiyorsan, gülümsemek de öyle. Ve ayna nöronlardan bahseden arkadaşın da haklılık payı var. Fakat tek nöronlar değil. İş birlik.
Telrunya özür dilemekle kendinizin büyüklüğünüzü , ahlakınızın yüceliğini göstermiş oldunuz . Teşekkürler
Kahkaha biraz kabalık olarak görünüyor . Çevremizde Olgun olarak tanıdığımız , gorunuslerindeki vakar ve ciddiyetten dolayı saygıyla sevgiyi birlikte beslediğimiz ınsanlarda kahkaha gormuş muyuzdur? Ben görmedim ve belki de hiç rastlamadım . Agirbasli , derin bir hüzün ve tebessüm en guZel yakışan diye düşünürüm . Kendime bakınca bunları göremediğim bir gercek fakat önemsediğim ve elde etmek istediğim ozelliklerdendir
Hüzün taşkınlığa dönüştüğünde biz ona depresyon veya yas tutma , hayattan ümidini kesme demez miyiz?
Katıldığım kısmı evet insanın doğasında olan hisler ve yoğunlaşması da doğru bazı zor durumlarda fakat insanın akıl , irade ve idraki bunları frenlemek icin var. Mesela öfke düşünülecek olursa öfke de yogun ve sert bir duygu. Ama öfkeyi frenlememek ile frenlemek arasında uçurum vardır . Duygular böyledir iste , ask , öfke , sevinç hepsinin dengeli olması olgunluğun işareti benceHissedilen duygunun yoğun yaşanması belki de. Kahkaha ve feryat figan ağlamak. Ve bunlar kardeştir bana kalırsa. Bu nedenle taşkınlık demek insanın doğasına hakaret olmalı. Her şey bizler için.
Katıldığım kısmı evet insanın doğasında olan hisler ve yoğunlaşması da doğru bazı zor durumlarda fakat insanın akıl , irade ve idraki bunları frenlemek icin var. Mesela öfke düşünülecek olursa öfke de yogun ve sert bir duygu. Ama öfkeyi frenlememek ile frenlemek arasında uçurum vardır . Duygular böyledir iste , ask , öfke , sevinç hepsinin dengeli olması olgunluğun işareti bence
Doğru hep olabilirliği konusunda haklısınız . Ama olanların olması gerektiği sekli bu değil . Evet ben de kahkaha atarım ama aklıma ideal olan davranış geldiginde kahkahamı kesme gayretine girerim . Öfke , korku, ağlama, ask ben hepsinin bir orta çizgisini bulmak zorunda olduğumuz düşüncesini tasiyoruAma bu anlar hep olabiliyor, yaşıyoruz. Bize dair hepsi.
Doğru hep olabilirliği konusunda haklısınız . Ama olanların olması gerektiği sekli bu değil . Evet ben de kahkaha atarım ama aklıma ideal olan davranış geldiginde kahkahamı kesme gayretine girerim . Öfke , korku, ağlama, ask ben hepsinin bir orta çizgisini bulmak zorunda olduğumuz düşüncesini tasiyoruAma bu anlar hep olabiliyor, yaşıyoruz. Bize dair hepsi.
nezaketen.Birinin koyup diğerlerinin de benimsediği toplum psikolojisinden başka bir şey değildir.Nöron falan bahane.O zaman benim nöronlarım bozuk.