Empati bencil bir sevinç değildir..Daha kötü durumda olana bakıp, kendi başımıza gelmediği için duyduğumuz şükrana/sevince karşılık birilerine ihsanda bulunmak hiç değildir..Dilenciye para vermek değil empati, algını ve vicdanını tüm varlıklar için uyanık/faal kılmak..
Konu İstatistikleri
E
evrensel-insan
Ziyaretçi
Bu cumleleri neden benden alinti yaptigin mesajin altina yazdin ki?, boyle bir izlenim mi aldin?
Tam aksine empati de bencillik degil, tursellik vardir, icsellestirme vardir, saygi,anlayis, hosgoru, bilissellik, bilgi, bilinc ve farkindalik vardir.
Yani senin dedigin icerikler dogal zihniyettedir. Benim yazimin iceriginde de benim verdigim boyle bir algi yoktur.
Ama eger boyle bir algi aldiysan, nereden bu algiyi aldigini bildirirsen, ben de ona gore bir yanit verebilirim.
E
evrensel-insan
Ziyaretçi
Bir konuda empatik olabilmek icin o konunun karsitlarindan birini tercih etmek yerine, "karsitlarin birligini" kendi olarak icsellestirebilmek ve karsitlara karsitlari veren em pozitif temelinde notr algi uygulayabilme ile mumkundur. Cunku karsitlarin birligini o karsitlari veren em pozitif kavrami saglar. Hic bir karsitlik em pozitif sabiti olmadan mumkun degildir. Felsefe de bunun adi "self contradiktion" ya da "binary opposition" olarak farkli iceriklerde kullanilir.
Eger empati konusunda diyalektik mantik uygularsaniz yanilirsiniz. Cunku diyalektik mantik, karsitlari veren em pozitif sabitini degil; sadece karsitlardan birinin indirgenmesini saglar. Oyuzden epistemolojik mantik, empati kurma acisindan gecerlidir.
Cunku empati dogal zihniyetin ortaya koydugu gibi, "kendini onun yerine koymak" degildir.
Eger empati konusunda diyalektik mantik uygularsaniz yanilirsiniz. Cunku diyalektik mantik, karsitlari veren em pozitif sabitini degil; sadece karsitlardan birinin indirgenmesini saglar. Oyuzden epistemolojik mantik, empati kurma acisindan gecerlidir.
Cunku empati dogal zihniyetin ortaya koydugu gibi, "kendini onun yerine koymak" degildir.
Alıntısız yazacaktım..Alışkanlık işte..Yolladıktan sonra farkına vardım..Hemfikiriz...
E
evrensel-insan
Ziyaretçi
Anlasildi, aciklama icin tesekkurler.
- Katılım
- 19 Ağu 2008
- Mesajlar
- 3,589
- Tepkime puanı
- 179
- Puanları
- 63
- Yaş
- 60
Chimera,
bu günlerde gereksinim duyduğumuz bir olgu bu, biliyor musun? duyduğun halde susuyor musun?
bu günlerde gereksinim duyduğumuz bir olgu bu, biliyor musun? duyduğun halde susuyor musun?
- Katılım
- 26 May 2016
- Mesajlar
- 13
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
empati yaparken de asiriya kacmamak gerekiyor diye düsünüyorum. uygulayan insanin kisiligi cok kuvvetli olmasi gerekiyor. mesela ben bir dönem kendimi öylesine kaptirmistim ki kendimi bile bir ya anci gibi disaridan izliyordum. ciddi anlamda kimi izledigimi ve gercekten kim oldugumu karistirma asamasina gelmistim dolayisiyla her seyin fazlasi zararli, bu eylemin de öyle. ne kisiliginizden ödün verecek kadar yumusak ne de yeni bir sey ögrenmeyi reddedecek kadar kati olmalisiniz bu konuda. ince bir cizgi var arada.
- Yöneticiler
- #49
- Katılım
- 7 Ara 2013
- Mesajlar
- 6,615
- Tepkime puanı
- 504
- Puanları
- 113
bi tür kendi olmak bencilliği diye bi şey var mıdır?
kendi sanmak- bi şeyi ve kendini kendi sanmak;
bilmiyorum
Bir hareket kalıbına ya da davranış kalıbına (kişi ve kişilik-kendi kalıbına) uygun davranmak ya da kendine bir hayat rotası belirlemek üzerinden davranışlar türetmek diye bi şey var mıdır?
Bir davranış biçimi belirlemek, dünyaya bakış açısı belirlemek ve olayları yorumlamak üzerinden kendini değerlendirmek ve yapmak mesela var mıdır?
Yani insan kendini yapar mı? O değil bu yapar mı?
Ya da içten gelen doğal bir tepkisi-kişiliği-kendiliği ile eylemi var mıdır?
Düşüncesiz içsel bir hareket biçimi -doğal- kendisi var mıdır?
İnsan duygusal tepkilere gebedir. Eğer mantığı dışlarsa insanı duygular yönetecektir
Ki sadece mantığı değil, düşünceleri, bilgiyi, bilimi, belirli motivasyonları, ahlakı iyi eylemi gözetmek gibi şeylerde var. Dünya gerçekleri var
Sonuçta insan kendini oluşturuyor mu?
ve hareket ve eylemlere, görüş açıcısı, davranış açısı/biçimi belirlemek ve uygulamak gibi yöntemler ve yönelimler de olabilir. insan öğrenmeler bütünüdür sonuçta, ve gelişmeler, ilerlemeler bütünü de olmalıdır sonuçta.
Kişi, ilkeler, ülküler ve eylemler, eylem biçimleri, düşünme biçimleri somut tepki -üretme- biçimleri barındırabilir ve edinebilir ve içselleştirebilir
Kişilik tipleri ve duygusal yaklaşımlar olabilir ancak, (ya da soysal genetik tipler ve toplumsal öğretmelerle benimsenmiş kişilikler) . Bizler anneler ve babalarımız mı olmalıyız ya da toplum modellerden birleştirilmiş kişilier ve kişilikler mi olmalıyız. İnsanın öğrenme süreci nedir? İnsanın gelişme süreci nedir? Nereye varır?
Empati, daha baştan itibaren
Kimyasal temelli duygulara eşpaylaşım yaklaşımı mıdır? yoksa onlar/duygular dışlanmalı mıdır?
saf mantıkla ve salt mantıkla mı ele alınmalıdır bazı konular? duygusallık nedir? gerçekten duygular nedir? içsellik
bir fenomen
Sanırım empati karşı tarafla bir ilgilenme biçimidir. İlgi üzerine kuruludur. Baştan paylaşma isteğidir ya da paylaşıma girişmektir. Açık paylaşma istemi, verme istemi gibi kökler ve anlaşma istemi-anlama/paylaşma-geçişme istemi gibi kökler empatiyi doğurur ve uyarır.
Bildiğimiz duygusal anlamda -vericilik-(açıcılık/açıklık) bi empati
Verme içermeyen -ya da paylaşma istemi de içermeyen- kendi çıkarına yönelik eylemlerde empati bulabilir miyiz?
diğergamlık kavramını buna burda yakın buluyorum ve buna grup bilinci toplum olma ve toplum birey olma eşkavramını/eşanlaşmasını buna yakınlaştırıyorum.
Bir insana ya da bir canlıya daha baştan eşbirey, eşinsan -hatta benzer- eşvarlık-gözüyle bakmadıkça empati gelişir mi?
daha kendi işvarlığını bölmedikçe ve katmadıkça
Kişi kendi rahatına ve mutluluğuna kendini iyi hissetmesine dayanarak diğerlerini anlamaya girişirse bu empati doğurur mu?
Anlaşma (umudu-duygusu) içermeden empati kurulabilir mi? Karşı tarafı derin anlama-dinleme çözümleme ve paylaşma bilinci ve isteği olmaksızın empati
empati duygular üzerine bir süreç midir? duygu geçişkenliği midir? Kimyasal olarak yakın duyguları tüketmek, his olarak yakınlaşmak-yakın hissetmek ve kişi olarak yakın tanıdık bulmak-anlaşmak mı? Ve bunları iyi ifade etmek ve bunun üzerinden gelen yakınlık-bağ ilişki isteği
duygusal yaklaşım mı yoksa empati düşünsel temelli bir yaklaşım mıdır? olaylara -daha- somut bakmak
-kişilik uyarlık/birbirine benzerlik ilişkileri olmaksızın (ilişkilerinden öte) empati geniş temelli bir bakmadır-yaklaşımdır
Her ne kadar karşındaki kişinin durumu ve ruh haline ilişkin geniş bir izlem gözlemlense de bazen yine de o sunulamaz ve onunla uygun duygusal yaklaşıma girilemez . Kendi perspektifinizi bir başkasına vermezsiniz ve dayatamazsınız ve verseniz de kabul görmez.
Bu iletişime dönüştüğünde kişi çatışabilir de; kendini aktaramayabilir de; Bu doğrudur bu doğrudur demek niye? nerde kaybediyoruz biz?
Bir çocukla konuşmak örneğin. Bir çocuğu tam bir yetişkin gibi almak ya da kendi kimliğinden sıyrılmak ve bir çocuk insan olabilmek mesela
Çocuklarla kurulan iletişim biçimlerine bakalım. empatinin çok izleri var
Bir insanı okurken ruh halini ve duygudurumunu yakalayabilirsiniz örneğin. Sapmalarını gözlemleyebilirsiniz. Kendi düşünsel temelinizi görebilirsiniz. Hatta geçmişiniz bulabilirisiniz onda ya da geleceğinizi ama
Bir insanın düşünsel katmanlarını da gözlemleyebilirsiniz. Düşünce sapmalarını; yumaklarını da bunu
İyi bir şiir için ilham veren şairi düşünün. iyi bir ressama öğüt veren iyi bir ressam işinin ehli. Ya da bir ustaya öğreten usta ve çırak ilişkisi gözlemleri
Şimdi buralardaki vermelerde/almalarda (ve ilişkilerde) büyüklük küçüklük yok aslında
Daha bir çocuğa yetişkin-birey- olarak bakabiliyor musunuz?
Gelecekte size mühendislik öğretirken
matematik öğretirken de
empatinin bi eşbakış, eşsunuş ya da duruş olduğuna vardık sonuçta-Kendini bireylerle eşleme ve tam tersi tüm bireylerle canlılarla valrıkla kendini eşleme çabası mı bu? bunu bilmiyoruz
-kendini kendi olarak tutmada bir ayırt var- ve kendini nasıl tuttuğun-kendine nasıl baktığında
başkalarının yerine koyabilmek derken bu çok görece ama burada da bir yönüyle anlatımı olmalı
empati hakkında burda bi şeyler yazdığımda
http://www.felsefe.net/serbest-kursu/4222-soru-sormak-isteyenlerin-kosesi.html
ayın evrensel insandan ikinci sayfada bir yanıt gelmişti. Kendisi burada da çok yazmış okumadım ancak o an böyle bi anlayış sunması ve böyle tepki vermesi ilgi çekiciydi ve bi an düşündürdü
eklemek istedim
Gerçek empatinin bi tür hissel paylaşma olduğunu düşünüyoruz-derin-bu içiçe bi hal aynı acıyı paylaşmak ortak acıyı paylaşmak gibi şeylerde yakalanabilen bi şey
çocuğunu kaybeden iki anneni feryadını buluşması gibi bi şey ve aynı anda kendinden teselli kurmak mesela
kişi kendini çocuğunu kaybettikten sonra bir başkasının da aynı biçimde çocuğunu farkettiğini görüyor ya da ona üzülüyor ya da bir bağ kuruyor -durumunun farkına varıyor- ayını acıyı bölüşüyor ve kendi durumunu onda görüyor ve anlıyor- bu bir örnek
kendi acısına rağmen bir başkasını teselli etmeye çalışan birini düşünün
bu -örnek- acı olmayabilirdi ;bir yakınlaştırma denedim kendi hissettiğim sunumda
başklarının acılarına ortak olmak değil tabi sadece ama bir tür ortak -bağ- -onu da- hissetmek-li bi şeyler içermesi gibi şeyler -hissi-bi anda da olsa
-bireyselleşmeyi aştığında (mı?) empati yakalanır;
ortak acılardan geçmiş insanlar düşünelim ya da ortak paydaşımlardan sınanmış
Aklıma Full Metal Jacket filmi geldi. (Filmedki eğitimden ve süreçten çıktıktan ve geçtikten sonra) Başlangıçtaki kişiler değiller (-bir anlamda)
Başladıkları yerde değiller-asla
Empati birbirine yakınlaştıran bi şeydir-olmalı- ;grupsatan olmalı
ortak kaderi gördüğünüzde ve kendiniz için üzülmeyi bıraktığınızda gelişir (mi? ki acaba?)
-Gruba katmak-insana katmak-bir diğer bireyle de özdeşmek ama- ve diğer bireye de katmak anlayışı da belki ama kendi kaderini ve geleceğini de iyiliğine de dışsal çevreyi iyleştirme de görme
yalnız ve üzgün bir bireysel yapı olmadığını keşfetme oalbilir mi?
-bir insanın insana verebileceği üzerine şeyler; bi insan bi isnana gerçekten bi şey verebilir mi? duygusal iyileştirme ya da kenetlenme anlamında ya da eskilerin şifa anlayışı gibi bi şeyler? mesela usui gibi
vermeyi empatiye getirdik bu bir yanılgı
-empati bir alma verme süreçleri toplamı ya da dengesi olmalı ki, gelişim-geçişim
-görme olmalı öyle değil ya da
Full Metal Jacket'a dönersek; bu örnekte
Empati; eğer tankçınız yoksa yaralanabileceğenizi ve telsizciniz vurulmuşsa irtibatınız kopacağını ve tanksavarcınızın yaralandığınıda tanklara yem olacağınızı anladığınızda -daha onu onları korumaya ve geliştirmeye başladığınızda mı başlar-
daha siz tankçıyı yetiştirmeye ve telsizcciyi korumaya kendinizden önce ya da kendiniz eşit önem değer vermeye başladığınızda başlar burda -bu hikayede mesela
toplum bileşik bir yapıdır içiçe bütünleşik ögelerden oluşur
bireyler ve değerler toplamıdır
kişi kendinde debelenerek empati bulamaz mı yani
ya da -toplumda kendini görmek- toplum üzerinden kendine bakmak
empati tam tersi oldu bu?
duygusal bağdaşlık ya da karşı tarafın duygularını duygusal incinmişliğini görebilme-anlayabilme-sezebilme bir empati biçimi olmalı ama
empati bununla da sınırlı olmamalı tabi ki?
daha karşında bir irade olduğunu farketmek bir empati biçimi ve ona sınır çizmek belki de
bizim anladığımız empati başkalarını anlamak paylaşmak gibi bi şey bu bize sorumluluk mu yükler ya da
acılarla ilgilenmeyi sanıyoruz galiba empati ilk başta
---------- Mesajlar Birleştirildi at 13:27 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 09:31 ----------
daha kavram üzerine düşünürken sanki bir şeyler olacak gibi-orada bir şey var gibi
bu nedir ya da empatiyi daha geniş kavrama isteği üzerinde zihinde geliştirilmiş bi imgeye bakarken /oradaki kafamdaki anlama isteğine bakarken -
orda bi şey
kendi sanmak- bi şeyi ve kendini kendi sanmak;
bilmiyorum
Bir hareket kalıbına ya da davranış kalıbına (kişi ve kişilik-kendi kalıbına) uygun davranmak ya da kendine bir hayat rotası belirlemek üzerinden davranışlar türetmek diye bi şey var mıdır?
Bir davranış biçimi belirlemek, dünyaya bakış açısı belirlemek ve olayları yorumlamak üzerinden kendini değerlendirmek ve yapmak mesela var mıdır?
Yani insan kendini yapar mı? O değil bu yapar mı?
Ya da içten gelen doğal bir tepkisi-kişiliği-kendiliği ile eylemi var mıdır?
Düşüncesiz içsel bir hareket biçimi -doğal- kendisi var mıdır?
İnsan duygusal tepkilere gebedir. Eğer mantığı dışlarsa insanı duygular yönetecektir
Ki sadece mantığı değil, düşünceleri, bilgiyi, bilimi, belirli motivasyonları, ahlakı iyi eylemi gözetmek gibi şeylerde var. Dünya gerçekleri var
Sonuçta insan kendini oluşturuyor mu?
ve hareket ve eylemlere, görüş açıcısı, davranış açısı/biçimi belirlemek ve uygulamak gibi yöntemler ve yönelimler de olabilir. insan öğrenmeler bütünüdür sonuçta, ve gelişmeler, ilerlemeler bütünü de olmalıdır sonuçta.
Kişi, ilkeler, ülküler ve eylemler, eylem biçimleri, düşünme biçimleri somut tepki -üretme- biçimleri barındırabilir ve edinebilir ve içselleştirebilir
Kişilik tipleri ve duygusal yaklaşımlar olabilir ancak, (ya da soysal genetik tipler ve toplumsal öğretmelerle benimsenmiş kişilikler) . Bizler anneler ve babalarımız mı olmalıyız ya da toplum modellerden birleştirilmiş kişilier ve kişilikler mi olmalıyız. İnsanın öğrenme süreci nedir? İnsanın gelişme süreci nedir? Nereye varır?
Empati, daha baştan itibaren
Kimyasal temelli duygulara eşpaylaşım yaklaşımı mıdır? yoksa onlar/duygular dışlanmalı mıdır?
saf mantıkla ve salt mantıkla mı ele alınmalıdır bazı konular? duygusallık nedir? gerçekten duygular nedir? içsellik
bir fenomen
Sanırım empati karşı tarafla bir ilgilenme biçimidir. İlgi üzerine kuruludur. Baştan paylaşma isteğidir ya da paylaşıma girişmektir. Açık paylaşma istemi, verme istemi gibi kökler ve anlaşma istemi-anlama/paylaşma-geçişme istemi gibi kökler empatiyi doğurur ve uyarır.
Bildiğimiz duygusal anlamda -vericilik-(açıcılık/açıklık) bi empati
Verme içermeyen -ya da paylaşma istemi de içermeyen- kendi çıkarına yönelik eylemlerde empati bulabilir miyiz?
diğergamlık kavramını buna burda yakın buluyorum ve buna grup bilinci toplum olma ve toplum birey olma eşkavramını/eşanlaşmasını buna yakınlaştırıyorum.
Bir insana ya da bir canlıya daha baştan eşbirey, eşinsan -hatta benzer- eşvarlık-gözüyle bakmadıkça empati gelişir mi?
daha kendi işvarlığını bölmedikçe ve katmadıkça
Kişi kendi rahatına ve mutluluğuna kendini iyi hissetmesine dayanarak diğerlerini anlamaya girişirse bu empati doğurur mu?
Anlaşma (umudu-duygusu) içermeden empati kurulabilir mi? Karşı tarafı derin anlama-dinleme çözümleme ve paylaşma bilinci ve isteği olmaksızın empati
empati duygular üzerine bir süreç midir? duygu geçişkenliği midir? Kimyasal olarak yakın duyguları tüketmek, his olarak yakınlaşmak-yakın hissetmek ve kişi olarak yakın tanıdık bulmak-anlaşmak mı? Ve bunları iyi ifade etmek ve bunun üzerinden gelen yakınlık-bağ ilişki isteği
duygusal yaklaşım mı yoksa empati düşünsel temelli bir yaklaşım mıdır? olaylara -daha- somut bakmak
-kişilik uyarlık/birbirine benzerlik ilişkileri olmaksızın (ilişkilerinden öte) empati geniş temelli bir bakmadır-yaklaşımdır
Her ne kadar karşındaki kişinin durumu ve ruh haline ilişkin geniş bir izlem gözlemlense de bazen yine de o sunulamaz ve onunla uygun duygusal yaklaşıma girilemez . Kendi perspektifinizi bir başkasına vermezsiniz ve dayatamazsınız ve verseniz de kabul görmez.
Bu iletişime dönüştüğünde kişi çatışabilir de; kendini aktaramayabilir de; Bu doğrudur bu doğrudur demek niye? nerde kaybediyoruz biz?
Bir çocukla konuşmak örneğin. Bir çocuğu tam bir yetişkin gibi almak ya da kendi kimliğinden sıyrılmak ve bir çocuk insan olabilmek mesela
Çocuklarla kurulan iletişim biçimlerine bakalım. empatinin çok izleri var
Bir insanı okurken ruh halini ve duygudurumunu yakalayabilirsiniz örneğin. Sapmalarını gözlemleyebilirsiniz. Kendi düşünsel temelinizi görebilirsiniz. Hatta geçmişiniz bulabilirisiniz onda ya da geleceğinizi ama
Bir insanın düşünsel katmanlarını da gözlemleyebilirsiniz. Düşünce sapmalarını; yumaklarını da bunu
İyi bir şiir için ilham veren şairi düşünün. iyi bir ressama öğüt veren iyi bir ressam işinin ehli. Ya da bir ustaya öğreten usta ve çırak ilişkisi gözlemleri
Şimdi buralardaki vermelerde/almalarda (ve ilişkilerde) büyüklük küçüklük yok aslında
Daha bir çocuğa yetişkin-birey- olarak bakabiliyor musunuz?
Gelecekte size mühendislik öğretirken
matematik öğretirken de
empatinin bi eşbakış, eşsunuş ya da duruş olduğuna vardık sonuçta-Kendini bireylerle eşleme ve tam tersi tüm bireylerle canlılarla valrıkla kendini eşleme çabası mı bu? bunu bilmiyoruz
-kendini kendi olarak tutmada bir ayırt var- ve kendini nasıl tuttuğun-kendine nasıl baktığında
başkalarının yerine koyabilmek derken bu çok görece ama burada da bir yönüyle anlatımı olmalı
empati hakkında burda bi şeyler yazdığımda
http://www.felsefe.net/serbest-kursu/4222-soru-sormak-isteyenlerin-kosesi.html
ayın evrensel insandan ikinci sayfada bir yanıt gelmişti. Kendisi burada da çok yazmış okumadım ancak o an böyle bi anlayış sunması ve böyle tepki vermesi ilgi çekiciydi ve bi an düşündürdü
eklemek istedim
Gerçek empatinin bi tür hissel paylaşma olduğunu düşünüyoruz-derin-bu içiçe bi hal aynı acıyı paylaşmak ortak acıyı paylaşmak gibi şeylerde yakalanabilen bi şey
çocuğunu kaybeden iki anneni feryadını buluşması gibi bi şey ve aynı anda kendinden teselli kurmak mesela
kişi kendini çocuğunu kaybettikten sonra bir başkasının da aynı biçimde çocuğunu farkettiğini görüyor ya da ona üzülüyor ya da bir bağ kuruyor -durumunun farkına varıyor- ayını acıyı bölüşüyor ve kendi durumunu onda görüyor ve anlıyor- bu bir örnek
kendi acısına rağmen bir başkasını teselli etmeye çalışan birini düşünün
bu -örnek- acı olmayabilirdi ;bir yakınlaştırma denedim kendi hissettiğim sunumda
başklarının acılarına ortak olmak değil tabi sadece ama bir tür ortak -bağ- -onu da- hissetmek-li bi şeyler içermesi gibi şeyler -hissi-bi anda da olsa
-bireyselleşmeyi aştığında (mı?) empati yakalanır;
ortak acılardan geçmiş insanlar düşünelim ya da ortak paydaşımlardan sınanmış
Aklıma Full Metal Jacket filmi geldi. (Filmedki eğitimden ve süreçten çıktıktan ve geçtikten sonra) Başlangıçtaki kişiler değiller (-bir anlamda)
Başladıkları yerde değiller-asla
Empati birbirine yakınlaştıran bi şeydir-olmalı- ;grupsatan olmalı
ortak kaderi gördüğünüzde ve kendiniz için üzülmeyi bıraktığınızda gelişir (mi? ki acaba?)
-Gruba katmak-insana katmak-bir diğer bireyle de özdeşmek ama- ve diğer bireye de katmak anlayışı da belki ama kendi kaderini ve geleceğini de iyiliğine de dışsal çevreyi iyleştirme de görme
yalnız ve üzgün bir bireysel yapı olmadığını keşfetme oalbilir mi?
-bir insanın insana verebileceği üzerine şeyler; bi insan bi isnana gerçekten bi şey verebilir mi? duygusal iyileştirme ya da kenetlenme anlamında ya da eskilerin şifa anlayışı gibi bi şeyler? mesela usui gibi
vermeyi empatiye getirdik bu bir yanılgı
-empati bir alma verme süreçleri toplamı ya da dengesi olmalı ki, gelişim-geçişim
-görme olmalı öyle değil ya da
Full Metal Jacket'a dönersek; bu örnekte
Empati; eğer tankçınız yoksa yaralanabileceğenizi ve telsizciniz vurulmuşsa irtibatınız kopacağını ve tanksavarcınızın yaralandığınıda tanklara yem olacağınızı anladığınızda -daha onu onları korumaya ve geliştirmeye başladığınızda mı başlar-
daha siz tankçıyı yetiştirmeye ve telsizcciyi korumaya kendinizden önce ya da kendiniz eşit önem değer vermeye başladığınızda başlar burda -bu hikayede mesela
toplum bileşik bir yapıdır içiçe bütünleşik ögelerden oluşur
bireyler ve değerler toplamıdır
kişi kendinde debelenerek empati bulamaz mı yani
ya da -toplumda kendini görmek- toplum üzerinden kendine bakmak
empati tam tersi oldu bu?
duygusal bağdaşlık ya da karşı tarafın duygularını duygusal incinmişliğini görebilme-anlayabilme-sezebilme bir empati biçimi olmalı ama
empati bununla da sınırlı olmamalı tabi ki?
daha karşında bir irade olduğunu farketmek bir empati biçimi ve ona sınır çizmek belki de
bizim anladığımız empati başkalarını anlamak paylaşmak gibi bi şey bu bize sorumluluk mu yükler ya da
acılarla ilgilenmeyi sanıyoruz galiba empati ilk başta
---------- Mesajlar Birleştirildi at 13:27 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 09:31 ----------
daha kavram üzerine düşünürken sanki bir şeyler olacak gibi-orada bir şey var gibi
bu nedir ya da empatiyi daha geniş kavrama isteği üzerinde zihinde geliştirilmiş bi imgeye bakarken /oradaki kafamdaki anlama isteğine bakarken -
orda bi şey
Son düzenleme: