Din Felsefesi Nedir?

Din felsefesi yapmak için tarım öncesi doğal inançlarla tarım sonrası kitaplaştırılan dinleri birbirinden ayırmak gerekir.

İnsanlar çaresiz kaldıklarında, kendilerini aciz ve zayıf gördüklerinde, kendilerinden güçlü ama bilinmeyen her şey karşısında tapma ihtiyacı duymuştur.
Gördükleri güneşi, ay'ı, doğa olaylarını, bazı hayvanları ve görmedikleri hayali güçlerin vijdanına sığınma zorunda hissetmişlerdir.
İnsanların çaresizliği tarıma geçişle başlamış. Tarıma dayalı işgaller krallıkları oluşturmuş. Krallar saltanatını idame ettirmek için inançları kitaplaştırarak dinleri dayatmışlar. Kitaptaki tanrı aslında kralların kendisidir. Daha sonraları dinlerin içine cehennem korkusu, cennet vaatleri ve ganimeti takdiri ilahi sayan ayetler eklenerek güçlü olan herkes için bir baskı aracı haline gelmiş.

Evrim sürecinde her şeyde olduğu gibi dinler de artık miladını doldurmak üzere. Temelde ihtiyaçtan kaynaklanan dinler bilim çağında sırıtarak geçerliliğini yitiriyor.
Kitaplı dinleri icat eden Yahudiler bile inanç konusunda bir kaç parçaya bölünmüş durumda. Hristiyanlar bilim karşısında dinleri sorgular duruma gelmiş. Müslümanlar, şeytan işi ve gavur yapısı dedikleri ve karşı oldukları teknolojinin ürünlerini İslama aykırı buldukları halde en çok kullananlar durumunda.
Aslında dinler ki, en katı yapısı olan İslama rağmen yaşamın dayattığı koşullarla kendiliğinden güncelleniyor. Daha doğrusu dinler kendi içinde zıttı yönde evriliyor.
Ayrıca din felsefesi için gözardı edilmemesi gereken bir konu da şudur, günümüzde dinlerin varlığını sürdürmesi inançlılardan ziyade ona ihtiyaç duyan inançsızların dinleri beslemesinden kaynaklanıyor. Milyarlarca insan üzerinde hakimiyet kurmak için dinler diğer uygulamalara en önemli sac ayağı konumunda. Bu da güçlü ama inaçsız kesimin kendinin zıttı olan bir yapılanmayı isteyerek beslemesi gibi trajikomik bir durum oluşturuyor.