ölüm ile uyku arasındaki tek fark.

arkadaşlar bu konu hakkında herkesin adminde dahil mutlaka, kişisel yorum yapmasını
istiyorum,
önce ben başliyim, bana göre uyku anında bilincimiz yitirilir, sadece yaşıyan bir ölü oluruz.
uyku anında tüm vucut fonksiyonları uyanık olduğumuz halimizdem daha yavaş çalışır.
ama sonuçta çalışmaya devam eder
şimdi zor soru geliyor hani diyoruzya , bilncimiz olmadığı halde bizi kimse yönetemez, yönetiyor
işte görmüyormusunuz? siz mışıl mışıl uyurken sizi kontrol eden biyolojık vücüdunuz mu?
yoksa göreceli olmuyan bir güç sayesinde biyolojık sistemmi? çalışıyor, gerçekten benim, bile cevap veremieyceğim bir soru ama çok mantıklı bir soru.
gelelim ölüm ölümden sonraki aşamalarda tüm vücüt fonksiyonları ve organları durur.
ve yavaş yavaş soğumaya başlarız artık tamamen bilincimizi yitirmiş oluruz.
ve sonsuza dek artık bilincimiz tamamen yok olmuştur.
ölüm ile uyku arasındaki tek fark uyku anında organlar çalışmaya devam eder, ölüm anında
ise tüm organlar durmuştur. tüm organlar durduğu için tam ölüm gerçekleşmiştir.

tekrar ediyorum ölümden sonra dirilsek bile,bu mümkün olabilir fakat soyut kavramda
yani ruh olarak dirildiğimizi varsayalım bu ana kadarki geçen 25 milyar yıl bize anlıkmış gibi gelicektir. çünkü ölünce zaman durur zamansızlık başlar, fakat ruhta olsak yine bir zaman diliminde olmak zorundayız.sadece yaşlanmıyan bir zaman dilimi mümkün değildir.
yani ne olursa? olsun hangi boyutta olursanız olun o boyutu siz yaratmadıkça
ölüme mahkumsunuz demektir. bu yüzden bana göre ölüm bir sonsuz sonsuz bir bilinç kaybıdır.herkese teşekkür ediyorum, ve değerli yorumlarınızı bekliyorum. en derin ve en anlamlı saygılarımla.

ölümden uykuyu çıkarırsan aradaki farka hayat denir. ruh kavramına gelince, bu düalist inançı bir kenara bırakın, öldüğünüzde bedeninizden ayrı olan ya da ayrılabilen bir "sen" yoksundur. ölüm ile yaşam arasındaki fark, çorum ile leblelebi kadardır.

Ocean' Alıntı:

ölümden uykuyu çıkarırsan aradaki farka hayat denir. ruh kavramına gelince, bu düalist inançı bir kenara bırakın, öldüğünüzde bedeninizden ayrı olan ya da ayrılabilen bir "sen" yoksundur. ölüm ile yaşam arasındaki fark, çorum ile leblelebi kadardır.

Genişletmek için tıkla ...

anlıyorum merak etme bende sizin gibi düşünüyorum zaten ben sadece ruh kavramını
olasılıklardan yola çıkarak savundum, ruh kavramı banada oldukça mantıksız gelmiştir.
sadece gerçekçi olmaya çalışıyorum, % 100 ruh yokturda diyemiyoruz haksızmıyım?
düalist olarak düşünme teistler gibi düşünmüyorum, ruh kavramı dinlerden öncede
vardı. ilk kabileler bile ruh kavramına inanıyordu ölünce ay tanrısı veya güneş tanrısı
insanların yeniden yaratıcak ve ruh olarak yaşıyacaklardı, tabiki dincilerde bundan esinlenerek
ruh kavramına sahiplendiler.
rahatlıkla söyliyebilirimki, ruh,cin peri, şeytan allah tanrı yehova ,karabasan 3 harfliler
tamamen insan aklının bir ürünüdür sadece yylar boyunca değişkenlık göstermıştır.
ölüm sonrası ruh ve cennet ve cehennem inancı % 100 yoktur olmasıda imkansız ve mantıksızdır.

Ölümle uyku arasındaki fark derinlik farkı olabilir ancak bedenle bilinç birbirine karıştırılıyor gibi. Ölümde bir beden yok.
Ölüm sonsuz bilinç kaybı olur mu? Bilinç beden ayrımına girdiniz ve (ölümle) bilinci özgürleştirdiniz ayırdınız o halde ölüm bilinç açıklığı/tamlığı (tam ve net bir bilinç-bilinçlilik hali) olur ve yaşam denilen (beden ilişkisinden dolayı) kısmen bilinç kaybı olur.
Yani sizin kuramınızda ölüm denilenle yaşam yer değiştirmelidir..

uykuya boşuna küçük kıyamet dememişler..

küçük kıyametmi? ilk defa duyuyorum, bu % 100 teistlerin uydurduğu bir masala benziyor.

ben uykunun biyolojık bir ihtiyaç olduğunu düşünüyorum,bana göre uyku vucudun ve organların
ve hücrelerin biyolojık olarak, dinlendiği zaman dilimidir. .)

sevgili sanalmatik, ölümle bilinci özgürleştirmedim, aksine ölümle bilinci sonsuza dek yok ettim,
ölüm ile bilincin kullanım alanı olan bedenin üzerinden alıp sonsuza dek hiçliğin yokluğuna terkettim.
dolayısiylede bilincin kullanım alanını yok ettim, yani bedeni yok ettiğimizde doğal olarakta
zihnimizde oluşan , eylemleride yok etmiş oldum,çünkü baş kısmıda yok olduğu için,
bilincin kaynağı olan beynimizde yok olmuştur.
çünkü ben bilincin kaynagının biyolojık olduğunu düşünüyorum. beynimiz fonksiyonlarını
yitirdiğinde bitkisel hayata gireriz, yani artık ölmüş oluruz. beyin durduğunda ölüm gerçekleşir,
vucudumuz çalışsa bile beynimiz ölmüştür. ama uykuda beynimiz çalışır.

Bu teolojik metinlerle ontolojik hakikati kıyaslarsak yaşam denilen ölüm ve kabir gibi bir şeye ve ölüm denilen aslında yaşam diye bir şeye belki işaretlenbilir

Konu kaldığı yerden devam edebilir.