Arama sonuçlarınız

Asla affedemem dediğiniz hata nedir?

Şizofreni Şizofreni; kişinin düşüncesini, hareketlerini, duygularını ifade şeklini, gerçeği algılamasını çarpıtan ve kişinin diğerleriyle ilişkilerini bozan ciddi bir beyinsel rahatsızlıktır. Şizofreni hastaları çoğunlukla toplumda, işte, okulda ve ilişkilerde problem yaşarlar. Şizofreni...

İnsanlar yalnız yaşayamaz. En "yalnız" insan bile toplumun içerisinde bir yere sahiptir ve yalnız değildir. Dostu/arayanı soranı/ailesi olmayan bir fırıncı ekmeği üreterek müşteriye satar ve bir döngü içerisinde ki toplumu/topluluğu; birliği oluşturur. Bu döngüde sürekli yeni şeyler öğreniriz...

Sağır, dilsiz ve kör bir milletin içinde yaşıyoruz. Türkçemizi doğru kullanamayan, yabancıların dillerine özenen bir gençliğin yetiştiğini görmek dilsiz insanları görmekle aynı şey... Üstelik Türkçesizleşen milletin yabancı kelimelerine kulak tıkayanların da sağır insanlardan bir farkı yok...

Doğuran mı büyüten mi gerçek anne? Dokuz ay tüm kahrıyla, acısıyla sizi doğuran, ardından bir başkasına verip anneliğini doğurma ile noktalayan bir anne ve sizi doğurup, emzirmese de yıllarca kahrınızı çeken, hastalandığınızda gece gündüz demeden başınızda nöbet tutan, ergenlik çağında tüm...

Beklemek mi zor, bekletilmek mi? Bekletilmek... Sana umut veren, hayaller kurduran, anılarınızı bir bir eline bırakıp giden ve ardından "bekle" diyen aile,sevgili, dost... Fütursuzca çekip gideni beklemek zordur. Hemde fazlasıyla zor. Çünkü yaşanmışlıklar vardır ve onunla geçirilen bir...

Başlıktaki gibi, niçin cümlelerimiz bu kadar derin ve uzun? Neden bir cümle kurarken anlatmak istediklerimizi bir kelime ile anlatabilecekken, detaylarını ve onun ne olduğuna dair bir sürü kelime kullanarak anlatırız? Bu forumun üyeleri için diyorum bunu. Öyle ki, sizde benim gibi bir arkadaş...

Adını ve o hastalığa sahip olan kişilerin özelliklerini bilmediğimiz pekçok psikolojik hastalık var. Belkide bunlardan biri annemiz, en yakın dostumuz ya da bizzat bizizdir. Her insan anormaldir. Hepsinin büyük ya da küçük bir rahatsızlığı vardır. Kimi aşırı inatçı, kimi otoriter, kimi...

Onu kaybettik derler ölenlere. Sahi, kayıp mı olur ölenler? Bedenleri oradadır, gözlerimizin önünde, ruhlarıda öteki hayatta... Kayıp olmuş değillerdir yani. Peki ya "kaybettik" derken, bizim onları kaybettiğimizi mi kastederler? Neden onları kaybedelim ki? Bir hatamız olmadı, üzmedik onları...

Yürümek gelir insanın içinden fütursuzca, arkasına bakmadan öylece yürümek. Genelde bir şey düşünülmez bu zamanlarda, ne geçmişi ne de geleceği. Sadece bir-iki güzel anı gelir insanın aklına, bir-iki damla gözlerinde ve bir az tebessüm yüzünde. Unutmak ister çünkü insan yaşananları...

Bir oğlan görürsün... Yüzü çok çekici gelir. Ne bileyim bazen gülüşü, bakışı ya da somurtganlığı. Bazen boyu posu... Hoşuna gider bir şekilde. Belki o da o an senden hoşlanır. Bakışırsınız, konuşursunuz, aynı arkadaş ortamında takılırsınız. Ya da seni farketmez bile. Sen orada boş boş ona...

İnan bana yokluğun daha iyi. Seni seven başkalarını görmek, hiç kavuşamadan benden ayrılmanı izlemek, üzüldüğünü bilmek, hayallerimin aksine bir başkası için yandığını görmek... Ki hayallerimi ne kadar da doruk noktalarda yaşıyorum bir bilsen... Görmek kötü, duymak, bilmek... Oysa ben sağırdım...

Başlangıç nedir? Bazı kelimeler sözlükteki anlamından çok daha farklıdır yaşadığımız hayatta. Bu yüzden tarif edemiyorum başlangıcımı. Daha doğrusu sadece bir taneyle sınırlı mı başlangıcım ondan da emin değilim. Doğmam, yürümem, konuşmam, okula başlamam ve daha pekçoğu... Hayatım başlangıçlarla...