- Konbuyu başlatan
- #1
Konu İstatistikleri
- Katılım
- 19 Ağu 2008
- Mesajlar
- 3,589
- Tepkime puanı
- 179
- Puanları
- 63
- Yaş
- 60
İç-sesimiz; tüm duygu ve düşüncelerimizin süzgecinden geçtiği insan olmanın en yüce kat-ı olan yargılama sürecimiz, vicdan…ak-törenin/bireysel etiğin şekillendiği bu alan insanın sosyal doku içerisinde gelişme sürecinde ona eşlik eden ve karşılıklı etkileşimler ile dokunan ve fakat kişinin kendince inşa ettiği direnç noktası…akla karanın ayrıldığı, iyi ile kötünün harmanlandığı, doğru ve yanlışın iz-düştüğü sorumluluk bilinci…insanın sömürülmesine neden olabilecek yumuşak-karnı…vicdan/sızı-nın ruhtaki/duygudaki yerleşkesi…
- Katılım
- 29 Haz 2010
- Mesajlar
- 21
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 1
- Yaş
- 48
vicdan,aklımıza gelen her şeyi yapma hürriyeti değildir.vahşet değildir.
akıl muhasebesi.seçimler.olması gereken her şey.niye evimizin camını kırmıyoruz.neden saçmalamıyoruz.
çünkü,vicdan bizim sınırlarımızdır.
akıl muhasebesi.seçimler.olması gereken her şey.niye evimizin camını kırmıyoruz.neden saçmalamıyoruz.
çünkü,vicdan bizim sınırlarımızdır.
- Konbuyu başlatan
- #4
Vicdanın içimizdeki mahkeme olduğu doğrudur.Bazıları (bunu arkadaş çevreme de sordum)vicdanın doğuştan geldiğini savundular.Tıpkı düşünme yetisi gibi, bizi diğer canlılardan ayıran temel özelliklerden biri olarak nitelediler.Ben buna pek katılmıyorum.En azından düşünme potansiyeline sahip olduğumuz gibi vicdani varlık olma potansiyelini de doğuştan getirebiliriz belki...Ama aklını kullanmayan, düşünme yetisini geliştirmeyen sayısız türdeşimiz varsa- ki var- vicdanının farkında olmayanlar da mevcuttur.Vicdan sorumluluk duygusu ve sevgiyle gelişip sesini duyurabilir ancak...
ikincisi, pekçok insanın vicdanı salt acıma duygusu ile eşdeğer tutması bu kavramı sınırlıyor.Adalet duygusunun temelinde de vicdan vardır bence...Vicdanlı insan hak yemez.Hakkını da savunmaktan kaçınmaz.Kendisine karşı da vicdanlıdır çünkü...
ikincisi, pekçok insanın vicdanı salt acıma duygusu ile eşdeğer tutması bu kavramı sınırlıyor.Adalet duygusunun temelinde de vicdan vardır bence...Vicdanlı insan hak yemez.Hakkını da savunmaktan kaçınmaz.Kendisine karşı da vicdanlıdır çünkü...
- Katılım
- 19 Ağu 2008
- Mesajlar
- 3,589
- Tepkime puanı
- 179
- Puanları
- 63
- Yaş
- 60
vicdanın diğer türlerden ayıran bir nitelik olduğu ve tarihsel bellek içerisinde doğuştan tüm bireylerde var-olduğu kanısındayım. bunun yeşermesi için gerekli sosyal dokunun bulunması halinde tüm insanlarda vicdan gelişebilecek bir edimdir. hiç bir insan kötücül olarak doğmaz; bu doğanın kendine aykırıdır; onu kötüleştiren sosyal/ekonomik/politik dokulardır. Vicdanın bunlardan ayrı ele alınması olanaksızdır.
- Konbuyu başlatan
- #7
Doğada vicdanlılık yoktur.Sadece güçlü/hızlı vb olana yaşama hakkı sunulur.Bir sperm yumurtaya ulaşmak için koşarken kardeşlerimin var olma hakkını ellerinden alıyorum diye mi düşünüyor?İnsanın insanlaşması için vicdan gereklidir.Eğitimin gerekli olduğu gibi...
Vicdanın tıpkı ahlak gibi sonradan kazanıldığını ,en azından sonradan içselleştirilip/işlevselleştirildiğini düşünüyorum.Öyle olmasa idi sosyal/ekonomik/politik dokular vicdanı yönlendiremezdi.ABD , yıllarca köleciliğin ayıbını taşıdı.Ve tabii başka ülkelerde.Hiçbiri bunu vicdan sorunu olarak görmedi.A.Lincoln'e kadar doğuştan iyi olan vicdanlı insanlar/topluluklar bu savaşı vermediler? Neden acaba? Eski yunan uygarlığında erdem timsali filozofların da köleleri yok muydu?Çünkü insan doğası gereği doğruyu değil faydalıyı seçer.İnsanlaşabilmek, eğitim, ahlak ve sorumluluk duygusunu vahşi/bencil doğasına egemen kılabilmektir.Ancak insanlaşabildiğimizde vicdanımız konuşmaya başlar..
- Katılım
- 19 Ağu 2008
- Mesajlar
- 3,589
- Tepkime puanı
- 179
- Puanları
- 63
- Yaş
- 60
Saf/salt doğada vicdan yoktur; evet, zaten yukarıda da belirttiğim gibi insan türünü ayıran niteliklerden biridir diye belirtmiştim. Zigotun gerçekleşmesi anından geriye doğru giderek şansını yakalayamayan spermlerin kardeş olduğu sonucunu çıkartmak yanıltıcı olacaktır. Spermlerin seçme şansı/gücü yoktur; onları devinmeye sürükleyen insan diğer türlerden farklı olarak seçme yapabilir. Fark buradadır. Seçme yapabilme yetisi/gücü nasıl oluşmuştur; zira, seçme yapabilecek durumda olanın sorumluluğundan söz edilebilir. Seçme yapabilme yeterliliğini taşımayanın edim/sizliği yargılanamaz. Vicdan temelde bir yargı süreci olduğuna göre bunun seçme yeteneği/özgürlüğü ile yakından ilişkisi vardır. Köleciliğin biçim ve şekillerinin değişmiş olması günümüzde kölelerin kalmadığı anlamına da gelmemektedir. Doal seçmecilik ile insanın seçmeciliği bir-aynı olgu değildir. İnsan nasıl insanlaşmıştır?
- Konbuyu başlatan
- #9
Henüz devam eden bir süreç bu bence .Olmuş-bitmiş değil, olmakta olan...Adı farklı da olsa köleliğin devamı insani bir seçim olarak çok daha vahim değil mi?O zaman doğal seçiciliği tercih ederim.Dürüst ve çıkarsızdır hiç değilse...
- Katılım
- 19 Ağu 2008
- Mesajlar
- 3,589
- Tepkime puanı
- 179
- Puanları
- 63
- Yaş
- 60
insanlaşma "mükemmel" olanın sürecini yaşamamaktadır. çünkü "mükemmel" yoktur. filozofların dediği gibi hiç bir şey yoktan var vardan da yok edilemiyor. gelinen sürecin tarihsel geriye yürüyüşü/aydınlatılması ve irdelenmesi ile değerlendirilmesini yapacak olan da yine vicdan sahibi insan olacaktır. İnsan tür olarak nasıl bir gelecek düşlemekte ise ona göre tercihlerini yapacaktır. bu açıdan vicdana fazlası ile gereksinim olacaktır. insanın insana köleliği bitecektir; hiç bir şey tarihin mahzeninde sonsuz dek saklı kalamaz.
- Konbuyu başlatan
- #11
Vicdan evrensel ve doğuştan olsa idi, seçimlerimizi o belirlerdi.İnsanlık tarihinde geçirdiğimiz süreçler vicdani kanaatlerimizi belirlemiştir yazık ki...Geride kan, gözyaşı ve acılar var.Gelecekse pek içaçıcı görünmüyor.Burada dikkate değer olan, insanın bilgisi ve deneyimleri arttıkça daha vicdanlı ve duyarlı olduğu...İnsan hakları istenilen düzeyde yaygınlaşamamış olsa da, türümüz az-çok bir fikir oluşturdu.Çevre bilinci yükseliyor, boğa güreşleri yasaklanıyor, duyarlı restoranlar ıstakoz servisi yapmıyor.Aristo, kadınların da hayvanlar gibi ruhsuz olduğunu savunmuştu.Bugün yaşasaydı farklı düşünürdü kuşkusuz.Ne kadar bilgi ve aydınlık, o kadar vicdan ve sorumluluk...İnsan türü için olmakta-olan nitelemesini ve bunun süreç meselesi olduğunu bu yüzden söylüyorum.Bilgi, sorumluluk yükler.Bilgilendikçe ve bilgilendirdikçe daha duyarlı ve vicdanlı olacağız.Tabii 24 saat ışıkta beslenip sürekli yumurtlatılan tavukların patronları, emek sömürücüleri,silah tüccarları vs vicdan sağırı olmayı tercih edecektir.İnsan sadece kendi türüne karşı değil, bitkilere, hayvanlara, sulara, atmosfere karşı da sorumludur.Emanete hıyanet ederse kendi sonu olacaktır bu.
- Katılım
- 14 Eyl 2010
- Mesajlar
- 296
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 44
soyut bir kavramı somut delil olarak sunmak gerçeklikten uzaklaşmışlığın örneğidir.
- Konbuyu başlatan
- #13
"Empati" nin ne denli önemli olduğunu anlatıyor vicdan."İnsanın, herşeyin efendisi olduğu" yanılgısından ve kibirinden bir an önce kendisini kurtarması gerekiyor.Bu, tümel bir zihniyet değişikliği ile mümkün.Bitki-hayvan-canlı-cansız-insan ayrımıyla başlıyor vicdansızlık.İnsan-insan ayrımı ise vicdansızlığın dibe vurduğu yer.Hepimiz aynı ağacın dallarıyız aslında.Hayat ağacının..."Ayırımları zihin yaratır" demişti Sn.Preatorian.Dileğim odur ki tüm varlıklarla aynı gemide olduğumuzun farkına varmak için, acı bedeller ödemek zorunda kalmayalım.
- Katılım
- 14 Eyl 2010
- Mesajlar
- 296
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 44
orjinali
"The supreme wisdom is not based on reason alone, not on the secular sciences of physics, history, chemistry, and so on, into which rational knowledge is divided. The higher knowledge has one science the science of the all, the science that explains the whole universe and the place man occupies in it. To contain that science, it is necessary to purify and renew one's inner man, and thus before one can know, one must believe and perfect oneself. And to achieve that, a divine light, called conscience, has been put in our soul."
"Nur" dan ve aklpten ziyade direkt olarak vicdandan ve ruhtan bahsetmektedir. Fakat tariflediği şey zannettiğiniz şeyden çok farklıdır. Yukarıdaki yazıyı dikkatle okursanız anlayacağınıza eminim.
- Konbuyu başlatan
- #17
- Katılım
- 14 Eyl 2010
- Mesajlar
- 296
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 44
- Katılım
- 19 Ağu 2008
- Mesajlar
- 3,589
- Tepkime puanı
- 179
- Puanları
- 63
- Yaş
- 60
vicdan, bireyde somutlaşan bir yargıdır; ama gerçekte, onun sosyal yapısı da göz-önünde bulunudurulmalıdır. yoksa anlaşılamaz. bundan fazla değil 100-200 yıl önce bazı kabilelerde kabile dışındaki insanlar insan sayılmayıp, öldürülüyor ve yeniyordu. şimdi bu insan topluluklarının vicdanı neye göre tartılacak. deniyor ki, "aynası temiz olan" bu kavram neye göre kime göre ve hangi zaman dilimi ile belirlenecek. hiç bir insan bulunduğu yer/zamandan , yaşadığı sosyal/taihsel dokudan ayrıştırılamaz. öyle ise vicdanın sosyal yanı görülmelidir. toplumsal vicdan denilen bir olgu bireysel vicdan ile sürekli birlikte var olacak ve çelişeceklerdir.
- Katılım
- 14 Eyl 2010
- Mesajlar
- 296
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 44
Aynası temiz olan evreni olduğu gibi görür. Neden sonuçlara bağımlı fakat yargı gerektirmeyen şekilde. O sırada biri öldürülüyor olabilir ama bu olması gerekendir. Eylemsizlik eylemin gözlemini getirir. Eylem halinde olan siz değilsiniz.