Tartışmanın Keyfi

daha önce "tartışma kültürü" başlığında bir eşik değer belirlemeye çalışmıştım; hala da varlığına olan inancımdan/değerlendirmemden bir şey kaybetmiş değilim. ve fakat "tartışma keyfi" bambaşka bir olgu; eşik-değeri kendinden menkul ve paylaşıma açık; sevgili birazdahaderinmavi ve Ferdinand Bardamu, katılımınzdan dolayı duyduğum keyiften dolayı yürekten teşekkür ediyorum.

"Büyük insanlığın toprağında gölge yok
sokağında fener
penceresinde cam
ama umudu var büyük insanlığın
umutsuz yaşanmıyor. " Nazım Hikmet Ran

selam olsun...

Ben de teşekkür ediyorum Nejdet Evren. Sizi forumda daha sık görebilmeyi umut ediyorum.

birazdahaderinmavi' Alıntı:

evet... anladım... işte bu tabunun üzerine gidilmeli ve akıl, 'rasyonalite'yi sorgulamalıdır...

Genişletmek için tıkla ...

Rasyonalizmi niye mahkum edelim?Akılcılık son yıllarda nedense, pragmatik bir içerikle dile gelmeye başladı söylemlerde ve bu da katı/duyarsız/insan yerine metayı koyan bir "rasyonalizm" algısı yarattı..Bu içerik dönüşümü tamamen kapitalizmin bir yamasıdır akılcılığa..kapitalizm,kendini var kılabilmek için mistisizmin, metafizik güçlerin, uyuşturucu rehavetini kullanmanın önünü açar..ağrının dozunu arttıkça, uyuşturucunun dozunu da arttıracaktır..sanatta, müzikte, modada , alternatif tıpta, meditasyon-yoga -reiki seanslarında, edebiyatta vb pek çok alanda bunun yansımalarını görmekteyiz..yepyeni bir sövüşleme sektörüdür bu ve bunalmış insanlar koşa koşa gidip bu tuzağa düşeceklerdir.. seve seve soyulacaklardır..

Ruh, beden ikilemi uygarlaşma tarihi kadar eskidir; mitoslar, gök ve yer tanrıları düşüncenin sınırsızlaşmak isteyen ufuklarını göstermektedir. Uyarıcı kullanımı ise yine çok eskilere dayanmaktadır. Ruhban olandan erk-i almak için göksel gücün yerlere indirilmesi gerekiyordu ve insan ve “yaratıcı akıl” bu işlevi ile öne çıkarılmalıydı. Çıkış kaynağında olumlu bir gelişmedir ve fakat “aklın” bir tabuya dönüştürülmesi yeni bir yersel tanrı fikrinden öteye gidememiştir; Comte’dan Kant’a kadar “katı/duyarsız/insan yerine” meta değil de “aklı” koyan düşünceler kendi içinde zaten oldukça katıdırlar. Nietszche’nin “üstün insan” ve oryentalist yaklaşımlarının ve hiç alakası olmadığı halde Darwin’in “türlerin Kökenleri”ne ilişkin verilerinin “sosyal darvinizm” e dönüşerek faşizmin temellerini nasıl oluşturduklarının da rasyonalizm den ayrı değerlendirmemek gerekmektedir. Er-egemen olanın her yer ve zamanda tüm olanaklarını kullanarak sömürüsünde tüm edimlerini bireylerin içselleştirmeleri ile yürütmeleri varlık nedenlerindendir. Bu durum biliniyorsa rasyonalizm eleştirilmekle erk-egemenin ekmeğine yağ sürülmüş olmayacaktır. Unutulmamalıdır ki, “yeryüzünün efendileri” Frantz Fanon’un da söylediği gibi “Yeryüzünün Lanetlileri” sayesinde efendi olmuşlardır. Ruh bedenden ayrılmasa da düşüncenin zenginliği akla kurban edilmemelidir.

Tartışmadan hiçbir gerçek ogrenilmez. Tartışmayı seviyorum

Tartışma serbest kulaç yüzme gibi.Ancak tartışarak ilerlenebilmekte kıyıdan derinlere.Tabi bu yüzüş köpek yüzüşüne dönerse tartışma değil savaşma halini almakta.ve ilerlemek güçleşip olduğun yerde çırpınmaktan öteye gidilememekte.Bilmem ifade edebildim mi ?

o zaman da tartışmanın keyfi kaçmış oluyor. aslında nelerin/ne gibi açıklamaların tartışma sayılmadığını ele alacak olursak, tersinden tartışmaya varabiliriz. örneğin. A kişisi bia düşünce açıklamasında bulundu/savladı, B kişisi karşı-sav/düşünce ile katılmıyor da baskılamak için küçümsüyor/basite alıyor/kişiselleştiriyorsa tartışma yok demektir. B kişisi düşünceyi olduğu yerden alıp yeni boyutlara taşıyarak tartışmayı genişletiyor ise bu da tartışma kapsamında ve keyfi vericidir.

velhasıl tartışmak güzel ancak tartıştığını zannederek çırpınmak değil demek üzere vermiştim o örneği.

söylediklerinize bir itirazım olmadı. bilakis size katıldığımı ifade etmiştim. demek ki, -her ikimiz için söylüyorum- tartışmanın keyfine varabilmek için karşılıklı anlatımların doğru değerlendirilmesi ve doğru ifade edilmesi gerekmektedir/öyle görünüyor.

glsezinrs' Alıntı:

Rasyonalizmi niye mahkum edelim?Akılcılık son yıllarda nedense, pragmatik bir içerikle dile gelmeye başladı söylemlerde ve bu da katı/duyarsız/insan yerine metayı koyan bir "rasyonalizm" algısı yarattı..Bu içerik dönüşümü tamamen kapitalizmin bir yamasıdır akılcılığa..kapitalizm,kendini var kılabilmek için mistisizmin, metafizik güçlerin, uyuşturucu rehavetini kullanmanın önünü açar..ağrının dozunu arttıkça, uyuşturucunun dozunu da arttıracaktır..sanatta, müzikte, modada , alternatif tıpta, meditasyon-yoga -reiki seanslarında, edebiyatta vb pek çok alanda bunun yansımalarını görmekteyiz..yepyeni bir sövüşleme sektörüdür bu ve bunalmış insanlar koşa koşa gidip bu tuzağa düşeceklerdir.. seve seve soyulacaklardır..

Genişletmek için tıkla ...

rasyonalizm, belki gereğinden fazla geniş bir kavram... yalnız ortaya çıktığı dönemde değil, günümüzde de mistik, dogmatik yaklaşımlara, akıl-dışı öğretilere karşı etkili olduğunu kabul etmekle birlikte; yine de 'mahkum edilmesi' olmasa bile, belki yeniden 'sorgulanması gerektiğini' düşünürüm... bu sorgulamanın, 18. ve 19. yüz yıllarda uğradığı şiddetli eleştirilerle, kendinden sonra ortaya çıkan yeni bilgi kuramlarına kaynaklık eden rasyonalizmin, insan düşüncesine ve uygarlığa katkılarının değerini ve önemini ortadan kaldırmayacağını düşünüyorum...

Yeni düşüncelere açığız