- Konbuyu başlatan
- #1
- Katılım
- 28 Mar 2019
- Mesajlar
- 1,322
- Tepkime puanı
- 266
- Puanları
- 83
Şuan yazacaklarım tamamiyle birer kurgu ürünü tam anlamıyla yaşanmışlık hissi verme adına part part hikaye ve öykü hatta roman tarzında bir sunuş sunmak istiyorum belki 7 part belki 11 partta bitebilecek uzun bir serüvene hazırmısınız ?? hazırız dediğinizi duyar gibiyim Lafı fazla uzatmadan içeriğe pardon konuya girmek istiyorum..
Kurgu ve senaryo :Elbiss e aittir...
Sonun Başlangıcı...
PART 1
Aslında konuya nereden başlasam bilemiyorum hayatım bir ordan bir buraya doğru ilerliyordu pardon kendimi size tanıtmadım hemen kendimi tanıtmak istiyorum adım Sam ABD de Newyork ta yaşamaktayım evli ve 2 çocuk babasıyım newyork tımes ta köşe yazarlığı yapmaktayım newyork a yakın mesafede elit güzel bir yerde ikamet etmekteyim...evimin güzelliği çoğu zaman köşe yazılarımın ilham kaynağı diyebilirim....Çok güzel bahçesi olan garajı olan 2 katlı trıblex bir villada yaşamımızı sürdürmekteyim dışarıdan bakılınca evim benim için birer saray olarak gözükmekte diyebilirim evimizi süsleyen çok güzel 2 kız evladına sahibim eşimde harika bir insan bana hayatımın bir çok karesinde yardımcı olan bir insan aslında herşey o kadar güzeldi ki mutlulugumuzu anlatmaya kelimeler yetmezdi ta ki o an gelesiye kadar o anı anlatmak tarif etmek kelimeler yetmez bugün bu yazıları yazarken aslında günün birinde birileri görebilir umuduyla yazmaktayım dünyada herşey o kadar çok değişti ki artık bugün bu yazıları okuyan birileri olacak mı bilmiyorum eğer sizler bu yazılarımı okuyorsanız devamını yazacağım yazılarımı da okuyacaksınız her ne kadar ben sizleri bilemesem de sizlerin beni bir yerlerde de olsa bileceğinizi düşünerek bu yazıları yazıyorum...
Yazılarımı yazarken kelimelere sığdırmak bir kaç cümle içerisinde ifade edebilmek çok güç evime döndüğümde 1 saat yol sürsede günün yorgunlugunu ailemle birlikte atabiliyordum herşey benim için çok harikaydı gün içerisinde iş yerime gittiğimde genelde köşe yazıları yazardım güncel konular olabilir bununla birlikte sosyal paylaşım içerikli yazılarda konularda ele alıyordum...
eşimi sizlere bahsetmedim değil mi eşim 1.70 boylarında sarışın yeşil gözlü çocuklarımda aynı eşime çekmiş ama huyları bakımından bana benziyorlar diyebilirim herşey sıradan bir gün içerisinde ilerliyordu ta ki o anı yaşayasıya kadar hayatımda bir değişiklik yoktu yaşadım an bir gün yine sabah işe gitmek için evimden atyrılmıştım eşimle vedalaşmıştım sonrasında işe gitmek üzereyken belli mesafe yol katettikten sonra lambalarda ışıkları beklerken üstü başı yırtık sakalları bol bakımsız bir amca arabamın camına vurdu o kişi sensin herşey senle çok değişecek güneş kırmızı yer ise beyaz olacak sen ve sen dedi sonrasında lambalar yeşil yanınca hızlıca uzaklaştım çünkü çok korkmıuştum kelimelerin bitmesini beklemedim başıma birşey geleceğinden korkmuştum ama ne gelebilirdi ki bilmiyorum yine de o insandan ürkmüştüm ve hızlıca uzaklaşmalıydım aracımı sizlere bahsetmedim değilmi beyaz renkli SUV bir araca sahıbım arabam daha 1 yaşında diyebilirim tarihleri o kadar hatırlamıyorum şuan acaba hangi zaman bilmiyorum dünyada halen birileri var mı ? Benim yazılarımı halen okuyan birileri var mı acaba ? o zamanlarda böyle köşe yazıları yazıyordum ...uzun bir yolculuktan ve ürkeklikten sonra iş yerime gelmiştim ama iş yerim her zaman olduğu gibi değildi herkes bir karmaşa bir telaş içerisinde bir oradan bir buraya dogru koşuşturup duruyordu neyseki temizlikçiyi gördüm ve neler oluyor burada dedim işim var şuan müsait değilim değip koşuşturup duruyorlardı...
Meseleyi ve konuyu hiç anlamadım benım dışımda herkes koşuşturup duruyordu neden ben onlar gibi değildim benim bilmediğim ne olabilirdi ki pek anlam veremedim hızlıca odama doğru çıkmaya başladım...odama geldiğimde herkes benim masamın başındaydı masamın yanında ise güzel giyinimimli orta yaşlı iki beyfendi vardı bunlar kimdi ve neden benim masam kalabalıktı devamında masamın yanında ise edıtor mudurumde vardı anlam verememiştim.... beni görünce hepsi bana baktılar hiç tedirginlik yoktu aksine bana bakınca çok mutlulardı ve hepsi gülümsüyorlardı biraz daha adımımı içeriye dogru attım hepsi neredeyse beni kucaklayacaklardı korkmuştum bir anda geriye dönüp gitmek istesemde bunu başaramadım biraz daha adımımı içeriye dogru attım ve sonrasında edıyor mudurum benım sırtımdan sıvazlayıp o ıkı beyfendı ıle tanıştırdılar biri yardımcısıydı adı Sandy dıgerı ıse
Sonrasında içeriye alındım bekleme yeri adeta birer saray gibiydi bekleme salonunda herşey vardı bu kadar muazzam bır saray ıcerısınde bulunmak harıkaydı ama korkuyordum ve çok tedırgındım kafamda bır çok soru işaretleri barınıyordu anlam veremedığım çok şey vardı ve dusunmeye çok dusunmeye başlamıştım....
Sonrasında ise.....
Devamı PART 2 de yazılacaktır.....
Böyle.
Kurgu ve senaryo :Elbiss e aittir...
Sonun Başlangıcı...
PART 1
Aslında konuya nereden başlasam bilemiyorum hayatım bir ordan bir buraya doğru ilerliyordu pardon kendimi size tanıtmadım hemen kendimi tanıtmak istiyorum adım Sam ABD de Newyork ta yaşamaktayım evli ve 2 çocuk babasıyım newyork tımes ta köşe yazarlığı yapmaktayım newyork a yakın mesafede elit güzel bir yerde ikamet etmekteyim...evimin güzelliği çoğu zaman köşe yazılarımın ilham kaynağı diyebilirim....Çok güzel bahçesi olan garajı olan 2 katlı trıblex bir villada yaşamımızı sürdürmekteyim dışarıdan bakılınca evim benim için birer saray olarak gözükmekte diyebilirim evimizi süsleyen çok güzel 2 kız evladına sahibim eşimde harika bir insan bana hayatımın bir çok karesinde yardımcı olan bir insan aslında herşey o kadar güzeldi ki mutlulugumuzu anlatmaya kelimeler yetmezdi ta ki o an gelesiye kadar o anı anlatmak tarif etmek kelimeler yetmez bugün bu yazıları yazarken aslında günün birinde birileri görebilir umuduyla yazmaktayım dünyada herşey o kadar çok değişti ki artık bugün bu yazıları okuyan birileri olacak mı bilmiyorum eğer sizler bu yazılarımı okuyorsanız devamını yazacağım yazılarımı da okuyacaksınız her ne kadar ben sizleri bilemesem de sizlerin beni bir yerlerde de olsa bileceğinizi düşünerek bu yazıları yazıyorum...
Yazılarımı yazarken kelimelere sığdırmak bir kaç cümle içerisinde ifade edebilmek çok güç evime döndüğümde 1 saat yol sürsede günün yorgunlugunu ailemle birlikte atabiliyordum herşey benim için çok harikaydı gün içerisinde iş yerime gittiğimde genelde köşe yazıları yazardım güncel konular olabilir bununla birlikte sosyal paylaşım içerikli yazılarda konularda ele alıyordum...
eşimi sizlere bahsetmedim değil mi eşim 1.70 boylarında sarışın yeşil gözlü çocuklarımda aynı eşime çekmiş ama huyları bakımından bana benziyorlar diyebilirim herşey sıradan bir gün içerisinde ilerliyordu ta ki o anı yaşayasıya kadar hayatımda bir değişiklik yoktu yaşadım an bir gün yine sabah işe gitmek için evimden atyrılmıştım eşimle vedalaşmıştım sonrasında işe gitmek üzereyken belli mesafe yol katettikten sonra lambalarda ışıkları beklerken üstü başı yırtık sakalları bol bakımsız bir amca arabamın camına vurdu o kişi sensin herşey senle çok değişecek güneş kırmızı yer ise beyaz olacak sen ve sen dedi sonrasında lambalar yeşil yanınca hızlıca uzaklaştım çünkü çok korkmıuştum kelimelerin bitmesini beklemedim başıma birşey geleceğinden korkmuştum ama ne gelebilirdi ki bilmiyorum yine de o insandan ürkmüştüm ve hızlıca uzaklaşmalıydım aracımı sizlere bahsetmedim değilmi beyaz renkli SUV bir araca sahıbım arabam daha 1 yaşında diyebilirim tarihleri o kadar hatırlamıyorum şuan acaba hangi zaman bilmiyorum dünyada halen birileri var mı ? Benim yazılarımı halen okuyan birileri var mı acaba ? o zamanlarda böyle köşe yazıları yazıyordum ...uzun bir yolculuktan ve ürkeklikten sonra iş yerime gelmiştim ama iş yerim her zaman olduğu gibi değildi herkes bir karmaşa bir telaş içerisinde bir oradan bir buraya dogru koşuşturup duruyordu neyseki temizlikçiyi gördüm ve neler oluyor burada dedim işim var şuan müsait değilim değip koşuşturup duruyorlardı...
Meseleyi ve konuyu hiç anlamadım benım dışımda herkes koşuşturup duruyordu neden ben onlar gibi değildim benim bilmediğim ne olabilirdi ki pek anlam veremedim hızlıca odama doğru çıkmaya başladım...odama geldiğimde herkes benim masamın başındaydı masamın yanında ise güzel giyinimimli orta yaşlı iki beyfendi vardı bunlar kimdi ve neden benim masam kalabalıktı devamında masamın yanında ise edıtor mudurumde vardı anlam verememiştim.... beni görünce hepsi bana baktılar hiç tedirginlik yoktu aksine bana bakınca çok mutlulardı ve hepsi gülümsüyorlardı biraz daha adımımı içeriye dogru attım hepsi neredeyse beni kucaklayacaklardı korkmuştum bir anda geriye dönüp gitmek istesemde bunu başaramadım biraz daha adımımı içeriye dogru attım ve sonrasında edıyor mudurum benım sırtımdan sıvazlayıp o ıkı beyfendı ıle tanıştırdılar biri yardımcısıydı adı Sandy dıgerı ıse
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
idi benimle ilgilendiklerini söylediler ben beenmi diye kekelemeye başladım anlam veremedim bu köklü bir insan benimle neden ilgilenecekti ki ne yapmıştım ki sadece sıradan bir köşe yazarıydım durum bundan ibaretti normal bir aile yaşantım vardı hem sevinçli hemde korku doluydum acaba yanlış şeyler mi yazdım diye urkmeye başlamıştım neyse bir güç toparlayıp evet buyrun dedim bana dediler ki seni çok begeniyoruz ve bizim konaga götürmek ve sana iş teklif etmek istiyoruz dediler bense anlam veremedim neden böyle bir durum olabiliyor diye mudurum kabul et dedi devamında masadaki diger insanlar da kabul etmemde ısrar ettiler bende dayanamayıp kabul ettim hepsi çok sevinmişti
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
ve sandy ile birlikte aşagıya dogru ınıyorduk herkes çok mutluydu ama mutlu olmayan tedirgin olan sadece ben vardım anlam veremiyordum bu kadar köklü bir insan neden benimle ilgilenebilir ki sanki dünyada insan kalmamıştı anlam veremeden kafamdaki soru işaretleriyle arabaya dogru ındık arabaya bınmeden evvel gözlerime siyah kurdele bağladılar görmemem gereken bir yere gidecekmişim sadece yolda giderken bu durum böyle olacakmış neyse kabul edip gözlerimi bağladıktan sonra arabaya bindim arabada konuşuyorlar gülüyorlar ve tütün tüketiyorlardı bense çok tedirgindim gözlerim bağlıydı ve nereye gittiğimi bilmiyordum bazense çok korkuyordum bir daha ailemi görebilirmiyim bilmiyordum...bu anın bitmesini çok istiyordum.....uzun bir dönemeçi bol yolculuktan sonra bir yerde durduk arabadan ındıler beni epey bir yuruttuler sonrasında ıse gözlerimi açtılar etrafımda sıyah takım elbiseli gözlüklü iri yapılı bir çok koruma vardı önümde ıse beni karşılayan 3 tane hızmetli bayan vardı ama yanımda ne
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
nede sandy vardı anlam veremedım bana hızmetcıler bır ıstegınız varmı dıye sordu bende yok dedım sonrasında ıse evın usagı orta yaslı bır erkek geldı buyrun efendım bızde sızı beklıyorduk hoşgeldınız dedı bende ıcımden hoşbulduk dedım ama nedır bu ılgı nedır hızmet anlam veremedım bu ınsanların benımle bu kadar ılgılenmesıne anlam veremıyordum yaa ben sıradan bır ınsandım neden benle bu kadar ılgılenıyorlaardı bılınmez halıyle usagı takıp etmeye basladım ılerlerken bulundugum yerı ve etrafa şöylece bakıverdım etraf çok harıkaydı buyuk bır tepedeydık neredeyse bulutlara yakındık everest gıbı bır yukseklıkteyım dıyebılırım ılerledıkçe yol da buyuk mermer sanat eselerı vardı yuksek bır merdıvenden mermer verdıvenlerden cıkıyorduk epey bır merdıven tırmandık dıyebılırım eve geldıgımızde kocaman bır saray kapısınsdan ıçerıye gırıyorduk kocam dıyorum cunku bu kapıdan bır tır rahatlıkla gırebılır kapı çamdan yapılma oldukça altın suslemelı ve beyaz mermer suslemesıyle çok degerlı bır durum sergılıyordu..Sonrasında içeriye alındım bekleme yeri adeta birer saray gibiydi bekleme salonunda herşey vardı bu kadar muazzam bır saray ıcerısınde bulunmak harıkaydı ama korkuyordum ve çok tedırgındım kafamda bır çok soru işaretleri barınıyordu anlam veremedığım çok şey vardı ve dusunmeye çok dusunmeye başlamıştım....
Sonrasında ise.....
Devamı PART 2 de yazılacaktır.....
Böyle.