şiirlerim

Sen hep geçmişe değdin
geleceği sırtına yükleyip
an'ı geciktirerek
Oysa ne çok isterdim
geçmişi de
geleceği de
bir anda yaşamayı

Özlem,
ayrılığın yanıbaşında durur da
ne sessiz bi seyircidir

Ne umarsız gitmelerdi yaşanan
ne büyük ayrılıklardı yaşanan
mutluluklar gerisinde kalan kısa ömürleri
yaşamak gibi
sıradan
aslında ne tanımak isterdim
ne de tanımamak
paylaşımların dışında geçen zamanı
ne de sevmek isterdim
ayrılıkların ortasında

Gittiğin de hiç boş kalmadı buralar
herkes bir yolcuyu uğurlamaya gelmişti sanki
ya da
ben öyle sanıyordum
kalabalıktan bunu bekliyordum
hani derler ya hep
-gittiğinde yağmur yağıyordu- diye
karanlık, hüzünlü bir hava katmak isterler ayrılıklarına
sen gittiğinde hava güneşliydi
böylesi daha mı çok üzüyor ne
sanki hiçbirşey umursamıyor bu ayrılığı

gittiğinde günler önce anlamını yitirdi
sonra anlam kazandı
bir ayrılığı yaşamaktı
şimdi günlerin anlamı

gittiğin de bir telaş kapladı içimi de
yüzünü çizmeliydim aklımda bir yerlere
kıracak, dökecek hiçbir anı yoktu elimde
günden güne büyütecek bir sensizlik kalmıştı bende
solacak belki ama ölmeyecekti asla

ÖYLE DE BİRŞEY

Sevdalar aşıyorum
yaşanmamış
Söylenmemiş sözcükler akıyor gözlerimden
Kalbimin tenhalarındasın yine
Yine geçmeyen zamanların tutsağısın;
kurtulmayı bekleyen.
Sevdalar aşıyorum yaşanmamış
seni bırakıyorum sevdaların kıyısında
bir gün gelirsin diyorum
coşmayı bekleyen dalgalarla

Bu sokak tanıdık
bu durak
az yukarıdaki dik yokuş
dünya büyük parantezinde,
küçük ayrıntılardan oluşmuş
bir alışkanlık, yaşam.
hayatımdaki sokaklar, duraklar, yokuşlar
hiç değişmediniz
hep sadıksınız hep tanıdık
siz de ayrıntısınız ben de
neyi açımlıyoruz hep birlikte

vazgeçtim dediğim yanımda
soğuk bir el gibi uzanıyor
gözlerin
diğerlerinin içinde benden bir parça olmasını beklediğim
gözlerin
Şimdi dolmuş ya onlar öyle hüzünlü
bana öyle yakın
en zamansız bakış belki de bu şimdi
gözlerini,
onları bana ver
sensiz kalsınlar
niye gitmeni istemiyorum sanıyorsun
başka kimsede yokki onlardan
sen de kalabilirsin tüm korkularınla,
umutsuzluklarınla, keşkelerinle
bende istemediğin herşeyi ben sende kabul ediyorum
gel pazarlık yapalım
tüm karamsarlıklarınla gel
bazıları tutunur çok sıkı hem de
bazılarının gevşektir kopmak üzeredir ipleri
sıkı tutunan diğeri kopup gitse bile
hiç bırakmaz güvenliğini
gidenin en kötü anı düşmek üzere olup
umutsuzca bakışlarıdır
şimdi senin gözlerin var ya bir o kadar da öyle güvenli ki
gözlerin
benimkinin yerine geçse gözlerin
o kadar sevilirlermiydi

Sevgili cotigo,çok güzel dizeler bunlar. Kutluyorum..Okumaktan zevk almış olmak ıssız kalır,yaşadım adeta ..

teşekkür ederim monaliza okuduğun, anladığın ve dile getirdiğin için

cogito şiirlerin süperrrrrrrrr. yüreyine,yüreğindekini kağıda döken ellerine sağlık.

Teşekkür ederim Esin senin de yüreğine sağlık

Gölgeni kaybedince
bendim,
giden sandığın
Oysa ne önünde ne de ardında
yanındaydım
Bir bakış kadar uzak belki
ama
bir adım kadar yakın

Uçurtmasına hakim olamamış
bir çocuk telaşı
içimdeki
Koşarken ip elimden
kaçıvermiş
Gözden kayboluncaya kadar
bakmak istemenin
çaresiz şahitliği

ayrıntıda gizlenmişti hayat
duldasında ağacın
yaprağı sarkıtan
yağmur damlası gibi...