Şarkılardan Fal Tuttum

uzak

insanlar vardır birbirinden uzak
yad ellerde
insanlar vardır birbirinden uzak
aynı evlerde
her gönülde bir hasret
hepsi kendi derdinde

ahmet sinan hatipoğlu

bulutlar iç içe ve her an başka bir resim oluyorlar
başka bir adla başka bir zamanda rastlasaydım demiştim ya o gün sana
vazgeçtim kaçmak yok söz bu kez
çok güzel uyuyorsun diye yanımda
bak çok gevezeysem hadi kapat çenemi
sözcükler ne ki duygular yanında
yoksa yarın sabah uyanıp ayrılınca
utanacağım şeyler söyleyebilirim şimdi
ya da bırak hazır açmışken kapılarını
kalbime biraz daha temiz hava girsin
yalancıyımdır biraz ama bana inan
sarhoşken hep çok sahiciyimdir
yine fazla içmiştim bu akşam da
coşmuş kalbimof nal gibiyim.
sağır kör dilsiz görünür kalbim
ama bil ben aslında iyi biriyim
bilirim çok kirlidir aşk sicilim
sadakat konusunda pek iddialı değilim
ama bu kez farklı olsun diye
sen denersen ben de denerim
pek iyi olmadı şarkı boş vereyim
sıcaklığını verirken sen bana
sızayım aniden kollarında
çok düşündüm kaçarım diye ama dedim;
ne zaman anlaşmış ki kalple beyin
ve hele ne zaman düşünsem seni
yaprak gibi titriyorken kalbim

teoman mavi kuş ile küçük kız

Gibiler ülkesinde
Gibi gibi sevme beni
Kara gözlükler ardından
Görmezden gelme beni
Bildiğim şeyleri soruyor gibi yapma
Germe beni
Yarışır gibi sevme
Herkes yendi sen yenme
Hiçbir şeyi hiç kimseyi herkes gibi sevmedim ben
Onca yaraya açlığa karşılık beklemeden
Çok zamansız gittiler hiç acelem yokken sen gitme
Yarışır gibi sevme
Herkes yendi sen yenme
Hayat beni savurdu yerden yere
Sen esme
Ad koyunca büyüsü bozulur diye
İsimsiz izinsiz içinden sev beni
Gibiler ülkesinde
Gibi gibi sevme beni


Feridun Düzağaç-Gibi Gibi

Her şey biter
Herkes gider
Gün bile kaçar
Gecenin koynuna saklanır
Bir tek ben kalırım
Benliğimden taşan sevgim kahve gözlerinde yankılanır
Yaşanmamışları düşünür
Kuytularda üzülürüm

Gel desen koşar gelir ellerim
Umursamaz dünyayı
Umursamaz yaşamı
Sadece seni
Tek seni beklerim (bekledim)
Gel diyen ellerini
O gözlerini özledim
Ne umut kaldı ne bir rüya
Geceyedir küsmelerim

Yürek yanar
Kalpler ağlar
Sevdan bile çırpınır
Çıkış yolları arar
Bir tek gözyaşı kalır bu aşktan geriye
Ruhumda yeşerir yeniden aşk yaprakları
Yaşanmamışları düşünür
Kuytularda ölürüm

Bir umut kaldı ve bir rüya
Yine sana seslenirim


Badem-Geceyedir Küsmelerim

uyusunda büyüsün ninni
tıpış tıpış yürüsün
dertlerini sürüsün nini
oğlum kızım uyusun ninni

evvel zaman içinde kalbur saman içinde
çok da uzun olmayan belli bir zaman önce
çok da uzun olmayan çok güzel diyarın birinde
bereketi dillerder düşmeyen bir köy varmış

denizi de bilirmiş dağı da bilirmiş bu köyün insanı
yağmurda yürür karda kayar ama güneşli günleri severmiş
meze yaparmış köylüler iki kadehe tüm acılarını
böylece birden unutuverirmiş geçmiş dargınlıklarını

aslına bakacak olursan çok zenginmiş tarlaları
ama nedeni bilinmez bu köylüler her daim fakir
yokmuş galiba bu köydeki kargaların bunda bir etkisi
böyle gelmiş böyle gidermiş ne de olsa alın yazısı

dayanamamış sonunda biri kargalara baş kaldırmış
hakkımızı yiyorlar deyip bütün köyü ayaklandırmış
sonunda başa çıkmış köyü istila eden kargalarla
ama kendisi de göçüp gitmiş tabii en sonunda

uyusunda büyüsün ninni
tıpış tıpış yürüsün
dertlerini sürüsün nini
oğlum kızım uyusun ninni

ardından ağlamış köydeki herkes çok uzun yıllarca
ağlarken ağlarken köy unutmuş kargaları tamamıyla
üzülüp dövünüp dururken birden övünmye başlamış
ancak övünüp durduğu sadece hatıraymış

günün birinde köyün üstüne kapkara bulutlar yerleşmiş
kimse bulutları kargaların getirdiğini fark etmemiş
köydekiler yaz yağmurudur gelir geçer zannetmişler
ama bu kara bulutlar kopacak fırtınanın habercisiymiş

kargaların çalacağı emekten medet uman bazı kurnazlar
köylüye niniler söyleyip apaçık hedef şaşırtmışlar
soytarısıyla yalancısı bu köyün bir gün gelmiş elele vermiş
o bildik beyaz camın içine girip siyah yalanlar söylemiş

onların baktığı yerden bütün köy çok aptalmış
çünkü aptal masallar,bisohbet.com böyle aldanmazlarmış
değil mi ki bütün köy olana bitene ses çıkarmadan bakmış
o zaman başlarına gelenlere müstahaklarmış

ah ne güzel ninniymiş bu cehalet
herkez dalıp uyumuş nihayet
top atsan uyanmazmış bu ne rehavet
e benim köyüme e e

aslında köyün akıllısı çokmuş, alimi dedesi filozofu çokmuş
var diye basbas bağırıyorlar ama hiçbirinin söz hakkı yokmuş
çünkü bilene düşünene yazana kargaların itirazı çokmuş
ve onlardan öğrendikleriyle kurnazlar herkezi uyutmuş

güzel köyüm ne zaman uyanırsın
bu duruma ne kadar dayanırsın
sanma ki uyurken kazanırsın
hadi köyüm ne zaman uyanırsın?

Iste gidiyorum
Birsey demeden
Arkami donmeden
Sikayet etmeden
Hicbirsey almadan
Birsey vermeden
Yol ayrilmis
Gormeden gidiyorum

Ne kusluk var ne
Pismanlik kalbimde
Yuruyorum sanki
Senin yaninda
Sesin uzaklasir
Her bir adimda
Ayak izim
Kalmadan gidiyorum

Gerdigin tel
Kalbimde kirilmadi
Gonul kusu
Sarkidan yorulmadi
Bana kimse sen
Gibi sarilmadi
Isigimiz
Sonmeden gidiyorum

(rahmetle aniyorum)

SEN NERDESİN?

Caddeden sokaklara doğru sesler elendi,
Pencereler kapandı, kapılar sürmelendi.
Bir kömür dumanıyle tütsülendi akşamlar,
Gurbete düşmüşlerin başına çöktü damlar...
Son yolcunun gömüldü yolda son adımları,
Bekçi sert bir vuruşla kırdı kaldırımları.
Mezarda ölü gibi yalnız kaldım odamda:
Yanan alnım duvarda, sönen gözlerim camda,
Yuvamı çiçekledim, sen bir meleksin diye,
Yollarını bekledim görüneceksin diye.
Senin için kandiller tutuştu kendisinden,
Resmine sürme çektim kandillerin isinden.
Saksıda incilendi yapraklar senin için,
Söylendi gelmez diye uzaklar senin için...
Saatler saatleri vurdu çelik sesiyle,
Saatler son gecemin geçti cenazesiyle,
Nihayet ben ağlarken toprağın yüzü güldü,
Sokaklardan caddeye doğru sesler döküldü...

Sezen Aksu - Vazgeçtim

Vazgeçtim...
Gözlerinden,
Vazgeçtim...
Sözlerinden
Bir ah de yeter.
Sessizce, kimsesizce,
Gönderdim dudaklarımı
Öpme al yeter.

Hiç tanımaz tenim ellerini,
Bilmez yüreğim bilmez yüreğini
Ah bu koku, bu ten, bu dokunuş
Ah bu delilik sarsar bedenimi
Yok olma zamanı şimdi...

Özgür Çevik - Fırtına

stopa kesto sana leo stoyalomin ka tevis
köyoska li fırtuna kelipayi kelyapi

söylemiştim sana gitme gönlünün sahiline
seni alırsa fırtına dayanamam yokluğuna

Gökhan Kırdar - Çıkart

Çıkart üzerinden utandığın herşeyi
Ve koş çırılçıplak sokaktaki meraklıya
Kanamaz ayakların sakın durma
Ve sakınma anlat birer birer kuş olmayı onlara

Gary Jules - Mad World

All around me are familiar faces
Worn out places, Worn out faces
Bright and early for the daily races
Going no where, Going no where
Their tears are filling up their glasses
No expression, No expression
Hide my head I wanna drown my sorrow
No tomorrow, No tomorrow
And I find it kind of funny, I find it kind of sad
The dreams in which Im dying are the best Ive ever had
I find it hard to tell you, I find it hard to take
When people run in circles its a very very
Mad world, Mad world
Children waiting for the day they feel good
Happy birthday, Happy birthday
And I feel the way that every child should
Sit and listen, Sit and listen
Went to school and I was very nervous
No one knew me, No one knew me
Hello teacher tell me whats my lesson
Look right through me, Look right through me
And I find it kind of funny, I find it kind of sad
The dreams in which Im dying are the best Ive ever had
I find it hard to tell you, I find it hard to take
When people run in circles its a very very
Mad world , Mad world
Illogical world , Mad world

-

Etrafımda hep tanıdık yüzler,
Yipranmış yerler, yıpranmış yüzler,
Aydınlık ve erken bir gün yarışları için,
Hiç bir yere gitmezler,
Gözyaşları gözlüklerine dolar,
İfade yok, ruhlar yok,
Çevirdim kafamı, kederimde boğulmaya,
Yarın yok, yarın yok,
Bir tür eğlence buldum bunu,
Bir tür keder, üzüntü,
İçinde olduğum rüyalar,
En iyileriydi, şimdiye kadar,
Sana söylemek zordu bunu,
Hem, üstlenmek zordu,
Daireler içinde döner insanlar,
Buradalar,
Deli dünyada, deli dünyadalar,
Çocuklar bekliyorlar güzel günleri,
"Mutlu yıllar", "iyi ki doğdun",
Her çocuk anlıyor, "oturup dinlemeyi", "Oturup dinlemeyi",
Okula gittiğimde ürkektim,
Kimse bilmedi beni,
"- Öğretmenim, söyle bana ödevimi!"
Gör beni, gör yüreğimi!"
Bir tür eğlence buldum bunu,
Bir tür keder, üzüntü,
İçinde olduğum rüyalar,
En iyileriydi, şimdiye kadar,
Sana söylemek zordu bunu,
Hem, üstlenmek zordu,
Daireler içinde döner insanlar,
Buradalar,
Deli dünyada, deli dünyadalar

CAN BEDENDEN ÇIKMAYINCA

Kara haber tez duyulur unutsun beni demişsin
Bende kalan resimleri mektupları istemişsin
Üzülme sevdiceğim bir daha çıkmam karşına
Sana son kez yazıyorum hatıralar yeter bana

Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca [2x]

Kurumuş bir çiçek buldum mektupların arasında
Bir tek onu saklıyorum onu da çok görme bana
Aşkların en güzelini yaşamıştık yıllarca
Bütün hüzünlü şarkılar hatırlatır seni bana

Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca [2x]

Kırıldı kanadım kolum ne yerim var ne yurdum
Gurbet ele düştü yolum yuvasız kuşlar misali
Selvi boylum senin için katlanırım bu yazgıya
Böyle yazmışsa yaradan kara toprak yeter bana

Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca

Barış Manço