- Konbuyu başlatan
- #1
- Katılım
- 3 Tem 2010
- Mesajlar
- 169
- Tepkime puanı
- 4
- Puanları
- 18
- Yaş
- 30
Özgürlük başkasının özgürlüğünün başladığı yerde mi biter?
Özgürlük başkasının özgürlüğünün başladığı yerde mi biter?
- Konbuyu başlatan muratkarahan
- Başlangıç tarihi
- 5,035
-
- Etiketler
- baskasinin basladigi biter ozgurlugunun ozgurluk yerde
Konu İstatistikleri
E
evrensel-insan
Ziyaretçi
Ozgurlugun bir anlam ifade edebilmesi icin, hak ile birlikte degerlendirmek gerekir.
Cunku ozgurluk bir haktir ve bu hakkin kullanimi da ozgurluktur.
Iste sosyal ve toplumsal her turlu farkli hakkin ve ozgurlugun birlikte yasayacagi bir toplumda; bir kisinin ozgurlugu baskasinin hakkina mudahele edemez. Bir kisinin hakki da baskasinin ozgurlugune mudahele edemez.
Simdilik burada noktaliyorum.
- Katılım
- 31 Ara 2010
- Mesajlar
- 926
- Tepkime puanı
- 1
- Puanları
- 0
- Yaş
- 30
Özgürlük bitmez, çünkü başlayan şeyler biter. Özgürlük vardı, var, var olacak... Ama özgürlüklerin kısıtlanması vardır, o ayrı bir mevzu.
Özgürlüğün bir anlam ifade edebilmesi için, hak ve sorumlulukla birlikte değerlendirilmesi gerekir..diye bir ekleme yapacağım izninizle
E
evrensel-insan
Ziyaretçi
O zaman buna yukumlulugu de eklemek gerekir, saygiyi da eklemek gerekir v.s.
Benim buradaki haktan kastim, kisinin kendince kendine kisilik kimlik degeri, verisi yaptigi ogelerini yasam ve iliskilerinde uygulayabilme ozgurlugudur. Zaten baskasina mudahele etmeme de senin dedigin, sorumluluk, yukumluluk saygi v.s. algilari mevcuttur. Zaten bunlar olmadigi icin bir kisi baskasina mudahele eder.
ıIıh..Demek istediğim saygı, nezaket, görgü vb algısından sözetmiyorum..Daha doğrusu yükümlülük bir algı meselesi değil bence..Tıpkı hak gibi temel/hukuki bir öge..Hukuk da buna dayanmaktadır zaten..İnsanı, "özgür" olma "hak"kını kullandığı için "sorumlu" tutar..
E
evrensel-insan
Ziyaretçi
Butun bunlarin ana basligi yukumluluktur. Insanoglu yukumlulugu indirgemeci olarak 3 dalda toplar.
Yukumluluk bireydedir-bencillik, bencilik, egoizm, bireycilik, bireyci akilcilik
Yukumluluk toplumdadir-otorite, guc, iktidar v.s. toplumsal kuyrukculuk ve taklitcilik
Yukumluluk yoktur-nihilizm ve insanoglunun bananeci ya da bireyci durumu, bunalim, bosa dusmek, kararsizlik, teslim olmak ya da almak.
Iste bu ucu de dogal zihniyete aittir. Halbuki olmasi gereken yukumlulugun bireyin tursel algisinda olmasi, yani bireyin hak ve ozgurlugunun bireysel hak ve ozgurluklerinin toplumsalligidir. Iste bu algi otoritenin, dayatmaci, muhafazakar, baskici ve mudaheleci yani ile, bireyin kendi gucunu baska birey uzerinde kullanmayi ve bireyin canavarlasmamasini ve bosluga dusmemesini onler.
Butun bunlarin temeli de birey bilincine ve bunun tursel algisina dayanir. Yani hucre bilinci ve bu bilincin kanser hucresi uretmemesi.
Yükümlülük doğal zihniyete ait olamaz..hiç kimse, "doğası"ndan kaynaklanan taleplerini engellemek istemez.Vergi vermek, cinsel yaşamını hukuki bir sözleşmeyle sınırlamak, istediği yere ev/barınak yapamamak vs..doğal zihniyete aykırıdır.Özgürlük, doğal zihniyetin bir ürünüdür ama sorumluluk/yükümlülük numenal insan yetisinin sonucudur.Bunu ortadan kaldırırsak, kaos kalır geriye..Otoritenin, numenal yeti kullanımında yeterince başarılı olamayanlar üzerinde bir baskı yarattığı doğrudur, çünkü yaptırımcıdır.Ama ,toplumsal düzen için bu gereklidir ve özgürlük hakkının kullanımı, kişisel algılara ve yapılanmalara bırakılamaz..(hukuka rağmen, ahlaki/dinsel söylemlere rağmen töre cinayetleri ve kadına-çocuğa ,hayvana vb. şiddet kullanımı bitmiyor..örneğin) Sizin söylemek istediğinizi anlıyorum..Bireyin kendiliğinden kendi özdenetimini eline almasından ve bunun evrenselleşmesinden sözediyorsunuz..Dileğinize katılmamak elde değil..Mevcut koşullarda bu bir ütopyadır..
E
evrensel-insan
Ziyaretçi
Dogal zihniyet, fenomenal bir dogallik degildir. Adi ustunde zihniyet, yani bir numenal yeti tabani. Oyuzden burada "kaynaklanan" dogasindan degil; zihniyetinin "dogalligindan" yani alinan ve verilen; uzerinde dusunce uretilmeyen.
Hersey once bir bir ile baslar. En azindan bu birin ben kendim olma adina bir gercekligi vardir. Bir de cevrem adina bunun verdigi gozlem vardir. Iste bu gozlem de baska beyinlerin kendi algisi ve duzeyi temelli degerlendirmesidir, buradan onlarin degerlendirmesinin verdigi gozlem vardir v.s. bu boyle genisler gider.
Yoksa simdiye kadar hic bir tarihi karekter ya da bir dusuncesi kitlelerce anilmazdi.
Sonucta olumlu (olmek) olan fenomendir, numenler vucudu dile gelmek icin kullanir ve yeni vucutlar ve ozneler arar.
Iste o yuzden mesela bir Sokrates gunumuze kadar gelebilmis ve daha cok nesiller de gelmeye devam edecektir.
Eger konuya bir kitlesel algi, bilgi ve yansitma olarak bakarsan; evet. Belki dunya henuz numenal insanliga kaldiki evrensel-insan zihniyetine cok uzaktir. Ama mesafe ancak basladiginda ve hareket halinde ise kisalir. Iste bu da onu utopyadan kurtarir. Utopya mesafeye baslayamamaktir.
Anladım..Doğallıktan tabii olmayı değil, ham, işlenmemiş,vb kastediyosunuz..Teşekkürler..
- Katılım
- 13 Eki 2009
- Mesajlar
- 498
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 16
- Yaş
- 41
ona özgürlük değil parsel deniyor 
E
evrensel-insan
Ziyaretçi
Evet ingilizce de anima ve animus temelli bu zihniyete, feral; yani vahsi zihniyet denebilir. Kisaca insan ve insanlik torpusu, egitimi, ogretimi, ogrenimi v.s. medeniyeti, algisi, bilgisi, bilinc ve farkindaligi almamis ve kazanmamis zihniyettir.
Neye göre başkasının özgürlüğünün başladığı yerde özgürlüğümüz biter mi?
Özgürlüğümüz var, evet. Bunu kullanıp kullanmamakta özgür olabilecek kadar özgürüz. Fakat başka birisinin düşüncesine,canına,malına ve bu gibi özgürlüğüne engel olduğumuz yerde diğer bir deyişle; onların özgürlüğünün başladığı yerde, özgürlüğümüz biter.
Çünkü örneğin hırsızlık yaparken, o durumda/o olayda bizim özgürlüğümüz hak sahibi değildir. Karşı tarafın malı söz konusu ise bu "onun" malı olduğu için onun kullanma özgürlüğündedir ve bunu elinden alamayız. O malı çalmak özgürlüktür evet, fakat "özgürlük" denildiğinde akla gelen o güzel,temiz duyguyu içinde barındırmaz. Bu noktada biter özgürlüğümüz.
Diğer bir bakış açısı ile düşünürsek...
Örneğin bir okulda okuyorsunuz ve müdürünüzün oğluda sizin okulunuzda,sınıfınızda. O yerde, yani okulda aynı derecedesiniz. İkinizde aynı sıralarda ve ikinizde öğrenci... Müdürünüzün oğlu okulda istediği gibi giyinip,yürüyüp, davranma özgürlüğüne o okulun yöneticisinin oğlu olduğu için sahip olduğunu düşünüyorsa, o an; orada onun özgürlüğü geçerli ise, sizin özgürlüğünüz 'onun gözünde' bitmiş demektir. Aynı davranışlarda sizin bulunma gibi bir lüksünüz yoktur. Fakat bu doğru mu? Müdürün oğlunun kendince ilan ettiği özgürlük tamamiyle haksız ve yanlış olduğu için sizin onun gibi davranmanız ya da davranamamanız teoremi tamamiyle çürüyor. Çünkü ortada bir "özgürlük" yok. Kim ve ne olursanız olun.
Diyelimki gerçekten bir özgürlük/rahatlık söz konusu olsaydı; onun hakkı diye siz özgürlüğünüzden vaz mı geçecektiniz? Tabiki de hayır. Çünkü dediğim gibi siz de müdürün oğlu ile aynı derecede özgürsünüz.
Özgürlüğümüz var, evet. Bunu kullanıp kullanmamakta özgür olabilecek kadar özgürüz. Fakat başka birisinin düşüncesine,canına,malına ve bu gibi özgürlüğüne engel olduğumuz yerde diğer bir deyişle; onların özgürlüğünün başladığı yerde, özgürlüğümüz biter.
Çünkü örneğin hırsızlık yaparken, o durumda/o olayda bizim özgürlüğümüz hak sahibi değildir. Karşı tarafın malı söz konusu ise bu "onun" malı olduğu için onun kullanma özgürlüğündedir ve bunu elinden alamayız. O malı çalmak özgürlüktür evet, fakat "özgürlük" denildiğinde akla gelen o güzel,temiz duyguyu içinde barındırmaz. Bu noktada biter özgürlüğümüz.
Diğer bir bakış açısı ile düşünürsek...
Örneğin bir okulda okuyorsunuz ve müdürünüzün oğluda sizin okulunuzda,sınıfınızda. O yerde, yani okulda aynı derecedesiniz. İkinizde aynı sıralarda ve ikinizde öğrenci... Müdürünüzün oğlu okulda istediği gibi giyinip,yürüyüp, davranma özgürlüğüne o okulun yöneticisinin oğlu olduğu için sahip olduğunu düşünüyorsa, o an; orada onun özgürlüğü geçerli ise, sizin özgürlüğünüz 'onun gözünde' bitmiş demektir. Aynı davranışlarda sizin bulunma gibi bir lüksünüz yoktur. Fakat bu doğru mu? Müdürün oğlunun kendince ilan ettiği özgürlük tamamiyle haksız ve yanlış olduğu için sizin onun gibi davranmanız ya da davranamamanız teoremi tamamiyle çürüyor. Çünkü ortada bir "özgürlük" yok. Kim ve ne olursanız olun.
Diyelimki gerçekten bir özgürlük/rahatlık söz konusu olsaydı; onun hakkı diye siz özgürlüğünüzden vaz mı geçecektiniz? Tabiki de hayır. Çünkü dediğim gibi siz de müdürün oğlu ile aynı derecede özgürsünüz.