Nietzsche'yi anlamak zordur, onun kavramlarının aslına azar azar da olsa temas eden, kıyıdan uzaklaştığını, büyük dalgaların boyunu almaya başladığını bütün iliklerinde hisseder. İlk başlarda ürkütücüdür, çünkü o zamana kadar bir şeyler bildiğini, hayat ve kendin hakkında bir şeyler çözdüğünü sanmışsındır, onun imkansızlığı zorlayan, tükenmek bilmeyen dürüstlüğü karşısında yıkılırsın, hayat enerjin omuzlarından çekilir, zihin artık kendine yalan söyleme yetisini kaybetmiştir, Sokrates'e sinirlenirsin, Plotinus'u yakasından tutup duvara yapıştırmak, hesap sormak istersin, Shakespeare'e saygın artar. Nietzsche'yi hakkıyla tanımamış bir adamın felsefe yaptığını sanması, ancak trajikomik bir düşünce kariyerinin daha geride kalacağının resmidir.. Nietzsche farklıdır, özeldir.