- Konbuyu başlatan
- #1
F
faust
Ziyaretçi
Kadın tıp ki bir çiçeğin soluşu ve geriye kalan kesitinin hayatta kalma mücadelesi gibidir.Her ayakta duruş bir dikenli tebessümdür adeta,bu öyle bir tebessümdür ki sevecen ve albeni ile bütün dikenimsi çıkıntlar alt olmuştur burada,ama dikkat! Dikenler hala üzerinde,ne zaman mı görünür bu dikenler,sevgisizlikte ve şefkatsizlikte,dahası ilgisizlikte iyimser olmaktan uzak olunca,burada dikenler görünürdür ve diridir,dikeni tuttuğun an onunlasın ve o kişiye dikeni ile birlikte katlanırsın,kadının sevgi ve şefkati de aynı bu şekilde diken içinde saklıdır,ta ki dikeni elleyip elinden kan akana kadar,o artık gerçekten bir çiçektir ve senindir dikeni ile,bu dikenler ki canını yakar ve senin ondan vazgeçemeyişin ,uzaklaştığın anda tekrar dikenlerin batışını (onun yoksuzluğu) batışını seyretmen,dikenin ise içerisinde saklı kalan sevgi,sadakat ve bağımlılığın hediyesidir.
Kadın,yumuşak ketenlerin arkasında ki gizli karanlık ... (bu sözde bana mı ait yoksa bir yazar/filozofa mı bilmiyorum bu yazı 3,4 yıl öncesine dayanıyor öylesine paylaşayım dedim,umarım diken tabiri beni kadın düşmanı olarak nitel-etmez lakin annemde bir bayan)
Kadın,yumuşak ketenlerin arkasında ki gizli karanlık ... (bu sözde bana mı ait yoksa bir yazar/filozofa mı bilmiyorum bu yazı 3,4 yıl öncesine dayanıyor öylesine paylaşayım dedim,umarım diken tabiri beni kadın düşmanı olarak nitel-etmez lakin annemde bir bayan)