Hümanizm sıfırdan başlayanlar için okuma önerileri

Arkadaşlar benim gibi felsefe eğitimi almamışlar için humanizmi anlatan eğitici öğretici kitaplar yazarlar yerli ve yabancı kimlerdir şimdiden sağolun yardımcı kitaplarda yazılabilinir..
Dünyanın buna çok ihtiyacı var...

Düzgüsel ironilere geçit verilmemesi daha iyi.. dünyanın hümanizme değil, hümanizmden kurtulmaya ihtiyacı var.

Adorno, Nietzsche, Heidegger, bilumum postyapısalcılar.. hemen hemen hepsinden, hümanizm denilen insanmerkezci kuramsal illetin asılda ne halt olduğunu ve neye yaradığını öğrenebilmek mümkündür

Peki bu dünyada insanmerkezli düşünmessek ne merkezli düşünmeliyiz Tanrısal dinsel mitolojik siyaset mi belirlemeli eylemlerimizi yoksa ne ama bencesi şu insan dünyadaki tek sorgulayan mekanizma ve insan yapabilir başarabilir hemcinslerinin canını yakmamayı öğrenebilir bu kadar savaş yaşadık ne kattı insanlığa
üzüntüden sinirden acıdan başka ne verdi eğer konuşacaksak muhatabımın insan olmasını beklerim şiddetsiz insan evladı kimseye silah zoruyla bir şey kabul ettiremessiniz ve ben şunu ifade ediyorum eden bulur bu dünyadaki cezalandırmaları geçin öte alemde ne olucağı belirsiz ben öte alemde kötüler kazansa bile oyumun rengi iyilerden yana diyorum epoche siz bu kadar okuyorsunuz benden çok bilgilisiniz hiç umut yok mu diyorsunuz...?

Görünen o ki acilen gençleri zehirleyen "Nihilizm" tehlikesinden kurtulmalı ve tüm insanlığı uzak tutmalı.

sherlockholmes' Alıntı:

Peki bu dünyada insanmerkezli düşünmessek ne merkezli düşünmeliyiz
(...)
hiç umut yok mu diyorsunuz...?

Genişletmek için tıkla ...

Merkezsiz düşünmelisiniz, çünkü “evrensel etik” diye bir şey yoktur.. dayatılan sanal merkezleri yıkmak gerekiyor, hümanizmin öngördüğü hiç bir insan tanımı, gerçek değildir, “sanaldır”, insanoğlunun -da-, yaşamı/nı idâme ettirebilmek için pek tabî, hümanizme ihtiyacı yoktur..

Hümanizmin kuramsal aslı, günümüzde_seküler bir idealizmden ibârettir, yani hümanizm, merkezin, sözünü ettiğiniz dinsel-siyasetin öngördüğü kurucu-özne konumundaki deusdan alınıp, insana indirgenmesidir. Bu indirgeme, "hüman" adlı epistemolojik varlığa ortak bir tözün atfedilmesidir, yaratılan bu fantazma alanı, kendinden çıkışlı bir etik kuramı türeterek, belli-başlı tekbiçimci ideolojilerin öngördükleri arketipleri yüceltme işlevi görürler. Kısaca hümanizm, içerisinde bulunduğumuz çağda, seküler bir “kimlikleme” metodolojisi olup, farklılıkları dışlayarak kudret kazanan iktidâr mekanizmalarını temelleyen faşist istencin zihinsel tohumudur.

Bunun ardında, mitolojiler/dinler de pek tabî hümanisttir, hüman formuna, çizgileri çekilmiş, ÖTEKİ tarafından arzu edilen, belirli bir dünya-tasavvurunu, aklın kendi öznesinde tanrılaştırma çabasında olan, kavramsal tımarhânelerdir. Aynı indirgemeciliğin yarattığı sanal istenç, seküler düzgüde, evrimsel bir nihâye olarak tanımlanan insan kavramının olması-erişmesi gereken BEN'in, -tek-in öznesine dayatılmasıyla vücûda getiriliyor, bunun işlevi, basitçe, suçun-suçlunun tanımlanması, ondan da masumiyetin çıkarılmasıdır. Tüm bunlar, yine doğal süreçlerde türeyen kimliksel ayrışmaları yönlendirmek, çokluğun, sosyopolitik alanda tekil organizmalara indirgenmesiyle yaratılan demokratik marazdaki sürü-ilüzyonunda biçimlenmiş kişiliğin râm edildiği iktidâr mekanizmaları tarafından normâlleştirilen küresel kapitalist dizgenin bekâsı içindir..

“Hiç umut yok mu?”

Olmaz olur mu umuttan bol ne var? Hümanizmin aslıdır umut. Çünkü ancak umut denen kitlesel ilüzyon süregötürüldüğü sürece, şeyler şimdiki zamandaki sefâletlerini muhafaza edebilirler ..