Gerçekten sorgulanmayan bir hayat yaşamaya değer değildir.

Sokrates hiç haksız değildir. Tam anlamıyla doğruları söylemektedir(idam edilmesine şaşmamalı!) Dostlar, Sokrates'in de dediği gibi; sorgulanmamış hayat beyhudedir, boştur, sahtedir ve en önemlisi o hayatı yaşamanın gereği yoktur. Çünkü bir hayvan misali bize gösterileni yapıp, üreyip ölmektir, sorgulanmadan geçen bir hayatı yaşamak.

Şöyle bir düşüncem vardı; felsefe zor iş, aslında kolay ama zamanı olmayana zor, dostlar anladım ki felsefe her anın içinde kodlarla gizli. Bakıyorum, herkes telaş içinde, herkes bir yere gitmeye çalışıyor ama nereye? Oradan nereye, oradan nereye, oradan nereye? Hep bir cevap varya. Sorsan neden? Cevap yok. Gerçekten mantıklı bir cevap bulamazsınız. Halbuki, insan bu zamansızlığın içinde, kendi içinde bir yerde felsefeye, düşünmeye ve soru sormaya hazır bir kişilik bulundurmakta. Bu kişilik beni heryerde düşündürüyor çünkü ben bu kişiliği hem besliyor, hem destekliyorum. Ben onu kendime ödül olarak görüyorum.

Dostlar, maalesef insanların %98 gibi bir kısmı bu kişiliği hayatın sahte hengameleri içinde bu kaybetmiş veya öldürmüşlerdir. Tek amaçları, para, mutluluk, aşk veya aile olmuş kişiler maalesef bu kesimin içinde kendilerine eziyet etmekte ve ne yaptığını dahi bilmemekte.

Inanın şimdiye kadar düşünmeyi seven insana rastlamadım diyebilirim(belki 2-3 kişi olabilir ama emin olamıyorum).

Sizler bu düşünen kesimde olmalısınız, madem ki burdasınız.

Peki, sorgulamayan/düşünmeyen insanlar ziyanda mıdır?
Yoksa bizler gibi kafasının derinliklerinde hep birşeyler kuran kişiler mi ziyandadır?

Cehalet gerçekten mutluluk mudur?
Yoksa Sokrates'in dediği gibi cehalet en büyük kötülük müdür?

Burada sorgulayan sokratesin karısı , sorgulanan sokratesti. İlmin başı hayatı sorgulamak , ortası azim, sonu sorgulanarak ölümdür.

Bilgeliğin başladığına ilk işaret, ölmek isteğidir. Bu yaşam dayanılmaz görünür, bir başkası ise erişilmez. İnsan ölmek istediği için utanmaz artık; nefret ettiği eski hücresinden alınıp ilk işi nefret etmeyi öğrenmek olacağı yeni hücresine konulmak için yalvarıp yakarır. KAFKA

İnsan, sonlu ile sonsuzun, geçici ile kalıcının, özgürlük ile zorunluluğun bir sentezidir. ölümcül hastalık umutsuzluk-kierkegaard

sonsuzu hayal edebiliyoruz ama sonluyuz.
özgürlüğü hayal edebiliyoruz ama zorunlulukları aşamıyoruz.

işte bizi hastalıklı yapan nedenler bunlar.

kimse annesinin, o mukaddes kadının ölüp yok olacağını kabul etmek istemez.
kimse sonlu olanın içine kapanıp kalmak istemez.

inançlar bizi sonsuza taşır. sorgulamak ve felsefe ise inançları yıkar.


sorgulayarak yada felsefe yaparak hiçbir şey kazanmadım. dini inancımı yıkmam belki bir kazanç olarak görülebilir ama kaybettiklerimde var.

öyleyse belkide;

bilmek ya da bilmemek bence bir. (albert camus)

mutluluk, aşk veya aile olmuş kişiler maalesef bu kesimin içinde kendilerine eziyet etmekte ve ne yaptığını dahi bilmemekte.

Inanın şimdiye kadar düşünmeyi seven insana rastlamadım diyebilirim(belki 2-3 kişi olabilir ama emin olamıyorum).

Sizler bu düşünen kesimde olmalısınız, madem ki burdasınız.

Peki, sorgulamayan/düşünmeyen insanlar ziyanda mıdır?
Yoksa bizler gibi kafasının derinliklerinde hep birşeyler kuran kişiler mi ziyandadır?

Cehalet gerçekten mutluluk mudur?
Yoksa Sokrates'in dediği gibi cehalet en büyük kötülük müdür?[/QUOTE]

aşk ve mutluluk neden? kötü olsunki. aksine aşkla mutlu olan insan düşünen insandır.
sorgulamayan her birey bana göre yaşamıyor demektir. evet cehalet gerçekten
mutluluktur. ama bazı cahıller vardırkı asla mutlu değildir. çünkü ezilicek kadar cahildirler.
cehalet kötülük değildir, cehaleti kötüye yönlendiren akıl gerçek kötülüktür. bu üst akıl
cahil değildir. eğer birini yöneticek kadar aklınız varsa siz zekı ve akıllısıızdır. ama bu zeka
ve akıl iyiye dogru kullanılmadıkça tehlıkeli derecede kötülük saçar.

sokratesin gerçekten yanıldıgı tek nokta herşeyi sorgulamak sonuç alınırsa bir işe yarar
bu yaşamda herşeyi sorgulamak, bir avantaj değildir. eger sonuç alınmıyorsa aksine
dezavantajdır.

bence siz asıl bunu sorgulayın hemde hergün sorgulayın neden? her zaman kötüler kazanır.
neden? tanrı fiziksel kuralları kötülerin lehine oluşturdu. kötüler fiziksel yaşam kuralları ile kaba güç kullanarak . bügünlere gelmedımı?
kaba güç yerine aklın gücü olsaydı sizce kötülük ne kadar? güçlü olurdu. kötülük aklın gücü karşısında iyilerr gibi zayıf olurdu değilmi?
işteeeee en kritik noktaya geldik burada tanrıyı sorgulayamıyoruz değilmi? çünkü onu göremıyoruz. sadece evrendekı görsellere bakarak onu hayal ediyoruz. tanrı hayalı bir ilahtır.
tanrı denılen kavram atheistlere göre hayalı bir yokluk iannçlılara görede hayalı bir kahramandır.
bana görede gizemlı bir güçtür.
ben iyi bir tanrıya saygı duyar ve inanırım benim için herşeye gücü yeten kötü bir tanrı
anlamsızdır.çünkü ben iyi biriyim sınava ihtiyacım yok.
şöyle bir gerçeklıkte var herkes felsefecı olsaydı. dünyada aclıktan ölürdük. kimse çalışmaz ve herkes evınde kitap okur ve filozof olurdu.

keşke herkes cahiil ve felsececi olucagına herkes aklı başında ve calışkan üretken ve
eko dengeyi koruyan bireyler olsaydı. işte o zaman herşey sağlıklı olurdu.
bana göre bir cahil ne kadar? boş ve anlamsız yaşıyorsa bir felsefecide o derece boş ve anlamsızca yaşıyor demektır. bana göre bir şeyi gerçekten çözdüm eko denge üremek ve çogalmak ve dünyayı korumak. bunun içinde çalışkan çiftcilere ihtiyacımız var. üretım ve üreme varoldugu sürece bu dünya her zaman varolucaktır.
1: bir mutait dünyayı yok etmekten başka ne işe? yararkı.
2: bir siyasetci yalan söylemekten başka ne işe? yararkı.

3: bir felsefeci okumaktan başka ne işe? yararkı imla kılavuzuylamı? dünyayı kurtarıcaksınız.
4: hırsızlar neden? olur.
siz her bireye eşit derecede pay bırakmazsanız birileri gider robin hotçuluk oynar ve
hakkını kaba güçle alır. her insana eşit derecede pay verebilseydık. kötülüğü oluşmadan yok eder. ve yarınlara iyilerin kontrolünde girerdik hüç şüphesiz.

bir milletvekilinin maaşı 50. 000 tl iken sokaktan çöp topluyan adam varken herkesın iyi olması bana göe mucize olurdu. işte bu yüzden sınav yoktur. sınav eşit sartlarde olursa
anlamı olucaktır. ama sınav başlaangıçtan itibaren eşitsizlik iilkesine göre başlar ve biterse
bu sınavda hile var demektır. ve hile yapan bir tanrı bana göre kötüdür. ve tanrı olmayı haketmıyordur!!

kötülük bebektir onu besleyip büyütense sistematik kaba kuvvet oluşumlardır.

Ls2 Sana katılmıyorum çünkü bilge insan bilginim değerini bildiği için, yaşanmışlığın değerini bildiği için öğrenmek için yaşar. Bilgelik, yaşamla mümkündür ve bilinmezliği(ölümü) en bilge bilgede bilemez.

Bilmek yada bilmemek bir olabilir.
[MENTION=6633]kahin[/MENTION] aşk ve mutluluk kötüdür demedim hayatını sadece aşka mutluluğa adamak kötüdür, kaldı ki ben aşka zaten inanmıyorum ve mutluluk getireceğini ise hiç düşünmüyorum. Aşk ve mutluluk tutkusuna kapılıp sorgulamamak bir hezimettir ve bize tanınan süreyi boş yere ziyan etmektir.

Tabi ki bazı zamanlar sorgulamak bizi sonuca götürmeyebilir ama bu sorgulamayı durdurmamız gerektiğine işaret değil, tam aksine sorgulamayı artırmamıza yönelik bir işarettir. Bazı sorunların çözümü sadece soruda gizlidir.

benden size bir şarkı ;

"yaşanmamış hayat da, üzerinde düşünülmeye değmez" demis, Bülent Ersoy.

Her zaman kötüler kazanır demek doğru değildir. Ve Tanrı asla kötüleri destekleyici değildir. Kötülüğü seçmek her insanın elindedir ve her insanın içinde iyilik ve kötülük bulunmaktadır. Sınava ihtiyacınız yoksa kötülerle iyiler nasıl ayrılırdı? Karşımızda yol ayrımı görünce aslında iyi ve kötü olma seçenekleri açığa çıkar ve böylece teste tabi tutuluruz. Eğer sınav olmasa kimsenin ne olduğu bilinemezdi, insan kendini de tanımazdı.

Dostum filozofu çok yanlış anlamışsın, filozof kişi demek tembel kişi demek midir? Aksine filozoflar bütün insanlardan çok calışanlardır. Filozof kitap alıp akşama kadar okuyan değil, bu kitapları yazan ve o kitaptaki bütün yazdıklarını, yaşadığı birer tecrübeye dayandırandır. Aristoteles fizik, astronomi, geometri, felsefe, matematik alanlarında hep ilklerdedir. Söyler misin Aristoteles tembel ve sadece kitap okuyan birisi midir?