Durma Göğe Bakalım

Her şey tamam da ya gökyüzü? Ay, Güneş ve yıldızlar... Sizce de değeri bilinmeyenler arasında değil mi? Hayat sadece aşk, para ve dert mi? Böyle düşününlere üzülüyorum. Mutsuz olmak için mutluluk nedenlerini göz ardı ediyorlar. Daha sonra neden mutlu değilim? diye soruyor. Böyle soranlara hiçbir şey demiyorum. E canımın içi sende bir beyin ve göz var. e sen bunları kullanmıyorsan ben sana ne desem boş. Etrafınıza bakın, gökyüzüne bakın. Siz kendinizin minicik bir bireysiniz. Dağlar, ormanlar, denizler, okyanuslar, gökyüzü... Sen bunların içinde miniciksin. Dertlerin de minik. Yani demem o ki küçük şeyler için üzülmek hayatınızı değersizleştiriyor... Peki ya sen ne düşünüyorsun?

Doğa ve onun estetiği/güzellikleri ve diğer yandan da insan ama işte insan doğayla (örneğin gökyüzüyle) arkadaş olamıyoruz o yüzden birbirimizi arayıp duruyoruz ya da buralarda diğerlerimizin düşüncelerini, varlıklarını gözden geçiriyor ve buluşup paylaşıyoruz.. Küçük ya da büyük şeyler için üzülmeler üzülmenin biçimleri ve yaşamın bir parçası olsa da evet önemsiz ayrıntılara takılmanın zamanımızı çalacağı ve akan yaşamı kaçırmamızı sağlayıp da küçülteceği kesin... Çoğumuzun varoluşu karşısında küçük şeylere takılıp kaldığı, değer verdiği ve sahip olmakla/edinmekle oyalandığı ve mutluluğun anlamını çoğu zaman bu son denene yüklediğini biliyoruz..

Gökyüzü benim tanrısız kaldıktan sonra sık kullandığım, sürekli başvurduğum ulu boşluk dolduran 'ulu' cümlelerden ve imgelerden biri. Tıpkı eskiden tanrıya seslendiğim gibi "Gökyüzü" diyerek karşımda gökyüzü varmış gibi kendi kendime konuşurdum. Başım sıkışınca bunalınca bazen gökyüzüyle konuşuyordum.. Laf aramızda...

"ictenlik"' Alıntı:

Doğa ve onun estetiği/güzellikleri ve diğer yandan da insan ama işte insan doğayla (örneğin gökyüzüyle) arkadaş olamıyoruz o yüzden birbirimizi arayıp duruyoruz ya da buralarda diğerlerimizin düşüncelerini, varlıklarını gözden geçiriyor ve buluşup paylaşıyoruz.. Küçük ya da büyük şeyler için üzülmeler üzülmenin biçimleri ve yaşamın bir parçası olsa da evet önemsiz ayrıntılara takılmanın zamanımızı çalacağı ve akan yaşamı kaçırmamızı sağlayıp da küçülteceği kesin... Çoğumuzun varoluşu karşısında küçük şeylere takılıp kaldığı, değer verdiği ve sahip olmakla/edinmekle oyalandığı ve mutluluğun anlamını çoğu zaman bu son denene yüklediğini biliyoruz..

Gökyüzü benim tanrısız kaldıktan sonra sık kullandığım, sürekli başvurduğum ulu boşluk dolduran 'ulu' cümlelerden ve imgelerden biri. Tıpkı eskiden tanrıya seslendiğim gibi "Gökyüzü" diyerek karşımda gökyüzü varmış gibi kendi kendime konuşurdum. Başım sıkışınca bunalınca bazen gökyüzüyle konuşuyordum.. Laf aramızda...

Genişletmek için tıkla ...

Aslında farklı bir bakış açısı olarak insanoğlunun bir ruh eşi araması denilebilir mi? İnsan doğduğundan itibaren bir sahiplenme olgusu içinde olur. Bu ihtiyaçlar hiyerarşisinde de var. Önce yeme barınma gibi ihtiyaçlar karşılanır en sonunda benimsenme olgusuna ulaşır. Çoğu insan yalnızlığı savunsa da insanın yaratılışında bu gerçek var ve saklanılamaz diyebilirim.

Herkesin bir kaçış yolu vardır. Yada içini döktüğü bir kapı. Seninki gökyüzü çünkü en büyük o. Onun daha ilerisini görmedik. Sana umut olması çok normal bence. Laf aramızda...

Çoğu zaman gökyüzüne baktığımda askıda duran ayı görüyorum ve sonrasında dönüp diyorum ki dünya içinde bir başka dünya var diye belki yaşam faktörleri birbirine oranla kıyaslanamaz ama yapisallik açısından bir fark yok diyebilirim

Hayatta aşk olmalı ama bu aşk sadece iki meyvenin aşkı olmamalı mesela ben doğaya canlılara ve yaşam türlerine oldukça aşık biriyim en azından biz insanlar gibi değiller oldukça sade duru ve berraklar

Aslında biz insanlarda böyleyiz ama ortaya düşünce girince durum farklılık gösterebiliyor

Para konusuna gelince hayatımda öyle insanlar tanıdım ki ve evlerinede misafir oldum ki fazla paraları yok belki ama mutlular bununla birlikte evine misafir gelince markete borç yazdırmak pahasına misafirini agirliyorlar

Mutluluk aslında herzaman yanı başımızda onu bulmak düşüncelerimizin kalıplaşmış deyimlerinden kurtulmakla mümkün olabiliyor

Elbette bazen mutluluğu sağlık etkileyebiliyor bu sizde yada tanıdığınız da olunca üzüntü veriyor yada yokluk sikintisida uzebiliyor yada her aksilik üst üste gelince de insanı yipratabiliyor ama biz insanlar güçlü insanlarız mutluluğu bir şekilde oluşturmalıyız ki hasta olanı bile mutlu edebilmek gerekir

İznin olursa bu konuda hastalık ile ilgili bir kısa anımı paylaşmak istiyorum

Çok sevdiğim komşum rahatsizlanmis sonradan haberim oldu ertesi gün tatile çıkıyordum haberi duyar duymaz tatilimi 1 gün erteledim doğru hastaneye kostum öncesinde doktordan bilgi aldım durumu nedir diye bana mide kanseri olduğunu ve en fazla 1 yıl yaşayabileceğini söylediler durumu ilerlediği için ilaçla sadece ağrılarını dindirmek için birşey yapacaklarını anlattılar o anda yıkıldım bu hayatımda çok sevdiğim bir insandı ne zaman kendisinden arnavut böreği istesem yapardi Allah razı olsun mekanı cennet olsun inşallah

İçeri benden önce giren herkes epey uzmus sonrasında kendi soyledi ben içeri girdiğimde ohh maşallah turp gibisin yüzüne can gelmiş atlatmışın iyi olacaksın senin gibi koca çınar yikilir mi hiç doktorlarımız maşallah sana iyi bakıyor gibi motive edici sözlerle yaklaştım aslında yüreğim kan ağlıyordu ama bir hastanın en büyük ihtiyacı moral almak tır bunu yaptık sarildik optum ve yüzünden gülücükler fazlasıyla aldım

İşte böyle anlarda bile mutlu olduğumuz gibi insanlarıda mutlu edebilmek gerekir bazen hayatımızda ki ön yargıları aşıp birbirimize insan gözüyle bakabildigimizde ve insan gibi davrandigimizda aslında sorunlar oldukça aza iner bunun ve her işin yolu etkili iletişimden geçer

İletişimde ki kopukluk daima sorunlar oluşturur etkili iletişim için pozitif bakış açısı oldukça önem arz ediyor

Para konusuna gelince bu dünyada parasız birşey olmuyor ama olduğu kadarıyla mutlu olabiliyoruz da sadece istekler biraaz kısıtlanıyor oda olsun o kadar herşeyin başı şükür

Bana dedem hep şu sözü söylerdi

Nimetin basida sonuda şükür ve nimetin azı çoğu olmaz şükür derdi

Böyle

Ay, Güneş ve yıldızların neden mutluluk sebebi olmaları gerektiğini çözemedim. Bu varlıklar zaten insan için duyarsız tanrılar konumundadır. İnsanın varlığı onlara bağlıdır, onların varlıkları insana bağlı değildir. İnsan Güneş'e tapabilir, onu türlü şekillerde yorumlayabilir, ama onun bundan haberi olmayacaktır. Konu sadece göz zevki ise bilemiyorum.


Benim de demem o ki minik olan insanın minik olan dertleri doğal olarak kendisi için minik değildir. Nitekim insan olmak, insan olarak var olmak, onun derinliğini görebilenler açısından hiç de basit bir şey olmasa gerek. Yazının belki romantik bir perspektiften kaleme alındığını, yapmak istediği eleştirinin de gerçekçi olmadığını düşünüyorum.

hep mutlulugun pesindeyiz ve benciliz, oysa yasanilacak bir suru duygu var.
ay gunes gezegen evren dunya vs vs bunlar o duygularin yasanabilmesi icin olusturulan seyler

bağımsızkoala' Alıntı:

Aslında farklı bir bakış açısı olarak insanoğlunun bir ruh eşi araması denilebilir mi?

Genişletmek için tıkla ...

Belki ama ya her bir ruh eşsizse

bağımsızkoala' Alıntı:

İnsan doğduğundan itibaren bir sahiplenme olgusu içinde olur.

Genişletmek için tıkla ...

Sahip olduklarımız, sahiplendiklerimiz ama ya ait olduklarımız, aidiyetler ve ya da ortak paylaştıklarımız ve hiç bir zaman sahip olmayacaklarımız?

bağımsızkoala' Alıntı:

en sonunda benimsenme olgusuna ulaşır. Çoğu insan yalnızlığı savunsa da insanın yaratılışında bu gerçek var ve saklanılamaz diyebilirim.

Genişletmek için tıkla ...

Sonuç olarak evet minicik insanlarız, minicik dertlerimiz var ve bu arada evet göğe bakmayı ya da diğer önemli şeyleri önemsemeyi sanırım kaçırıyor ya da unutuyoruz, buna katılıyorum...

YUNAN FİLOZOF ANAXAGORAS, neden dünyaya geldiği sorulduğunda "gökyüzü ve yıldızları pür dikkat izlemek için" yanıtını vermişti.

İnsan Vücuduna Seyahat, Gavin Francis