- Konbuyu başlatan
- #1
- Katılım
- 23 Ara 2012
- Mesajlar
- 4,763
- Tepkime puanı
- 319
- Puanları
- 83
Albert Camus tarafından söylenmiş şöyle bir söz vardır: Başardığımız her iş bizi köleleştirir çünkü bizi daha iyisini yapmaya zorlar.
İnsan genel anlamda takdir görmeyi sever ve başardıkça da bu övgünün miktarı artar hatta öyle bir an gelir ki kişi yanlış yapma lüksünün olmadığına inanır, gerekirse kendi yaşamından bile ödün verir. Peki bu tavrın arkasında yatan gerçek, başarının yarattığı bağımlılık mıdır yoksa başarısız olmaya karşı duyulan korku mu?
Başarısız olmak çoğu zaman bizlerin asla kabul edemeyeceği bir durumdur çünkü başarılı olmayı ayrıcalık, başarısızlığı ise yeteneksizlik ya da güçsüzlük olarak algılarız. Bu durumda başarılı olmanın bir ölçüsü var mıdır ve dengeyi nasıl kurabiliriz?
"Başarı, hırsı ve açgözlülüğü beraberinde getirir; yeni başarılarımız bizi daha cüretkar hedefler koymaya yönlendiriyor. Eşi benzeri görülmemiş refah ve sağlık seviyeleriyle uyum içinde yaşamayı garantilediğimize göre, insanlığın yeni hedefi ölümsüzlük, mutluluk ve tanrısallık olacak gibi duruyor."
Yuval Noah Harari
İnsan genel anlamda takdir görmeyi sever ve başardıkça da bu övgünün miktarı artar hatta öyle bir an gelir ki kişi yanlış yapma lüksünün olmadığına inanır, gerekirse kendi yaşamından bile ödün verir. Peki bu tavrın arkasında yatan gerçek, başarının yarattığı bağımlılık mıdır yoksa başarısız olmaya karşı duyulan korku mu?
Başarısız olmak çoğu zaman bizlerin asla kabul edemeyeceği bir durumdur çünkü başarılı olmayı ayrıcalık, başarısızlığı ise yeteneksizlik ya da güçsüzlük olarak algılarız. Bu durumda başarılı olmanın bir ölçüsü var mıdır ve dengeyi nasıl kurabiliriz?
"Başarı, hırsı ve açgözlülüğü beraberinde getirir; yeni başarılarımız bizi daha cüretkar hedefler koymaya yönlendiriyor. Eşi benzeri görülmemiş refah ve sağlık seviyeleriyle uyum içinde yaşamayı garantilediğimize göre, insanlığın yeni hedefi ölümsüzlük, mutluluk ve tanrısallık olacak gibi duruyor."
Yuval Noah Harari
Son düzenleme: