"Dipten Gelen Dalga" yüzeyi ne yapar dersiniz?
mutluluk bireysel "ben" merkezinde mi yaşanılır? resmedilebilen mutluluk tablosonda insanları, canlıları, devinimi görmek "ben" merkezinden uzaklaşma mıdır?
teşekkür ediyorum arkadaş,
ve yorumlarınızı okudukça yeni sorular çağrışım yapıyor ve hemen bir soru daha; mutluluğu hak etmeyenler var mıdır?
dip not. mutluluğun ben merkezli değil kolektif olduğunu düşünmekteyim...
ters düşmez ve aynalar tersinden gösterdikleri için yanıltıcıdırlar.
Nasıl bakıyorsan sen aynaya öylesin.Ayna yanıltmaz.Ne var ki Kendine kendinden daha güçlü bir düşman bulamayan insan ancak neticede kendini yanıltıp ''pamuk prenses ve yedi cüceler''masalındaki üvey anne karakterindeki gibi ''dünyanın en güzel kadını sanacaktır kendini'. Evet o böyle bir yalan uydurdu kendini,ayna da ona yalan söyledi!'Oysa ondan daha güzeli mümkündür hayatta Elbette hem de baş ucunda. ve fakat bunu göremiyordur.Görmek gerek değil mi! Görmek gerek!Başka kurtuluşumuz ve başka çıkış yok gibi!
Çünkü hangi birey yok ki burada hayat bana kazık attın diyemeyen!Oysa kazık atan bize hayat değil
bilincimizdi.Ne kadar emek verdiysen sen hayata o kadarı senindir.Ve gerçekten de Mutluluk bir hak edilme durumudur.Bundan kesinlikle eminim.
Saygılarımla
kandine yalan söyleyen tek canlı türü insandır. "en" denilen yanıltmacayı keşfeden de odur. kıyaslamanın her/yer zamanda yanlış olduğunu söylemek doğru bir yargı olmasa gerek. ancak, kıyas kabul etmeyecek olguların kıyaslanmaları bir o kadar yanlıştır. mutluluk yanılgılar üzerine inşa edilemez/kurulamaz. Adorno'nun tanımı ile "yanlış hayat, doğru yaşanmaz."
saygı ile