Arama sonuçlarınız

İradem ile açılsın kalbimin kapıları ardına kadar, Görüneyim, bilineyim, tanınayım, sevileyim, güvenileyim... Bir sembol gibi yükseleyim. Bir insana ihtiyaç var; güçlü, akıllı, temiz... Bana söyleyin söyleyin bileyim. Duymadınızmı yaşayanları, Duyurulmadımı size şanları, Ben olmayayım, biri...

İyi bilseler beni, alkışa tutsalar Ben bilsem beni, şeytan kılıklı bir it gibi. Ağzıma tıktığın lokmalar, kül olur yakarlar. Ben bir ben bilsem, cennete girip sularında temizlenmiş bir melek gibi. Bir kuru ekmek yeter bana, ister hor gör ister hırpala. Bir çöplükte yaşar, cennetimi oraya kurarım.

Taziye Ender rastlanan, kanla arınan. Sana geldi, ihtişam. Bir elimde gürz, bir elimde mızrak. Çocuk demeden, kadın demeden... Boyayacağım kan ile, yürüdüğün toprakları. Arındım işte günahlarımdan, Bu taziye taziye değil kutlama. Sonuçlara bakacağım, Öldürdüğüm insanlara basarak yükselecek ve...

Bilgili olmak mutluluk için bir araç olabilir, ancak bu sığ bir bakış, bizler fare değiliz bir pedala basarak ömrümüzü geçirelim.

Kendimizi tanımamıza yardımcı olan, ruhumuzu emen algılardan kurtaran sözler, böyle bir tesir bir iyiliktir. Bir insana kendini buldurmak ona ayaksızsa ayak vermektir, kolsuzsa kol vermek. İtaate mecbur bırakan, kendinden onu mahrum bırakır. Her zaman yanında olmadığı sürece o yalnız ve...

Tesirini hala hissettiğimiz olaylar var, halbuki küçücüktük, nasılda hatırlıyor ve seviniyoruz. Ancak sonra özlüyor ve üzülüyorsun. Çünkü kaybettin. Buruk bir gülümseme ancak böyle tanımlanabilir. Daha iyi bir hayatın olsaydı üzülmezdin, hatırlar ve bu hatıradan keyif alırdın. Farkına varmak...

İfadesiz şekilde bakmayın, bırakın açığa çıksın. Hani dışavurmak kolaydı. Bu an feda edilebilirdir, başka bir an için. Öylece bakmayın, ileriki bir geleceğe erteleyen değilmisin? Başka insanları kendimden biliyorum. Hareketine bakıp içinde bu var diyorum. Umursamaz, sevecen, kibar vesaire...

Halbuki dünyada, Türkiye'de yolsuzluk, eşitsizlik, adaletsizlik, iradesizlik, basitlik, bencillik, yanlış algılar(dininden, mesleğinden, parasından kendini üstün görenler ve diğerleri, çoklar), açlık, imkansızlık, ayrımcılık, ırkçılık... listeyi uzatabilirim, fikri anladınız. Bunlar varken elden...

İnanmış birisini küçümseyebilir miyiz? Eğer ki gerçekten inanmışsa küçümseyemeyiz. Bir kelimeyi doğru seçmek lazım, bir idealden bahsediyorum. İdealin büyüklüğü bir kenara, ne kadar inandığına bağlı olarak o insan çok ileriye gidebilir. Kenara bıraksam da böyle idealler olmadan, böyle inançlı...

Deli Miray Miray deli, Kazım daha deli. Evlerinde cümbüş var, renkli renkli. Tabii akıllı toplumları, Adam akıllı bakışları. O, bu akıllı; bir ben deli, Eğer akıllı ben; sen, o deli. Delirerek ulaştım huzura, Sizleri çagırıyorum huzuruma, delilik uğruna.

Mahçupluğum Derdimi dinle, yazdıkça hafifleyim Kuşlar gibi huzuruna geleyim. Mahçubum sana, sana olan kızgınlığıma, Mahçubum insanlara, kırılanlara. Onlar affeder, sen affedersin Niyazım, kendimi ben de affedeyim Geçer üzgünlüğüm, mahçupluğum geçer. Kaderim bunu da bahşeder. Yazdığın...

Uçan Kuşlar Gizlenip perde arkasına Bakarım tek taraflı, Yine de kendim olamam Bakışından değil, huzurlu olamamam. Balkona çıkıp kuşları seyre dalarken Biri geçer sokağımdan birden. Bozulur dalgınlığım, huzurum. Bozulana ağlar, hüzünlenirim. Güzel Yazılar Yazmak çileydi zamanlar, Arkamda...

Bir zamanlar, annem için katlandım acılara, zordu, olan oldu. Yine olsun yine yaparım, acılara balıklama atlarım, çünkü onun uğruna. Ne uğruna? Neden yaşadığımı bilmediğim acılar, işte onlar kayıplar.

Diyelimki sizi bekleyen güzel bir yaşam var, ancak şu anda hayatınız acılarla geçiyor. Zamanı geldiğinde bir şeyler olacak ve güzel bir hayata geçiş yapacaksınız, geç kalmayı bilmem ama bu acı dolu günler kayıp değil midir? O gün geldiğinde geçmişe dönüp onca giden zaman düşünülmez mi? Bilemiyorum.

Heyelanlar, depremler, seller, haydutlar. Başınıza gelir haktan. Yaradan niye vermiş, acı çekmemizi istemiş. Medet isteyelim haktan, kurtarsın bizi bundan. Bir çocuk gibi bizi döven annemize sarılalım, yine onunla avunalım. Cennetin kapıları aralansın, seyre dalınsın. Rab şöyle buyursun, ben...

Ölmüş biriydi, ah rahmetli iyiydi; Güldü, güldürdü, sevdi, sevdirdi, öptü, öptürdü...; Ah rahmetli, bir gün acıları çok geldi; Gülmedi, güldürmedi, sevdi, kendini sevdirmedi. Bakışlarını gizleyemedi, acındırdı kendini. Yaydı etrafına laneti, mutsuzluğu, kasveti. Ben duyurdum namını.

Kinaye edip de zaatımı bir mesele haline sokup, zuhur edecekmiş gibi beklerken, gün gelince şanım ziyadesiyle tanınacakmış gibi, yek kizbi zaatıma itham edip, bekle ki göresin. Özüme bakıp da sanki ihtiyacım varmış gibi. İnanan ben miyim, inandırıldım mı, tabiplere çare sormaya yollandığım gibi. Hasta mıydımtta?

Dün annemin kollarında, derdim, anne tuvaletim geldi, tuvalette bile yalnız değildim, şairane bile olsa tuvalette şiir olmaz derler, her yerde şair yine de şair derken suspus oluverdim. Şiir benim işim değil dedim, benim yaptığım karalama, boş bir kağıdın ziyanı, ben israfçı... iyi de işe...

Suspus. Şöyle derim, ben mi, nereden bileyim. Ağzımdan çıkanı beğense, ben mi, tebessüm ile değerli ise al işte, ben mi, konuşuyorum senin için, ben mi, beni iyi bil kendin için. Herşey bir yana dizilirdi boğazımda, yersiz konuşmak isterdim, ben mi, bak ben bilirim. Eh zaman geçti gayretle biraz...

Anı yaşadım, sahteydi mutluluğum, coşkuluydum elime kalem alıp yazdım, yazmaz olaydım. Anı yaşadım, bağırdım küfrettim, coşkuluydum, nefretle doluydum, elime almadım içimde tuttum. Şimdi mi; bir coşkum yok, ne huzurla doluyum, ne öfke. Sigaramı içiyorum işte. Yarınlara olan umudum, bir gün kırıp...