Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
@"ictenlik" öncelikle sorularımı ayrıntılı olarak cevapladığınız için teşekkür ederim.
Şu an için aklımda soru kalmadı, ufkumu daha da genişletip yeni sorular bulmaya gideceğim.
"Okumalısın" dediğiniz kaynaklar varsa onları öğrenmem de en azından yakın seviyeli bir sohbet için faydalı olur.
Forumdan biraz kırgın ayrılsam da @"ictenlik" hocamın mesajları düşünce çarklarımı yeniden hareketlendirdi.
@"ictenlik", bu yorumu son 5 mesajınıza istinaden yazıyorum. Öne sürdüğünüz görüşlerdeki 'sonun, yok oluşun' olmaması fikri, düşünce dünyamda büyük paniğe neden oldu, bu yüzden eğer sizin...
... nedeniyle hesabımın silinmesini istiyorum. Sözüm size iş bilmez site yöneticileri: Elinizde neredeyse tarihi eser niteliğinde nitelikli felsefi veri var, öyle beylik laflar da değil gerçekten ince elenip sık dokunmuş, irdelenmiş sözler. Yahu böyle bir miras bu kadar mı kötü değerlendirilir...
Bundan 5 sene öncesini, düşünme işinin gerçekten anlamlı, değerli ve keyif verici olan bir şey olduğunu keşfetmiş bir genç olan kendimi hatırladım. Her şey yeniydi, her şey araştırılmalıydı, her şey sorgulanmalıydı... Böyle düşünüyordum ve böyle de yaptım, bir süreliğine...
Sonrasında ne...
Belki kağıt üzerindeki haline bakıldığında @Adem 'in yazdığına benzer şekilde gerçekten kötü niyetli kimseleri hedef alan bir yasa gibi görünmesine karşın çok büyük ihtimalle iktidarın muhalifleri bastırmak için kullanacağı hukuki bir araç olacak.
Dezonformasyon bu ülkenin siyasetinin ana besin...
Her ikisi de oldu, her ikisinde de var olmaya çalıştık.
Tanrıya inananın inancına göre değişir. Yeterince kendini adamışsa kendince oldukça anlamlı bir hayat yaşayabilir. Bu anlamsızlık gerçeğini değiştirir mi? Hayır.
Daha fazla yaşayarak, daha fazla hatırlayarak, daha fazla bilerek.
Hayatını devam ettirmek için bir amaca ihtiyacın yok, hayatına anlam katmak için bir amaca ihtiyacın var.
Vakti zamanında sayın @ls2 ile "Yahu biz neden yaşıyoruz?" temalı bir konuşma yapmıştık. Vardığımız sonuç "yaşıyoruz çünkü varoluşumuz yaşamamızla başladı ve yaşamaktan başka bir şey...
Üstünden neredeyse 4 sene geçmiş, bu süre içerisinde psikolojik danışmanlık ve rehberlik bölümünü bitirdim ve kendimi daha iyi tanıma imkanı buldum.
Psikozlar, antisosyallik ve depresyon ihtimal dışı. İnsanlara dair görüşüm halen "onlar hakkında pek bir şey hissetmeme" ile sınırlı kalıyor...
Hayatı asla ciddiye alamıyorum. Yapacağım her şeye "Eee sonra ne yapacaksın, bunun sonu nereye gidecek?" gözüyle bakıyorum. Bu nedenle hiçbir amacı onun uğruna hayatımı harcayacak kadar değerli görmüyorum.
Mutlak yok oluş karşısındaki çaresizliğim beni umutsuzluğa sürüklüyor.
Nereye baksam boşu boşuna bir uğraş, saçma sapan bir döngü. İnsanlar yaşıyorlar, düşünüyorlar, düşünürken saçmalıyorlar, saçma şeyler veya mantıklı şeyler yapıyorlar. Bir şekilde hepsiyle bağlantılı olsam dahi hiçbirisi ilgimi çekmiyor; insanlar umrumda değil, daha doğrusu umrumda ama zorunda...
Az önce aklıma bir soru geldi (Bedensel zorunluluklardan toplumsal zorunluluklara veya diğer bütün alanlardaki zorunlulukları kapsayacak şekilde) Zorunda olmasam ne yapardım? diye.
Cevap bulamadım, hayatımda her şeyi yapmak zorunda olduğum için yapıyorum; Var olmak için düşünmek zorundayım...