yalnızlık??

Euhemeros' Alıntı:

Sayın Makyavel;

Kesinlikle yalnızlığı bilmiyorsunuz. Yalnızlık o değildir. O aşağılık duygusudur. Yalnızlık, kalabalık bir toplumda susma eylemidir. Bildiğiniz halde susmaktır. Yalnızlık, düşündüklerinizi paylaşacak birinin olmamasıdır. Her şeyi içinde büyütmektir. En ufak bir sarsıntı da yüreğinin her köşesinde derin bir hararet, vücudunuzda bir ağırlık hissetmektir. Ayağınıza bir taş bağlayıp kendinizi denize atma isteğidir. Yalnızlık gökyüzünde uçmaktır. Yer yüzündeki bütün insanlardan ve görüşlerden arınmış bir şekilde beklemektir hayatınıza inecek olan karartıyı. Ve yalızlık sevdiklerini değil, kendin gibi olanları beklemektir. Kimi zaman uçsuz bucaksız çayırlarda koşma isteği ve kimi zaman sessizlikte haykırma isteğidir. Bütün dünyanın üzerinize çöktüğünü hissetmektir, yalnızlık. Ve en önemlisi yalnızlık paylaşamamaktır hayatını. İstesek bile uzak kalmaktır. Ve hayatta ne üzen ne de üzülen olmama isteğidir.

Genişletmek için tıkla ...

Tanımın herkese göre değişmesi çok normal, aslında yalnızlığın net bir tanımınıda kimsenin koyabileceğini sanmıyorum. Aşağılık Kompleksi kendini diğer insanlardan eksik hissetmeyle başlar. Onların yapabildiğini ben neden yapamıyorum mantığı vardır. Benim bahsettiğim acizlik yapabileceklerinizi herhangi bir sebepten ötürü yapamamanız ve bunu kimsenin anlamaması. Burda asıl olan değersizlik. Kendini değersiz hissetme durumu... Kendini insanların gözünde değersiz hissediyorsan yalnız kalmışsın demektir.

Ayrıca, düşündüklerini kimseyle paylaşamama vs. pek tabii bunlarda yalnızlık olabilir. Ama dediğim gibi tanım herkese göre değişir.

Yalnızlık bir kavramdır hissetme ile ilgili olan, bunun bir çok çeşidi olabilir ama tanımı tektir, Kavramlar insanlar arası paylaşımlarda ortak dilin oluşa bilmesi için sözlüksel anlamlarla yüklenir, içleri doldurulur.
Yoğun bilinçlenmenin getirdiği toplum içerisinde topluma yabancılaşrak yalnızlık yaşanacagı gibi, bilgisizliğin getirdiği farklı bir ortamdada yalnızlık yaşana bilinir, Yada tüm konuşmalar arasında boşalmış kavramların çoğunluğundan bir birimiz anlamayarakta yalnızlığa gömülebiliriz...
Yalnızlık kavram olarak bir histir, çevreden kendini farklı hissederek yabancılaşmaya gitme hissi ve geçicidir, zevk alınacağı gibi olumsuz sonuçlarada götürebilir, sanırım anlatmak istediğimiz ortak olmasına rağmen farklı cümleler kullanıyoruz...

İnsanoğlunun kendi yaşamının tanımını yaparken üzerinde emin olması gereken bir diğer nokta şudur;

Evrendeki canlı ve cansız herşey mutlak bir yalnızlık içindedir.

Bu olguya, Kozmik Gerçek diyoruz.

Kozmik gerçeğin insanoğlu için yansıması şöyle özetlenebilir;

Nereye giderse gitsin,
Kiminle olursa olsun,
Yalnızdır insanoğlu,
Sonsuza dek.

Evet, insan doğarken de, en kolay ve en zor zamanları yaşarken de, uykuya dalarken de, ölürken de salt bir yalnızlıkla yüzyüzedir. Ve yalnızlık asla engellenemez, sadece perdelenebilir.

Bunun farkında olmak ve Kozmik Gerçeğin doğal kimliğin bir parçası olduğunu kabul etmek, hayatımızdaki birçok şeyle ilgili algı seviyesini yükseltecektir.

Bu farkındalık, insanoğlunu depresyona sokan en yaygın sebep olan yalnızlık sendromunu da hafifletir.

Yalnız kalma korkusu aslında bize dış dünya tarafından resmedilen bir kalıba uyamama korkusudur.

Oysa insanoğlu asla ve asla hiçkimseyle aynı acıyı ve zevki paylaşamaz.

...

Daha uzun ve detaylı açıklama için lütfen bakınız;