Toplumu kutsamak ve yıkmak

Ben sosyal bilimci değilim ekonomi okudum anadoluda bir üniversitede hem de felsefeye

ilgim sonradan başgösterdi şimdi bu sorum sosyolojinin mi konusuna giriyor bilmiyorum

ama bence insanlar ikiye ayrılıyor toplumu yıkanlar ve toplumu kutsayanlar

toplumu yıkanlar solcular yenilikçiler liberaller devrimciler

toplumu kutsayanlar muhafazakarlar gelenekçiler sağcılar

ben ise kayıtsızım kendimi bildim bileli bir yerlere girmeye çalıştım ama olmadı

ben bilinçli bir kayıtsızım ve bu oyunu izliyorum ne toplumun geri fikirlerini benimsiyorum

ne de yıkıcılar gibi toplumun ahlakından kopamıyorum bu yıkıcılık ve yapıcılık daha çok

su kaldırır...

Siz hangisi siniz yıkıcı mı yapıcı mı bana bir oyun gibi geliyor ve harcanıyoruz gibi geliyor

oysa sıfır şiddet alabildiğine özgürlük ve bilim ve ahlak ve üretim ve paylaşım olsa

kardeşçe ne güzel bir yer olurdu bu dünya

Ahlaki donanımları toplamış şiddetsiz bir yıkıcı var mı?

Yazık bize .....Sakın bana Hikmet Kıvılcım'ın halk savaşını kutsayan yazılarını veya

Nurettin Topçunun isyan ahlakından bahsetmeyin bu isyanlarında içinde şiddet var yada

başları bağlı

Saygılarımla....

Bunları kimse yönetmiyor dostum. toplum soyut bir kavram ve sonradan ortaya atılmış bütünleyici bir kavram. aslında insanlar arası ilişkiler var ve bu ilişkileri yöneten değerler,fikirler ve kurumlar. aile,din,ekonomi,ahlak vs herşey insanla ve insan bilinciyle ilintili.. karman çorman bişi yani aynı insan psikolojisi gibi kısaca bir sonuca götüren 1000 tane sebep var gibi düşün. bunları topyekun analiz edip bir teoriye bağlamak imkansız. ha bağlamıyorlar mı bağlıyorlar. sosyoloji psikoloji bunun için var. ama kimse bu karmaşık yapıyı çözemez. herkes bir kenarından tutar o kadar.. tuttuğun kenarda senin tarafın olarak etiketlenir.. ben sosyoloji okudumda noldu aha yorumun bu kadar

Dediğiniz şey apolitiklik oluyor. Sözde politik olsa da, apolitik olan çok kişi var bu ülkede. Yalnız değilsiniz bu açıdan.

"oysa sıfır şiddet alabildiğine özgürlük ve bilim ve ahlak ve üretim ve paylaşım olsa

kardeşçe ne güzel bir yer olurdu bu dünya "

Böyle bir şey istiyorsanız, çabalamanız gerekiyor. Bu yüzden yıkıcı veya kutsayıcı dediğiniz kişiler bir şeyler için uğraşıyor. Kimisi var olan yapıların korunması veya geriye dönülmesi gerektiğini, kimisi yeni bir düzen veya düzenlemeler gelmesi gerektiğini savunuyor. Örneğin, ulusalcılar kendilerini ilerici olarak betimler fakat TC'nin kurulma ilkelerine bağlılıkları açısından muhafazakarlardır aynı zamanda. Öte yandan, bilimsel ve etik gelişmelere, klasik milliyetçilerden daha açıktırlar. Yani hem liberal eğilimler hem de muhafazakar eğilimler barındırırlar.

Sizin yaptığınız gibi bir dikotomi, yani ikiye-ayırma biraz sağlıksız oluyor. Örneğin, kişisel olarak, toplumsal düzenin korunması gerektiğini de, değişmesi gerektiğini de düşündüğüm kısımları var. Ek olarak, yıkım ile kast ettiğiniz aslında değişim, anladığım kadarıyla, ancak şiddet içeren bir doğası olduğunu düşündüğünüz için yıkım demişsiniz ve "Şiddet içermeyen bir yol var mı?" diye sormuşsunuz. Değişimin şiddetle gerçekleşmesi zorunlu değildir. Demokratik temeller ve yapıcı siyasi yollar bu yüzden oluşturulmuştur. İnsanlar istedikleri değişimleri, bu mekanizmaları kullanarak gerçekleştirebilsin diye. Elbette, teoriden farklı olarak uygulamada sıkıntılar var; her siyasi teoride olduğu gibi. Bunlardan birisi, demokratik bir mekanizmayı yok edecek demokratik bir partinin yükselişini nihai olarak engelleyecek bir mekanizma olmaması. Zaten, bu durumdan muzdaribiz şu an.

Barış ve özgürlük istiyorsanız, bunu yakıp-yıkmadan yapmak istiyorsanız, yapıcı yolları kullanacaksınız. Okuyacak ve öğreneceksiniz, sesinizi çıkaracak ve gerektiğinde eylemlere katılacaksınız, derneklerde görev alacaksınız (çünkü demokrasilerde kolektif bir ses duyurma için, dernekler hayatidir), sahip olduğunuz güç ölçüsünde adaleti sağlamaya çalışacaksınız, doğruları söyleyen ve özgürlüğü savunan kuruluşlara (gazete, dergi veya başka bir şey olur) sahip çıkacak, mali destek olacaksınız, yapabiliyorsanız bunu sanat veya başka bir yazın yoluyla insanlara anlatmaya çalışacaksınız. Bunların hiç birisi şiddet içermez.

Ralph Nader'in bir sözü vardır "Turn on to politics, or politics will turn on you. / Politikaya dönün, yoksa politika size döner (zarar verir)."

Apolitikliğin sorunu da burada yatıyor. Bir kişi, bir isteğinden bahsediyor ve bir şeylerden yakınıyorsa, bu durum hakkında bir şeyler yapmaya çalışmalıdır. Öbür türlü, sadece yakınmaktan öteye geçmiyor. Bir kişinin, etraf yanarken "Her şey ne kadar da kötü," deyip, alevler ona yaklaşırken, oturduğu yerde durmaya etmesine benziyor.

Sayın ıs2 ve Sayın celebhol verdiğiniz cevaplar için öncelikle teşekkürler
Sayın Is2 sosyolojiye giriş düzeyinde bilgim var diyebilirim sosyoloji okumanıza da çok sevindim diyorsunuz ya 1000 neden sebep sonuç var ilişkiler karmaşık ama bir soluk alsak ve içimizden gelen pozitif yapıcı olumlu salt iyi duygularla hareket etsek bu hepimiz için geçerli önce bazı değerleri baştacı yapsak
mesela kalp kırmamak gibi yinede bu sebepler değişmez mi yani gelenek bizi bozmadan biz geleneği bozsak mesela bencil yanımız bizi ele geçirmeden biz kendimizi yeniden yaratsak ve iyi şeyler yapsak bundan sonrası birazda Sayın Celebhol'a cevap
aslında Sayın Celephol kendimi politik buluyorum politikaya bulaşmayarak kendi bilinçliliğimi taşıyorum, hayata amacım bir bölümleme yapmak değil, bana öyle geliyor sadece hayat biraz katı ve çokça kanlı bugun Suriyede ölenler veya dünyanın başka yerinde patlamaya hazır atom bombaları oldukça daha da kanlı olucak gibi,umutlarım yok oluyor gidiyor politik olan kirli oluyor ve zizek diyorki (politik olan tam da kimin yaşayacağını kimin öleceğini karar verme sanatıdır) işte asıl sorunda burda kimin öleceğine ben nasıl karar verebilirim veya kimin kalacağına bence herkez yaşasın ben apolirtik insan olduğuna inanmıyorum hepimiz oy veriyoruz ve tarafız ama bunu kötü olarak bulmuyorum elbetde seçim yapmalıyız ama bu seçimlerin sonucu barışı getirmeli

Mesela bir parti çıksa ve ey türkiye orduyu lağve ediyorum dese ne çıkar sadece polis teşkilatını bıraksa ve ülke savunmasını BM emanet etse yokse gelir hepimizi öldürürler mi yani bir birimize nasıl bu kadar gaddar olabiliyoruz anlamak çok güç işte Kürt Özgürlük Hareketi teröre bulaşmış canileşmiş bu leke bu işe bulaşanları haklı gösterir mi veya devleti korumak için yapılan vahsetler bunlar bizi mutlu eder mi masumlar ölüyor ve insanların ahiret yaşamları da sakatlanıyor aslında biraz uyanık olsak kafamızı kaldırsak bunların bir oyun olduğunu anlarız yani bütün dünya yarın sabah Türkçe konuşsa ne Kürtçe konuşsa ne ne kazandırır bir kürde türke ben sadece uyarıyorum bu işin sonu hayırlı değil

evet bir gazete almak dergi takip etmek yaptığım bir şey ama bu gazetelerin değişik olmasına önem veriyorum tek fikirle kalmak istemiyorum zaten bir çok köşe yazarı da hayal aleminde yaşıyor bir çok politkacıda geriye felsefe kalıyor filozoflar kalıyor öyle arkadaşlarımda yok işte internetden sizler varsınız sizlerle konuşuyorum bende bence bu dünyada yapılabilecek tek bir şey var bilim yapmak sohbet etmek yani ikna etmek ve yardım kuruluşlarında çalışmak lösev kaçuv veya umut vakfı bunları sayabilirim yakın olduğum kurumlar yoksa biliyorsunuz, Türkiyede biz çakı taşımıyoruz diyenler vardı onlarda askeri darbe yapmaya kalkıştı iş mi bu yani şimdi,nereye gitmeli bilmiyorum yani bir insan bireyselde kalamıyor

ulusalcılara gelirseniz onlar toplumu kutsayan olarak sayıyorum her ne kadar ilerici gibi görünselerde aslında var olanın yanındalar ,benim yıkıcılıktan kastım aslında filozoflar olmalı şiddetle yıkanlar ölümükutsadıkları için asıl toplumun gelişmesindeki en büyük engel bence onlar bugun işçi sınıfı tam olarak hakkını alamıyorsa bu birazda bizim sol terör örgütlerinin kullandığı şiddet içeren yolun sonucu gibi geliyor

Saygılerımla ...