Savaşlar neden ahlaksızdır?

Çevrenizi iyi gözlemleyin hayat bizi son kavgaya çağıranlarla doludur,bir yanda Mehdi'nin ordusu,dinlerin,kültürlerin,milliyetçiliklerin ordusu diğer yanda liberalizmin,sosyalizmin,komunizmin ordusu hep bir sonuncu kavga ve mutlu yarınlar için bir seferberlik hali,bizleri kavgaya çağıranları parti başkanı,başbakan,sendika lideri,cami hocası,okulda arkadaşınız olarak görebilirsiniz...

Hep birilerinin hakkı yenmiştir ve hak alınmalıdır devrimler böyle olmaz mı halkın iktidarı için sultanlar feda edilmelidir,veya sultanların keyfi için milyonlarca halk...

Hiç cinayet işlememiş insanlar birden yamyamlaşır en karanlık işkence metodlarını öğrenirler,sizlere işkence yaptıktan sonra hiç bir şey olmamış gibi evlerine gidip karılarını öperler,çocuklarıyla oynarlar...

Birde bir halk için veya işçiler için halk çocuklarını,çiftçi,işçi çocukları polisleri askerleri öldürenler vardır demokrasi içinde çözülebilecek olayları yasal yolları es geçip halk bunu istiyor diye kafalarında rüyalar görenler çıkar ortaya ve oraya buraya bomba korlar buna da anarşizim veya terörizm denir...

Aslında mehdinin ordusuyla fransız devrimini bolşevik devrimini yapanlar arasında hiç bir fark yoktur hepsinin motor gücü hayaller ve şiddettir..

Oysa şiddetden uzak durulsaydı gerçekten humanizm ile istenseydi bazı şeyler belki çok başka olurdu bu dünya boşu boşuna ölmüş öldürmüş olmazdık...

Bir beyaz kale olmalı hiç kimsenin üzülmediği hiç savaşların olmadığı bir diyar...

Bir başbakanın emriyle niye cenk meydanına çıkayım lanet olsun yanlış değerlere lanet olsun sonuncu kavgaya...Niye bir kardeşi,babayı,abiyi, vurayım bunu iyice düşünelim ve haklı savaş yoktura hep beraber gelelim....

Savaş insanin doğasındaki vahşiliği ortaya çıkardığı için ahlaksızdır. Insanin duygulari devlet yada toplum denen soyut ancak somutlasan kavramlar tarafından çok ağır bir şekilde bastırılmakta. Bu nedenle insanin saf doğası ve saf özgürlüğünün gerçekleştiği bu ortamda ahlaksizlik normaldir . Savaş her ne kadar olumsuzluklara yol açsada şahsımca gereklidir , olmalıdır , olacaktır . Değişim icin savaş zorunludur. Hiç bir fikir sessizce benimsenmemiştir . Insanoglu maalesef bir şeyleri anlamak ve değiştirmek için negatif duygulara muhtaçtir .

Hayır diyorum sizin fikirlerinize savaşlar gerekli değildir,savaşlar insanın yıkıcı tarafını gösterir ve yıkıcılığın olduğu yerde yapım olmaz gelişim için savaşların varlığını ileri sürenler harcanan insan kaynağı ve maddi kaynağın boyutlarını görmüyorlar mı acaba dünyada balistik füzelere harcanan parayla atom bombası yapımına harcanan parayla herkese bir villa araç alınabilinirmiş...

---------- Mesajlar Birleştirildi at 17:21 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 17:20 ----------

Değişim için gerekli olan tek şey keskin bir iradedir vurup kırmak değil...

Görüşünüze saygı duyuyorum ancak şu da unutulmamalidirki masum bir dünyada yaşamiyoruz . Benim yaklasimim değişimin en olası kaynağı . Elbette her insan bireysel değişim kaynaklı toplumsal değişim ister . Savaş elbette acıdır . Ancak bu değişim bu kadar kolay olsaydı yüzyillardir var olan insan ırkı şu an bu kadar bencil bir toplum meydana getirmezdi . O nedenle insanlarin bir şeyleri kavramasi için ve bunu en kisa yoldan sağlamak için Savaşlar gereklidir . Belkide savaşların bitmesi için bile insanlarin onun yaşattığı acıyı tatmasi gerekir . Maalesef olumsuz durumlar olmadan çoğu şeyi kavrayamiyoruz .

Savaşı ,ahlakı ve neden i ayıralım mı önce?Ben hala savaşmayan bir dünya hayaliyle varolan bir insan olduğuna inanmak istemiyorum.Savaş kendi iç çatışmalarından köken alır,kendini bir sufi sükunetinde erginleyebilirsen sakin ve çözümcül olabilirsin.Savaşın nefsinden ve hazlarından kurtulmakla olur.Peki seni bir sufi edasıyla yetiştirmek isteyenler seninle ve çevrenle savaşmaz mı?Her kavga kanla bitmez belki ama amigdalanın korku ve korunma çabasını nasıl ekarte edicez.Savaş olmazsa yaşam olmaz,ama şu net ki kanla sulanan bir bitki de yok....çok konuşmak gerek bu hülyanızdan kurtulmanız için.Ben savaşın ama piyon olmayın diyebilirim şimdilik.

Arkadaşlar sizin tasavvur edemediğiniz ne biliyor musunuz savaşsız dünya o kadar çok tarihin kirli yüzünü görmüşsünüz ki o kadar çok kral,paşa,komutan,terörist,eşkiya hikayeleri okumussunuz ki hayatda mazlum masum oluncağını veya olabileceğinizi unutuyorsunuz..Evet savaşsız korunaklı bir dünya mümkün sonra savaşında ahlakı olmalı adam geliyor seni ensenden vuruyor veya karını öldürüyor,aynı şekilde bir uçak geliyor bomba atıyor alttaki siviller ölüyor veya atom bombası atıyorlar yani savaşında bir ahlakı olmalı hatta savaş hiç olmamalı çözüm demokrasi....

Sizinde tasavvur edemediğiniz şu anki durumda da olduğu gibi,karşıt kutupların hep olacağı ve varlık devamının buna mecbur olduğu.Hainlik,katletme merakı,kan dökme hevesi,zalim olmak başka bir hasta ruh halidir,savaşta yaşanılan fedalar başkadır.Ölen insan olduktan sonra hatta bir bomba sebebiyle bir tarlafaresi bile ölse haklı ya da doğru bulmam ama realiteyi reddederek çözüme ulaşmak mümkün değil.İnsanlık için bir pozitif yaklaşım arayacaksak savaşsız dünya hayali kurmaktan daha gerçek bir yaklaşımın eteğine tutunabiliriz.Bir sağlam karakterli çocuk yetiştirelim mesela,birinin elinden tutalım,okutalım vs vs ...

İnsanlar her daim haklı olduklarını düşünürler. Karşı taraftan zıt bir düşünce geldiğinde kendilerini vahşi bir kişilikte bulurlar. Savaşırlar, çünkü haklı oldukları düşünceyi kanıtlamak isterler. Ve bu kanıtlayış içinde her yolu denerler. Sözler yetmez, vurup kırmak gelir başa. İnsanlar kendi doğrularını kabul ettirebilmek için en alt seviyeden en üst seviyeye çıkar ve kendilerini kaybederler. Gözü dönmüş bir insanın elini kolunu kimse tutamaz. Hele kii karşı taraf da öyle ise..
Savaşlar, ölüm, acı gerçekten güzel şeyler değil. Ama insanın doğası gereği, düşünce tarzları gereği barışın bize kucak açacağı bir toplumda olabileceğimizi düşünmüyorum. Yanii biz doğru da bulsak yanlış da bulsak insanların hepsinin düşüncelerini değiştiremeyeceğimizden elimizden gelen tek şey düşünmek olur.

Savaşmak insan olma sorumluluğundan kaçmak demektir bizleri savaşa iten şeyler ne bakın insanlık için çözülemeyecek konular mı?
Eskiden dinler için,krallar klanlar için savaşırdık şimdi uluslar için hepsi boş ne farkeder A ulusundan olmak B ulusundan olmak hiç farkı yok ne olurdu bana fransız deseler çinli veya arap ne kaybederdi bu dunya ben ne kaybederdim ...
Felsefe forumunda bile savaşsız gunlere inanan insan bulmak zor ise savaşmamayı ben kimlere anlatayım cihatçılara mı ?
Arkadaslar kanla hiç bir sorun çözülmüyor aksine derinleşiyor çok zor bir coğrafyada yaşıyoruz savaşmak işin kolay kısmı ve inanın savaşta ölenler cennete gitmiyor...
İşin tutarlı ve gerçek yaklaşımı Meyelan savaşlar başlamadan önlemektir...

Siz bir 10 kişilik ekip yönetin 1-2 yil çatışma yaşamazsanız,bundan sonra size tabiyim.

SN.Meyalan ekip yönetme deyince demokratik ve babacan tarzda yönetimi önerebilirim çatışma kaçıınılmaz ama herşey dürüstlük ve hakkaniyet ölçülerinde çözümlenmeli bunu astlar muhakkak anlayacaktır bir elin beş parmağı bir değil eğer sorun çıkaran varsa bir yere kadar idare edilebilinir...

İyi yetişmiş ve terbiye sahibi bir ekip elemani babacan bir tavirla bir süre idare edilebilir.Uygulayacağınız mini hiyerarşiye uygunluğu belirlediniz diyelim.Uymak istemeyenleri,daha iyisini isteyip isyan edenleri oyundan atalım mı?Atilanlar ne yapar sonra.Yeni bir gurup mu olacak karşımızda yeni liderli bir ekip,bölünme,çekişme mi olacak şimdi.Yeni babacanlı/anacanlı gurup ne hedefleyecek?...

Gruba uymak istemeyen ekip demokratik ve barışçıl şekilde uzaklaşmıssa onlarında yeni bir grup kurma hakkı vardır tabiki başarabilirlerse yolları açık olsun ama iş yerleri için konuşursak işsizlik baskısından böyle bir şeye tenezül edecek insan sayısını az buluruz bize kalan yeter kadar iyi niyetli olup barışçıl bir şekilde ekibi hakkaniyet kuralları çevresinde yönetmektir....
Kişileri kazanarak tekrar gruba dahil etmekte bir yoldur gönülden yapılanlar elbetde karşılık bulacaktır...

amaudjulepp' Alıntı:

Gruba uymak istemeyen ekip demokratik ve barışçıl şekilde uzaklaşmıssa onlarında yeni bir grup kurma hakkı vardır tabiki başarabilirlerse yolları açık olsun ama iş yerleri için konuşursak işsizlik baskısından böyle bir şeye tenezül edecek insan sayısını az buluruz bize kalan yeter kadar iyi niyetli olup barışçıl bir şekilde ekibi hakkaniyet kuralları çevresinde yönetmektir....
Kişileri kazanarak tekrar gruba dahil etmekte bir yoldur gönülden yapılanlar elbetde karşılık bulacaktır...

Genişletmek için tıkla ...

Başarabildim yeni bir gurup kurdum.Hakkaniyetin bana göre haktan uzak üstelik ,çünkü inancim ,değerlerim farklı.iyi niyet sandığın asimilasyon zihniyetiyle beni senin bir uzvun yapmana da izin vermiycem.Unut bunu ben iyi bir insanım ve bana vaad edilen cennetin anahtarı bu şekilde dönuyor ,bence sende benim gibi inanmalisın yoksa cennet yüzü göremeyeceksin.Yok inanmayacaksan önümdeki bir taşı temsil ediyorsun demektir,seni kaldirmalıyım yolumdan.

Yeni grubun hayırlı olsun değil önünde taş olmak seni desteklerim...Cennet isteyen yok yeter ki huzurum kaçmasın...

Ben hepimizin barışı istediğine inanıyorum . Biz savaşı ve kavgayı amaç olarak görmüyoruz . Araç olarak görüyoruz . Zaten zitliklar olmadan bir şeyin varlığından da söz edemeyiz . Elbette humanist bir yaklaşım dünyada barışı ve huzuru sağlar ancak bu yaklaşımın elde edilmesi için köklü değişimler gerekli . Demek istediğim savaş insanin doğasında vardı ve şuanda var bunu inkar edemeyiz ancak bu değiştirilebilir . Bunun içinde şahsi düşüncem çivi çiviyi söker misali .

@amaudjulepp
insan farklılıklarından doğan çıkar kavgalarının önüne geçemezsin diye bir tema etrafında dönüp duruyorum.Fakat gerçekte,ben,sen,o..elbette savaş karşıtıyız.Belki tek kabul edilebilir bileşkede birleşebilir insanlık,çok isterim.Ama ben kanatlarım olsun uçayım da istiyorum.Bu sebeple nesli inşa etmezsek o özlenen barışıda göremeyeceğiz kabul edelim, derim.Bu bile savaş yandaşlarıyla barış yandaşlarının sürtüşmesini/savaşını gerekli kılar..

İyi sonuçta hepimiz barışı istiyoruz öyle ya da böyle ama barış için savaşmak can yakmak bana ters geliyor bence bize düşen birinci görev araştırıp yazmak okumak yeni bir nesilin yetişmesi için hepsı bu biz başaramadık onlar başarsın diye .....