Samimiyet

Konu İstatistikleri

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Nedir? kategorisinde ulasu61 tarafından oluşturulan Samimiyet başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 2,829 kez görüntülenmiş, 6 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Nedir?
Konu Başlığı Samimiyet
Konbuyu başlatan ulasu61
Başlangıç tarihi
Cevaplar

Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan meyelan

ulasu61

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
17 Tem 2012
Mesajlar
18
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Yaş
45
Ah samimiyet, samimiyet! Ne zorlu bir iş bu, samimi olmak. Kime karşı samimiyetsiz oluyoruz! Kimlere; aslında belki de herkese, kendimize. Bir de bunun önemini fark edemiyoruz. Sanki insanlara ikiyüzlü davranmak, sıradan, doğal bir şeymiş gibi gelebiliyor. Veya namazda, yemekte, yaptığımız her şeyde. Çok azını fark edebiliyoruz belki samimiyetsizliğimizin. Canımızın istediğini yapmaya alışıyor hemen bünye. Namazın manasını yaşayamamak alışkanlık haline gelebiliyor. Sonra ne kalıyor, ne samimiyet! Perde giderek kalınlaşıyor, bu dünyanın dertleri giderek ortaya çıkıyor. ”Samimiyette sıkıntı olmaz diyor” Ehli. Ya kafamıza dank edecek bir Ayet, bir Hadis, ya da halimizi anlatacak bir olay gelecek başımıza belki de.
Yakın bir arkadaşımın başına gelen olay beni de uyandırdı. Şöyle anlattı arkadaşım: bir süredir iş sıkıntım vardı, yeni tanıştığım bir insan bana bu konuda yardım etmek istediğini söyledi. Son derece güvenebileceğim bir ortamda tanışmıştık. Ben de peki dedim. Gerekli başvuruları yapmak için görüştük. Çay kahve içtik. Bana “böyle samimi insanları çok severim” dedi. Ben de kendimi samimi görüyorum tabi! Bu işi sadece “Allah rızası” için yaptığını söylüyordu. Ben de inanıyordum ve onu samimi, güvenilir buluyordum. İşimiz bitti tam ayrılıyoruz; bana paraya ihtiyacı olduğunu söyledi. Tabi borç dedi. Ben çok şaşırdım tabi, ama isteyenin bir yüzü kara, vardır bir hikmeti dedim. Verdim parayı, çok bir para da değildi. Nasıl şaşırdığım ona bakışımdan belli olmuştu. Neyse bir an önce eve gelmek istedim. Eve geldiğimde midem bulanıyordu. Kabul edemiyordum neden üç kuruşa ona olan güvenimi, samimiyetimi sattığını. Nasıl da cazip gelmişti o azıcık para. Neden diyordum neden! Arkadaşlığımız, dostluğumuz, yaptığı iyilik ona yetmedi de hakkı olmayanı da istedi. Keşke diyordum yaptığı hatayı hemen anlasa da parayı hemen geri verse. O zaman belki ona dostluk gösterebilirdim. Ama yapmadı. Gerçekten samimi duygularla yola çıkmıştı, işsizim diye bana acımıştı. Ama sonra kendi çıkarını düşünmüştü benden uzaklığı göze alarak. Artık bana ne kadar iltifat etse anlamsızdı, boş laftı. Ararsa zoraki konuşurdum ama dostluk olmazdı.
*İşte arkadaşım bana bunları anlatınca sanki özümdeki ses karşımda bana halimi anlatıyordu. Kendime ordan bakınca benim de midem bulanmıştı, epey ağlamıştım halimi görerek. Ben de elimde olmadan samimiyetle bu varlık ve sistemini anlamaya yönelmiştim. Allah’a ve ’e yakın olmak istemiştim. Ama kaç kere, kaş üç kuruşlara yakınlığı satmıştım acaba. Hakikatten uzaklaştırıcı neler bize cazip gelmişti de kendimizi yapmaktan alamamıştık. Bir de Ayetleri tahrif edenleri eleştiriyoruz! Kendi canımın istediklerini yaparak, Rabbim bana yakınlık ver demiştim. Neden bize de yakınlık yetmedi ki? Halbuki O’na olan yakınlık, dostluk en önemli şeymiş. İşte bunları fark ettirdi bana. Onun için o kişiden de Allah razı olsun.
 

sakal

Kahin
Yeni Üye
Katılım
8 Nis 2012
Mesajlar
2,000
Tepkime puanı
1
Puanları
38
Somon balıklarından da Allah razı olsun..4000 kilometrelik yolculuk beni kendime getirdi,ve Jacques Cousteau..
 

Objectivity

Kahin
Onursal Üye
Katılım
23 Ara 2012
Mesajlar
4,763
Tepkime puanı
319
Puanları
83
Samimiyet her koşulda kendin olabilmek ve bundan gurur duymayı gerektirir yani kimliği ile barışık kişilerin sergileyebileceği bir tavırdır. Yanlışlarda ısrarcı olmak samimiyet değildir ve tam tersi gereksiz bir inatlaşmadır. İnsan kendi gerçeğini kabul etmeyi başardığı zaman rol yapmayı da bırakır ve kimseden kabul görme ya da görmeme endişesi taşımadığı için de doğal davranmaya başlar fakat doğallık bazı kişilerce suistimal edilip sanki ukala olmak da doğal bir tavırmış gibi lanse edilmeye çalışılıyor. Kendini sürekli öven ve ilgi çekmek için her şekle giren insanlarda samimiyet aramak anlamsız bir çabadır.

"Güvenin şartı samimiyettir, kayıtsız şartsız samimiyet..." Stefan Zweig

maxresdefault.jpg
 

elbisss

Kahin
FS - KT. Yöneticisi
Katılım
28 Mar 2019
Mesajlar
1,322
Tepkime puanı
266
Puanları
83
Samimi olmak karşı taraftan sadece beklenilecek bir durum değildir samimi olan insanın erdemli olması bununla birlikte söylediği ile yaptığı arasında tutarlılık sergileyen bir biçimde olabilmesi oldukça önemlidir o yüzden şunu söylemek istiyorum ki ticari ilişkilerde özellikle yeni tanıştığınız kişilere karşı hangi durum olursa olsun o insan sizin gözünüzde yeni olması gerekiyor ve bu insanı en az 5 yıl tanımanız her manasıyla onu bir kaç kere denemeniz ölçmeniz ve sınamanız gerekiyor...

Her insanla her konu konuşulmayacağı gibi her insan ile her yere gidilmeyeceğini unutmamak gerekir ne yazık ki iyi niyeti suistimal edip insanların duygularıyla oynayan insanlar olabiliyor siz samimiyet kurbanı değil iyi niyet kurbanı olmuşssunuz

Samimiyet meziyet ister samimiyet irade ve hakimiyet hatta teslimiyet ister samimiyet dünyevi duyguları bırakıp tam manasıyla hak yol üüzere olmayı ister aslında samimiyeti tarif etmek için bir çok kelime kullanabiliriz ama en güzeli en iyi samimiyetin tarifi ALLAH korkusunu yaşarak bilerek hissetmek demek olduğudur....Bu korkuda ALLAH ı kaybetme yönünde olmasına dönüktür...Tüm dünyevi duygulardan bence daha değerlidir..

Böyle.
 
Son düzenleme:

Objectivity

Kahin
Onursal Üye
Katılım
23 Ara 2012
Mesajlar
4,763
Tepkime puanı
319
Puanları
83
Her insanla her konu konuşulmayacağı gibi her insan ile her yere gidilmeyeceğini unutmamak gerekir ne yazık ki iyi niyeti suistimal edip insanların duygularıyla oynayan insanlar olabiliyor siz samimiyet kurbanı değil iyi niyet kurbanı olmuşssunuz

Haklısın, her insana samimiyet gösterilmez çünkü bunu fırsata çeviren ya da kullanmaya çalışanlar çıkabiliyor. Samimi olmaktan kasıt tabii ki her şeyinle kendini ortaya koymak değildir ancak insanın davranış ve söylemlerinde bir tutarlılık olması da şart.
 

elbisss

Kahin
FS - KT. Yöneticisi
Katılım
28 Mar 2019
Mesajlar
1,322
Tepkime puanı
266
Puanları
83
Haklısın, her insana samimiyet gösterilmez çünkü bunu fırsata çeviren ya da kullanmaya çalışanlar çıkabiliyor. Samimi olmaktan kasıt tabii ki her şeyinle kendini ortaya koymak değildir ancak insanın davranış ve söylemlerinde bir tutarlılık olması da şart.
Haklısın ...

Kimse hayatında mükemmel değil fakat ikili ilişkilerde insan doğası gereği karşı tarafla bağ kurmak ve yakınlık kurmak isteyebiliyor böyle durumlar yakınlaştıkça samimiyete dönüşülsün isteniyor fakat karşı tarafı ne kadar tanırsanız tanıyın tam manasıyla samimiyet tanımadan kurulmaması daha dogru olur dıye dusunuyorum..

İlişkiler bazen menfaatler içerisine girdiğinde farklılaşabiliyor ne kadar samimi olursanız olun yada ne kadar dost olursanız olun çıkar bazeen bu ilişkiyi bozabiliyor..

Mesela..
Ben 11 li yaşlarda bir olay yaşamıştım bu olayda top sahasına maç yapmak üzere 7 arkadaş gitmiştik orada tek kalede maç oynarken kabadayı 3 çocuk gelmişti bizden 2 yaş büyüklerdi bizden sahadan çıkmamızı istemişlerdi baktım arkadaşlarım çıkıyor bende dayanamadım durun dedim biz önce geldik niye biz çıkıyoruz karşıda diger kale var orada oynayın dedim...baktım biri üzerime geliyor diger ikisi kenarda bekliyor yuksek sesle bagrıyordu ben arkadaşlarıma baktım hepsi yukarı tel örgülere çıkmış bana bakıyorlar beni izliyorlardı tek başıma kalmıştım korku anında insanların senden uzaklaşabileceğini ilk kez orada farkettim...

Bense cesaretimle çocuga dalmak üzereydim fakat bir olay oldu çok az tanıdığım sadece selamlaştıgım Ali adında çocuk geldi aramıza girdi bizi ayırdı kulagıma usulcana egılerek bılıyorum kızgınsın bu çocuk ıyı bır dayagı hakedıyor emınım doversınde ama bılerek yuksek sesle bagrıyor aşagıda oturan 5 arkadası daha var onları cagrıyor gelırlerse senı fena doverler dedı bende umrumda degıl Ali dedim olsun benim hatrım için lutfen gıt dedi bende peki senin için gidiyorum dedim ve top sahasından çıkarkende hakıkatende arkadaşları gelmıştı...

Ben sınırle ayrıldım arkadaşlarıma mı kızayım yoksa ugradıgım haksızlığamı kızayım anlayamadım yanlız kalmıştım guvendıgım samımıyet kurduklarım benım yanımda degıllerdı kavga ederken onlara guvenmedım sadece benden uzakta olmalarına anlam verememıstım...ve hayatımda hıç unutmadım da...

Sonraları o çocugu otobus beklerken tek yakaladım yanına gıttım dalaşmak ıstıyordum ama bana selam verdı nasılsın dedı bende selamını aldım ve ıyım sen nasılsın dedım bende ıyım dedı bana o gun ıcın özur dılerım sen haklıydın bır anda oldu ama olayın tatsız bıtmemesıne sevındım dedı bende sevındım dedım ve böyle bıttı...

Bazen samımıyet kendılıgınden de gelışebılıyor samımı olmak ıcın bence çok acele etmemek gerekıyor cunku samımıyetı bozan çok faktorler olabılıyor ınsan en ıyı dostunu en zor zamanında daha ıyı tanıyabılıyor o yuzden derler ya en ıyı gun dostu en zor anda bellı olandır dıye...

Samımıyet bana göre fedakarlık ıster azım ıster çaba ıster gayret ıster Samımıyet ALLAH adına ıse teslımıyet ıster...ALLAH herkese guzel insanlarla tanışmayı güzel insanların sohbetlerinden şerbetlenmeyi nasip eylesin inşallah...

Böyle.
 

meyelan

Filozof
Yeni Üye
Katılım
25 Ağu 2013
Mesajlar
785
Tepkime puanı
26
Puanları
28
Öyle dümdüz /aklındaki şekliyle konuşabildiğin insanla samimiyetin vardır.Ana baba kardeş ve bi'kaç kişi daha..Gerisi samimimsiler ve protokoller
 
Tüm sayfalar yüklendi.
Sidebar Kapat/Aç

Yeni Mesajlar

Üst