- Konbuyu başlatan
- #1
Bir soru sormak istiyorum, öncesinde konu hakkında biraz bilgi veriyorum;
Dönemlik hedeflerimi belirleyip bu hedeflere ulaşabilmek için günlük planlar yapıyorum, x saat çalışmalı, x saat kitap okumalı, x saat film/tiyatro vb. bir etkinlik yapmalı, x saat internette gezinmeli, x saat şu konuyu araştırmalı,x saat uyumalıyım, x saat özgür olmalıyım gibi, sonrasında bu saat dilimlerinde günün en yaygın saatlerine yayorum, örneğin x saat internette gezinme için x değeri 2 olsun ve günümü düşündüğümde buna en uygun saat 11-01 saatleri olsun gibi. Sonrasında bu saatlerin haftalık ve yıllık değerlerini hesaplayıp ortalama ulaşabileceğim hedefleri kestirmeye çalışıyorum ve bunun kendi hedeflerime ulaşmakta yeterli olup olmayacağı yönünde tahminde bulunuyorum. Planlama yaparken çok katı kurallar koymamaya dikkat ediyorum, yaşantımda ihtiyacım olan birçok şeye zaman ayırabileceğim planlar yapmaya ve çok sınırları zorlamadan zevkle yaşayabileceğim bir günü planlamaya çalışıyorum. Bu planlama hali bende çocukluğumdan beri bir takıntıdır ve sürekli bu planlamaları yaparım, ve zaman zaman cidden mükemmel planlamayı kendime, kişiliğime, yaşantıma, zevk aldığım şeylere, çevreme vs. göre yaptığımı görüyorum. Planlama konusunda cidden mükemmel noktaya geldiğimi düşündüğüm zamanlar oluyor. Buradaki ince ayrıntı bu planlara hiç bir zaman uymamam . Sürekli plan yapıyorum, sürekli deniyorum sürekli deniyorum, bazen pes ediyorum olası en gerçekçi planı yapıyorum, mesela biliyorum ki x saatinde uyuyamam x saat plana bağlı kalamam planladığım saatleri düşürüyorum örneğin günün sadece 6 saatini planlıyorum yine işe yaramıyor, zevk aldığım şeylerin sayısını arttırıp çalışma saatlerini düşürüyorum, kısacası her yöntemi deniyorum ama bir türlü planlarıma uyamıyorum.
Bu planları yapmaya devam ettikçe ve uyamadıkça neden uyamadığımı sorguluyorum, çıkan verileri değerlendirip planları ona göre değiştiriyorum yine olmuyor.
Neticede elimde temel birkaç sonuç kalıyor;
1- Kişisel disiplin konusunda tamamen başarısızım.
2- Hedeflerim ve Planlarım beni yeterince motive edemiyor, yeterli motivasyonu sağlayamıyorum, ne istediğim konusunda çelişkilerim var.
3- Kişilik olarak hayatımda en ufak bir baskı bir otorite olduğunda direk başkaldırıya yöneliyorum bu kendi otoritem olsa bile.
4- Planlamaya ve düzenli yaşama inanmıyorum, sadece inanmaya çalışıyorum ama kontrollü bir yaşamın mümkün olabileceğini sanmıyorum ya da doğru olduğuna inanmıyorum.
Neticede durumum bu, hedeflerim net, neye ne sebeple ne zaman ulaşmak istediğimi biliyorum, ulaşmak için ne yapmam gerektiğini biliyorum, planlamalar konusunda çok kafa yoruyorum, ancak bir türlü sistemi işler hale getiremiyorum. Burada en önemli şeyin planlamayı tamamladıktan sonra bir daha üzerinde kafa yormamak ve sadece uymaya çalışmak olduğunu, planlama tamamlandıktan sonra eyleme geçmem gerektiğinin farkındayım çoğu zaman bunu da deniyorum, ama neticede çoğu zaman akıntıya kapılıp gidiyorum. Ama bir türlü şirketlerin ya da okulların vs. sistemlerin bunların içine insanlarda dahil olmasına rağmen planlamayla, iyi bir yönetim ve motivasyonla yıllık, on yıllık planlar yapabildiğini, bu kuralların uygulanabildiğini gördükçe bir yanım planlamaktan ve denemekten vazgeçmiyor, diğer bir yanım ise sadece o an ne istiyorsam onu yapmaya tüm kurallardan, planlardan vazgeçmeme ve tamamen düşüncesizce yaşamama, ve hedeflerimden uzaklaşmama sebep oluyor.
Sizin bu konudaki düşünceniz, öneriniz nedir ? İnsan planlayarak yaşayabilir mi, yaşamalı mı ? Yoksa her an bize sunulan bir nimettir, hedefler ve planlar üzerinde ne kadar kafa patlatsakta işler hale getiremezmiyiz ? Böyle bir yaşama sahip olmak kişinin karakterine eğitimine mi bağlıdır ? Sonradan öğrenilebilinir mi ? Kısacası nedir sizce doğrusu?
Dönemlik hedeflerimi belirleyip bu hedeflere ulaşabilmek için günlük planlar yapıyorum, x saat çalışmalı, x saat kitap okumalı, x saat film/tiyatro vb. bir etkinlik yapmalı, x saat internette gezinmeli, x saat şu konuyu araştırmalı,x saat uyumalıyım, x saat özgür olmalıyım gibi, sonrasında bu saat dilimlerinde günün en yaygın saatlerine yayorum, örneğin x saat internette gezinme için x değeri 2 olsun ve günümü düşündüğümde buna en uygun saat 11-01 saatleri olsun gibi. Sonrasında bu saatlerin haftalık ve yıllık değerlerini hesaplayıp ortalama ulaşabileceğim hedefleri kestirmeye çalışıyorum ve bunun kendi hedeflerime ulaşmakta yeterli olup olmayacağı yönünde tahminde bulunuyorum. Planlama yaparken çok katı kurallar koymamaya dikkat ediyorum, yaşantımda ihtiyacım olan birçok şeye zaman ayırabileceğim planlar yapmaya ve çok sınırları zorlamadan zevkle yaşayabileceğim bir günü planlamaya çalışıyorum. Bu planlama hali bende çocukluğumdan beri bir takıntıdır ve sürekli bu planlamaları yaparım, ve zaman zaman cidden mükemmel planlamayı kendime, kişiliğime, yaşantıma, zevk aldığım şeylere, çevreme vs. göre yaptığımı görüyorum. Planlama konusunda cidden mükemmel noktaya geldiğimi düşündüğüm zamanlar oluyor. Buradaki ince ayrıntı bu planlara hiç bir zaman uymamam . Sürekli plan yapıyorum, sürekli deniyorum sürekli deniyorum, bazen pes ediyorum olası en gerçekçi planı yapıyorum, mesela biliyorum ki x saatinde uyuyamam x saat plana bağlı kalamam planladığım saatleri düşürüyorum örneğin günün sadece 6 saatini planlıyorum yine işe yaramıyor, zevk aldığım şeylerin sayısını arttırıp çalışma saatlerini düşürüyorum, kısacası her yöntemi deniyorum ama bir türlü planlarıma uyamıyorum.
Bu planları yapmaya devam ettikçe ve uyamadıkça neden uyamadığımı sorguluyorum, çıkan verileri değerlendirip planları ona göre değiştiriyorum yine olmuyor.
Neticede elimde temel birkaç sonuç kalıyor;
1- Kişisel disiplin konusunda tamamen başarısızım.
2- Hedeflerim ve Planlarım beni yeterince motive edemiyor, yeterli motivasyonu sağlayamıyorum, ne istediğim konusunda çelişkilerim var.
3- Kişilik olarak hayatımda en ufak bir baskı bir otorite olduğunda direk başkaldırıya yöneliyorum bu kendi otoritem olsa bile.
4- Planlamaya ve düzenli yaşama inanmıyorum, sadece inanmaya çalışıyorum ama kontrollü bir yaşamın mümkün olabileceğini sanmıyorum ya da doğru olduğuna inanmıyorum.
Neticede durumum bu, hedeflerim net, neye ne sebeple ne zaman ulaşmak istediğimi biliyorum, ulaşmak için ne yapmam gerektiğini biliyorum, planlamalar konusunda çok kafa yoruyorum, ancak bir türlü sistemi işler hale getiremiyorum. Burada en önemli şeyin planlamayı tamamladıktan sonra bir daha üzerinde kafa yormamak ve sadece uymaya çalışmak olduğunu, planlama tamamlandıktan sonra eyleme geçmem gerektiğinin farkındayım çoğu zaman bunu da deniyorum, ama neticede çoğu zaman akıntıya kapılıp gidiyorum. Ama bir türlü şirketlerin ya da okulların vs. sistemlerin bunların içine insanlarda dahil olmasına rağmen planlamayla, iyi bir yönetim ve motivasyonla yıllık, on yıllık planlar yapabildiğini, bu kuralların uygulanabildiğini gördükçe bir yanım planlamaktan ve denemekten vazgeçmiyor, diğer bir yanım ise sadece o an ne istiyorsam onu yapmaya tüm kurallardan, planlardan vazgeçmeme ve tamamen düşüncesizce yaşamama, ve hedeflerimden uzaklaşmama sebep oluyor.
Sizin bu konudaki düşünceniz, öneriniz nedir ? İnsan planlayarak yaşayabilir mi, yaşamalı mı ? Yoksa her an bize sunulan bir nimettir, hedefler ve planlar üzerinde ne kadar kafa patlatsakta işler hale getiremezmiyiz ? Böyle bir yaşama sahip olmak kişinin karakterine eğitimine mi bağlıdır ? Sonradan öğrenilebilinir mi ? Kısacası nedir sizce doğrusu?