Ölüm karşısında bir yaşamı öyle değil böyle yaşamanın ne anlamı var?

bu bir sorular zinciridir ya da soru ama isteyen cevaplayabilir ya da tekrarında/uzamında sorulayabilir de

ilgili-ilgisiz karalama -(taşındı)
http://www.felsefe.net/140888-post1485.html

sonlu(ölümlü) düşünmek herşeyi anlamsız yaptığı gibi sonsuz düşünmekte herşeyi anlamsız yapıyor. bizim bu sorunu çözmemiz belli ki imkansız... diyecek fazla birşey bulamıyorum bu sebeple..

sonsuz? çözmek değilde belki de üzerine düşünmek ve irdelemek

---------- Mesajlar Birleştirildi 12.12.15 at 00:31 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani 11.12.15 at 23:50 ----------

şimdi bize din fikirleri aşılandı değil mi donkişot
ve bizler büyüdük sorguladık ve okuduk değil mi?
ve elimizde şu var -kavramlar
subjektivite-persona ve kişilik yumakları

şimdi ne yaşayacak donkişot ölmesek bile?

bu soruya verilecek cevaplar görüşümce epey fazladır.Aklımdakileri yazayım.
Sokaktaki bir insana bu soruyu yöneltirseniz vereceği cevap şudur diyebilmeyi isterdim fakat kesinliği yok.Yinede bir kaç tahminde bulunarak 'ölelim mi','öl o zaman','bir kere geldik dünyaya nabarsın' gibi cevaplar alınabilir ve şahsimce bu en alt tabakadır.Şahsimce de güzel bir kelime oldu daha önce kullanan olmadıysa patentini alayım söyleyin .Herneyse konusu şudur alacağımız tüm cevapların ; ne yaparsan sanadır yararına bak.Ölümden sonra yokolacağını bilen biri hala niye yaşar ?Ölmeden önce olabildiğince yararlanmak ister yaşamdan.İntihar edenleri de örnek verebilirim sıkıntılara son verme yararı.Uzun cevap veremediğimden değil uzatmak istemediğimden kısa keseceğim.Geri dönerseniz döneceğim.

hayır hayır niye yaşar demek istemedim niye kendini yaşar; niye öyle yaşar ve yaşamalıdır da
niye ne diye kendini sınırlar /kendi olan biriyle -toplumla -aileden ve diğerlerinden öğrenilmiş benliklerle
ve sınırlanmış persona ve kişilikle-kişilerle
kişi kimdir aslında?

yaşamdan yararlanmak nedir? açıklar mısınız?

Bence yukarıdaki cevaptan çıkıyor sorunuzun cevabı.Yararı maksimum seviyeye getirmek.Yani onların düşüncesi kendileri olmayarak yararı artırabileceği yönünde ve ya yönüne çevrilmiş mi demeliyiz ?Kendileri olursa zarara uğrayacaklarını bildiklerinden/sezdiklerinden kendileri olmazlar.

---------- Mesajlar Birleştirildi at 13:11 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 13:01 ----------

Aynı soruyu ölümden sonra adaletli ve sonsuz bir yaşam olacağına inanan dindar kesimlere sorarsak mantıklı bir cevap alabiliriz.Doğru demiyorum mantıklı.Peki nedir alacağımız cevap ?Herkes tahmin edebilir ki şuan bende edeceğim ; çünkü kurtarmam gereken bir yaşamım daha var,cehenneme mi gidelim ?,ne ekersen onu biçersin vs tarzı cevaplar alınacaktır.Açıkçası ben 2. cevabı beğenmedim ama yinede verilme ihtimalini tahmin ederek yazdım.Orası ayrı konu,neyse.Tema şu değil midir ; ne yaparsan sanadır yararına bak.Bu arada dindar dan kastımın sadece ilgili olduğu dini kastettiğimi sanmasın kimse,ölümden sonra adaletli ve sonsuz bir yaşam olacağına inanan her din olur ki epey fazla.Ki bunu kimsenin sanması umrumda olduğu için değil sadece içimden geldiği gibi konuşan sese kulak vererek yazdım.

ölmeden önce yararlanmak?
ölüp gidiyorsunuz ve yararlanmayı mı düşünürsünüz
/bu yararın kime yararı var -ölmüş bir geçmişe mi? artık olmayan bir benliğe mi?
yani bu yarar mıdır da?
ölümdem sonra bir yararlanma biçimi yoktur ya da ölümden sonra dağılmış bir kişilik-kişi bulutu olan bu yapnın geçmişi ve hafızası artık bundan yararlanamaz
olmayacaksa bu yararlanma biçiminin anlamı nedir/doğru mudur? daha baştam
ölüp gittiğinizde-gideceğinizde yararı nedir bunun?

yarar nedir? kime yarar sağlar -anlık tatmin
ya da nasıl ölçülür- hayat mutluluğu mu? başarısı ya da
güzel anılar bütünlüğü

bu ölüp gittiklerimizde yarar nedir?

onlar diye biri yok-bende kendim olmayabilirim-Kaldı ki onlara sorulmuş bir soru değil

Tanrıya gelince ;ona söyleceyeklerim var

Tanrı hakkında düşünenler yanılıyor, Nasıl olsa bunu biliyoruz ve bunu görmesi zaman alır

Kişiyi kalıplara sokan bir toplumda kişi ne kadar isterse de ifade edemez bazen

Kendim için konuşmuyorum soruların mızraklarını bana yöneltmeyin.Evet bence de haklısınız ölüm karşısında eğer yok olacaksak yaşanan her fayda anlıktır ve yok olacağın için hiç bir yararı olmayacaktır.Ancak yine de potansiyel yarar olarak ölmenin yararı mı daha fazladır yaşamanın mı denirse yaşamak olur cevabım.'Potansiyel'.Ölmenin de potansiyel yararının ağır bastığı bir çok olasılık vardır eminim ama kendimde tanımlayamadığım şekilde bilinçaltımdaki ölüm kavramının yarattığı his/düşünce ile yaşamanın potansiyel yararının daha fazla olduğuna kanaat getirdim.Halbuki hep olasılıkçı biri olduğumu düşünürsem az önceki cümlede durup bir düşünmem gerekirdi ve şuan yapıyorum sanırım.

ölmenin mi yaşamanın mı değil tabi? öyle değilde böyle yaşamak
hem tabi ki size yönelmiş bir mızrak yok

sonsuz kaçınılmış/kaçırılmış ve yapılmamış eylem (ya da iş) (ve düşünce de -düşünme biçimi de) vardır ; /ve bizi sınırlayan ölüm (ya da yaşam da) değildir
-Bir benin bunu yüklenemeyecek olması kuşkusuz

-subejktif bir kişilik kendi başına -tek- kişi olamaz daha baştan ve kendinin -salt-bağımsız- varlığından kişiliğinden sözedilemez
o diğer bşir şeyler (ya da şeylerle birlikte) vardır değil mi? ve şeyler birlikte vardır zaten
o halde ne var? evren mi? kim var ya da herşey mi?

biz kişiyi yaşarken neyi yaşamıyoruz

(benim kendimi kişi olarak yaşamamı (ya da algılamamı) ya da sınamamı sağlayan bir gerçek var-gerçeklik -bu)

Açıkçası anlamı yok.Ve anlamın yarar sağlamak olduğunu düşünüp anlamlandırıyoruz.Son mesajınızın konuyla olan bağlantısını da çözebilmiş değilim ne demek istediğinizi anlamama/anlamdırmama rağmen.Güzel bir bakış açısı.Ben şu düşünceden yanayım ; sizinde dediğiniz gibi kişilik bulutumuzun ölümden sonra dünyadaki yararlarımızı anlamlı hale getirip yararın devam etme olasılığını düşünerek yarar sağlamaya çalışmak.Ha anlamlı hale getiremezsem,kişilik bulutu diye bir şey yoksa da o da benim çelişkim ile ölmemi ifade eder ve bundan istesem de pişmanlık duyamam.Mantıklı olmak zorunda değilim.

sanalmanik' Alıntı:

sonsuz? çözmek değilde belki de üzerine düşünmek ve irdelemek

---------- Mesajlar Birleştirildi 12.12.15 at 00:31 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani 11.12.15 at 23:50 ----------

şimdi bize din fikirleri aşılandı değil mi donkişot
ve bizler büyüdük sorguladık ve okuduk değil mi?
ve elimizde şu var -kavramlar
subjektivite-persona ve kişilik yumakları

şimdi ne yaşayacak donkişot ölmesek bile?

Genişletmek için tıkla ...

inan ne demek istediğini anlamadım dostum

Sonsuzluk. an-zaman problemi. felsefenin ağır konularından biri. tüm anlamları parçalıyor ister istemez. bak şöyle düşündüm bir an; sonsuza kadar yok olmak diye birşeyde yoktur. bu bile paradoks. diyelim ki öldük ve yok olduk, sonsuza kadar yok olacağımızı söyleyemeyiz çünkü sonsuzluğun sonu yok bir an ve zamanda tekrar varolmayacağımız ne malum? bu bile garanti edilemiyor bu sonsuzluk kavramı içinde gördüğün gibi. veya zamanın geriye sarmayacağı ne malum. paradoks paradoks. varlık ve varoluş mucizesi tam bir paradoks.

tüm bu paradokslar içinde tüm anlamlar anlamsız dostum. Tanrı inancıda paradokstur. Tanrı zaten başka türlü tanınabilir mi?

saçma-uyumsuz,bilinmezcilik veya hiççilik kabulleri bu paradokslar içinde mantıklı alana kaçış gibi görünsede onlarda paradoks. saçmada saçma desem saçmalamış olmam sanırım

sen yaşayacak olsan donkişot kim yaşayacak
-
dirilecek olsan donkişot
kim?

kişinin ben dediği/sandığı bir kişilik mi? /yüz mü?
tekrar varolacak olsan donkişot? sen sen mi olursun
burdan oraya ses gitmiyor değil mi? bu hep olur- kelimeler anlamsızdır-çalışmayan mikrofon gibiler

---------- Mesajlar Birleştirildi at 15:18 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 15:15 ----------

donkişot paradoks felan yok-karmaşıklaştırma-bize böyle öğretildi

---------- Mesajlar Birleştirildi at 15:20 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 15:18 ----------

zaman yok ve başlamadı-hepsi bu!

---------- Mesajlar Birleştirildi at 15:21 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 15:20 ----------

bir an bunu kavrayabilirseniz gerisi gelir-paradoksuzlukta

---------- Mesajlar Birleştirildi at 15:30 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 15:21 ----------

aynı derede iki kere yıkanılmazmış donkişot -ya hepsisin ya hiçbiri
-
ben olmak zaten kişilikler olarak -soyutlandığında-sıyrıldığında nedir?

---------- Mesajlar Birleştirildi at 15:33 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 15:30 ----------

çorap söküğü donkişot hatırla -doğru pimi/ipi-(ucu aç) çek ve bırakta (boşalsın) bomba patlasın -tarih yazılsın
ve paradokslar sökülür yazılır bu tarihte!

---------- Mesajlar Birleştirildi at 15:34 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 15:33 ----------

bazen o kadar karmaşık ddeğildir doğru ucu seçersen

---------- Mesajlar Birleştirildi at 15:34 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 15:34 ----------

ve tutarsan- çekersen yani;

---------- Mesajlar Birleştirildi at 15:34 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 15:34 ----------

sökülür -birden

Biz aslında kişilik olduğumuzu sanan bir hiçlikte olabiliriz.Belki yaşamıyoruzdur bile.Yaşamak nedir ?Nefes almak mıdır,diğer kişiliklerin kişiliğinin farkında olması mıdır,hiçliğe karşı varlık mücadelesi mi vermektir,yaşamak diye bir şey var mıdır ?

hiçlik hiçlik -te- olmayabilir

sanalmanik' Alıntı:

sen yaşayacak olsan donkişot kim yaşayacak
-
dirilecek olsan donkişot
kim?

kişinin ben dediği/sandığı bir kişilik mi? /yüz mü?
tekrar varolacak olsan donkişot? sen sen mi olursun
burdan oraya ses gitmiyor değil mi? bu hep olur- kelimeler anlamsızdır-çalışmayan mikrofon gibiler

Genişletmek için tıkla ...

Bir deney hatırlıyorum. zifiri karanlıkta bırakıyorlar insanları. hiçbir algı yok. ses yok. ışık yok. çok fazla dayanamıyordu kimse buna... buradan anlaşılıyorki insan beyni algısız yapamıyor.

bizler; bedenimizle,duygularımızla,hafızamızla,başka insanlarla, çevremizle ilişki kuranız. ilişki kuran. işte karanlık odada kalıp hiç birşeyle ilişki kuramayınca hafızadakilerle ilişki yeterli olmuyor ve insanlar dayanamayıp deneyi bitirmelerini istiyor..

bunlar aklıma geldi yazayım dedim,sonunu bir yere bağlayamıcam kusura bakma çünkü ben kimin kazık soru

---------- Mesajlar Birleştirildi at 23:03 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 22:57 ----------

No.2"-Youn' Alıntı:

Biz aslında kişilik olduğumuzu sanan bir hiçlikte olabiliriz.Belki yaşamıyoruzdur bile.Yaşamak nedir ?Nefes almak mıdır,diğer kişiliklerin kişiliğinin farkında olması mıdır,hiçliğe karşı varlık mücadelesi mi vermektir,yaşamak diye bir şey var mıdır ?

Genişletmek için tıkla ...

yaşıyoruz arkadaşım burdayız. yaşam var. bu sözlerini beğenmedim. ölüme meylettiğim zamanlarda böyle düşünceler benimde aklımdan geçiyordu. saçmalık bunlar. varlık var. eğer birşey yoksa Sanalmanikin dediği gibi hiçtik yoktur bana görede..

donkişot' Alıntı:

bizler; bedenimizle,duygularımızla,hafızamızla,başka insanlarla, çevremizle ilişki kuranız. ilişki kuran.

Genişletmek için tıkla ...

eh işte ilişki kuran ve kurarak oluşan - (oluşmuş olan) ve tüm bu dinamikerlle oluşan bu kişi
bunlardan biri eksiltirelerek yaşatılabilir mi? dahası ben olur mu? o olur mu? o kişi yani

aynı derede iki kere yıkanılmaz donkişot
aynı kişiyi aynı koşullar doğurur

---------- Mesajlar Birleştirildi at 23:43 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 23:40 ----------

tamam işte benden anı da çıkarsan-hafızada çıkarsan (ya da başka anı versen bana da aynı işte)
herkesin hafızaları ve anıları -koşullar
koşullar kişiyi kişi yapan belirleyen dışsal koşullar bizi oluşturur
/benler- bi içben ya da özben dediğimiz kişi ? bilmiyorum -soyut

---------- Mesajlar Birleştirildi at 23:45 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 23:43 ----------

tamam şurdan gidelim doğumdan salt yalın bir sen doğsun
hiç bir anı denememiş
ha doğduğu yerin adı cennet olsun -/farketmez -sen olur musun o? kim olur-du? -kendisi

---------- Mesajlar Birleştirildi at 23:56 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 23:45 ----------

kendimi evrensel gibi hissediyorum donkişot ama farketmez
-
yani kişi personalar alır giyinir-soyulur -soyunur ya da
toplumda hazır personalar vardır
anne baba personaları da-soy-diğer

beden giyersin-üstüne de kişilik (örüntüleri )takarsın takıştırısın oldun sana ha sanal ha donkişot

sanalmanik' Alıntı:

eh işte ilişki kuran ve kurarak oluşan - (oluşmuş olan) ve tüm bu dinamikerlle oluşan bu kişi
bunlardan biri eksiltirelerek yaşatılabilir mi? dahası ben olur mu? o olur mu? o kişi yani

aynı derede iki kere yıkanılmaz donkişot
aynı kişiyi aynı koşullar doğurur

---------- Mesajlar Birleştirildi at 23:43 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 23:40 ----------

tamam işte benden anı da çıkarsan-hafızada çıkarsan (ya da başka anı versen bana da aynı işte)
herkesin hafızaları ve anıları -koşullar
koşullar kişiyi kişi yapan belirleyen dışsal koşullar bizi oluşturur
/benler- bi içben ya da özben dediğimiz kişi ? bilmiyorum -soyut

---------- Mesajlar Birleştirildi at 23:45 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 23:43 ----------

tamam şurdan gidelim doğumdan salt yalın bir sen doğsun
hiç bir anı denememiş
ha doğduğu yerin adı cennet olsun -/farketmez -sen olur musun o? kim olur-du? -kendisi

---------- Mesajlar Birleştirildi at 23:56 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 23:45 ----------

kendimi evrensel gibi hissediyorum donkişot ama farketmez
-
yani kişi personalar alır giyinir-soyulur -soyunur ya da
toplumda hazır personalar vardır
anne baba personaları da-soy-diğer

beden giyersin-üstüne de kişilik (örüntüleri )takarsın takıştırısın oldun sana ha sanal ha donkişot

Genişletmek için tıkla ...

Ben sevenim,sevilenim,karar verenim,tercih edenim,hayal kuranım,akıl yürütenim,acı çekenim,arzu edenim,heyecan duyanım,mutlu olanım vs vs.. felsefe bir yana ben benim. ben kavramsız ve düşüncesiz ben olduğunu bilenim..

Tam olarak hiçbir anlamı yok. Ama insan bunu bilse de hayatını 'nasıl olsa öleceğim' mantığından temel alan bir sistemle yönlendirmez/yönlendiremez.

Doğduğu andan itibaren sahip olduğu 'öz'e karşı, kalıptan kalıba sokularak gözleri kör edilen insanın sorgulama yetisi kaybolur. Gündelik hayat ve kısa/uzun vadeli hedeflerle 'insanlık'ın yerleşmiş sisteminde akar gider, kültürüne ve diğer insanlara uyar. Depresyon, travma veya serbest düşünce gibi nadir zamanlarda gelen sorgulama hissi ise etkisiz ve kırılgandır. Çünkü insan sahip olduğu hayatı (öleceğini bile bile) yaşamayı öğrenmiş, kabul etmiştir. Varoluşu sorgulamak soyutluktur, gerçek hayatın keskin somutluğu karşısında erir gider, çoğu insanda.

Yaşamı boyunca insanın oluşturduğu 'insanlık' kalıplarını benimseyen ve algıları sorgulayamadan alıp kendini şekillendiren bir insan, derin içgüdülerini, günümüz zihniyetine uyarlanmış/ kamufle olmuş şekliyle yaşamaya güdümlenmiştir. Bu durumda o kişi için -öyle değil böyle yaşamak- bir anlam ifade eder. Bu insanın doğasıdır. Normal olandır. 'Evrim'in istediğidir. Ama ''doğru olan mıdır? Çok tartışılır.

çok fazla sınır- çok fazla

insanlara karşı yaşama karşı ve insan yargılarına toplum yargılarına karşı bağımsızlık kazanmak ; mümkün müdür? ya da bu değil -kendini başka bir varetmek bu toplum içinde

çok fazla kural ve yapmacık doğa; pes
çok fazla gereksiz kural
kıstılamalılık ve ... dahası da -pes

sanalmanik' Alıntı:

insanlara karşı yaşama karşı ve insan yargılarına toplum yargılarına karşı bağımsızlık kazanmak ; mümkün müdür? ya da bu değil -kendini başka bir varetmek bu toplum içinde

Genişletmek için tıkla ...

Başlı başına dili kullanmak bile insan ve toplum yargılarına çok güçlü bir bağlılığın göstergesi. Birey olarak insanlığın genel yargılarına bağlılığımız düşünülenin çok daha ötesinde buna şüphe yok. Burada veya başka bir yerde en ufak bir yorum veya tartışmada bile kullandığımız mantık ve düşüncelerimizin yoğruluş biçimi -genetik varyasyonlarla beyinler arası nitelik farkı- dışında neredeyse tamamen algılarımızın bizde bıraktığı etkilerden köken alır.

Bağımsızlık kazanmak ifadesi burada yetersiz kalır. Ne kadar bağımsız olabildiğimiz önemli. İnsanlığın genel yargılarına bu güçlü bağlarımızı göz önüne aldığımızda burada -farkındalık- ve -sorgulama-nın ötesine gitmemizin çok güç olması şöyle dursun -tam bağımsızlık- kazandığımızı varsaysak bile bunun bize ne faydası olacak bilemiyoruz.