Nietzsche'den

faust · 24 Şub 2009

''Bu Güne Kadar Herkes Tıpkı Mucizevi Bir Alemden Gelmiş Gibi Kendi Kavramlarına Güveniyordu''

Nietzsche Bu sözü ile neyi irdelemek istiyordur sizce?

Nejdet Evren · 26 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

tarih/geçmiş bu günün kavramlarıyla yorumlanır/yazılır; kavramların yaratıcıları onları mit-leştirmek suretiyle süreklı kılmak ister.

Nejdet Evren · 26 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

Nietzsche, "beklemek ahlaksız kılar" derken neyi kast ediyordu sizce...

fides · 26 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

nejdet ' Alıntı:
Nietzsche, "beklemek ahlaksız kılar"

Bence bu cümlede belirtili nesne eksikliğinden kaynaklı anlatım bozukluğu var.

Eğer bu cümleye bir belirtili nesne bulursak :

Beklemek insanı ahlaksız kılar.

Nejdet Evren · 26 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

özne burada gizlenmiş; bekleyen insan , eleştirilen de o-dur.

YKY yayınları Cogito, Sayı:25 Sayfa:179
"beklemek ahlaksız kılar"
çevrildiği gibi aldım.

Nejdet Evren · 30 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

taş yerinde ağırdır derler ya; gerçekten Nietzsche'nin bu sözü yerinde ve oldukça ağırdır. tüm insanlar bazı yapacaklarını ertelemek durumunda kalırlar. dolayısı ile tüm insanlar Niçe'ye göre ahlaksız mı olur?! Aslında Niçe'nin söylemek istediği bu değildir. O, erteleyenin ertelediği olguyla karşılaştığında düşüncelerinde değişiklik olup olmadığına göre bir değerlendirme yapmak istemiştir. erteleme zamana göre değil olguya göre değerlendirildiğinde durum çok farklılaşacaktır. kişiye bağlı erteleme nedenleri ile bağlı olmayan zorlayıcı nedenlerden dolayı olgusal uzaklaşma zamana yayıldığında hedf küçülür; varıldığında ise büyüktür; böyle olunca hedefe varıldığında düşün-selde ve eylemde bir değişiklik/sapma olmamış ise kişi ahlaksız sayılamaz. ben Niçe'nin söylemini bu şekilde yorumluyorum.

sümeyra · 31 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

olgusal uzaklaşma gerçekleştiğinde,eylemin asıl kökenini oluşturan iteleyici kuvvet örselenir ve ilk yakıcılığını kaybeder,dolayısıyla her bekleme bir ahlaksız taraf içerir..insan türünün tümüyle ahlaklı olamayışı da tam da bununla ilgilidir,doğasında ki ertelemeye yönelik zaafı insanı ahlak7ahlaksızlık arasında gidip gelmeye iter.

Nejdet Evren · 31 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

örselenme eylem yapısında bir değşikliğe neden olmamış ise bu bu durum yalnızca kişisel bir yitim olmaz mı?

sümeyra · 31 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

ahlaki yitime sebep olan durum olgu eylem bazındaki örselenme değildir zaten,senin güzel ifadenle'' düşün-sel '' yönüyle bir örselenmeden bahsediyorum..eylemin kökenindeki iteleyici kuvvet düşüncedir,kıvılcımdır.

Nejdet Evren · 31 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

sevgili Sümeyra,

yanlış değerlendirmiyorsam sen diyorsun ki, beklediğimizde düşün-selimiz törpülenecek ve ufkunu yitirecek ya da çok az bir ufka sahip olacaktır; işte tam da bu olgu, Niçe'nin söylemek istediği ahlaksızlığın kendisidir...öyle mi dersin?

sümeyra · 31 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

tam olarak söylemek istediğim şey budur.Teşekür ederim.

Nejdet Evren · 31 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

anladım.

o zaman şöyle değişik bir açıdan bakarsak durum ne olacak diye düşünüyorum: çıkış anındaki eylem/eylemsizlik ve düşüncenin etiği kendisi ile örtüşmesine bağlıdır. buna, kendi içerisinde çelişkisizlik/barışıklık da diyebiliriz. bu bir değerdir; işte tam da bu noktada bu değer başka bir değer ya da değerlerle ölçümlendiğinde çıkış anındaki değer ötelenerek zaman-ötesine erteleniyorsa iki olasılık ile karşılaşılır; ilk değer ya aynı şekilde gün-yüzüne çıkar ya da ötekine bağımlı kalır; bu son halde/bağımlılık halinde ise kendisine yabancılaşır. buna ise etiğin kendi içerisinde etiksizleşmesi diyorum.

sümeyra · 31 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

''etiğin kendi içerisinde etkisizleşmesi''ifadesini oldukça çarpıcı buldum fakat ötelenen değer iki olasılık çıkarmaz karşımıza,başta da söylediğim gibi zaman mevhumu sandığımızdan da hırpalayıcıdır,ertelenen eylem değer açısından ahlaksızlık saçmaya mahkümdur,az ya da çok..bu ölçünün temel belirleyeni ise bireyin,zamanın düş dünyasını yıpratan yanına karşı verdiği mücadeledir..

Nejdet Evren · 31 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

"bu ölçünün temel belirleyeni ise bireyin,zamanın düş dünyasını yıpratan yanına karşı verdiği mücadeledir.." Bu söz senin ve söylediğine aynen katılıyorum; ancak, bu mücadelede kişi zamanı yenemez mi? yenebilir diyorsan yukarıdaki söylediklerimle aynı noktaya gelmiş olacağız; değilse, farklı noktalara düşecek yaklaşımlarımız; her iki halde de temelde etiği var-etme çabası görmekteyim.

sümeyra · 31 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

insan zamanı yenebilir mi?tartıştığımız konuyu esas alacak olursak yenemez nejdet..çünkü ertelenen eylem artık senin değildir,zamanın örseleyiciliğine karşı eylemi ateşleyen kıvılcım yani düşünce yumağın savunmasız kalacaktır,bu da bizi nietzsche nin üzerinde durduğu ahlaksızlığa sürükler.

Nejdet Evren · 31 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

yer ve zaman aşılabilir diye düşünüyor ve yaklaşıyorum; olguyu yakınlaştırıp uzaklaştıran hem kendisi hem de düşün-selimizdir. zaman boyutunun yıpratmadığı/değiştirip/dönüştürmediği hiç bir olgu yoktur ki, bu devinimin ve boyutun bir gereği/zorunluluğudur; zamanı tersine nasıl akıtmak olanaklı değilse zamandan kaçış ve değişimsizlik de olanaklı değildir. zamanın yıpratıcılığına itiraz etmiyorum; itirazım zaman istediği kadar yıpratsın çıkış anındaki değer kendisi ile yabancılaşmadan kalabiliyor ise -ki sen kalamaz diyorsun- etiksizleşme yaşanmayacaktır. bir de etiğin bireysel ve toplumsal yanları vardır ki burada söz ettiğimiz sanırsam -ki ben öyle kullanıyorum- bireysel etiktir.

sümeyra · 31 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

eylem düşünden ayrı düşünülemez gibi geliyor bana,dolayısıyla ertelenen eylem olgusal olarak zihin dünyasından zamanın gayyasına (!)doğru giderken düş etkilenmeden kalamaz bu noktada insanın verdiği mücadeleyi bende değerli buluyorum tabiki fakat tam anlamıyla kaçınma/temiz/taze kalma imkanı yoktur,yoktur fakat bu son insan için ne kadar kötüdür ya da kötümüdür?bekleme eyleminin ahlaki yitimi noktasında insan hep çaresiz mi kalacaktır?

Nejdet Evren · 31 Tem 2009

Ynt: Nietzsche'den

o zaman bekletici faktörleri/etmenleri kişiye bağlı ve ondan bağımsız/dış etmenler olarak ikiye ayırmalıyız. ilkinde bekletici mesele yapması durumunda eylemsel olarak yapabileceği davranışı yapmamakla etik yitimine uğradığını kabul edebiliriz; ikincisinde ise bunu söylemek olanaklı olmasa gerek. bu duruma ne diyeceksin?!

sümeyra · 1 Ağu 2009

Ynt: Nietzsche'den

ikincisinde de elinde olmayan zorlayıcı nedenlerden dolayı gerçekleşen bir etik yitimi vardır..sonucu itibariyle kaçınılmazdır,işte bu nedenle tam olarak ahlaklı olamamak doğaldır diyorum ben,dünya da ahlaksızlık diye birşey varsa o sizi -elinizde olan/olmayan nedenlerden bağımsız olarak-bulacaktır.burada kasteddiğim insanın dünya karşısındaki acziyeti değildir yanlış anlaşılmasın,tam tersi durumdan bahsediyorum,insan bu mücadele için vardır,ahlaksızlık dediğimiz yakıcılıkla karşı karşıya kalacak bunu aşmaya çalıştıkça güçlenecektir,örneklendirecek olursak çocukların çamurdan heykeller yaparken gelişimlerine sağlanan katkının yanında kirlenmeleri de sözkonusudur.

Nejdet Evren · 1 Ağu 2009

Ynt: Nietzsche'den

hiç-ten var-edilemeyeceği konusunda tersini düşünüyorum. Çünkü hiç, olmayandır. etik, etiksizliğin üzerine inşa edilemez. olumlu olan her zaman öce olandır; olumsuzluklar onu izler; olumsuzluğa doğru olumlama asla yapılamaz.

Nietzsche'den

Konu İstatistikleri

faust

Ziyaretçi

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Kahin

Üye

Kahin

Üye

Kahin

Üye

Kahin

Üye

Kahin

Üye

Kahin

Üye

Kahin

Üye

Kahin

Giriş yap