Neden hep rahata ermeye çalışıyoruz?

Sürekli olarak yaptığımız şey; "o bitsin rahatım, şu problem çözülsün tamamdır, bu bitsin olacak." Demek.

Peki dostlar, insanın hayatının sorunsuz geçmesi mümkün müdür? Asıl bu sorunlar geçmeden rahat ve mutlu olamaz mıyız? Doğrusu, insan birşeylerin bitmesini beklemeden mutlu olmalıdır. Çünkü mutluluk zaten her nefeste mevcuttur.

Farkeder mi' Alıntı:

Sürekli olarak yaptığımız şey; "o bitsin rahatım, şu problem çözülsün tamamdır, bu bitsin olacak." Demek.

Peki dostlar, insanın hayatının sorunsuz geçmesi mümkün müdür? Asıl bu sorunlar geçmeden rahat ve mutlu olamaz mıyız? Doğrusu, insan birşeylerin bitmesini beklemeden mutlu olmalıdır. Çünkü mutluluk zaten her nefeste mevcuttur.

Genişletmek için tıkla ...

İnsanın yapması gereken, her koşulda dengeyi koruyabilmek ve olumsuzluğa kapılmamaktır. Sorunlar bitmeyeceği gibi çoğu zaman çözülmesi zaman alacak veya hiç çözülmeyecektir. Gerçekçi bir bakış açısı bu sebeple çok önemlidir, hayal de kurabiliriz fakat olayları olduğu gibi kabullenmeyi başaramazsak, çok yara alırız.

İnsanların hem kendi yaşamında hem de çevresinde değiştiremeyeceği şartlar vardır ve buna rağmen huzurlu yaşamayı bilmelidir. Nick Vujicic örneği vermiştim daha önce ve bu insan bahsettiğimiz konuya çok iyi örnek teşkil ediyor. Kimsenin kabullenemeyeceği yaşam şartlarına rağmen mutlu olmayı başaran ender insanlardandır. Nick, bana göre yaşamın en önemli sırrını çözmüş yani akıntıya karşı kürek çekmenin kimseye faydası olmayacağını biliyor. Sahip olduğunuz imkanlar çerçevesinde yaşamayı ve çok abartılı hayallere kapılmamayı öğrenmek gerekiyor. Büyük düşünmek hep fantastik hedeflerle karıştırılıyor. Nick asla bacakları ve kolları olmayacağı gerçeğini kabullenmiş ve hayatını buna göre düzenlemiştir, mutlaka zorlandığı da oluyordur. Hawking de aynı şekilde konuya iyi bir örnektir.

Sonuç olarak hepimiz her an büyük ya da küçük zorluklarla karşılaşıyoruz ve bazen isyan da ediyoruz fakat o an yapmamız gereken probleme değil, çözüme odaklanmak olmalı ve değiştiremeyeceğimiz koşullar için kendimizi suçlamamaktır.

Mutlu olmak için çok fazla sebep gerekmiyor, bir acil servis dolaşsak halimize şükrederiz fakat insan hep daha iyileri ile kıyas yaptığı için kendi elindekilerinin farkına varamıyor.

Mutluluk başkalarında ya da değişken koşullarda aranmaz, mutluluğumuzu kendi başımıza yaratmayı öğrenmeli ve geleni-gideni de kabullenmeyi başarmalıyız.

http://www.felsefe.net/psikoloji/75839-nick-vujicic-pozitif-dusunme-2.html

Beklentileri hep düşük tutmak ve hayatın hep döngü halinde olduğunu görmek lazım, sıkıntıda güzellikte hep geçici, devamında güzellik yada sıkıntı tekrar geliyor.

Rahata ermeye nereden baktıgımıza baglı diyebilirim....Bir çok açıdan bakabiliriz...


İnsan iş yerinde çalışırken çalıştıgı yerdeki pozisyonda mutlu degildir ve bir başkasının pozisyonunu rahat ve güzel görür ve orada olmak ister ve rahata ermek için çaba verir....


Aslında yerlerin ve pozisyonların yerleri hep aynı zorluktadır her yerin kendine göre bir zorlugu vardır ama bu dısarıdan bakınca oyle gozukmez...


Her ınsan dogası geregı daha ıyı bır konumda ve guzellıkte yasamak ıster bu konuda bırsey dıyemeyız lakın hayat her ınsan aynı kolaylığı vermez ınsanın hayatına sukurle devam edebılmesı ve hayatına aılesıne sımsıkı sarılabılmesı bence oldukça onemlıdır dıye dusunuyorum...


Sorunlar bıtsın dıye ınsan ugrasırsa o sorunlar bıtmez dunyada hıçbır sorun bıtmez Insan sorunlarla mucadele edebılmeyı akabınde ıse çözup bir başka sorun için yeniden mücadele edebilmeyi denerse hem hayatı hemde yaşamı anlayabilecegi gibi yaşam içerisinde şevk ve arzu ile olur..


Devlet adamların ışı zordur ama dışarıdan bakanlar ıcın ne kadar rahatlar dıye gozukur lakın ıc dunyaları ve hayat yaşam akışları o kadar kolay degıldır...Sorumluluklar oldugu gıbı sureç ıcerısınde bır çok sorunla mucadele ederler böyle zamanlarda onların aradıkları samımı bır sıcak sohbet ve azda olsa sevgıdır nadır alabıleceklerı bır hedıyeden bahsedıyoruz çunku genelde cevrelerı çıkarcı ınsanlarla doludur bırde ıkıyuzlu ınsanlarla doludur....Bılsede bazen hepsını ayıklayacak zamanları olamayabılıyor...


Hayat her ınsana farklı zorluklar sunar kımı ınsanın yuku agırdır kımı ınsanın yuku dıgerıne gore bıraz daha hafıftır ama mutlaka her ınsan çözmesı gereken yada asması gereken bır çok sorunu ve yuku vardır....O yuzden denılır ya sınav dunyasındayız kefeyi agır ama lezzetlı yuklerle doldurmak en onemlısıdır dıye...


Dünyada çözülmesi gereken bir çok sorunlar mevcut rahat etmeye değil rahat ettirmek için bence çabalar vermeliyiz....Dünyada ki en iyi en güzel olan bence yeri ve konumu ne olursa olsun yadırgamamak aksine çalışıp üretmek sizler çalıştıgınız sürece alınteri döktüğünüz sürece saygılı ve efendi hatta dürüst ve samimi oldugunuz sürece işin açıkcası insan oldugunuz sürece birgün er yada geç birileri sizi mutlaka görür o yüzden insan Çalışmayı ve daim üretmeyi sevmesi ve uygulaması devamında ise her haline şükürle devam edebilmesi bence oldukça önemlidir diye düşünüyorum...


Çalışıp üretenin hakkı her daim gözetilir ve akabinde ödüllendirilir ne zaman olur orasını ALLAH bilir...


Rahata ermek için yada düşünmek için değil nasıl olurda çalışıp evime helal lokma götürebilirimin derdinde olmak bence daha güzel olsa gerek ŞÜKÜR arkadaşlar herşeyin başı ÇOK ŞÜKÜR OLSUN RABBİMİZE HAMD OLSUN demek gerekir.....Rabbimiz her zorlugun ardından bir kolaylık SINAV dan sonra mutlaka verir önemli olan kişinin şükür edip SABRETMESİ gerektiğidir..


Böyle.

Beynimiz istesekte istemesekte sürekli çalışıyor..birşeylere taktığımız zamanlarda o şeyler üzerine yoğunlaşıyor çalışması...ve hep takacak birşeylerde buluyor.. bazı şeyleri aşamıyoruz,geçip gidemiyoruz,geride bırakamıyoruz..

beynimizin düzgün çalıştığından şüpheliyim..

tıp insanları sağlıklı bir insanının ölçülerini nasıl belirler, elbette genel olana bakarak..normal olanda hasta olanda böyle kabul edilir..

şu dünyanın haline bakın,insanların yaptıklarına bakın..bizler tuhafız,hastalıklı gibiyiz..töreler,düşünürler,kamlar,gurular,tanrılar bizleri iyileştirmeye çalışıyor...

Odin şifa versin.