Nasıl, nereden, ya da kimin sayesinde ?

Hepiniz felsefeyle yakından uzaktan ilgilisiniz. Peki ya kim ya da ne sizi felsefeye iten ?
Ben anlatayım kendiminkini.
Babam fransız dili ve edebiyatı bölümünde akademisyendi. Felsefeyle ilgilenirdi, onun varlık ve hiçlik kitabını ele geçirmiştim, hiç bir şey anlamamıştım, çocuktum.
Empati'yi okudum, 3 kez. Mutluluğa Boya Beni filmi de itmişti beni felsefeye. Sonunda meraktan ve inattan almıştım elime "Varlık ve Hiçlik" kitabını, Sofie'nin Dünyası'ndan hemen sonra yutarak okudum kitabı
Öyle böyle geldim işte, kaç yıldır okur araştırırım, asla "Biliyorum" dememişimdir.Diğer tüm derslerde kitaplardakileri ezberleyerek tüm eldeki bilgilere ulaşabilirsiniz, ama felsefede, hiç bir zaman kesin konuşamazsınız. Sanırım bu yüzden seviyorum seni felsefe

deistfilozof' Alıntı:

Hepiniz felsefeyle yakından uzaktan ilgilisiniz. Peki ya kim ya da ne sizi felsefeye iten ?

Genişletmek için tıkla ...

Peki, sormuşsunuz, bizde cevaplayalım, Gençlik yıllarında ilgi, merak, bilgi ve aydınlama arayışı ve öğrenme-gelişme isteği idi bizi iten;

Bugünlerde biraz daha farklı gibi, Yaşamın temeli felsefe ve matematik, felsefe ve matematik ilişkisi gibi kuram ya da kavramsal düşünce tabanı; Yani tüm yaşam sormak ve cevaplamak üzerine kurulu, VE bi düzeni matematiği-sistematiği var, Bi çıkarımsama düşünme edebiyatı yolu yordamı sistematiği yani matematiği de var, Düşünmek üzerine kurulu bütün yaşam, Kişinin her an yaptığı şey ve tek iş aslında düşünmek, BÜtün bir yaşam soru sormakla ve düşünmekle ve öğrenmekle geçti ki geçiyor ki neden olmasın, DÜşünürken herkes aslında soru soruyor, Bİ bakış bile bi soru ve sorgu, Akıl ve mantık elimizdeki tek şey, Bunun dışında belki derin ve süzülmüş akıl gibi gördüğümüz sezgi; Ve sonuç ya da cevap olarak ürettiğimiz bilgi tüm varlığımız ve donanımımız, Yaşam felsefenin kendisi zaten, FElsefesiz bi yaşam yok zaten,

Felsefe öğrenme ve bilgi arayışı ve öğrenme ve bilgi sevgisi ise eğer beni buna iten şey varolmanın ta kendisi, Varolmanın doğası; Özel bi itki ya da sebebe bile gerek yok; BEnim felsefe tanımımda felsefe, felsefe üzerine yazılmışlar ve söylenmişler değil, ya da filozofların düşünceleri değil, Felsefe öğrenme isteğinin ve arayışının ta kendisi, Ben başka bi felsefe tanımlamıyorum; Öğrenme seven ve arayan, bilgi seven ve arayan herkes felsefe peşinde ve felsefeye itildi bu halde,

Yaklaşık lise zamanlarımda okulda üstünkörü eğitimini almıştım felsefenin.O zamanlarda sadece geçer not alınması gereken ders olarak görmem ve yapım gereği biraz daha sayısal ağırlıklı birisi olduğumdan maalesef gereken önemi vermemiştim.

Sonrasında felsefenin herkese göre o mistik ve kaygısız tarafından ziyade insana egzistanyalizm yolculuğunda bir yol arkadaşı olduğunu anladım.Öyle felsefe akımları veya dinamiklerini bilmem.Kendimi ve çevremi aydınlatabilmek için felsefenin sadece düşünce ve fikir yönünü önemserim.

Bir de aydın kesimlere dahil olmak için illaki bir üniversite de yüksek öğretim görevlisi olunması gerektiğini düşünmüyorum.En basitinden bu foruma üye arkadaşlar bile doğru ya da yanlış fikirleriyle aydındır,önderdir.

küçükken hep ay dedeyi (gökteki ay) kovalardık. bana hep tuhaf gelirdi. orada uzakta parlayan garip bir şey,hiçte sıradan değildi, onun ordaki varlığına arkadaşlar alışa gelmişti ama ben alışa gelemedim buraya geldim

Merak duygusu.

O şu bu ne derken öyle böyle felsefeyi keşfettim,
Sokrates ile çocukluğumda, K. Marx ile ortaokulda tanıştım,
Ardından Niçe Kant Sartre.. ve devamı geldi.
Lise de daha da arttı felsefe sevgim.
-Şuan dahi bölümümü bırakıp felsefeye geçesim gelmiyor değil hani-

Sonrasında felsefe,
Din felsefesine dönüştü,
varlık arayışı/sancısı ve doğumum.

Bana kendimi verdi.
Teşekkürler felsefe.

Teşekkürler yararlı konu