- Konbuyu başlatan
- #1
FULAR VE RAY
Dün akşam eve dönerken fularımı metroda raylara bırakarak
onu yıllar önce bir yerde unuttuğumu varsaydım.
Dün akşam fotoğraflarımıza tekrar tekrar bakarak
hikâyemizi değiştirmeye çalıştım.
Senden beni boğmanı istemiştim:
O yaz gecesi.. saçım başım darmadağın, giysilerim parçalanmış,
senin yüzünde çizikler, alnında kan. O yaz gecesi eğer
beni boğsaydın, şüphesiz şimdi daha yakın olacaktım yüreğine.
Mesafelerle örülmedi bu duvar. Kapanıp açılınca perde
artık aynı geçmişe bakamazsın. Yaşadım ben
nice sahneyi açıp kapatarak. Her sahnede bir zar.
Nice son yaratarak sildim belleğinden
başladığımız yeri; başka başka noktalardan geçerek
yeniden çizdim her şeyi. Beni boğsaydın eğer o yaz gecesi,
sürekli değişen anlamları olmayacaktı anılarımızın.
Dün akşam eve dönerken fularımı metroda raylara bırakarak
onu yıllar önce bir yerde unuttuğumu varsaydım.
Dün akşam fotoğraflarımıza tekrar tekrar bakarak
hikâyemizi değiştirmeye çalıştım.
Senden beni boğmanı istemiştim:
O yaz gecesi.. saçım başım darmadağın, giysilerim parçalanmış,
senin yüzünde çizikler, alnında kan. O yaz gecesi eğer
beni boğsaydın, şüphesiz şimdi daha yakın olacaktım yüreğine.
Mesafelerle örülmedi bu duvar. Kapanıp açılınca perde
artık aynı geçmişe bakamazsın. Yaşadım ben
nice sahneyi açıp kapatarak. Her sahnede bir zar.
Nice son yaratarak sildim belleğinden
başladığımız yeri; başka başka noktalardan geçerek
yeniden çizdim her şeyi. Beni boğsaydın eğer o yaz gecesi,
sürekli değişen anlamları olmayacaktı anılarımızın.