- Konbuyu başlatan
- #1
F
faust
Ziyaretçi
Bazı koordinasyon bileşiklerinin VBT (veya VB-valans bağ teorisi) ve elektrostatik teori ile açıklanamaması Bethe tarafından ifade edilen kristal alan teorisi yardımıyla açıklanmaktadır. Fakat bu teoriyi anlamak için önce VBT ve elektrostatik teorileri tanımlamamız gerekir.
VBT/VB (Valans bağ teorisi)
s,p,d orbitallerinin kaynaşarak hibrit oluşturması ve bu durumun stereokimyası ve magnetik özelliklerinin incelenmesi valans bağ teorisinin açıklayabildiği durumlardır.
Elektrostatik teori
Bu teori büyük oranda kristal alan teorisine dayanmakta olup; merkez atoma bağlı ligandlar halinde eksi yük veya nokta halinde dipoldürler. Diğer bir ifadeyle, merkez atomla ligandlar arası bağlar iyoniktir.
Bu tanımlamaları yaptığımıza göre asıl konumuz olan kristal alan teorisine geri dönebiliriz. Bu teoriye göre (tıpkı elektrostatik teoride olduğu gibi) merkez atoma bağlı ligandlar halinde eksi yük veya nokta halinde dipoldür, yani merkez atomla ligandlar arası bağlar iyoniktir. Fakat elektrostatik teori ile ayrılan noktası, merkez atomunda eş-enerjili halde bulunan d orbitalleri, enerjilerinin negatif küresel simetrik statik elektrik alanı hariç diğer daha düşük simetrili negatif statik alanlarda değişeceğini ve d orbitallerinin enerjice farklı gruplara ayrılacağını farz eder. Ne şekilde olursa olsun böyle orbitallerin enerjileri değişmez, sadece bir kısmının enerjisi yükselir ve alçalır, bu duruma da biz kısaca ‘barisentır prensibi’ diyoruz. Diğer yandan bu teorinin önemli noktaları ise, Van Vleck ve Penny komplekslerin magnetik özelliklerini, Hartman spektrumlarını ve Orgel de dayanıklılıklarını açıklayarak bu durumun özelliklerini açığa çıkarmışlardır.
İsmail Çelik
Kaynaklar:
[1]. Prof.Dr.Turgut Gündüz – Koordinasyon Kimyası (Gazi Kitabevi Yayınları-2005)
[2].
VBT/VB (Valans bağ teorisi)
s,p,d orbitallerinin kaynaşarak hibrit oluşturması ve bu durumun stereokimyası ve magnetik özelliklerinin incelenmesi valans bağ teorisinin açıklayabildiği durumlardır.
Elektrostatik teori
Bu teori büyük oranda kristal alan teorisine dayanmakta olup; merkez atoma bağlı ligandlar halinde eksi yük veya nokta halinde dipoldürler. Diğer bir ifadeyle, merkez atomla ligandlar arası bağlar iyoniktir.
Bu tanımlamaları yaptığımıza göre asıl konumuz olan kristal alan teorisine geri dönebiliriz. Bu teoriye göre (tıpkı elektrostatik teoride olduğu gibi) merkez atoma bağlı ligandlar halinde eksi yük veya nokta halinde dipoldür, yani merkez atomla ligandlar arası bağlar iyoniktir. Fakat elektrostatik teori ile ayrılan noktası, merkez atomunda eş-enerjili halde bulunan d orbitalleri, enerjilerinin negatif küresel simetrik statik elektrik alanı hariç diğer daha düşük simetrili negatif statik alanlarda değişeceğini ve d orbitallerinin enerjice farklı gruplara ayrılacağını farz eder. Ne şekilde olursa olsun böyle orbitallerin enerjileri değişmez, sadece bir kısmının enerjisi yükselir ve alçalır, bu duruma da biz kısaca ‘barisentır prensibi’ diyoruz. Diğer yandan bu teorinin önemli noktaları ise, Van Vleck ve Penny komplekslerin magnetik özelliklerini, Hartman spektrumlarını ve Orgel de dayanıklılıklarını açıklayarak bu durumun özelliklerini açığa çıkarmışlardır.
İsmail Çelik
Kaynaklar:
[1]. Prof.Dr.Turgut Gündüz – Koordinasyon Kimyası (Gazi Kitabevi Yayınları-2005)
[2].
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.