Çelişki yok yanlış anlatmisim demek istediğim, bir gün mutlaka ettiklerimizin, yaptıklarımızın (iyi ve kötü ) karşılığında sorguya çekileceğimizi kastettim aslında 2 de o doğrultuda yani dilini tutan ve tutmayanlar da karşılık olarak dillerinin söyleyip ettiklerine karşılık sorguya tabi olacaklar ( ben de )
Bana öyle geliyor ki , insanı merkeze alan ve insanı tanrilastiran modernizmin etkisi ile yazmışsınız...İnsan neden kendini sorgulayıp/tartıp gözden geçirme işini Tanrı'ya bırakır?Ya da başkalarından hesap sorarken Tanrı adına yaptığını söyler?(engizisyon örneğin...)Bence kendi kendisinin sorumluluğunu almaya hazır değil henüz...?
Bana öyle geliyor ki , insanı merkeze alan ve insanı tanrilastiran modernizmin etkisi ile yazmışsınız...
Sorgulanma her insanın kendi icinde olmak zorundadır elbette cunku insanı insaniyete yükseltecek tek şey kendi eksiklerinin farkına varması ve onları düzeltmeye calışması...bunda hem fikiriz sanırım...fakat kendini hangi ölçütlere göre sorgulayacaksin hangi iyi hangi doğru ??? Peki düzelmenin ölçütü ne olacak??? Komüniste göre düzelmek mı, ateist e göre düzelmek mı,vb vb....iste asıl önemli olan bu arayışa kesin bir çözüm sunmak ölümüne çözüm bulamamış basit aciz insana mı düşecek , ancak ve ancak mutlak kudreti, mutlak hakimiyeti, ölüme ve herseye güç yetirebilen bir varlık tarafından koyulacak ölçütlere ihtiyac var...bunu da din ile bize öğretiyor ..
Bu benim çözümüm degil sizler Zeki ınsanlarsiniz oturup dünya düşünce tarihini okumussunuzdur , muhtemelen kendi hayatınız , vicdanınız üstüne de dusunmektesiniz o halde benim gibi sıradan birinin ulaştığı bu basit gercege ulaşamazsak için nedeniniz yoktur...
Evrensel insan da buradan almak istediği cevabı alabilir
Benim bireysel olcutum gayet acik ve net. Bunun olcutu ve ...e goresi numenal yeti dusunce ve davranisinin insana yakisan ve insanligi uzerine. Baska turlu her turlu sorgulama, ayrimcidir ve gorecidir. Tum tesmi vermez ve sadece bakanin penceresinin bir sunumu olur.
O sizin bileceğiniz is..ama asla kendi yolunuz dışındakileri kötülemek sizin kastettiğiniz o yüce insanı degerler arasında yer almiyordur diye düşünüyorum...ben de elimden geldiğince ne bir deiste ne de ateiste ne de ıslam dısı inançlara sahip arkadaslara eleştiri veya aşağılama gibi bir tutuma girmemeye çalışıyorum...siz de sanırım aynı hassasiyetle yazıyorsunuz teşekkür ederim
Aklın karşıtlıkları olmaz demek, doğru yanlış ayrımı ile algılamam demek ise bu nasıl mümkün olabilir ki...dediğiniz görürüm renkleri fakat hepsini gri algılarım gibi olmuyor mü?Benim dusuncem de aklin karsitliklari pek yer almaz. Benim algim notr bakis acim gozlemin disaridan bakisidir. O yuzden hic bir dusunce/davranisi, dile geleni "iyi/kotu, dogru/yanlis, guzel/cirkin v.s." olarak degerlendirmem. Sadece "A sahsi bu konuda boyle bir dusunce dile getirmis" olarak degerlendiririm. Ayrica kendi degerlerimle de bir mukayese ve olcme yapmam. Ben herkesin dusuncesini nasil ortaya koyuyorsa oyle algilanmasindan yanayim.
O yuzden ben de ayni "hassasiyeti" gosterme "cabaniza" tesekkur ediyorum. Sonucta insan ve insanlik ile ilgili her turlu sorun, algi bilgi, bilinc ve farkindalik isidir. Birinin sorun olarak algiladigini baskasi oyle algilayamayabilir. Oyuzden sorunlar dusunce bazinda dile getirilmelidir, kisisel ve kisiliklerin hak ve ozgurluk degerleri ve kisiye yonelme bazinda degil. Islamin, Kuran'in v.s. dusunce olarak sorunlarinin dilre gelmesi ile, bir muslumanin kisisel olarak muslumanligina yonelik bir dile getirim farklidir. Zaten bu son dedigim, dusunce dile gelimi degil; kisisel hak ve ozgurluklere mudaheleve kisiye yonelik satasma, atismadir. Ne bir bilgi icerigi vardir, ne de kitlesel bir platformda gozlem icerigi.
İnsan neden kendini sorgulayıp/tartıp gözden geçirme işini Tanrı'ya bırakır?Ya da başkalarından hesap sorarken Tanrı adına yaptığını söyler?(engizisyon örneğin...)Bence kendi kendisinin sorumluluğunu almaya hazır değil henüz...?
Aklın karşıtlıkları olmaz demek, doğru yanlış ayrımı ile algılamam demek ise bu nasıl mümkün olabilir ki...dediğiniz görürüm renkleri fakat hepsini gri algılarım gibi olmuyor mü?
Böyle bir tavır mümkün ise sizin duygu durumlarınız nasıl notr olabilr? Anlam veremiyorum
Sonra nasıl olur da ölçüt olarak insan aklını alabilir ve hataları kendi boyunu asmış insan aklına nasıl guvenebilrisiniz
Soru olarak algılamanızı diliyorum. Notr algı sonucu cevapsiz kalmak istemem
Su cümleniz dikkatimi simdi çekti..((İnsan neden kendini sorgulayıp/tartıp gözden geçirme işini Tanrı'ya bırakır?))
Burada Tanrı'ya bırakılan bir durum soz konusu degil lakin Tanrı'ya göre lik soz konusu..sanırım aşağıda bahsettim..diğer yandan tanri nin sorgulaması bizi her an tetikte olmaya bir teşviktir..burada tanri devreden çıkarsa sizin daha önce bir yerde söylediğiniz mahalle baskısı ve yine bundan kaynaklı riya, davranış bozuklukları payda olur...halbuki tek ölçüt , tek hakim , tek mahkeme tanri oldugunda vicdan devreye girer ve seni uyanık tutmaya ,uyanık olmana teşvik eder..diye biliyorum
Anlatmak istediğim tam da bu noktada kilitleniyor..İnsan teşvik veya caydırıcılıkta ne kendine, ne de türüne güven duyamıyor henüz..Çünkü "kişi kendinden bilir işi" sözü var ya, işte onun gbi..Korkmadan/korkutulmadan insanca davranmayı öğrenebilmemizi, korkunun yerine sevgiyi koyabilmemizi dilerim...Vicdanın, iyiliğin insanın özünde var olduğunu, ancak farkındalıkla (kendini bilmekle)devreye sokulabileceğini düşünüyorum.Dinsel/geleneksel/yerel/hukuksal vb etik yerine evrensel etik etkin olacak bir gün,ümidim var..
Muhalif olarak degil düşüncelerinize katıldığım yerlerine ek olarak, insanın en çok korktuğu aslında en çok sevdigi ile aynıdır...en çok korktuğun en çok sevdiğimdir...baskı zorbalık korku getirir görünse de o korku geçicidir baskı kalktığında tam aksi ile muamele görür...sanırım insanlar paradan çok kalbe yonelinceye kadar çalışmak gerek ...
Elbette sevdiğinden korkma sebebin onun sevgisini yitirme korkusudur..buradaki incelik su ki senin en sevdigininkaybetmen aslında kendini kaybetmen anlamını saklar...insan hayata sevdikleri için bağlıdır.ideal olmadan, sevgi olmadan nefes alıp verebilen insan mıdır? İnsanlık ile kastettiğimiz biyolojik insan değildir..biraz objektif bakabilen her insan kendisini VAR edenin kendisini ne kadar çok sevdiğini hatta ,yaratıcının insanın şahsına verdigi önemi anlaması acısından ,insanın kendisini düşündüğünden daha cok yaratanın insani düşündüğünü görebilir...nazar , bakış , bakış ACISI çok muhimdir...."İnsan sevdiğinden korkar ama korktuğunu sevmez" diye bir söz kalmış aklımda...?(Burada sevdiğinden korkma, onu/onun sevgisini/saygısını kaybetme korkusu anlamında)