Kemalizm ve 6 Ok

Kemalizmin Altı Oku!

Herhangi bir devlete özel düşmanlığım yok ama tüm devletlere ayrımsız karşıyım. Hiçbir devlet adamına ya da kurucusuna karşı da özel bir düşmanlığım yok ama devlet adamlarının ve kurucularının hiçbirini sevmem. Çünkü devlet kuruculuğu demek, öldürme, işkence, baskı ve sömürü aygıtlarının kuruculuğu demektir bence.

Mustafa Kemal Atatürk’le hiçbir alıp veremediğim yok. Kendisini tanımam. Şahsıma karşı herhangi bir olumsuz tutumuyla da karşılaşmadım. Kendisi hakkında anlatılanlardan edindiğim izlenime göre, kararlı bir devlet adamıymış. Yani ölüm, işkence baskı ve sömürü aygıtını kurmakta ve geliştirmekte duraksamayan bir lider. Buna rağmen, kendisiyle aramdaki uzaklık, diğer devlet kurucularıyla ve devlet adamlarıyla olan uzaklıktan daha fazla değil.

Kafamı meşgul eden, Mustafa Kemal’den çok, onun adına kurulan devlet ideolojisi: Kemalizm.

Bugünkü Türkiye Cumhuriyeti devletinin temellerindeki bu Kemalizm ideolojisi nedir, fiiliyatta nasıl uygulanmıştır?

1. Kemalizm, başından itibaren kapitalist-emperyalizmle iç içe olmuştur. “Kurtuluş savaşı” denen şeyin, “düveli muazzama” adı verilen o zamanki emperyalist devletlerle savaşmakla bir ilgisi yoktur. Ankara hükümeti, düveli muazzamanın desteğini çektiği Yunan ordusuyla savaşmıştır sadece. Yine Mustafa Kemal ve maiyeti, ülkeden emperyalist sermayeyi atmak için herhangi bir girişimde bulunmadıkları gibi, emperyalistlere kapıları sonuna kadar açmış ve ülkeyi onlarla birlikte yağmalamışlardır. Ülkenin, 1950′deki Demokrat Parti iktidarıyla emperyalizme teslim edildiği büyük bir yalandır.

2. Kemalist iktidar başından sonuna kadar baskıcı, anti-demokratik bir iktidar olmuştur. Adı üstünde, bir tek parti diktatörlüğüdür bu. Dolayısıyla, hakim sınıflar içindeki farklı fraksiyonlara bile hayat hakkı tanımayan, hatta, Şeyh Sait isyanından ve İzmir Suikastından sonra yapıldığı gibi onları da baskı altına alan tekelci bir iktidardır. Ancak 1946′dan sonra, Fikret Başkaya’nın deyişiyle, taşaron partilere izin verilecektir. Taşaron partinin anlamı, gerçek iktidarın yine Kemalist devlet diktatörlüğünün elinde bulundurulmasıdır. Bu Kemalist rejim, sadece düzen içi muhalifleri ezmekle kalmamış, komünistlere baskı ve işkencenin en korkunçlarını uygulamıştır. Üstelik komünistler, Komintern’den aldıkları talimatların gereği olarak bu Kemalist iktidarı kölece destekledikleri halde.

3. Kemalist rejim, üniter ulus-devletçi misyonunun gereği olarak, içerde ırkçı-asimilasyoncu bir politika uygulamış, Kürtlerin direnişine devlet baskısı, idam ve katliamlarla cevap vermiştir. Zaten bu ideolojinin temelinde, Anadolu’daki Ermeni ve Rum halklarını yok eden İttihat Terakki ulusal katliamcılığı yatmaktadır. Kemalistler bu politikayı aynen devralmış ve sürdürmüşlerdir. 1940′lı yıllarda varlık vergisi aracılığıyla azınlıklara uygulanan cezalandırma ve zorla çalıştırma politikası bunun en açık kanıtıdır. Bugün Türkiye Cumhuriyetinin Ermeni katliamını inkârının en büyük nedeni de devraldığı bu katliamcı mirastır.

4. Kemalizm, ulusal baskıcı olduğu gibi, dinsel baskıcıdır da. Üstelik onun dinsel baskıcılığı iki taraflı çalışan bir bıçak gibidir. Şimdi var mı bilmiyorum ama eskiden nüfus cüzdanlarında din ve mezhep zorunlu olarak yazılırdı. O kadar “laik” olan Kemalist Cumhuriyet bu zorunluluğu neden koymuştu acaba? Çünkü Türkiye Cumhuriyeti, Türk olduğu kadar İslamdı da. Hem de nüfus cüzdanının mezhep kısmına zorla “Hanefi” diye yazdırtacak ölçüde. Kemalist Cumhuriyetin dincilere baskısı, tamamen dini devletin tekeline alma çabasının ürünüdür, yoksa aydınlanmacı bir ideolojinin değil. Kaldı ki, Kemalist iktidar yalnızca sunni inançlı kesimleri değil, alevi inançlı kesimleri de baskı altında tutmuş, onların kendi ibadetlerine izin vermemiştir. Kemalist Cumhuriyet, ordu ve din de dahil olmak üzere kadim Osmanlı’nın tüm mirasını devralmış, aslında genç değil, kadim bir devlettir.

5. Kemalist Cumhuriyeti kuranlar ve bugünlere kadar getirenler, halkla hiçbir zaman kaynaşmayan, işçileri ve köylüleri küçümseyen elitler tabakasıdır. Bu tabaka, işçilerin ve köylülerin aşırı sömürülmesi, kanının emilmesi sonucu palazlanmıştır. Kemalist iktidar, 1960′lara kadar işçi sınıfının yasal ekonomik örgütlenmesine bile izin vermemiş, “milletin efendisi” köylüyü bir yük hayvanı derekesinde insafsızca sömürmüştür. Bu mirasın temsilcisi CHP’nin köylük bölgelerden hiçbir zaman yeterli oyu alamamasının en önemli nedeni budur.

6. Kemalist ideoloji, “inkılapçı” değil, tipik muhafazakâr bir ideolojidir. Kendi devletini ve ideolojik hegemonyasını kurduktan sonraki tüm çabaları, hayatı dondurmak ve değişim yolundaki her gelişmeyi engellemek yolunda olmuştur. Kemalistlerin “inkılap” dedikleri, kendi karşıdevrimci hegemonyalarını, tüm iktidarlar gibi, bir yandan baskı, diğer yandan rıza yoluyla sağlama almaktan ibarettir.

İşte Kemalizmin gerçek altı okunun özeti bence bundan ibarettir.

Kaynak:

Hayırdır?

Dünün Stalin’cisi geçinip Troçki’ye sövgüler düzen ardından Trockist olup ta Stalin’ e sövgüler düzen,anarşizmi savunup Marksizm’i yeren,Deniz Gezmiş,Mahir Çayan ve arkadaşlarını MİT ajanı olmakla suçlayan kontrgerillacılara övgüler düzen bugün de 'liberalizm destekli ulus-devleti savunan şimdinin sözde ulusalcısından mı medet ummaya başladınız?

Hani derler ya; Özrü kabahatinden büyük.

Bir insana "bilmediği" nasıl anlatılır/öğretilir?

Bilim nedir, ideoloji nedir, felsefe nedir, …….. nedir tüm bunları bilmeden, yarım yamalak bilgi kırıntıları ile "denilenleri" anlamaya çalışmak oldukça zor bir durum ve tüm dogmatik yaklaşımın genel karakteristik özelliğidir bu, "bildiğini sanmak".

Bildiğini sandığını, bilmeleri üzerinden var olmaya çalışanlar, onlara öyle olmadığı gösterildiğinde, yani doğrularının , birer sanıdan ibaret olduğu gösterildiğinde, yaygaraya başlarlar.

Yarım yamalak bilgi kırıntılarına dayanan varoluş biçimleri, sorunlu ego/ benlik yapılarıyla bütünleştiğinde, ortaya hilkat garibesi varlıklar çıkıyor...

Kör tuttuğunu bellermiş , başka da bir şey yapmazmış. Şaşırmamak gerekir, kör bu ne yapsın ki, sonsuza kadar anlatsan da elifleri mertek sanmaya devam edecek, iyi ve kötünün ötesi demeye çalışana, hala değer/koyuyor demeye çalışacak, kör işte, şaşmamak gerek.

Böyledir işte liberal kapitalizmin tezgahlarında simüle edilmiş yurdum insanı.
Asıl sorunlarına, sömürü/dayatma alanlarına isyan etmez , bunun gibi basit görünür alanlarda, yanlış görü biçimlerinin de farkında olmadan, sırf sanal ego sorunları nedeniyle, zamansız yersiz gereksiz karşı çıkışlar sergilemeye çalışırlar.

Bu mesaj ve bundan sonraki mesajlarım liberalizmin palazlandırıp orta yere saldığı senin gibi özne artıklarını deşifre etmeye yöneliktir.

Devam etmek istiyorsan ki eminim edeceksin.

İntikam/rekabet insanın doğasında vardır diyerek kendini meşrulaştırmaya çalıştığın zeminde içselleştirdiğin özne üzerinden kendi devamlılığını da sağlamış olduğunun farkındalığında bile değilsin.
Senin gibiler çok merak etme, arayıp bulabilirsen çok büyük bir organizasyonu gerçekleştirebilirsin.

Yazar değil yazı okunur. Sadede gel. Sanane adamın şeceresinden! Nüfusuna mı alacaksın?

Varsa yazının içeriğine bir itirazın yaz. Yoksa sulandırma konuyu. Mevzu burda ne benim, ne de Gün Zileli'nin geçmişi. Artık kimse bu çağda bu kuru slogan siyasetini yemiyor.

Değerlendirmelere dair birşey yazacak kadar birikim ve yetin varsa buyur. Yok eğer tek numaran buysa, hakikaten durum çok vahim ve siz kemalistleri eğitmeye işin ABC'sinden başlamak gerekiyor demektir.