Kalp bir organdan öte nedir ki sevgiyi aşkı ona yükleriz?

yıllar önce felsefe hocama yönelttiğim ancak tatmin edici bir cevap alamadığım bir soru sormak istiyorum size.
tüm kalbimizle severiz,tüm kalbimizle aşık oluruz, kalbimiz kırılır, bazı şeyleri kapten söyleriz, kötü kalpli olur bazılarımız, bazılarımız da çok temiz kalpli...

neden sevgi kalptendir?, kötülük, iyi niyet neden düşünceden değilde kapten gelir?,aşkın simgesi neden kalptir?


cevaplarınızı ve düşüncelerinizi bekliyorum şimdiden teşekkürler...

Ynt: Kalp bir organdan öte nedir ki sevgiyi aşkı ona yükleriz?

bütün organlarımızın beyin tarafından sinirlerle yönetildiği bilimsel açıklanmış bir gercek değil mi
o halde kalbimiz apayrı bir organ değilki beyin yönetmesin
önce beni dinle ve herşeyi bir düşün
aşk dedin
birini görüyorsun,1. edap görmek beyinle baslıyor
ondan hoşlandıgın sezisi sende uyanıyor 2.edap bu uyarılar beyine giden hormanlar yada sinir hücreleri vesaire
aşk dediğin şey beyinden ibaret
bir insanı sevmek ,aynen sevdiğin bir kitabı okumak gibi.okumadan sevemiyorsun anlatabildin mi
ve bu yakıştırmalar neden kalbe yapılmış dersen
benim fikrim kalbin atması
hissettiğimiz,duydugumuz ama göremediğimiz tek organımız o bizim
aşk dediğin his ve duyudan ibaret değil mi
ağlamak yada gülmek öyle değil mi

Ynt: Kalp bir organdan öte nedir ki sevgiyi aşkı ona yükleriz?

aşkla ilgili açıklamarını anlıyorum. böyle bir durumda kalbimiz bize kendini hissettiriyor.daha hızlı atıyor.
peki bir insana iyi kalpli kötü kalpli neden diyoruz. iyilik ve kötülük düşüncede bitmiyor mu? bu yakıştırmalar nasıl ortaya çıkmış olabilir?

Ynt: Kalp bir organdan öte nedir ki sevgiyi aşkı ona yükleriz?

yürek/kalp yalnızca aşkı taşımıyor ki, cesareti de taşımaktadır. Bedenin tüm hücreleri kan hücrelerine gereksinim duyarlar. kandaki elementleri tüm hücrelere kan hücreleriyle göndermeyi sağlayan kalbin tüm hateketliliği ritmik bir şekilde duyumsanır; ardışık gelen dalgalar gibidir kalbin çalışma şekli...Bu devinim biçimi özelleştirir. Kalbin kan pompala hızını nöronlar belirlese de bu eylemlilik kalbin eylemliliği gibi duyumsanmaz. Canlının yaşaması için gerekli olan devinim yalnızca biyolojik var-olmak için gerekli değildir, sosyal/düşünsel var-olmak için de gereklidir; yanısıra kalp bir derinlik ifadesidir. Devinimi duyumsandığı halde gözle görülmez; o orada devinimleriyle hayatın sürdürülmesini sağlayan bir ritimdir; işte ondaki bu ritim sonsuzluğu çağrıştırır. Forum açan arkadaşımızın sorusuna ilk sorusuna dönersek, Aşk sonsuzluğu ifade ettiğinden kalbe yüklenmiştir.

Ynt: Kalp bir organdan öte nedir ki sevgiyi aşkı ona yükleriz?

teşekkür ederim sanırım biraz daha kavrayabildim.

Ynt: Kalp bir organdan öte nedir ki sevgiyi aşkı ona yükleriz?

aşkı neden kalbe yükleriz, Akla yüklemeyiz? Önce aşkın ne olduğuna bakmak gerekiyor. Eğer akıl dediğimiz bir tür mantık kurgusuysa ,ki öyledir, aşk kendi mantığını bu mantık kurgusuna göre farklı bulduğu için varolanı yadsıyarak gelir. Diyelim var olan mantık kurgusu satranç olsun, aşk geldiği zaman benim elimde farklı taşlar var diyor(mesela 9 piyonum var diyor). Bu tutum, halihazırdaki mantık kurgusunu yadsıyor, özne bunaltı/bulantı yaşıyor; bunun içinde sevgi, arzu, şehvet, melankoli, yeni bir rasyonalite vb. var. Eğer her şey beyinle filan ilgiliyse beynimizin yalınkat olmadığı açık. Beynin bir fonksiyonuna akıl deniyorsa birine de gönül deniyor. İlkinde sakinizdir, ikincisinde lirik, heyecansı vs. Araya girdim affınıza sığınıyorum.

İstediğimizi sevip,istediğimizden nefret edemeyiz..yani kalbimize sahip olamayız ve onu yönetemeyiz.. Kalbin duvarları var ,senden ve senden bağımsız kuralları var.. kısaca kalp sanki içimizdeki kale gibi..belkide aşk bu yüzden oraya kaçar....ya da belkide yeri sadece oradır...

umut gibi mesela..umut bazen bizden gider..ama dikkat edin kalpten hiç gitmez/bitmez...çünkü istesenizde kalp kalesine girip o umudu/kaynağı yok edemezsiniz.

aslında kalp, kas doku ağırlıklı, basit bir kan pompalama ünitesi olduğu halde, çok eski zamanlarda insanın anatomisi ve organlarının fonksiyonları yeterince ortaya konamadığı dönmlerde, insanın duygulanmasıyla birlikte kalp ritminin değiştiği gözlenmiştir... ve bu gözleme bağlı olarak, kalp ile duygular arasında bir ilişki kurulmuştur... ve gerçekte beynin yürüttüğü bir çok duygusal fonksiyon, kalbe bağlanmıştır... kalple ilgili bu tür anlayışlar, çoktan kendini oluşturan maddi temellerden kopmuş (ya da yoksun kalmış) olsa da, bir kalıntı olarak varlığını sürdürmektedir...

Her ne olursa olsun,şeklide rengi de güzel bir organ.Bu güzel duyguları başka hangi organa yükleyebilirlerdiki.Geçen gün kalp hakkında yeni bir bilgi öğrendim,kalbin alt ve üst köşelerinde (+) ve - kutuplar varmış bu iki kutbun elektrik alışverişi kalbin kan pompalamasını sağlarmış.Şimdilerde bir soru var hani ondan elektrik aldın mı diye..zannedersem ters akım olunca bir ilşki kurulamıyor Birde kaçak elektrik kullananlar var tabi,kalp pili gibi.Ne olursa olsun bütün organlarımızın bir parçası veya tamamı olmadan yaşayabiliriz.Kalpsiz insan duydunuz mu..?Kalbi sevgi için atan tüm insanları seviyorum..

evet... bunlar gayet anlaşılır şeyler... biz kişisel ya da duygusal nedenlerle, öznel planda dilediğimiz organa dilediğimiz işlevi atfedebiliriz ama bu öznel ve keyfi yüklemelerin, hayatın içinde karşılığı olduğunu savunmaya kalkmamalıyız... yoksa biri de çıkıp kardiyoloji ve nöroloji bilimlerini hatırlatıverir...

Olaya edebi bakıyoruz sayın birazdahaderinmavi,konunun kalbimizin tıbbi özellikleriyle alakalı olarak açıldığını sanmıyorum.Sevgiye aşka nefrete dair ne varsa kalp mevzu bahis olduğundan bizde sohbet amaçlı bir şeyler yazıyoruz işte.'' istediğimiz organadilediğimiz işlevi atfedebiliriz'' demişsiniz..Bir gemi kaptanı arkadaşımız vardı rahatsızlandı ve diyalize mahkum oldu,şans yüzüne güldü nakil gerçekleşti..''Abi diyor işemek ne kadar güzel bir duygu''..Bu duygu nereden çıkıyor sizce..

edebiyat ya da başka bir dalda sanat yapacaksanız, o duyguyu istediğiniz organdan çıkarabilirsiniz... ama, sözkonusu olan bilim ya da felsefe olunca, gerçeklik saygısı ön plana çıkar ve o duyguyu, beyinden başka hiçbir yerden çıkaramazsınız...

Hayır yukarıdaki anlattığım bir sanat değildi,yaşanmış vede sonu güzel bitmiş bir olaydı..Hem ayrıca sanat,bilim,felsefe tabi ki beyinden çıkar ama,beyin bu fikir düşünce proje her neyse bunların ortaya çıkmasında uygun olan organlara komut iletme gibi bir görevi var.Beyni alıp inceleyebilirsiniz ama bu duygu düşünce nefret kavramlarının görüntüsü var mı,nasıl birşey..Sevdiğimiz birini görünce neden beynimiz erimez de kalbimiz tavan yapar..demek ki sevgi denen şeyle bir ilintisi var..Böyle bir duyguyu gelin de bağırsaklara bağlayın ne olur..

sanat ve dolayısıyla edebiyat, gerçekliği birebir yansıtmakla yükümlü olmadığından, onu dilediği gibi eğip bükebilir...o nedenle ele aldığı konuyu, örn. insan duygularını, istediği herhangi bir yere ve örn. insanın herhangi bir organına bağlayabilir; oysa bilim ya da felsefe açısından insanın duyguları, bilincinin bir parçası olduğundan, kaynağı beyinden başka bir şey değildir ve olamaz...(nokta)

Bir de şu vardır ki aşk anlamı yüklediğimiz kalp ayrı, organ olan ayrıdır...



Neden böyle, ben de bilmiyorum?

Eskiden,çok eskiden insanlar beyni ve insan biyolojisini tam olarak bilemiyordu ama vucuda kan pompalayan bir kalpbi biliyorlardı.Bu organı yaşamayı sağlayan organ olarak gördüler ve derin düşüncelerin kaynağı olarak nitelendirdiler.Sevgide bir derinlik sonuçta.

Tümdengelim yöntemi ile cevaplamak istiyorum.

Hayat;duyguların,yaşantıların,tecrübelerin karma ve iç içe bulunduğu amorf bir kavramdır.Bundan dolayıdır ki hayatı oluşturan bizizdir.Herkesten bir iz vardır hayatta.Bazen bir duvardaki leke kadar bazen ünlü bir tablodaki yağlı boya kadar.

Aynı şekilde insanın kendi benliğinde de oluşmasını sağlayan faktörlerin izleri vardır ve benlikte bu faktörler temsil edilirler.

Örnek veriyorum:

Karaciğere yenilenmenin temsiliyeti diyebilirsiniz.

Böbreklere temizliğin temsiliyeti diyebilirsiniz.

El ve ayaklarımıza gücün,kudretin temsiliyeti diyebilirsiniz.

Duyu organlarımıza bilginin temsiliyeti diyebilirsiniz.

İşte bu noktada kalbe de duygusallığımızın temsiliyetini durmadan,7/24 diğer temsiliyetlere besin ve su iletmek için çabalamasından veririz.Tıpkı fedakar bir anne ya da sadık bir eş gibi.

bihter' Alıntı:

yıllar önce felsefe hocama yönelttiğim ancak tatmin edici bir cevap alamadığım bir soru sormak istiyorum size.
tüm kalbimizle severiz,tüm kalbimizle aşık oluruz, kalbimiz kırılır, bazı şeyleri kapten söyleriz, kötü kalpli olur bazılarımız, bazılarımız da çok temiz kalpli...

neden sevgi kalptendir?, kötülük, iyi niyet neden düşünceden değilde kapten gelir?,aşkın simgesi neden kalptir?


cevaplarınızı ve düşüncelerinizi bekliyorum şimdiden teşekkürler...

Genişletmek için tıkla ...

fiziksel olarak o bölgede hissediliyor olmalı-
ya da his fiziksel olarak o bölgeden yansıtılıyor; ve orada yoğulaştırılıyor olabilir.

--
içte bir merkez olması fikri,
ya da kalbin içte bir merkez olarak görülmesi, (içte bir merkez -duygu merkezi ) olarak sayılması ya da sanılması

insanlar merkez arıyor. bir şeyleri bir yerlere temellemek (dikmek ve köklemek-ordan ifade etmek
ya da bu kendini doğal olarak yapıyor..

--duygu merkezini ifade eden yapay ve yüzeysel bir tanım--

bir duygu merkezi olmasa bile, insan bunu (fiziksel olarak) bi yere yüklemek, izafe etmek, merkezlemek ve odak olarak oraya yükleyerek ordan ifade etmek isteyebilecek olabilir..
bu ayaklarının altında yer olması gibi bir şey- son tahlilde
örneğin, fiziksel bedenin bir çok iş işlevselliğini beyne yüklememiz gibi,
duygusal işlevselliği de ifadeyi de kalbe yüklüyoruz

ancak gerçekte de fiziksel olarak duygusal çökkünlükler, zor yaşamalar ve moral vb. leri , yaşam sorunları kendini kalp (ya da kalp damar sistemi tıkanıkları vb.) yoğun ve bu bölgelerden ifade ediyor olabilir_ bu olmayabilir de,,
geniş psişe;

örneğin işlemciden, ram'dan, anakart ve hdd den ve bir çok donanımdan bileşke oluşan bir bilgisayarın bütün olarak çalışmasını düşünelim..
Ben ilk tahlilde altında, onu yaratan "0" -"1" mantığını, ilk işlemci ve devre fikrini ve işlevsel olarak bilgisayar-işlemci (işlev yapan sanal zeka fikri) yaratma güdüsünü/olgusunu buldum/gördüm..

arabaların beyninden sözederiz-

genel olarak yukarıdaki anlama ile gidersek;
insanın duyguları kalpte ya da merkezde -içte- olmalıdır ;odaklanmalıdır
ya da içte korunacak şey -korunabilir şey
göğüs içinde ve gövde içinde korunaklı yerde
göğse yüklenen anlamı da başlı başına inceleyebiliriz

bunun dışında ciğersizlik (korkaklık, güçsüzlük zayıflık-atalet), -ben senin ciğerini bilirim
dalaksızlık (duygusuzluk, duygusal soğukkanlılık ya da nötr-lük)

gibi şeylerde var;

---------- Mesajlar Birleştirildi at 05:47 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 05:15 ----------

burda olan biten şeylerden, (anlatımsızlıktan/anlamsızlıktan) yorulduğumu, gerçekten yorulduğumu ve beni artık sıktığını da inkar edemeyeceğim...

yazıp silip duruyorum sadece...