İyilik ve Kötülük aynı çizgide midir?

Konu İstatistikleri

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Genel Tartışma Alanı kategorisinde eylülNeşesi tarafından oluşturulan İyilik ve Kötülük aynı çizgide midir? başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 2,781 kez görüntülenmiş, 18 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Genel Tartışma Alanı
Konu Başlığı İyilik ve Kötülük aynı çizgide midir?
Konbuyu başlatan eylülNeşesi
Başlangıç tarihi
Cevaplar

Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan ihaveanidea

eylülNeşesi

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
6 Eyl 2013
Mesajlar
6
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Günaydın;
Bu aralar kafama takılan bir konu var ve bu konuda sizlerin ne düşündüğünü merak ediyorum. Bu konu için üyelik açtım :)
İyilik... nerde başlar, nerde biter? İyi olmak nedir? Taviz vermek nedir? "Çok iyi biri"den kasıt ne olmalı? İyi biri isem kemdime de iyi miyim anlamında mıdır her zaman ?
 

ls2

Kahin
Onursal Üye
Katılım
1 Kas 2012
Mesajlar
2,737
Tepkime puanı
180
Puanları
63
İyi ve kötü ; akıl,kalp ve iradenin ortak ürünüdür. bu üçü çalışma sistemleri ve varoluşları gereği iyi,kötü,güzel,çirkin,yalan,gerçek,doğru yanlış vb şeyleri üretirler. bu bir zorunluluk. Tanrı bizleri öyle bir yarattı ki bizlerde iyiliği ve kötülüğü yarattık..iyiyi ve kötüyü doğrudan Tanrı yaratmadı, öyleyse gerçekte iyi ve kötü diye birşey yok, bunları biz yarattık..ama sonra Tanrı bizden iyiden yana olmamızı iyiyi seçmemizi istedi ve emretti..herşeyi bilen sonsuzluğun sahibi ve hakimi Tanrı bize iyiyi seçmemizin daha iyi olacağını ögütlüyor, ve Tanrı iyiyi desdekliyor..hem evrende hemde yüreğinizde bunu hissetmeniz mümkün..
 

eylülNeşesi

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
6 Eyl 2013
Mesajlar
6
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Benim kastettiğim tanımlardan ziyade şunu sorgulamak: "Kendimi iyi hissediyorsam iyi biriyim" ? Kötülük yapan insan, kötüyüm'ü kabul etmez ki. Yaptığım bir davranış birini yaralayabilir ve ben o birine göre kötüyüm. Ama ben farkında değilim ve dolayısıyla kendime göre iyiyim ?
 

meyelan

Filozof
Yeni Üye
Katılım
25 Ağu 2013
Mesajlar
785
Tepkime puanı
26
Puanları
28
Benim kastettiğim tanımlardan ziyade şunu sorgulamak: "Kendimi iyi hissediyorsam iyi biriyim" ? Kötülük yapan insan, kötüyüm'ü kabul etmez ki. Yaptığım bir davranış birini yaralayabilir ve ben o birine göre kötüyüm. Ama ben farkında değilim ve dolayısıyla kendime göre iyiyim ?
o zaman şu sorunun cevabı nedir kendine göre iyi-kötü mü diğerlerine göre iyi-kötü mü önemli.hedef nedir?
 

ls2

Kahin
Onursal Üye
Katılım
1 Kas 2012
Mesajlar
2,737
Tepkime puanı
180
Puanları
63
Benim kastettiğim tanımlardan ziyade şunu sorgulamak: "Kendimi iyi hissediyorsam iyi biriyim" ? Kötülük yapan insan, kötüyüm'ü kabul etmez ki. Yaptığım bir davranış birini yaralayabilir ve ben o birine göre kötüyüm. Ama ben farkında değilim ve dolayısıyla kendime göre iyiyim ?

Camusun bir sözü var; insanın eninde sonunda alışamayacağı hiçbir fikir yoktur. buradan hareketle kendini istediğin şeye inandırman mümkün. bu iyi kötü olayının içinden rasyonel olarak çıkmak mümkün değil . bu kavramları çözümleyip sağlam bir temele oturtmakta mümkün değil. öyleyse ya Tanrısal olana teslim olmak eğer buna inanmıyorsanız hissettiğiniz şeylere teslim almak zorundasınız. yani bir yerde durmak zorundasınız..
 

eylülNeşesi

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
6 Eyl 2013
Mesajlar
6
Tepkime puanı
0
Puanları
0
o zaman şu sorunun cevabı nedir kendine göre iyi-kötü mü diğerlerine göre iyi-kötü mü önemli.hedef nedir?

Aslında ikisi de aynı olmalı. Kulağa ütopik geliyor sanki değil mi? Yani kendime iyi olmam sana kötü olmamı gerektirmemeli. Kendime haksızlık da etmemeliyim. Ama başkaları hep yargılar değil mi? Biraz karıştım diyebilirimmm :S
 

eylülNeşesi

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
6 Eyl 2013
Mesajlar
6
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Camusun bir sözü var; insanın eninde sonunda alışamayacağı hiçbir fikir yoktur. buradan hareketle kendini istediğin şeye inandırman mümkün. bu iyi kötü olayının içinden rasyonel olarak çıkmak mümkün değil . bu kavramları çözümleyip sağlam bir temele oturtmakta mümkün değil. öyleyse ya Tanrısal olana teslim olmak eğer buna inanmıyorsanız hissettiğiniz şeylere teslim almak zorundasınız. yani bir yerde durmak zorundasınız..

Camus yanılmıyorsa eğer, bu hayatta kalmak için iyi, ama tehlikeli bişey bence. Ben insan öldürmem gerektiğine de alışabilir miyim ?
Peki tanrısal olana inanmakla kastınız nedir? Hoş o da rasyonel olmaz değil mi bu da göreceli.
 

eylülNeşesi

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
6 Eyl 2013
Mesajlar
6
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Camusun bir sözü var; insanın eninde sonunda alışamayacağı hiçbir fikir yoktur. buradan hareketle kendini istediğin şeye inandırman mümkün. bu iyi kötü olayının içinden rasyonel olarak çıkmak mümkün değil . bu kavramları çözümleyip sağlam bir temele oturtmakta mümkün değil. öyleyse ya Tanrısal olana teslim olmak eğer buna inanmıyorsanız hissettiğiniz şeylere teslim almak zorundasınız. yani bir yerde durmak zorundasınız..

Hisle kastınız vicdan mıdır?
 

meyelan

Filozof
Yeni Üye
Katılım
25 Ağu 2013
Mesajlar
785
Tepkime puanı
26
Puanları
28
Aslında ikisi de aynı olmalı. Kulağa ütopik geliyor sanki değil mi? Yani kendime iyi olmam sana kötü olmamı gerektirmemeli. Kendime haksızlık da etmemeliyim. Ama başkaları hep yargılar değil mi? Biraz karıştım diyebilirimmm :S
o zaman orta yol denen yerde bütünleşmeli malesef.malesef çünkü bu çoğu zaman insana zulüm oluyor.Toplum normlarında iyi vasatın kabulunde yaşam,insanın öz dinamiklerinde iyinin ise üzerine konmuş bir temeli varsa ve normları aşmıyorsa kabulu mümkün.bunlar kişiyi mutlu mu eder o sıkıntılı işte.
Katil diye kötü dediklerimiz tekil değerlendirilmeli kesin yargı için ama bu katli mubah kılmaz tabi.Hayata saygı kendi hayatının garantisi bir yerde çünkü.
Esas öz ise şu zannımca iyide kötüde içinde saklı,doğru denen temelden bir geliş varsa güne ve aydınlansın istiyorsan herşey seninle ,her halukarda iyisindir.Gerisi laf-ı güzaf.
 

ls2

Kahin
Onursal Üye
Katılım
1 Kas 2012
Mesajlar
2,737
Tepkime puanı
180
Puanları
63
Camus yanılmıyorsa eğer, bu hayatta kalmak için iyi, ama tehlikeli bişey bence. Ben insan öldürmem gerektiğine de alışabilir miyim ?

Neden olmasın. örneğin bir savaşın içine düşseniz veya 20 yıl hapis yeseniz, başka birine dönüşmeyecek misiniz? herkesin bir benliği vardır ancak bu ben varoluşumuza anlam veren gerçek veya ideal bir ben midir, bunu nasıl anlayacağız? toplum ve şartlar içinde oluşmuş benliğimiz belkide gerçek benliğimiz değildir.

Peki tanrısal olana inanmakla kastınız nedir? Hoş o da rasyonel olmaz değil mi bu da göreceli.

Vahiydir.

Hisle kastınız vicdan mıdır?

Vicdanda bunun içerisinde var ancak sadece vicdan değil, hissetiğiniz herşey ,varoluşunuza sadece akılsal olarak değil bazende akla rağmen , düşünce sistemlerinize rağmen ,inançlarınıza rağmen hislerinizle verdiğiniz anlam..gelip geçici olsalarda..
 

karamel

Meraklı Üye
Yeni Üye
Katılım
21 Tem 2013
Mesajlar
307
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Çok iyi bir insanım diyen bir insanı , iyi bulamıyorum..çok kötüyüm diyeni nedense daha sempatik buluyorum..
 

phi

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
13 May 2008
Mesajlar
1,906
Tepkime puanı
174
Puanları
63
Kotulugun ve iyiligin beslendigi yer aynidir. Dolayisi ile iyi ve kotu temelde ayni seyleri ifade eder.
 

ceyhun

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
31 Ağu 2013
Mesajlar
2
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Yaş
41
Phi'nin son mesajının paralelinde iyi ile kötünün kaynak olarak aynı olduğunu düşünüyorum.
gerek nesne olarak algıladıklarımız gerekse bütün fiiller ve duyguların aynı öz olan mutlak varlığın birer parçasıdır.Birey çevre ile etkileşimi sonucu zaten mevcudiyetinde var olan fiil ya da nesnelerden birine dönüşebilir.
basit bir örnekle yamyamlığı ele alalım. belkide yamyamlar dışındaki bütün insanlar için son derece vahşice aynı zamanda iğrenç olan bu davranış; bu kabilelerde; ölen insanın özelliklerini yine kabile içinde kendi bünyelerinde yaşatmak gibi bakış açısına göre değişmekle birlikte göreli pozitif sayılabilecek bir düşünceye dayandırıyorlar..
günümüzde ekseri iyi veya kötü olarak nitelendirilen davranış ya da nesnelerin İnsanlar arası diyalog ve iletişime bağlı olarak evrensel değerlere dönüşmüştür.Durum böyle olunca ilk başlarda amiyane tabirle mahalle baskısı ve zamanla gelenek-görenek formuna girmiştir.Dikkat ederseniz birşeye iyi ya da hoş derken bu yargının aslında tamamen bizim bağımsız yargımızdan ziyade öyle ola gelmiş bir ön kabul olduğunu,toplum hafızasında yer edinmiş bir değere dönüştüğünü görürüz.
tam anlamıyla özgür ve mutlak bilgiye(gerçek doğru/yanlış,iyi/kötü) vakıf olmayan insan bu konulardaki kanaatini toplumsal değerlerden satın alır. Toplumsal değerlerinde nasıl oluştuğunu küçük bir atıf yaptık.
 

karamel

Meraklı Üye
Yeni Üye
Katılım
21 Tem 2013
Mesajlar
307
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Var oluştan insanlığa gelirsek, homo- habilis olarak başladık evet yarı maymun yarı insan yarı yamyam vahşiydik mazeretimiz yoktu. Konuşmamız yoktu. Homo- erektus olduk omurgayı dik tutar gibi olduk, elimize sopaları, mızrakları alıp bam güm indirmeye başladık. Araya zeka da girdi,vahşilik ve hayvanlıktan çıkar gibi olduk.homo- erektus olduk şimdi ki muhteşem insana dönüştük. Ilkelliği çok geride bıraktık ve atalarımız gibi , ısssırmadık, yemedik, öldürmedik .
Tüm muhteşemliğimizle ve gelişmişliğimizle dünyaya yayıldık..
Ne kadar kendimizi geliştirdik, ne kadar o ilkel insandan daha fazla sevmeyi öğrendik, aslında dünyaya bakacak olursak sanki hiç evrimleşememiş gibiyiz..
 

OnurÜney

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
9 Eyl 2013
Mesajlar
43
Tepkime puanı
0
Puanları
0
iyilik ve kötülük siyah ve beyaz ip gibidir bazen birbirine çok yakın geçerken bazen ufukta bile gözükmez.Ancak birbirinede dolanabilir...
 

eylülNeşesi

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
6 Eyl 2013
Mesajlar
6
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Günaydın;
İyilik ya da kötülük diye birşey yok belki de o zaman. Adlandıran biziz. Bu arada ne hoş şeyler yazmışsınız, farklı bakış açıları. Sevdim. Teşekkürler.
 

ls2

Kahin
Onursal Üye
Katılım
1 Kas 2012
Mesajlar
2,737
Tepkime puanı
180
Puanları
63
bizler için iyi ve kötü vardır ve asla birbirine karıştırılmamalıdır..

Nasıl ki güneş nesnelere güç ve ışık verendir, iyi de şeylere gerçekliğini, kafaya da bilme gücünü, düşünülenleri düşünme gücünü verendir.

 

ihaveanidea

Filozof
Yeni Üye
Katılım
25 Ocak 2017
Mesajlar
848
Tepkime puanı
8
Puanları
18
İyi:

Toplum ahlak kurallarına uygun,
Genelde faydacı,
Bazı zarar vermeyenler,
Muhatabın gözünde prestij kazandıran şeylerdir.

Kötü:

Toplumca hor görülen,
Genelde zararlı,
Bazı fayda vermeyenler,
Muhatabın gözünde prestij kaybettiren şeylerdir.



Bu iki kavram birbirine zıt ifadelerdir.Öznel bağlamda farklılıklar olabilir fakat yine de birbirinin üzerine binmezler ve objektif bakış açısıyla ayırt edilebilir.

İnsanların artık sosyal çevreden kopup kendi içindeki ruhsal ve psikolojik sorunlara kendini bırakması ve çareyi teknolojide araması günümüzde iyi,kötü gibi tanımlamaları belirsizleştirmiş;duygu,düşünce,mantık zincirlerinden uzaklaşıp tek tipçi bir insan modeli oluşmasına neden olmuştur.

Toplum erklerini yavaş yavaş kaybederken kendini toplumla iç içe kabul eden herkesin üzerine düşen görev önce kendinden başlayan bireyci bir kendi kendine tedavilerle toplum düzeyini optimize seviyelere çıkarmaya çalışmaktır.
 
Tüm sayfalar yüklendi.
Sidebar Kapat/Aç

Yeni Mesajlar

Üst