ironi

İsİmsİz sevgİlİye

Adımın içine seni koydular.
Adım karıştı yokluğuna.
Adım, adın oldu.
Adın kadın oldu.
Kadın sen oldu.
Sen kadın oldun.
Bir adın oldu.
Bana geldin sonra.
Adını aldılar,
Benim adıma kattılar.
Karıştırdılar.
Sonra adımızı aldılar,
Bizi dağıttılar.
Adem'le Havva gibiyiz.
Artık..
...
Şimdi adımızdan uzakta yaşıyoruz.
Bir adın olmadığı için seni bağıramıyorum;
Soramıyorum kimselere.
Korkuyorum.
Bendeki hayaline de karışırlar diye;
Korkuyorum..

Biz hep ayriliyoruz seninle



Biz hep ayrılıyoruz seninle.
Yan yana olsak bile…
Tramvaya birlikte biniyoruz,
Otururken ayrılıyoruz.
Güneşi seyrederken senin gözlerin kapanıyor,
Ben susuyorum;
Su içince, ayrılıyoruz.
Birlikte şarkılar söylüyoruz.
Sen hayallere dalıyorsun, sesin kısılıyor.
Sen susunca, ayrılıyoruz.
Karanlıkta bana sarılıyorsun,
Kıskanç bir yarasa oluyor bakışlarım;
Sen korkunca, ayrılıyoruz.
Yan yana olsak bile…
Biz hep ayrılıyoruz seninle.

SEVGİ
Gözyaşları aşkı mı anlatır,

Ayrılığı mı?

Bunu hiç bilemedim Sevgi..

Bilseydim,

Sonumuz böyle olmayacaktı.

Mesela;

Sözcükler yakmayacaktı bu denli,

Bu kadar gelmeyeceklerdi belki..

…

Duyuyor musun beni Sevgi?

Duygularım bitiriyor beni.

Her hareketime bir düşünce dalgası vuruyor;

Her düşüncem ıslatıyor beni, Sevgi.

…

İnsanları anlayamıyorum Sevgi..

Bakmıyorlar;

Bakışlarıyla çarpıyorlar sanki..

İnciniyorum,

İncindikçe zavallılaşıyorum.

Dizlerimi yere kırıp,

Gözlerimi kapıyorum.

-Vurmayın öyle!

Bakmayın, diyorum.

Bakıyorlar Sevgi..

Baktıkça gömüyorlar beni.

…

Bahçemdeki tüm çiçekleri kopardılar.

Kuru toprağı suluyor gözlerim.

Gözlerim,

Kaynıyor gözlerim Sevgi!

…

Yalnızlık,

Paylaşılmayan tek şey imiş.

Anlayamıyorum Sevgi..

Hani hayat müşterekti!

Hani aynı yastığa baş koymaktı!

Hani nerede Sevgi!

Müşterek iştirakler haric-i dairesinde mevcudiyet nakleden…

Söylemeyecem Sevgi.

Bu işin sonu kötü olacak yoksa..

Ortak hayatta ortak olmayanlara,

Paylaşılamayanlara neden müsamaha gösteriyorlar Sevgi!!

…

Doğruymuş.

Oluyormuş demek ki!

Yalnızlık, alnımızda yazıyormuş Sevgi..

Bazı şeyler paylaşılamazmış..

Bu mümkün olsaydı,

O çok sevdiğim gözlerinden birini alırdım;

Boynumda… Yok yok, kalbimin üzerinde taşırdım!

Hatta bir ameliyatla kalbime iliştirmelerini isterdim…

-Saygıdeğer hekim arkadaşlar;

Bu konu üzerine nazar-ı dikkatlerinizi şimdiden...

Anladınız değil mi…

Elinizin değmediği neyimiz kaldı ki!

Sevgimize de karışın artık..

…

Beyni olmayan bir varlık olmalıydım.

Mesela bir taş..

Gelen vururdu, giden vururdu.

Canım hiç acımazdı Sevgi!

Gözlerim dolmazdı şimdiki gibi..

Başka bir taşı da sevmezdim o zaman.

Kimsenin ardından gitmezdim.

Gelen vururdu, giden vururdu.

Bedavadan seyahat ederdim..

Hakaret eden de olmazdı.

Oldu olacak, bir taştım neticede.

Taşların kalbi olmaz Sevgi!

Ayrılıklardan şikayet etmezler.

Sükût ederler sadece.

Canları yanmaz,

Can yakarlar.

Ha korkma,

Kısa sürede geçer o acı..

Asıl, insanlardan kork Sevgi!

Onların acıtmalarından, acımalarından!..

Hele bazıları vardır;

Ellerine aldıkları yetmezmiş gibi,

Kalplerini de taşlarla doldururlar!

Hem içini acıtırlar,

Hem de dışını

Asıl, onlardan kork Sevgi!

…

***